Πρόλογος

Παρόλο που πολλοί πιστεύουν στον Θεό, λίγοι είναι αυτοί που κατανοούν τι σημαίνει η πίστη στον Θεό και τι πρέπει να κάνουν για να είναι κοντά στον Θεό. Αυτό συμβαίνει επειδή, παρόλο που οι άνθρωποι γνωρίζουν τη λέξη «Θεός», αλλά και φράσεις όπως «το έργο του Θεού», δεν γνωρίζουν τον Θεό, πόσο μάλλον το έργο Του. Δεν αποτελεί έκπληξη, συνεπώς, που τα πιστεύω όλων αυτών που δεν γνωρίζουν τον Θεό είναι συγκεχυμένα. Οι άνθρωποι δεν παίρνουν την πίστη στον Θεό στα σοβαρά, επειδή το να πιστεύεις στον Θεό τούς είναι κάτι υπερβολικά ξένο, υπερβολικά παράξενο. Έτσι, δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις του Θεού. Με άλλα λόγια, αν οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν τον Θεό, δεν γνωρίζουν το έργο Του, τότε, όχι μόνο δεν είναι χρήσιμοι στον Θεό, αλλά και, ακόμη περισσότερο, δεν μπορούν να εκπληρώσουν τις βουλές του Θεού. «Πίστη στον Θεό» σημαίνει να πιστεύεις ότι υπάρχει Θεός. Αυτή είναι η πιο απλή έννοια της πίστης στον Θεό. Ωστόσο, το να πιστεύεις ότι υπάρχει Θεός δεν είναι το ίδιο με το να πιστεύεις πραγματικά στον Θεό. Είναι περισσότερο κάποιο είδος απλής πίστης με ισχυρές θρησκευτικές αποχρώσεις. Πραγματική πίστη στον Θεό σημαίνει να βιώνεις τα λόγια και τα έργα του Θεού, με βάση την πεποίθηση ότι ο Θεός είναι ο κυρίαρχος των πάντων. Έτσι θα αποδεσμευτείς από τη διεφθαρμένη διάθεσή σου, θα εκπληρώσεις τις βουλές του Θεού και θα μπορέσεις να γνωρίσεις τον Θεό. Μόνο μέσα από μια τέτοια πορεία θα μπορείς να θεωρηθείς πιστός στον Θεό. Ωστόσο, συχνά οι άνθρωποι θεωρούν την πίστη στον Θεό ως κάτι πολύ απλό και επιπόλαιο. Η πίστη αυτών των ανθρώπων είναι χωρίς νόημα και δεν θα έχει ποτέ την έγκριση του Θεού, επειδή βαδίζουν σε λάθος μονοπάτι. Σήμερα, υπάρχουν ακόμα αυτοί που πιστεύουν στο γράμμα του Θεού, κενές περιεχομένου δοξασίες.
Αγνοούν ότι η πίστη τους στον Θεό είναι ανούσια κι ότι είναι αδύνατον να λάβουν την έγκριση του Θεού, ενώ εξακολουθούν να προσεύχονται για ειρήνη και επαρκή χάρη από τον Θεό. Πρέπει να σταματήσουμε και να αναρωτηθούμε: Είναι πραγματικά δυνατόν η πίστη στον Θεό να είναι το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο; Η πίστη στον Θεό δεν σημαίνει τίποτα περισσότερο από το να λαμβάνει κανείς την άπλετη χάρη του Θεού; Είναι δυνατόν άνθρωποι που πιστεύουν στον Θεό, αλλά δεν τον γνωρίζουν, ή πιστεύουν στον Θεό αλλά Του αντιτίθενται, να εκπληρώνουν πραγματικά τις βουλές Του;

Ο Θεός κι ο άνθρωπος δεν μπορεί να θεωρούνται ίσοι. Η ουσία Του και το έργο Του είναι πλήρως ασύλληπτα και ακατανόητα για τον άνθρωπο. Αν ο Θεός δεν πραγματοποιεί ο ίδιος το έργο Του και δεν εκφέρει ο ίδιος τον λόγο Του στον κόσμο του ανθρώπου, τότε ο άνθρωπος δεν θα μπορέσει ποτέ να κατανοήσει τις βουλές του Θεού. Συνεπώς, ακόμα κι αυτοί που έχουν αφιερώσει ολόκληρη τη ζωή τους στον Θεό, δεν θα μπορούν να κερδίσουν την έγκρισή Του. Χωρίς το έργο του Θεού, ανεξαρτήτως πόσο καλά τα πηγαίνει ο άνθρωπος, δεν θα μετράει για τίποτα, καθώς οι σκέψεις του Θεού θα είναι πάντοτε ανώτερες από τις σκέψεις του ανθρώπου, ενώ η σοφία του Θεού είναι ασύλληπτη για τον άνθρωπο. Έτσι, λέω πως αυτοί που «βλέπουν καθαρά» τον Θεό και το έργο Του είναι ατελέσφοροι, είναι όλοι τους υπερόπτες και αδαείς. Ο άνθρωπος δεν πρέπει να προσδιορίζει το έργο του Θεού. Πέραν τούτου, ο άνθρωπος δεν μπορεί να προσδιορίζει το έργο του Θεού. Στα μάτια του Θεού ο άνθρωπος είναι μικρότερος κι από ένα μυρμήγκι, οπότε πώς μπορεί ο άνθρωπος να συλλάβει το έργο του Θεού; Αυτοί που λένε συνεχώς, «ο Θεός δεν λειτουργεί με τον έναν ή τον άλλον τρόπο» ή «ο Θεός είναι έτσι ή είναι αλλιώς», δεν είναι όλοι τους υπερόπτες; Πρέπει όλοι μας να γνωρίζουμε ότι οι άνθρωποι, οι οποίοι είναι φτιαγμένοι από σάρκα, έχουν όλοι διαφθαρεί από τον Σατανά. Είναι στη φύση τους να αντιτίθενται στον Θεό και δεν είναι ισότιμοι του Θεού, πόσο μάλλον είναι ικανοί να παρέχουν συμβουλές σχετικά με το έργο του Θεού. Ο τρόπος με τον οποίον ο Θεός καθοδηγεί τον άνθρωπο αποτελεί έργο του ίδιου του Θεού. Ο άνθρωπος πρέπει να υποτάσσεται και δεν πρέπει να έχει τη μία ή την άλλη άποψη, καθώς ο άνθρωπος δεν είναι τίποτε άλλο παρά σκόνη. Από τη στιγμή που προσπαθούμε να αναζητήσουμε τον Θεό, δεν πρέπει να τοποθετούμε τη δική μας αντίληψη επάνω από το έργο του Θεού, προκειμένου να τη λάβει υπόψη Του.  Και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να επιστρατεύουμε τη διεφθαρμένη υπόστασή μας για να προσπαθήσουμε σκόπιμα να αντιταχθούμε στο έργο του Θεού. Κάτι τέτοιο δεν θα μας καθιστούσε αντίχριστους; Πώς μπορούν τέτοιου είδους άνθρωποι να λένε ότι πιστεύουν στον Θεό; Από τη στιγμή που πιστεύουμε ότι υπάρχει Θεός, και εφόσον θέλουμε να Τον ικανοποιήσουμε και Τον δούμε, πρέπει να αναζητήσουμε τον δρόμο της αλήθειας και να βρούμε έναν τρόπο για να συμπνέουμε με τον Θεό. Δεν πρέπει να διατηρούμε ανένδοτη στάση απέναντι στον Θεό. Τι καλό μπορεί να βγει από μια τέτοια συμπεριφορά;

Σήμερα, ο Θεός έχει ένα νέο έργο να επιτελέσει. Μπορεί να μη δέχεσαι αυτά τα λόγια, μπορεί να σου ακούγονται παράξενα, αλλά σε συμβουλεύω να μην αποκαλύψεις τη φυσικότητά σου, γιατί μόνο όσοι διψάνε πραγματικά για τιμιότητα ενώπιον του Θεού μπορούν να δούνε την αλήθεια, και μόνο αυτοί που είναι πραγματικά ευσεβείς μπορούν να λάβουν τη φώτιση και την καθοδήγηση του Θεού. Τίποτα δεν θα βγει, αν η αναζήτηση της αλήθειας γίνεται μέσα από φιλονικίες. Μόνο μέσα από μια ήρεμη αναζήτηση μπορούμε να έχουμε αποτελέσματα. Όταν λέω ότι «σήμερα, ο Θεός έχει ένα νέο έργο να επιτελέσει», αναφέρομαι στην επιστροφή του Θεού με σάρκα και οστά. Ίσως να μη δίνετε και πολλή σημασία σ’ αυτά τα λόγια, ίσως να τα απεχθάνεστε, ή ίσως να τα βρίσκετε εξαιρετικά ενδιαφέροντα. Εν πάση περιπτώσει, ελπίζω πως όλοι όσοι ποθούν πραγματικά την εμφάνιση του Θεού μπορούν να αντιμετωπίσουν αυτό το γεγονός και να το λάβουν προσεκτικά υπόψη τους. Το καλύτερο θα ήταν να μην βγάζουμε γρήγορα συμπεράσματα. Έτσι πρέπει να ενεργούν οι σώφρονες άνθρωποι.

Δεν είναι δύσκολο να το μελετήσει κανείς αυτό, αλλά θα πρέπει όλοι μας να γνωρίζουμε την εξής αλήθεια: Αυτός που είναι η ενσάρκωση του Θεού θα κατέχει την ουσία του Θεού, κι αυτός που είναι η ενσάρκωση του Θεού θα κατέχει την έκφραση του Θεού. Εφόσον ο Θεός ενσαρκώνεται, φέρει το έργο που πρέπει να επιτελέσει. Εφόσον ο Θεός ενσαρκώνεται, θα εκφράζει αυτό που είναι και θα έχει την ικανότητα να μεταδώσει την αλήθεια στον άνθρωπο, να του εμφυσήσει τη ζωή και να του δείξει την οδό. Η σάρκα που δεν περιέχει την ουσία του Θεού είναι σίγουρο ότι δεν είναι η ενσάρκωση του Θεού. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία περί αυτού. Για να διερευνήσει ο άνθρωπος αν πρόκειται για την ενσάρκωση του Θεού, πρέπει να το προσδιορίσει από την υπόσταση που Αυτός εκφράζει και τον λόγο που Αυτός εκφέρει. Δηλαδή, πρέπει να κριθεί από την ουσία του Θεού κατά πόσο είναι ή όχι η ενσάρκωσή Του και κατά πόσο είναι ή όχι ο αληθινός δρόμος. Συνεπώς, προκειμένου να προσδιοριστεί[α] αν πρόκειται για την ενσάρκωση του Θεού, το σημαντικότερο είναι να δίνουμε προσοχή στην ουσία Του (στο έργο Του, τον λόγο Του, την υπόστασή Του και πολλά άλλα), παρά στην εξωτερική εμφάνιση. Αν ο άνθρωπος κοιτάζει μόνο την εξωτερική εμφάνισή Του και παραβλέπει την ουσία Του, τότε αυτό καταδεικνύει την άγνοια και την αφέλεια του ανθρώπου. Η εξωτερική εμφάνιση δεν προσδιορίζει την ουσία. Επιπλέον, το έργο του Θεού δεν συμβαδίζει ποτέ με τις αντιλήψεις του ανθρώπου. Μήπως η εξωτερική εμφάνιση του Ιησού δεν ερχόταν σε αντίθεση με τις αντιλήψεις του ανθρώπου; Δεν αληθεύει ότι η εμφάνιση και η ενδυμασία Του δεν παρείχαν κανένα απολύτως στοιχείο, σχετικά με την πραγματική ταυτότητά Του; Δεν ήταν αυτός ο λόγος που οι πρώτοι Φαρισαίοι αντιτάχθηκαν στον Ιησού, επειδή κοιτούσαν απλώς την εξωτερική εμφάνισή Του, χωρίς να ακούνε προσεκτικά τα λόγια που Αυτός έλεγε; Ελπίζω ότι οι αδερφοί κι οι αδερφές που αναζητούν την εμφάνιση του Θεού δεν θα επαναλάβουν την ίδια ιστορική τραγωδία. Εσείς δεν πρέπει να γίνετε σύγχρονοι Φαρισαίοι και να ξανασταυρώσετε τον Θεό. Εσείς πρέπει να σκεφτείτε προσεκτικά πώς θα υποδεχθείτε την επιστροφή του Θεού, και πρέπει να σας είναι ξεκάθαρο με ποιον τρόπο θα γίνετε αυτοί που υποτάσσονται στην αλήθεια. Αυτή είναι η ευθύνη όλων όσοι περιμένουν την επιστροφή του Ιησού από τους Ουρανούς. Πρέπει να τρίβουμε τα πνευματικά μάτια μας και να μην πέφτουμε θύματα αποκυημάτων της φαντασίας. Πρέπει να σκεφτόμαστε το πρακτικό έργο του Θεού και να κοιτάμε την αληθινή πλευρά του Θεού. Μην παρασύρεστε και μη χάνεστε σε αέναες ονειροπολήσεις. Πρέπει να προσβλέπετε πάντοτε στη μέρα που ο Κύριος Ιησούς Χριστός θα κατέλθει άξαφνα ανάμεσά σας, επάνω σε ένα σύννεφο, για να πάρει όλους εσάς που δεν Τον γνωρίσατε ή δεν Τον είδατε ποτέ και δεν ξέρετε πώς να εκπληρώσετε τις βουλές Του. Είναι καλύτερα να σκέφτεστε πρακτικά ζητήματα!

Μπορεί ν’ άνοιξες αυτό το βιβλίο για ερευνητικούς σκοπούς ή με την πρόθεση να αποδεχθείς. Όποια κι αν είναι η στάση σου, ελπίζω ότι θα το διαβάσεις μέχρι τέλους και δεν θα το αφήσεις εύκολα στην άκρη. Ίσως, αφότου διαβάσεις αυτά τα λόγια, η στάση σου ν’ αλλάξει. Όμως, αυτό εξαρτάται από το πόσο ισχυρά είναι τα κίνητρά σου και πόσο εύκολα μπορείς να δέχεσαι πράγματα. Υπάρχει, ωστόσο, κάτι που πρέπει αν γνωρίζεις: Ο λόγος του Θεού δεν μπορεί να εκφέρεται όπως ο λόγος του ανθρώπου, πόσο μάλλον ο λόγος του ανθρώπου να εκφέρεται όπως ο λόγος του Θεού. Ένας άνθρωπος που χρησιμοποιείται από τον Θεό δεν είναι ενσάρκωση του Θεού, κι η ενσάρκωση του Θεού δεν είναι ένας άνθρωπος που χρησιμοποιείται από τον Θεό. Υπάρχει μια ουσιώδης διαφορά. Ίσως, αφότου διαβάσεις αυτά τα λόγια, να μη δεχθείς ότι είναι λόγια του Θεού, παρά μόνο να τα δεχθείς ως λόγια ενός ανθρώπου που έχει λάβει τη φώτιση. Σε αυτήν την περίπτωση, έχεις τυφλωθεί από την άγνοιά σου. Πώς είναι δυνατόν τα λόγια του Θεού να είναι το ίδιο πράγμα με τα λόγια ενός ανθρώπου που έχει λάβει τη φώτιση; Τα λόγια του ενσαρκωμένου Θεού αποτελούν την απαρχή μιας νέας εποχής, καθοδηγούν ολόκληρη την ανθρωπότητα, αποκαλύπτουν μυστήρια και δείχνουν στον άνθρωπο την κατεύθυνση προς μια νέα εποχή. Η φώτιση που αποκτά ο άνθρωπος δεν είναι παρά μια απλή άσκηση ή γνώση. Δεν μπορεί να καθοδηγήσει ολόκληρη την ανθρωπότητα προς μια νέα εποχή ή να αποκαλύψει το μυστήριο του ίδιου του Θεού. Ο Θεός, εν τέλει, είναι Θεός, ενώ ο άνθρωπος είναι άνθρωπος. Ο Θεός έχει την ουσία του Θεού, ενώ ο άνθρωπος έχει την ουσία του ανθρώπου. Αν ο άνθρωπος θεωρεί τα λόγια του Θεού ως μια απλή διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος και εκλαμβάνει τα λόγια των αποστόλων και των προφητών ως λόγια που είπε ο ίδιος ο Θεός, τότε ο άνθρωπος κάνει λάθος. Όπως και να ‘χει, δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να μετατρέπεις το σωστό σε λάθος ή να μιλάς για το υψηλό σαν να ήταν χαμηλό, ή να μιλάς για το βαθύ σαν να ήταν ρηχό. Όπως και να ‘χει, δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να διαψεύδεις σκόπιμα κάτι που ξέρεις ότι αληθεύει. Όλοι όσοι πιστεύουν ότι υπάρχει Θεός πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τους αυτό το πρόβλημα από τη σωστή οπτική γωνία και πρέπει να αποδέχονται το νέο Του έργο και τα νέα Του λόγια ως δημιούργημα του Θεού, διαφορετικά θα εξολοθρευτούν από τον Θεό.

Μετά το έργο του Ιεχωβά, ο Ιησούς ενσαρκώθηκε για να επιτελέσει το έργο Του ανάμεσα στους ανθρώπους. Το έργο Του δεν πραγματοποιήθηκε σε απομόνωση, αλλά βασίστηκε επάνω στο έργο του Ιεχωβά. Ήταν το έργο για μια νέα εποχή, αφότου ο Θεός είχε ολοκληρώσει την Εποχή του Νόμου. Παρομοίως, αφότου έλαβε τέλος το έργο του Ιησού, ο Θεός συνέχισε το έργο του για την επόμενη εποχή, επειδή η συνολική διαχείριση του Θεού εξελίσσεται συνεχώς. Όταν περάσει η παλιά εποχή, θα αντικατασταθεί από μια νέα εποχή και, μόλις ολοκληρωθεί το παλιό έργο, ένα νέο έργο θα συνεχίσει τη διαχείριση του Θεού. Αυτή η ενσάρκωση είναι η δεύτερη ενσάρκωση του Θεού, μετά από την ολοκλήρωση του έργου του Ιησού. Φυσικά, αυτή η ενσάρκωση δεν προκύπτει αυτόνομα, αλλά είναι το τρίτο στάδιο του έργου, μετά από την Εποχή του Νόμου και την Εποχή της Χάρης. Κάθε νέο στάδιο στο έργο του Θεού φέρνει πάντοτε ένα νέο ξεκίνημα και μια νέα εποχή. Το ίδιο συμβαίνει με  αντίστοιχες αλλαγές στην υπόσταση του Θεού, στον τρόπο που εργάζεται, στην τοποθεσία του έργου Του και στο όνομά Του. Δεν προκαλεί έκπληξη, λοιπόν, το γεγονός ότι είναι δύσκολο για τον άνθρωπο να αποδεχτεί το έργο του Θεού στη νέα εποχή. Όμως, ανεξαρτήτως από το πόσο διαφέρει από τον άνθρωπο, ο Θεός κάνει πάντοτε το έργο Του και οδηγεί πάντοτε ολόκληρη την ανθρωπότητα προς τα εμπρός. Όταν ο Ιησούς ήρθε στον κόσμο του ανθρώπου, έφερε την Εποχή της Χάρης και έληξε την Εποχή του Νόμου. Κατά τις έσχατες ημέρες, ο Θεός ενσαρκώθηκε και πάλι. Αυτήν τη φορά, με την ενσάρκωσή Του έληξε την Εποχή της Χάρης και έφερε την Εποχή της Βασιλείας. Όλοι όσοι αποδέχονται τη δεύτερη ενσάρκωση του Θεού θα οδηγηθούν στην Εποχή της Βασιλείας και θα μπορούν να αποδεχθούν προσωπικά την καθοδήγηση του Θεού. Παρόλο που ο Ιησούς έκανε μεγάλο έργο ανάμεσα στους ανθρώπους, ολοκλήρωσε μόνο τη λύτρωση όλης της ανθρωπότητας και θυσιάστηκε για τις αμαρτίες του ανθρώπου, αλλά δεν απάλλαξε τον άνθρωπο από όλη τη διεφθαρμένη υπόστασή του. Για να σωθεί ολοκληρωτικά ο άνθρωπος από την επιρροή του Σατανά, δεν αρκεί μόνο να σηκώσει ο Ιησούς στους ώμους του τις αμαρτίες του ανθρώπου και να θυσιαστεί γι’ αυτές, αλλά πρέπει, επίσης, ο Θεός να επιτελέσει ακόμα μεγαλύτερο έργο για να απαλλάξει πλήρως τον άνθρωπο από την διάθεσή του, η οποία έχει διαβρωθεί από τον Σατανά. Συνεπώς, αφότου ο άνθρωπος συγχωρέθηκε για τις αμαρτίες του, ο Θεός επέστρεψε ενσαρκωμένος για να οδηγήσει τον άνθρωπο στη νέα εποχή και ξεκίνησε το έργο της τιμωρίας και της κρίσης. Αυτό το έργο Του ανέβασε τον άνθρωπο σε υψηλότερο επίπεδο. Όλοι όσοι υποτάσσονται στην κυριαρχία Του θα απολαμβάνουν ανώτερη αλήθεια και θα λαμβάνουν μεγαλύτερες ευλογίες. Θα ζούνε πραγματικά στο φως και θα κερδίσουν την αλήθεια, την οδό και τη ζωή.

Αν οι άνθρωποι παραμείνουν στην Εποχή της Χάρης, δεν θα απελευθερωθούν ποτέ από τη διεφθαρμένη υπόστασή τους, ούτε θα γνωρίσουν την εγγενή υπόσταση του Θεού. Αν οι άνθρωποι ζούνε συνεχώς μέσα σε αφθονία χάρης, αλλά χωρίς τον τρόπο ζωής που θα τους δώσει τη δυνατότητα να γνωρίσουν τον Θεό και να ικανοποιήσουν τον Θεό, τότε δεν θα καταφέρουν ποτέ να Τον έχουν πραγματικά μέσα τους, παρόλο που πιστεύουν σ’ Αυτόν. Τι αξιοθρήνητο είδος πίστης που είναι αυτό. Όταν τελειώσεις την ανάγνωση αυτού του βιβλίου, όταν βιώσεις κάθε στάδιο από το έργο του ενσαρκωμένου Θεού στην Εποχή της Βασιλείας, θα νιώσεις ότι οι ελπίδες τόσων ετών έχουν επιτέλους πραγματωθεί. Θα νιώσεις ότι μόνο τώρα μπόρεσες να δεις πραγματικά τον Θεό κατά πρόσωπο. Μόνο τώρα αντίκρισες το πρόσωπο του Θεού, άκουσες τον προσωπικό λόγο του Θεού, εκτίμησες τη σοφία που εμπεριέχεται στο έργο του Θεού κι ένιωσες πραγματικά πόσο αληθινός και παντοδύναμος είναι ο Θεός. Θα νιώσεις ότι κέρδισες τόσα πράγματα, τα οποία άνθρωποι άλλων εποχών δεν είχαν δει ή αποκτήσει ποτέ τους. Αυτήν τη χρονική στιγμή θα ξέρεις με σαφήνεια τι σημαίνει να πιστεύει κανείς στον Θεό και τι σημαίνει να είναι κανείς κοντά στον Θεό. Φυσικά, αν είσαι προσκολλημένος στις απόψεις του παρελθόντος και απορρίπτεις ή αρνείσαι το γεγονός της δεύτερης ενσάρκωσης του Θεού, τότε θα παραμείνεις με άδεια τα χέρια, δεν θα αποκτήσεις τίποτα και, τελικά, θα είσαι ένοχος που εναντιώθηκες στον Θεό. Όσοι υπακούουν στην αλήθεια και υποτάσσονται στο έργο του Θεού θα βρεθούν υπό τη σκέπη του ονόματος της δεύτερης ενσάρκωσης του Θεού, του Παντοδύναμου. Θα έχουν τη δυνατότητα να αποδεχτούν την προσωπική καθοδήγηση του Θεού, θα κερδίσουν περισσότερη και μεγαλύτερη αλήθεια και θα λάβουν την πραγματική ανθρώπινη ζωή. Θα έχουν το όραμα που δεν είχαν ποτέ στο παρελθόν οι άνθρωποι: Και εστράφην να ίδω την φωνήν, ήτις ελάλησε μετ' εμού· και στραφείς είδον επτά λυχνίας χρυσάς, και εν μέσω των επτά λυχνιών είδον ένα όμοιον με υιόν ανθρώπου, ενδεδυμένον ποδήρη χιτώνα και περιεζωσμένον πλησίον των μαστών ζώνην χρυσήν. Η δε κεφαλή αυτού και αι τρίχες ήσαν λευκαί και ως μαλλίον λευκόν, ως χιών· και οι οφθαλμοί αυτού ως φλόξ πυρός, και οι πόδες αυτού όμοιοι με χαλκολίβανον, ως εν καμίνω πεπυρωμένοι, και η φωνή αυτού ως φωνή υδάτων πολλών,  και είχεν εν τη δεξιά αυτού χειρί επτά αστέρας, και εκ του στόματος αυτού του εξήρχετο ρομφαία δίστομος οξεία, και η όψις αυτού έλαμπεν ως ο ήλιος λάμπει εν τη δυνάμει αυτού (Αποκάλυψη 1:12-16). Αυτό το όραμα είναι η έκφραση ολόκληρης της υπόστασης του Θεού. Αυτή η έκφραση ολόκληρης της υπόστασής Του είναι, επίσης, η έκφραση του έργου του Θεού, όταν Αυτός ενσαρκωθεί αυτήν τη φορά. Μέσα στους χείμαρρους των τιμωριών και των κρίσεων, ο Υιός του ανθρώπου εκφράζει την εγγενή του υπόσταση μέσα από λόγια, δίνοντας τη δυνατότητα σε όλους όσοι αποδέχονται την τιμωρία και την κρίση του να δούνε το πραγματικό πρόσωπο του Υιού του ανθρώπου, ένα πρόσωπο που αποτελεί πιστή απεικόνιση του προσώπου τού Υιού του ανθρώπου που είδε ο Ιωάννης. (Φυσικά, όλα αυτά θα είναι αόρατα σε εκείνους που δεν αποδέχονται το έργο του Θεού στην Εποχή του Βασιλείου). Το πραγματικό πρόσωπο του Θεού δεν είναι δυνατόν να διατυπωθεί πλήρως χρησιμοποιώντας τον λόγο του ανθρώπου, οπότε ο Θεός χρησιμοποιεί την έκφραση της εγγενούς υπόστασής Του για να δείξει το πραγματικό πρόσωπό Του στον άνθρωπο. Αυτό σημαίνει ότι, όλοι όσοι έχουν βιώσει την εγγενή υπόσταση του Υιού του ανθρώπου, έχουν δει το πραγματικό πρόσωπο του Υιού του ανθρώπου, καθώς ο Θεός είναι τόσο μεγάλος που είναι αδύνατον να διατυπωθεί πλήρως με τον λόγο του ανθρώπου. Όταν ο άνθρωπος θα έχει βιώσει όλα τα στάδια του έργου του Θεού στην Εποχή της Βασιλείας, τότε θα γνωρίζει το πραγματικό νόημα των λόγων του Ιωάννη, όταν μιλούσε για τον Υιό του ανθρώπου ανάμεσα στις λυχνίες: «Η δε κεφαλή αυτού και αι τρίχες ήσαν λευκαί και ως μαλλίον λευκόν, ως χιών· και οι οφθαλμοί αυτού ως φλόξ πυρός, και οι πόδες αυτού όμοιοι με χαλκολίβανον, ως εν καμίνω πεπυρωμένοι, και η φωνή αυτού ως φωνή υδάτων πολλών, και είχεν εν τη δεξιά αυτού χειρί επτά αστέρας, και εκ του στόματος αυτού του εξήρχετο ρομφαία δίστομος οξεία, και η όψις αυτού έλαμπεν ως ο ήλιος λάμπει εν τη δυνάμει αυτού». Εκείνη τη χρονική στιγμή, θα γνωρίζεις πέραν πάσας αμφιβολίας ότι αυτή η συνηθισμένη σάρκα που είπε τόσο πολλά λόγια είναι πραγματικά η δεύτερη ενσάρκωση του Θεού. Και θα συνειδητοποιήσεις πραγματικά πόσο ευλογημένος είσαι, και θα νιώσεις ότι είσαι εξαιρετικά τυχερός. Θα ήσουν απρόθυμος να δεχθείς αυτήν την ευλογία;

Αυτό το βιβλίο αποτελεί μια συλλογή αποσπασμάτων από το «Ο Λόγος ενσαρκώνεται» και είναι, φυσικά, τα λόγια του Πνεύματος προς τις εκκλησίες. Αυτά τα λόγια αποτελούν εκπλήρωση των λόγων της Αποκάλυψης που λέει «Όστις έχει ωτίον ας ακούση τι λέγει το Πνεύμα προς τας εκκλησίας». Περιλαμβάνουν ένα πλούσιο περιεχόμενο από διάφορα είδη ομιλιών και λόγων, όπως προφητείες, αποκάλυψη μυστηρίων και τον τρόπο ζωής. Υπάρχουν προβλέψεις για το μέλλον της βασιλείας, αποκαλύψεις για τα μυστήρια του σχεδίου διαχείρισης του Θεού, αναλύσεις της φύσης του ανθρώπου, προτροπές και προειδοποιήσεις, δριμεία κρίση, εγκάρδια λόγια παρηγοριάς, αναφορές στη ζωή, αναφορές στην είσοδο και ούτω καθεξής. Εν ολίγοις, όσα έχει και όσα είναι ο Θεός, καθώς κι η υπόσταση του Θεού, εκφράζονται όλα μέσα από το έργο Του και τον λόγο Του. Όπως είναι φυσικό, όταν ενσαρκώνεται ο Θεός αυτήν τη φορά, το έργο Του είναι να εκφράσει την υπόστασή Του, κυρίως μέσα από τιμωρία και κρίση. Έχοντας αυτό ως θεμελιώδη λίθο, φέρνει περισσότερη αλήθεια στον άνθρωπο, δείχνει περισσότερους τρόπους άσκησης και, συνεπώς, πετυχαίνει τον στόχο Του να κυριεύσει τον άνθρωπο και να τον λυτρώσει από τη διεφθαρμένη υπόστασή του. Αυτό βρίσκεται πίσω από το έργο του Θεού στην Εποχή του Βασιλείου. Επιθυμείς να εισέλθεις στη νέα εποχή; Επιθυμείς να απαλλαχτείς από τη διεφθαρμένη υπόσταση; Επιθυμείς να αποκτήσεις ανώτερη αλήθεια; Επιθυμείς να δεις το πραγματικό πρόσωπο του Υιού του ανθρώπου; Επιθυμείς να ζήσεις μια ζωή με νόημα; Επιθυμείς να λάβεις την τελείωση από τον Θεό; Τότε, πώς θα υποδεχθείς την επιστροφή του Ιησού;

Υποσημειώσεις:

1. Το πρωτότυπο κείμενο γράφει «όσον αφορά».