Το Mυστήριο της Eνσάρκωσης

«Την Εποχή της Χάριτος, ο Ιωάννης άνοιξε την οδό για τον Ιησού. Δεν μπορούσε να επιτελέσει το έργο του Θεού ο ίδιος και απλώς εκπλήρωνε το καθήκον του ως άνθρωπος. Παρόλο που ο Ιωάννης ήταν ο πρόδρομος του Κυρίου, δεν μπορούσε να εκπροσωπήσει τον Θεό. Ήταν απλώς ένας άνθρωπος τον οποίο χρησιμοποιούσε το Άγιο Πνεύμα. Μόλις βαπτίστηκε ο Ιησούς, «το Άγιο Πνεύμα κατήλθε επάνω Του σαν περιστέρι». Στη συνέχεια ξεκίνησε το έργο Του, δηλαδή άρχισε να επιτελεί τη διακονία του Χριστού. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πήρε την ταυτότητα του Θεού, γιατί προήλθε από τον Θεό. Ανεξάρτητα από τον χαρακτήρα της πίστης Του προηγουμένως — ίσως κάποιες φορές ήταν αδύναμη, ή κάποιες φορές ήταν δυνατή — όλα αυτά αποτελούσαν την κανονική ανθρώπινη ζωή Του πριν επιτελέσει τη διακονία Του. Αφού βαπτίστηκε (χρίστηκε), είχε αμέσως τη δύναμη και τη δόξα του Θεού μαζί Του και έτσι ξεκίνησε να επιτελεί τη διακονία Του. Μπορούσε να πραγματοποιεί σημεία και τέρατα, να κάνει θαύματα, είχε δύναμη κι εξουσία, καθώς εργαζόταν άμεσα για λογαριασμό του ίδιου του Θεού. Επιτελούσε το έργο του Πνεύματος αντί Αυτού και εξέφραζε τη φωνή του Πνεύματος. Ως εκ τούτου, ήταν ο ίδιος ο Θεός. Αυτό είναι αδιαμφισβήτητο. Ο Ιωάννης χρησιμοποιήθηκε από το Άγιο Πνεύμα. Δεν μπορούσε να εκπροσωπήσει τον Θεό και δεν ήταν δυνατόν να εκπροσωπήσει τον Θεό. Αν ήθελε να το κάνει αυτό, το Άγιο Πνεύμα δεν θα το είχε επιτρέψει, επειδή δεν θα μπορούσε να επιτελέσει το έργο που ο ίδιος ο Θεός σκόπευε να επιτύχει». （Το Mυστήριο της Eνσάρκωσης (1)）