Η τήρηση των εντολών και η αλήθεια στην πράξη

Πρακτικά, οι εντολές πρέπει να έχουν σχέση με την πράξη της αλήθειας. Καθώς τηρεί κανείς τις εντολές, πρέπει να κάνει πράξη την αλήθεια. Όταν κάποιος κάνει πράξη την αλήθεια, δεν πρέπει να παραβιάζει τις αρχές των εντολών, ή να πηγαίνει εναντίον τους. Κάνε αυτό που απαιτεί ο Θεός. Το να τηρείς τις εντολές και να κάνεις πράξη την αλήθεια είναι συναφείς έννοιες και όχι αντικρουόμενες. Όσο περισσότερο κάνεις πράξη την αλήθεια, τόσο πιο πολύ είσαι στην ουσία των εντολών. Όσο περισσότερο κάνεις πράξη την αλήθεια, τόσο περισσότερο θα καταλαβαίνεις τον λόγο του Θεού όπως αυτός εκφράζεται μέσα από τις εντολές. Η άσκηση της αλήθειας και η τήρηση των εντολών δεν είναι αντικρουόμενες πράξεις αλλά πολύ συναφείς. Στην αρχή μόνο όταν ο άνθρωπος τηρεί τις εντολές μπορεί να κάνει πράξη την αλήθεια και να λάβει διαφώτιση από το Άγιο Πνεύμα. Αλλά αυτό δεν είναι η αρχική πρόθεση του Θεού. Ο Θεός ζητά να λατρεύεις τον Θεό με την καρδιά σου, και όχι μόνο να επιδεικνύεις καλή συμπεριφορά. Αλλά πρέπει να τηρείς τις εντολές τουλάχιστον επιφανειακά. Σταδιακά, μέσω εμπειρίας ο άνθρωπος αντιλαμβάνεται τον Θεό πιο ξεκάθαρα. Σταματά να επαναστατεί και να αντιστέκεται στον Θεό, παύει να αμφισβητεί το έργο του Θεού. Με αυτόν τον τρόπο ο άνθρωπος μπορεί να παραμείνει στην ουσία των εντολών. Οπότε μόνο το να τηρείς τις εντολές χωρίς να ασκείς την αλήθεια είναι αναποτελεσματικό και δεν συνιστά αληθινή λατρεία του Θεού, γιατί δεν έχεις αποκτήσει αληθινό ανάστημα. Εάν τηρείς τις εντολές χωρίς την αλήθεια, αυτό είναι μόνο σαν να ακολουθείς πιστά τους κανόνες. Κάνοντας αυτό, οι εντολές γίνονται ο νόμος σου, που δεν θα σε βοηθήσει να προχωρήσεις στη ζωή. Αντιθέτως θα γίνουν για σένα βάρος και θα σε δεσμεύσουν τελείως, όπως ο νόμος της Παλαιάς Διαθήκης, και θα χάσεις την παρουσία του Αγίου Πνεύματος. Επομένως, μόνο όταν κάνεις πράξη την αλήθεια μπορείς να τηρήσεις αποτελεσματικά τις εντολές. Ο άνθρωπος τηρεί τις εντολές για να μπορεί να κάνει πράξη την αλήθεια. Κάνεις πράξη ακόμα περισσότερο την αλήθεια τηρώντας τις εντολές. Καταλαβαίνεις ακόμα καλύτερα την πρακτική σημασία του νοήματος των εντολών μέσα από την άσκηση της αλήθειας. Ο σκοπός και η σημασία της επιτακτικής εντολής του Θεού να τηρεί ο άνθρωπος τις εντολές δεν είναι να ακολουθεί διαταγές όπως φαντάζεται ο άνθρωπος, αλλά έχει να κάνει με την είσοδο του ανθρώπου στη ζωή. Όσο περισσότερο εξελίσσεσαι στη ζωή, σε κάνει πιο ικανό να τηρείς τις εντολές. Παρότι οι εντολές είναι για να τις τηρεί ο άνθρωπος, η ουσία των εντολών γίνεται προφανής μόνο μέσα από τις εμπειρίες της ζωής του ανθρώπου. Πολλοί άνθρωποι νομίζουν ότι το να τηρείς σωστά τις εντολές σημαίνει «όλα είναι έτοιμα, το μόνο που μένει είναι να αρπαχθείς». Αυτό είναι παράλογη φαντασίωση και δεν είναι το θέλημα του Θεού. Αυτοί που τα λένε αυτά δεν θέλουν να προοδεύσουν και τους ενδιαφέρει μόνο η σάρκα. Αυτό είναι ανοησία! Και δεν αντιστοιχεί στην πραγματικότητα! Αν κάνεις μόνο πράξη την αλήθεια χωρίς να τηρείς τις εντολές, αυτό δεν είναι το θέλημα του Θεού. Ένας τέτοιος άνθρωπος είναι ανάπηρος και είναι σαν να προχωρεί στο ένα πόδι. Όπως και το τηρούνται οι εντολές και να προσκολλάται κανείς σε αυτές χωρίς να κάνει πράξη την αλήθεια, επίσης δεν αντιπροσωπεύει το θέλημα του Θεού – είναι σαν τον άνθρωπο που είναι τυφλός από το ένα μάτι, και είναι και αυτό ένα είδος αναπηρίας. Μπορεί να πει κανείς ότι αν τηρείς σωστά τις εντολές και αποκτήσεις μια ξεκάθαρη κατανόηση του πρακτικού Θεού, τότε θα έχεις την αλήθεια. Χωρίς να είμαστε απόλυτοι, θα έχεις αποκτήσει πραγματικό ανάστημα. Ασκείς την αλήθεια και τηρείς τις εντολές συγχρόνως, χωρίς αμοιβαία αντίθεση. Η άσκηση της αλήθειας και η τήρηση των εντολών είναι δύο συστήματα, που και τα δύο είναι αναπόσπαστα κομμάτια της εμπειρίας της ζωής του ανθρώπου. Η εμπειρία κάποιου θα πρέπει να αποτελείται από μια ενοποίηση της τήρησης των εντολών με την άσκηση της αλήθειας και όχι ένας διαχωρισμός. Εν τούτοις, υπάρχουν και διαφορές και ομοιότητες μεταξύ των δύο αυτών πραγμάτων.