Συζητώντας για την εκκλησιαστική ζωή και την πραγματική ζωή

Οι άνθρωποι αισθάνονται πως μπορούν να μεταμορφωθούν μόνο μέσα στην εκκλησιαστική τους ζωή, και πως αν δεν ζουν μέσα στην εκκλησία, η μεταμόρφωση δεν είναι δυνατή, πως δεν είναι ικανοί να κατορθώσουν τη μεταμόρφωση στην πραγματική τους ζωή. Μπορείτε να αναγνωρίσετε ποιό είναι αυτό το θέμα; Έχω μιλήσει για το πώς να φέρουμε τον Θεό μέσα στην πραγματική ζωή, κι αυτό είναι το μονοπάτι γι’ αυτούς που πιστεύουν στον Θεό για να εισέλθουν στην πραγματικότητα των λόγων του Θεού. Στην πραγματικότητα, η εκκλησιαστική ζωή είναι μόνο ένας περιορισμένος τρόπος που οδηγεί τους ανθρώπους στην τελείωση. Το πρωταρχικό περιβάλλον για να οδηγηθεί ο άνθρωπος στην τελείωση εξακολουθεί να είναι η πραγματική ζωή.
Αυτή είναι η πραγματική πρακτική και η πραγματική εξάσκηση για την οποία μίλησα, η οποία επιτρέπει στους ανθρώπους να κατορθώσουν μια ζωή κανονικής ανθρώπινης φύσης και να βιώσουν την ομοιότητα ενός πραγματικού ατόμου κατά τη διάρκεια της καθημερινής ζωής. Μια άποψη είναι πως κάποιος πρέπει να μορφωθεί ώστε να ανυψώσει το μορφωτικό του επίπεδο, να είναι ικανός να καταλάβει τα λόγια του Θεού και να επιτύχει την ικανότητα να κατανοήσει. Μια άλλη άποψη είναι πως κάποιος πρέπει να είναι εφοδιασμένος με τη βασική γνώση που απαιτείται για να ζήσει σαν ανθρώπινο ον, ώστε να επιτύχει την οξυδέρκεια και τη λογική της κανονικής ανθρώπινης φύσης, επειδή οι άνθρωποι στερούνται σχεδόν ολοκληρωτικά σε αυτούς τους τομείς. Επιπλέον, κάποιος πρέπει να γευτεί τα λόγια του Θεού μέσω της εκκλησιαστικής ζωής, και σταδιακά ν’ αποκτήσει καθαρή κατανόηση της αλήθειας.

Γιατί λέγεται πως πιστεύοντας στον Θεό κάποιος πρέπει να φέρει τον Θεό στην πραγματική ζωή; Η εκκλησιαστική ζωή όχι μόνο μπορεί να μεταμορφώσει τον άνθρωπο, αλλά το πιο σημαντικό είναι ο άνθρωπος να εισέλθει στην πραγματικότητα, στην πραγματική ζωή. Συνηθίζατε να μιλάτε πάντα για την πνευματική σας κατάσταση και τα πνευματικά ζητήματα ενώ παραμελούσατε την εκπαίδευση σε πολλά πράγματα, και συγχρόνως παραμελούσατε να εισέλθετε σ’ αυτά. Γράφατε κάθε μέρα, ακούγατε κάθε μέρα και διαβάζατε κάθε μέρα. Προσευχόσασταν την ώρα που μαγειρεύατε: «Ω Θεέ! Είθε να γίνεις Εσύ η ζωή μου μέσα μου. Πώς θα πρέπει να περάσω αυτή τη μέρα; Σε παρακαλώ ευλόγησέ με, διαφώτισέ με. Σε οτιδήποτε με διαφωτίσεις σήμερα, σε παρακαλώ, επίτρεψέ μου να το καταλάβω αυτή τη στιγμή, έτσι ώστε τα λόγια Σου να δράσουν ως η ζωή μου.» Προσευχόσασταν και την ώρα που τρώγατε βραδινό: «Ω Θεέ! Εσύ παραχώρησες αυτό το φαγητό για μας. Ευλόγησέ μας. Αμήν! Σε παρακαλούμε, επίτρεψέ μας να βασιστούμε σ’ Εσένα για τη ζωή μας. Είθε να είσαι μαζί μας. Αμήν!» Αφού τελειώσατε το βραδινό και πλένατε τα πιάτα, αρχίσατε να φλυαρείτε πάλι: «Ω Θεέ, είμαι αυτό το πιάτο. Αφότου αυτό το πιάτο χρησιμοποιήθηκε, έχει γίνει σαν κι εμάς, διεφθαρμένο από τον Σατανά, και τώρα πρέπει να πλυθεί με νερό και Συ είσαι το νερό, τα λόγια Σου είναι το ζωντανό νερό που παρέχει τα δέοντα για τη ζωή μου». Αφού τα είπατε αυτά, όταν ήρθε η ώρα για τον βραδινό ύπνο, αρχίσατε να φλυαρείτε πάλι: «Ω Θεέ! Με ευλόγησες και με οδήγησες κατά τη διάρκεια της ημέρας. Είμαι πραγματικά ευγνώμων σ’ Εσένα…» Μ’ αυτόν τον τρόπο πέρασες τη μέρα σου και εισήλθες στον ελαφρύ ύπνο σου. Οι περισσότεροι άνθρωποι ζούσαν κάπως έτσι κάθε μέρα, κι όμως μέχρι τώρα, δεν έχουν δώσει σημασία στην πραγματική είσοδο, παρά μόνο επικεντρώνονταν στο να προσφέρουν λατρεία με τα χείλη τους στις προσευχές τους. Αυτή είναι η προηγούμενη ζωή του ανθρώπου, αυτή είναι η παλιά τους ζωή. Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι έτσι, στερούνται κάθε πραγματική εκπαίδευση, κι έχουν πολύ λίγες πραγματικές μεταμορφώσεις. Προσφέρουν λατρεία μόνο με τα χείλη στις προσευχές τους, πλησιάζοντας τον Θεό μέσω των λόγων τους αλλά στερούνται των μεταμορφώσεων στην κατανόηση. Ας πάρουμε το πιο απλό παράδειγμα, την τακτοποίηση του σπιτιού σου. Βλέπεις ότι το σπίτι σου είναι ακατάστατο, έτσι κάθεσαι εκεί και προσεύχεσαι: «Ω Θεέ! Κοίτα την καταστροφή που ο Σατανάς προκάλεσε σ’ αυτό το σπίτι. Ω Θεέ! Σε δοξάζω και Σε ευχαριστώ. Είμαι το ίδιο βρόμικος με αυτό το σπίτι και χωρίς τη σωτηρία Σου και τη διαφώτισή Σου, δεν θα είχα συνειδητοποιήσει αυτό το γεγονός». Απλώς κάθεσαι εκεί και συνεχίζεις να φλυαρείς, προσεύχεσαι για πολλή ώρα κι ύστερα αντιδράς σαν να μην έχει συμβεί τίποτα και συμπεριφέρεσαι σαν μια φλύαρη γριά γυναίκα. Διαβαίνει η πνευματική σου ζωή μ’ αυτόν τον τρόπο, χωρίς καμιά πραγματική είσοδο στην πραγματικότητα, με υπερβολικά πολλές επιφανειακές πράξεις! Η εκπαίδευση της εισόδου στην πραγματικότητα, συμπεριλαμβάνει την πραγματική ζωή των ανθρώπων και συμπεριλαμβάνει τις πρακτικές τους δυσκολίες, και μόνο αυτό μπορεί να τους μεταμορφώσει. Δίχως την πραγματική ζωή, οι άνθρωποι δεν μπορούν να μεταμορφωθούν, και τότε σε τι χρησιμεύει η προσφορά λατρείας με τα χείλη στις προσευχές τους; Χωρίς την κατανόηση της ανθρώπινης φύσης, τα πάντα είναι χάσιμο χρόνου, και δίχως το μονοπάτι της πράξης, όλα είναι σπατάλη προσπάθειας! Οι σωστές προσευχές μπορούν να διατηρήσουν μια σωστή κατάσταση μέσα στους ανθρώπους, αλλά αυτό δεν μπορεί να τους μεταμορφώσει σε βάθος. Γνωρίζοντας την ανθρώπινη αυταρέσκεια, την αλαζονεία, την έπαρση, την υπερηφάνεια και τη διεφθαρμένη διάθεση, η γνώση αυτών των πραγμάτων δεν έρχεται μέσα από τις προσευχές, αλλά ανακαλύπτεται μέσα από την απόλαυση των λόγων του Θεού, και γίνεται γνωστή μέσω της διαφώτισης από το Άγιο Πνεύμα στην πραγματική ζωή. Οι άνθρωποι σήμερα είναι όλοι ικανοί να μιλούν καλά, κι έχουν ακούσει τα πιο μεγαλοπρεπή κηρύγματα, τα πιο μεγαλοπρεπή από οποιαδήποτε άλλα ανά τους αιώνες, ωστόσο, στην πραγματικότητα, πολύ λίγα από αυτά εφαρμόζονται στην πραγματική τους ζωή. Δηλαδή, στην πραγματική ζωή των ανθρώπων δεν υπάρχει Θεός, και στερούνται της ζωής του νέου ανθρώπου μετά τη μεταμόρφωση. Δεν υπάρχει βίωμα της αλήθειας στην πραγματική ζωή, και δεν φέρνουν τον Θεό στην πραγματική ζωή. Οι άνθρωποι ζουν τη ζωή τους σαν να ήταν υιοί της κόλασης. Δεν είναι αυτή μια προφανής παρεκτροπή;

Οι άνθρωποι για να αποκαταστήσουν την ομοιότητα ενός κανονικού ανθρώπου, δηλαδή, να καταφέρουν να έχουν κανονική ανθρώπινη φύση, δεν μπορούν να ευαρεστήσουν τον Θεό απλά και μόνο με τα λόγια τους. Μ’ αυτόν τον τρόπο βλάπτουν τον εαυτό τους και αυτό δεν ωφελεί την είσοδο και τη μεταμόρφωσή τους. Συνεπώς, για να επιτύχουν τη μεταμόρφωση, οι άνθρωποι πρέπει να πράττουν σιγά-σιγά, να εισέλθουν αργά, να αναζητούν και να εξερευνούν λίγο-λίγο, να εισέλθουν από το θετικό και να ζήσουν μια πρακτική ζωή αλήθειας, μια ζωή των αγίων. Από εδώ και στο εξής, περιλαμβάνει πραγματικά ζητήματα, αληθινά πράγματα και πραγματικά περιβάλλοντα, επιτρέποντας στους ανθρώπους να έχουν πρακτική εκπαίδευση. Δεν απαιτεί από αυτούς να προσφέρουν κάποια λατρεία με τα χείλη. αντίθετα, απαιτεί εκπαίδευση σε πραγματικά περιβάλλοντα. Οι άνθρωποι καταλήγουν να συνειδητοποιήσουν ότι είναι κακής ποιότητας, και κατόπιν τρώνε και πίνουν κατάλληλα από τα λόγια του Θεού, εισέρχονται κατάλληλα και κάνουν τις κατάλληλες πράξεις. μ’ αυτόν τον τρόπο αποκτούν την πραγματικότητα κι έτσι η είσοδος μπορεί να συμβεί ακόμα πιο γρήγορα. Για να μεταμορφωθούν οι άνθρωποι, πρέπει να υπάρχει κάποια πρακτικότητα, πρέπει να εξασκηθούν με πραγματικά θέματα, πραγματικά πράγματα και πραγματικά περιβάλλοντα. Είναι δυνατόν να επιτύχουμε πραγματική εξάσκηση βασιζόμενοι απλά και μόνο στην εκκλησιαστική ζωή; Μπορεί ο άνθρωπος να εισέλθει στην πραγματικότητα; Όχι. Αν ο άνθρωπος δεν είναι ικανός να εισέλθει στην πραγματική ζωή, τότε δεν είναι σε θέση να μεταμορφώσει τους παλιούς τρόπους που χρησιμοποιούσε για να κάνει πράγματα και να ζήσει τη ζωή. Δεν οφείλεται εξ ολοκλήρου στην τεμπελιά του ανθρώπου ή στην έντονη εξάρτησή του, αλλά μάλλον επειδή ο άνθρωπος απλώς δεν έχει την ικανότητα να ζει, και επιπλέον, δεν έχει κατανοήσει το πρότυπο της ομοιότητας ενός κανονικού ανθρώπου το οποίο απαιτεί ο Θεός. Στο παρελθόν, οι άνθρωποι πάντα συζητούσαν, μιλούσαν, είχαν συναναστροφή, γίνονταν ακόμα και «ρήτορες». αλλά κανένας από αυτούς δεν επιζητούσε μεταμορφώσεις στη διάθεση της ζωής. επέμεναν μόνο να αναζητούν βαθιές θεωρίες. Συνεπώς, σήμερα πρέπει να αλλάξεις αυτή τη θρησκευτική ζωή της πίστης στον Θεό. Πρέπει να εισέλθεις και να εξασκηθείς στοχεύοντας ένα πράγμα, ένα ζήτημα, ένα άτομο. Πρέπει να κάνεις πράγματα επικεντρωμένα, μόνο τότε θα επιτύχεις αποτελέσματα. Για να γίνει η μεταμόρφωση των ανθρώπων, αυτή πρέπει να ξεκινήσει από την υπόστασή τους. Το έργο πρέπει να έχει στόχο την υπόσταση των ανθρώπων, τη ζωή τους, την τεμπελιά, την εξάρτηση και τη δουλεία των ανθρώπων και μόνο μ’ αυτόν τον τρόπο μπορούν να μεταμορφωθούν.,

Παρόλο που η εκκλησιαστική ζωή μπορεί να παράγει αποτελέσματα σε μερικούς τομείς, το κλειδί εξακολουθεί να είναι πως η πραγματική ζωή μπορεί να μεταμορφώσει τους ανθρώπους, και η παλιά τους φύση δεν μπορεί να μεταμορφωθεί χωρίς την πραγματική ζωή. Ας πάρουμε το έργο του Ιησού κατά την Εποχή της Χάριτος. Όταν ο Ιησούς κατάργησε τους προηγούμενους νόμους και καθιέρωσε τις εντολές της νέας εποχής, μίλησε μέσα από παραδείγματα της πραγματικής ζωής. Όταν ο Ιησούς οδήγησε τους μαθητές Του μέσα από τον αγρό με το σιτάρι μια Κυριακή, όταν οι μαθητές πείνασαν, έκοψαν κι έφαγαν τα στάχυα, οι άπιστοι το είδαν αυτό και είπαν πως δεν τήρησαν το Σάββατο. Είπαν επίσης πως δεν επιτρέπεται στους ανθρώπους να σώσουν τα μοσχάρια που έπεσαν σε ένα λάκκο την ημέρα του Σαββάτου, λέγοντας πως καμία εργασία δεν πρέπει να εκτελεστεί κατά τη διάρκεια του Σαββάτου. Ο Ιησούς χρησιμοποίησε αυτά τα περιστατικά για να διακηρύξει σταδιακά τις εντολές της νέας εποχής. Εκείνο τον καιρό, χρησιμοποίησε πολλά πρακτικά θέματα για να κάνει τον κόσμο να καταλάβει και να μεταμορφωθεί. Αυτή είναι η αρχή με την οποία εκτελεί το έργο Του το Άγιο Πνεύμα, και είναι ο μόνος τρόπος που μπορεί να μεταμορφώσει τους ανθρώπους. Οι άνθρωποι, όταν έχουν έλλειψη όσον αφορά στα πρακτικά θέματα, μπορούν να κερδίσουν μόνο κατανόηση στη θεωρία και είναι ικανοί να καταλάβουν τα πράγματα μόνο διανοητικά, κι αυτός δεν είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος να μεταμορφώσει τους ανθρώπους. Μιλώντας για την απόκτηση σοφίας και οξυδέρκειας μέσα από την εκπαίδευση, πώς θα μπορούσε αυτό να επιτευχθεί; Θα μπορούσε ο άνθρωπος να αποκτήσει σοφία και οξυδέρκεια απλά με την ακρόαση, την ανάγνωση και την πρόοδο της γνώσης του; Πώς οδηγεί αυτό στην απόκτηση της σοφίας και της οξυδέρκειας; Ο άνθρωπος πρέπει να πασχίσει για να καταλάβει και να βιώσει μέσω της πραγματικής ζωής. Επομένως, η εκπαίδευση δεν μπορεί να λείπει, και δεν μπορεί κάποιος να αποχωριστεί από την πραγματική ζωή. Ο άνθρωπος πρέπει να δώσει προσοχή σε διαφορετικές απόψεις και να εισέλθει σε διάφορες απόψεις: στο εκπαιδευτικό επίπεδο, στην εκφραστικότητα, στην ικανότητα να βλέπει πράγματα, στη διάκριση, στην ικανότητα να καταλαβαίνει τα λόγια του Θεού, στην κοινή λογική και τους κανόνες της ανθρώπινης φύσης, και σε άλλα πράγματα που σχετίζονται με την ανθρώπινη φύση, με τα οποία θα πρέπει να είναι εφοδιασμένος ο άνθρωπος. Αφού επιτευχθεί η κατανόηση, ο άνθρωπος πρέπει να επικεντρωθεί στην είσοδο, και μόνο τότε μπορεί να επιτευχθεί η μεταμόρφωση. Αν ο άνθρωπος απέκτησε κατανόηση αλλά παραμέλησε την πρακτική, πώς μπορεί να συμβεί η μεταμόρφωση; Τώρα λοιπόν, ο άνθρωπος έχει καταλάβει πολλά, αλλά δεν βιώνει την πραγματικότητα, κι έτσι μπορεί να έχει μόνο μια μικρή ουσιαστική κατανόηση των λόγων του Θεού. Έχεις διαφωτιστεί μόνο οριακά. έχεις λάβει λίγη φώτιση από το Άγιο Πνεύμα, όμως δεν έχεις εισέλθει στην πραγματική ζωή, ή μπορεί και να μην σε νοιάζει η είσοδος, έτσι θα έχεις μόνο μικρή μεταμόρφωση. Μετά από τόσο πολύ καιρό, οι άνθρωποι έχουν καταλάβει πολλά και μπορούν να μιλάνε πολύ για τη γνώση τους στις θεωρίες, αλλά η εξωτερική τους διάθεση παραμένει η ίδια, και το αρχικό τους διαμέτρημα παραμένει χωρίς την παραμικρή ανύψωση. Αν έτσι είναι τα πράγματα, πότε επιτέλους θα εισέλθεις;

Η εκκλησιαστική ζωή είναι μόνο ένα είδος ζωής όπου οι άνθρωποι συγκεντρώνονται για να απολαύσουν τα λόγια του Θεού, και χρειάζεται μόνο ένα μικρό κομμάτι της ζωής ενός ατόμου. Αν η πραγματική ζωή ενός ανθρώπου θα μπορούσε να μοιάζει με την εκκλησιαστική του ζωή, περιλαμβάνοντας μια σωστή πνευματική ζωή, απολαμβάνοντας κατάλληλα τα λόγια του Θεού, με σωστή προσευχή και παρουσία κοντά στον Θεό με σωστό τρόπο, ζώντας μια πραγματική ζωή όπου το κάθε τι εκτελείται σε συμφωνία με το θέλημα του Θεού, ζώντας μια πραγματική ζωή όπου όλα πραγματοποιούνται σύμφωνα με την αλήθεια, ζώντας μια πραγματική ζωή κάνοντας πράξη τις προσευχές και μένοντας ήσυχος μπροστά στον Θεό, κάνοντας πράξη την υμνωδία και τον χορό, μόνο μια τέτοια ζωή θα έφερνε τον άνθρωπο σε μια ζωή των λόγων του Θεού. Οι περισσότεροι άνθρωποι επικεντρώνονται μόνο στις λίγες ώρες της εκκλησιαστικής τους ζωής χωρίς να ασχολούνται με τη ζωή τους εκτός αυτών των ωρών, σαν να μην τους ενδιαφέρει καθόλου. Υπάρχουν επίσης πολλοί άνθρωποι που εισέρχονται στη ζωή των αγίων μόνο όταν τρώνε και πίνουν τα λόγια του Θεού, ψάλλουν ύμνους ή προσεύχονται, κι ύστερα, έξω από αυτές τις ώρες, ξαναγυρνάνε στον παλιό εαυτό τους. Τέτοια ζωή δεν μπορεί να μεταμορφώσει τους ανθρώπους, και δεν θα τους επιτρέψει να γνωρίσουν τον Θεό. Κατά την πίστη στον Θεό, αν ο άνθρωπος επιθυμεί μεταμόρφωση στη δική του διάθεση, τότε δεν πρέπει να αποσυνδεθεί από την πραγματική ζωή. Στην πραγματική ζωή, πρέπει να γνωρίζεις τον εαυτό σου, να απαρνηθείς τον εαυτό σου, να κάνεις πράξη την αλήθεια καθώς και να μάθεις τις αρχές, να έχεις κοινή λογική και κανόνες αυτοελέγχου σε όλα τα πράγματα πριν μπορέσεις να επιτύχεις τη σταδιακή μεταμόρφωση. Αν επικεντρώνεσαι μόνο στη γνώση για τις θεωρίες και ζεις μόνο ανάμεσα σε θρησκευτικές τελετές χωρίς να μπαίνεις βαθιά μέσα στην πραγματικότητα, χωρίς να εισέρχεσαι στην πραγματική ζωή, τότε δεν θα εισέλθεις ποτέ στην πραγματικότητα, δεν θα γνωρίσεις ποτέ τον εαυτό σου, την αλήθεια ή τον Θεό, και θα είσαι πάντοτε τυφλός και αδαής. Ο σκοπός του Θεού όταν κατεργάζεται τον άνθρωπο είναι να μην του επιτρέψει να έχει μια σωστή ανθρώπινη ζωή μόνο μερικές ώρες μέσα στην ημέρα, ενώ τον υπόλοιπο χρόνο να ζει με τη σάρκα. Και δεν πρόκειται για τη μεταμόρφωση της γνώσης που έχει ο άνθρωπος για θεωρίες. Μάλλον πρόκειται για την αλλαγή της παλιάς του διάθεσης, την αλλαγή όλης της παλιάς ζωής του, την αλλαγή του ξεπερασμένου σκεπτικού του και της διανοητικής του άποψης. Η εστίαση στην εκκλησιαστική ζωή μόνο, δεν θα αλλάξει τις παλιές συνήθειες της ζωής του ανθρώπου, ούτε θα αλλάξει τους παλιούς τρόπους βάσει των οποίων ζούσε για αρκετό καιρό. Ό,τι κι αν συμβεί, ο άνθρωπος δεν πρέπει να αποσυνδεθεί από την πραγματική ζωή. Ο Θεός ζητά από τους ανθρώπους να βιώσουν την κανονική ανθρώπινη φύση στην πραγματική ζωή, όχι μόνο στην εκκλησιαστική ζωή. να βιώσουν την αλήθεια στην πραγματική ζωή, όχι μόνο στην εκκλησιαστική ζωή· να εκπληρώσουν τις λειτουργίες τους στην πραγματική ζωή, όχι μόνο στην εκκλησιαστική ζωή. Για να εισέλθει κάποιος στην πραγματικότητα, πρέπει να στρέψει το κάθε τι προς την πραγματική ζωή. Αν οι πιστοί στον Θεό δεν μπορούν να εισέλθουν στην πραγματική ζωή και να γνωρίσουν τον εαυτό τους ή να βιώσουν την κανονική ανθρώπινη φύση στην πραγματική ζωή, θα καταλήξουν αποτυχημένοι. Αυτοί που δεν υπακούουν στον Θεό είναι όλοι άνθρωποι που δεν μπορούν να εισέλθουν στην πραγματική ζωή. Είναι όλοι τους άνθρωποι που μιλάνε για την ανθρώπινη φύση αλλά βιώνουν τη φύση των δαιμονίων. Είναι όλοι άνθρωποι που μιλάνε για την αλήθεια αλλά αντίθετα βιώνουν δόγματα. Αυτοί που δεν μπορούν να βιώσουν την αλήθεια στην πραγματική ζωή είναι αυτοί που πιστεύουν στον Θεό αλλά ο Θεός τους απεχθάνεται και τους έχει απορρίψει. Πρέπει να κάνεις πράξη την είσοδό σου στην πραγματική ζωή, να γνωρίζεις τις δικές σου ελλείψεις, την ανυπακοή και την άγνοια, και να γνωρίζεις την αντικανονική ανθρώπινη φύση σου και τις αδυναμίες σου. Με αυτόν τον τρόπο, όλη η γνώση σου θα ενσωματωθεί στην πραγματική σου κατάσταση και στις δυσκολίες σου. Μόνο αυτό το είδος της γνώσης είναι πραγματικό και θα σου επιτρέψει να αντιληφθείς στ’ αλήθεια τη δική σου κατάσταση και να επιτύχεις τη μεταμόρφωση της διάθεσής σου.

Τώρα που η τελείωση της ανθρωπότητας έχει επίσημα αρχίσει, πρέπει κανείς να μπει στην πραγματική ζωή. Επομένως, για να κατορθώσει κάποιος τη μεταμόρφωση, πρέπει να αρχίσει από την είσοδο στην πραγματική ζωή και να μεταμορφωθεί σιγά-σιγά. Αν αποφύγεις την κανονική ζωή του ανθρώπου και μιλάς μόνο για πνευματικά θέματα, τότε τα πράγματα γίνονται βαρετά κι επίπεδα, γίνονται μη ρεαλιστικά, και τότε πώς θα μπορέσει να μεταμορφωθεί ο άνθρωπος; Τώρα καλείσαι να εισέλθεις στην πραγματική ζωή για να εξασκηθείς, ώστε να θέσεις το θεμέλιο για την είσοδο στην πραγματική εμπειρία. Αυτό είναι ένα από τα πράγματα που πρέπει να κάνει ο άνθρωπος. Το έργο του Αγίου Πνεύματος είναι κυρίως η καθοδήγηση, ενώ τα υπόλοιπα εξαρτώνται από την πράξη και την είσοδο των ανθρώπων. Ο καθένας μπορεί να επιτύχει την είσοδο στην πραγματική ζωή μέσω διαφόρων δρόμων, τέτοιων που να μπορούν να φέρουν τον Θεό στην πραγματική ζωή και να βιώσει μια πραγματική κανονική ανθρώπινη φύση. Μόνο αυτή είναι μια ζωή με νόημα!