Ποια στάση τηρείς απέναντι στις δεκατρείς επιστολές;

Η Καινή Διαθήκη της Βίβλου περιέχει τις δεκατρείς επιστολές του Παύλου. Όλες αυτές οι δεκατρείς επιστολές γράφτηκαν από τον Παύλο προς τις εκκλησίες που πίστευαν στον Ιησού Χριστό κατά την περίοδο του έργου του. Δηλαδή έγραψε τις επιστολές αφού ο Ιησούς αναλήφθηκε στον ουρανό και ανυψώθηκε. Οι επιστολές του είναι μαρτυρίες για την ανάσταση και την ανάληψη του Κυρίου Ιησού στον ουρανό μετά τον θάνατό Του και κηρύττουν την οδό για να μετανοήσουν και να φέρουν τον σταυρό οι άνθρωποι. Φυσικά, αυτοί οι οδοί και οι μαρτυρίες όλες είχαν σκοπό να διδάξουν τους αδελφούς και τις αδελφές σε διάφορα μέρη της Ιουδαίας εκείνη την εποχή, επειδή εκείνη την εποχή ο Παύλος ήταν ο υπηρέτης του Κυρίου Ιησού και είχε εξυψωθεί για να γίνει μάρτυρας του Κυρίου Ιησού.
Διάφοροι άνθρωποι εξυψώνονται για να εκτελέσουν το διαφορετικό έργο Του κατά τη διάρκεια της κάθε περιόδου του έργου του Αγίου Πνεύματος, δηλαδή να επιτελέσουν το έργο των αποστόλων για να συνεχίσουν το έργο που ο ίδιος ο Θεός ολοκληρώνει. Εάν το Άγιο Πνεύμα το έκανε άμεσα και κανείς δεν εξυψωνόταν, τότε θα ήταν δύσκολο να εκτελεστεί το έργο. Ως εκ τούτου, ο Παύλος έγινε εκείνος που χτυπήθηκε στον δρόμο προς τη Δαμασκό και στη συνέχεια εξυψώθηκε για να γίνει μάρτυρας του Κυρίου Ιησού. Ήταν ο απόστολος εκτός των δώδεκα μαθητών του Ιησού. Εκτός από την εξάπλωση του ευαγγελίου, ανέλαβε επίσης το έργο της καθοδήγησης των εκκλησιών σε διάφορα μέρη, δηλαδή τη φροντίδα των αδελφών των εκκλησιών, δηλαδή την καθοδήγηση των αδελφών προς τον Κύριο. Η μαρτυρία του είναι να κάνει γνωστό το γεγονός της ανάστασης και της ανάληψης του Κυρίου Ιησού στον ουρανό και να διδάξει στους ανθρώπους πώς να μετανοήσουν και να ομολογήσουν και να περπατήσουν την οδό του σταυρού. Ήταν ένας από τους μάρτυρες του Ιησού Χριστού εκείνη την εποχή.

Οι δεκατρείς επιστολές του Παύλου επελέγησαν για χρήση στη Βίβλο. Αυτές οι δεκατρείς επιστολές γράφτηκαν από τον Παύλο, στοχεύοντας στις διαφορετικές καταστάσεις των ανθρώπων σε διαφορετικά μέρη. Παρακινήθηκε από το Άγιο Πνεύμα για να τις γράψει και δίδαξε αδελφούς και αδελφές σε όλα τα μέρη από τη θέση ενός αποστόλου (που στέκεται από την πλευρά του υπηρέτη του Κυρίου Ιησού). Επομένως, οι επιστολές του Παύλου δεν προέρχονταν από προφητείες ή απευθείας από οράματα, αλλά προέρχονταν από το έργο που ανέλαβε. Αυτές οι επιστολές δεν είναι παράδοξες, ούτε είναι δύσκολο να τις καταλάβει κανείς όπως τις προφητείες. Αυτά τα λόγια είναι απλές επιστολές και δεν είναι προφητείες ή μυστήρια. Είναι απλά, συνηθισμένα διδακτικά λόγια. Παρόλο που πολλά λόγια είναι δύσκολο να κατανοηθούν ή δεν είναι εύκολα κατανοητά από τους ανθρώπους, δεν είναι τίποτα περισσότερο από τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος και τα οράματα που είδε ο Παύλος. Ο Παύλος είναι απλώς ένας απόστολος, ένας υπηρέτης που χρησιμοποίησε ο Κύριος Ιησούς, όχι προφήτης. Είχε την ευκαιρία περπατώντας σε όλα τα μέρη να γράψει επιστολές προς τους αδελφούς και τις αδελφές των εκκλησιών, ή κατά την περίοδο που ήταν άρρωστος, να γράψει σε εκκλησίες που ήταν έντονα στο μυαλό του αλλά στις οποίες δεν μπορούσε να πάει. Κατά συνέπεια, οι επιστολές του φυλάσσονταν τότε από τους ανθρώπους, και αργότερα, οι άνθρωποι τις συνέλεξαν, τις ταξινόμησαν και έπειτα τις τοποθέτησαν στα Τέσσερα Ευαγγέλια της Βίβλου. Φυσικά, επέλεξαν και συγκέντρωσαν όλες τις καλύτερες επιστολές που είχε γράψει. Αυτές οι επιστολές είναι φυσικά ωφέλιμες για τις ζωές των αδελφών των εκκλησιών και ήταν ιδιαίτερα διάσημες εκείνη την εποχή. Όταν ο Παύλος έγραψε τις επιστολές αυτές εκείνη την εποχή, ο σκοπός του δεν ήταν να γράψει ένα πνευματικό έργο που θα επέτρεπε στους αδελφούς και τις αδελφές να βρουν ένα μονοπάτι πράξης μέσα από αυτό, ή μια πνευματική βιογραφία για να εκφράσει τις δικές του εμπειρίες. Δεν σκόπευε να γράψει ένα βιβλίο για να γίνει συγγραφέας. Απλώς έγραφε επιστολές σε αδελφούς και αδελφές της εκκλησίας του Κυρίου Ιησού Χριστού. Δίδαξε τους αδελφούς και τις αδελφές από τη θέση του ως υπηρέτης, για να τους πει για το φορτίο του, για το θέλημα του Κυρίου Ιησού και για αυτό που Αυτός έχει αναθέσει στους ανθρώπους για το μέλλον. Αυτό ήταν το έργο που εκτέλεσε. Τα λόγια του ήταν αρκετά επιμορφωτικά για τη μελλοντική εμπειρία των αδελφών. Υπάρχουν πολλές αλήθειες σε πολλές από αυτές τις επιστολές και όλες αυτές ήταν όσα έπρεπε να κάνουν οι άνθρωποι από την Εποχή της Χάριτος, γι’ αυτό και αργότερα οι άνθρωποι έβαλαν αυτές τις επιστολές στην Καινή Διαθήκη. Όποια κι αν ήταν η έκβαση του Παύλου αργότερα, ήταν κάποιος που χρησιμοποιήθηκε εκείνη την εποχή, που υποστήριζε τους αδελφούς και τις αδελφές στις εκκλησίες. Η έκβασή του καθορίστηκε από την ουσία του και από το αρχικό πλήγμα που δέχτηκε. Ήταν ικανός να εκφράσει εκείνα τα λόγια εκείνη τη στιγμή επειδή είχε μέσα του το έργο του Αγίου Πνεύματος. Ήταν εξαιτίας του έργου του Αγίου Πνεύματος που έφερε ένα φορτίο έναντι των εκκλησιών. Έτσι, ήταν σε θέση να παρέχει στους αδελφούς και τις αδελφές. Ωστόσο, εξαιτίας κάποιων ειδικών περιστάσεων, δεν μπορούσε προσωπικά να πάει στις εκκλησίες για να επιτελέσει έργο, γι’ αυτό έγραψε επιστολές σε αυτούς για να νουθετήσει τους αδελφούς και τις αδελφές εις το όνομα του Κυρίου. Αρχικά καταδίωξε τους μαθητές του Κυρίου Ιησού, αλλά αφότου ο Ιησούς αναλήφθηκε στον ουρανό, δηλαδή αφού έλαβε το φως, σταμάτησε να διώκει τους μαθητές του Κυρίου Ιησού και δεν δίωκε πλέον εκείνους τους αγίους που κήρυτταν το ευαγγέλιο για χάρη της οδού του Κυρίου. Αφού είδε τον Ιησού, εξυψώθηκε και έγινε άνθρωπος που χρησιμοποιήθηκε από το Άγιο Πνεύμα.

Το έργο του Παύλου τότε ήταν απλά να στηρίζει και να παρέχει στους αδελφούς και τις αδελφές. Δεν ήταν σαν κάποιους που ήθελαν να φτιάξουν μια καριέρα ή να γράψουν κάποια λογοτεχνικά έργα, να ανοίξουν κάποια άλλα μονοπάτια ή να βρουν κάποια άλλα μονοπάτια έξω από τη Βίβλο για να οδηγήσουν τους ανθρώπους στις εκκλησίες ώστε να μπορέσουν να φθάσουν σε μια νέα είσοδο. Ήταν κάποιος που χρησιμοποιήθηκε· το έκανε μόνο για να εκπληρώσει το καθήκον του. Εάν δεν έφερε το φορτίο έναντι των εκκλησιών, τότε θα θεωρείτο παραμέληση καθήκοντος. Αν συνέβαινε κάποια αναστάτωση ή υπήρχε ένα περιστατικό προδοσίας στην εκκλησία που οδήγησε σε μια ανώμαλη κατάσταση των ανθρώπων εκεί, τότε θα θεωρείτο ότι εκείνος δεν εκτελούσε σωστά το έργο του. Εάν ένας εργάτης φέρει ένα φορτίο έναντι της εκκλησίας και εργάζεται επίσης με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, τότε αυτό αποδεικνύει ότι είναι ένας εργάτης που έχει προσόντα και είναι απόλυτα ικανός για να χρησιμοποιηθεί. Εάν δεν αισθάνεται ότι έχει φορτίο έναντι της εκκλησίας, το έργο του δεν έχει καν αποτελέσματα, και οι περισσότεροι από τους ανθρώπους που καθοδηγεί είναι αδύναμοι ή οδηγούνται ακόμα και σε πτώση, τότε ένας τέτοιος εργάτης δεν έχει εκπληρώσει το καθήκον του. Ομοίως, ο Παύλος δεν αποτελούσε εξαίρεση. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο έπρεπε να φροντίζει τις εκκλησίες ή συχνά να γράφει επιστολές σε αδελφούς και αδελφές. Μέσω αυτής της μεθόδου πέτυχε να παρέχει στις εκκλησίες και να επιτηρεί τους αδελφούς και τις αδελφές — μόνο έτσι θα μπορούσαν οι εκκλησίες να λάβουν την παροχή και την καθοδήγησή του. Τα λόγια των επιστολών που έγραψε ήταν πολύ βαθιά, αλλά οι επιστολές του γράφτηκαν στους αδελφούς και τις αδελφές υπό την προϋπόθεση να έχουν τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος, σε συνδυασμό με τις προσωπικές του εμπειρίες και το προσωπικό του φορτίο. Ήταν απλώς ένας άνθρωπος που χρησιμοποιήθηκε από το Άγιο Πνεύμα. Οι προσωπικές του εμπειρίες αναμίχθηκαν μέσα στο περιεχόμενο όλων των επιστολών του. Το έργο που επιτέλεσε απλά αντιπροσωπεύει το έργο ενός αποστόλου, όχι το έργο που εκτελείται άμεσα από το Άγιο Πνεύμα και είναι επίσης διαφορετικό από το έργο του Χριστού. Απλώς εκπλήρωνε το καθήκον του, γι’ αυτό παρείχε το φορτίο του καθώς και τις προσωπικές του εμπειρίες και γνώσεις στους αδελφούς και τις αδελφές του εν Κυρίω. Απλώς πραγματοποιούσε το έργο της αποστολής του Θεού παρέχοντας προσωπική γνώση και κατανόηση — σίγουρα δεν ήταν ο ίδιος ο Θεός που εργαζόταν άμεσα. Ως εκ τούτου, το έργο του ήταν αναμεμειγμένο με την ανθρώπινη εμπειρία και τον τρόπο που ο άνθρωπος βλέπει και κατανοεί το έργο της εκκλησίας. Ωστόσο, αυτές οι απόψεις και η γνώση του ανθρώπου δεν μπορεί να ειπωθεί ότι είναι το έργο κακών πνευμάτων ή έργο της σάρκας και οστών. Μπορεί να ειπωθεί μόνο ότι είναι η γνώση και οι εμπειρίες ενός ανθρώπου διαφωτισμένου από το Άγιο Πνεύμα. Αυτό που εννοώ είναι ότι οι επιστολές του Παύλου δεν είναι βιβλία σταλμένα από τον ουρανό. Δεν είναι άγια και δεν εκφέρονται ούτε εκφράζονται από το Άγιο Πνεύμα — είναι απλώς μια έκφραση του φορτίου του Παύλου απέναντι στην εκκλησία. Ο σκοπός που τα λέω όλα αυτά είναι για να κατανοήσετε τη διαφορά μεταξύ του έργου του Θεού και του ανθρώπου. Το έργο του Θεού αντιπροσωπεύει τον ίδιο τον Θεό, ενώ το έργο του ανθρώπου αντιπροσωπεύει το καθήκον και τις εμπειρίες του ανθρώπου. Δεν θα πρέπει κανείς να θεωρεί το κανονικό έργο του Θεού ως πρόθεση του ανθρώπου και το υπερφυσικό έργο Του ως πρόθεση του Θεού. Επιπλέον, δεν θα πρέπει να θεωρεί κανείς το μεγαλόπνοο κήρυγμα του ανθρώπου ως ομιλίες του Θεού ή ως βιβλία του ουρανού. Όλα αυτά είναι ενάντια στην ηθική. Όταν πολλοί άνθρωποι Με ακούν να αναλύω τις δεκατρείς επιστολές του Παύλου, νομίζουν ότι οι επιστολές του Παύλου δεν μπορούν να διαβαστούν και ότι ο Παύλος είναι ένας πολύ αμαρτωλός άνθρωπος. Υπάρχουν ακόμη και πολλοί άνθρωποι που πιστεύουν ότι τα λόγια Μου είναι αναίσθητα, ότι η εκτίμησή Μου για τις επιστολές του Παύλου είναι ανακριβής και ότι οι επιστολές του δεν μπορούν να θεωρηθούν ως έκφραση των εμπειριών και του φορτίου του ανθρώπου. Πιστεύουν ότι θα πρέπει να θεωρηθούν ως λόγια του Θεού, κι ότι είναι τόσο σημαντικά όσο το βιβλίο της Αποκάλυψης του Ιωάννη, ότι δεν μπορούν να περικοπούν ούτε να προστεθούν λόγια σε αυτές και, επιπλέον, δεν μπορούν να εξηγηθούν με επιπολαιότητα. Δεν είναι όλες αυτές λανθασμένες δηλώσεις των ανθρώπων; Δεν ισχύουν όλα αυτά επειδή οι άνθρωποι δεν έχουν σύνεση; Οι επιστολές του Παύλου ωφελούν πολύ τους ανθρώπους και υπάρχουν ήδη στην ιστορία για πάνω από 2.000 χρόνια. Τώρα, υπάρχουν ακόμα πολλοί άνθρωποι που δεν μπορούν να καταλάβουν τι έγραψε τότε. Στα συναισθήματα του ανθρώπου, οι επιστολές του Παύλου θεωρούνται από τα μεγαλύτερα αριστουργήματα σε όλο τον Χριστιανισμό. Κανείς δεν μπορεί να τις ξεδιαλύνει και κανείς δεν μπορεί να τις καταλάβει πλήρως. Στην πραγματικότητα, αυτές οι επιστολές είναι ακριβώς όπως η βιογραφία ενός πνευματικού ατόμου και δεν μπορούν να συγκριθούν με τα λόγια του Ιησού ή με τα σπουδαία οράματα που είδε ο Ιωάννης. Αντίθετα, τα οράματα που είδε ο Ιωάννης ήταν σπουδαία οράματα από τον ουρανό, προφητείες του ίδιου του έργου του Θεού, τα οποία ήταν ανέφικτα από τον άνθρωπο, ενώ οι επιστολές του Παύλου είναι απλά περιγραφές του τι είδε και γεύτηκε ο άνθρωπος. Δείχνουν για το τι είναι ικανός ο άνθρωπος και δεν είναι ούτε προφητείες, ούτε οράματα — απλώς επιστολές που στάλθηκαν σε διάφορα μέρη. Αλλά για τους ανθρώπους εκείνη την εποχή, ο Παύλος ήταν εργάτης και έτσι τα λόγια του είχαν αξία, επειδή ήταν κάποιος που αποδέχτηκε αυτό που του ανατέθηκε. Ως εκ τούτου, οι επιστολές του ήταν επωφελείς για εκείνους που αποζητούσαν τον Χριστό. Παρόλο που οι λέξεις δεν ειπώθηκαν προσωπικά από τον Ιησού, ήταν τελικά ουσιαστικές για την εποχή τους. Επομένως, εκείνοι που ήρθαν μετά τον Παύλο έβαλαν αυτές τις επιστολές στη Βίβλο, επιτρέποντάς τους να περνούν από γενιά σε γενιά ως σήμερα. Καταλαβαίνετε τι εννοώ; Απλώς εξηγώ με ακρίβεια αυτές τις επιστολές, αναλύοντας τες, χωρίς να αρνούμαι το όφελος και την αξία τους ως σημείο αναφοράς για τους ανθρώπους. Αν μετά την ανάγνωση των λόγων Μου όχι μόνο αρνηθείτε τις επιστολές του Παύλου, αλλά αποφασίσετε ότι είναι αιρετικές ή ότι δεν έχουν αξία, τότε μπορείτε να πείτε ότι οι δεκτικές σας ικανότητες είναι πολύ κακές και η γνώση και η ικανότητά σας να βλέπετε τα πράγματα είναι επίσης κακές, πάντως σίγουρα δεν μπορεί να ειπωθεί ότι τα λόγια Μου είναι υπερβολικά μονόπλευρα. Καταλαβαίνετε τώρα; Το σημαντικό πράγμα που πρέπει να κατανοήσετε είναι η πραγματική κατάσταση του έργου του Παύλου εκείνη την εποχή και το υπόβαθρο των επιστολών του. Εάν έχετε μια σωστή άποψη για αυτά τα πράγματα, ομοίως θα έχετε επίσης μια σωστή άποψη για τις επιστολές του Παύλου. Ταυτόχρονα, αφού καταλαβαίνεις την ουσία των επιστολών του Παύλου, η εκτίμησή σου για τη Βίβλο θα είναι σωστή και εσύ θα καταλάβεις γιατί οι επιστολές του Παύλου λατρεύτηκαν τόσο πολύ από τους ανθρώπους πολύ αργότερα και για τόσα πολλά χρόνια και γιατί υπάρχουν ακόμα πολλοί που τον αντιμετωπίζουν ως Θεό. Αυτό δεν θα σκεφτόσαστε κι εσείς αν δεν καταλαβαίνατε;

Εκείνος που δεν είναι ο ίδιος ο Θεός δεν μπορεί να αντιπροσωπεύσει τον ίδιο τον Θεό. Το έργο του Παύλου μπορεί μόνο να ειπωθεί ότι είναι εν μέρει αυτό που είδε ο άνθρωπος και ότι είναι εν μέρει διαφωτισμένο από το Άγιο Πνεύμα. Έγραψε αυτά τα λόγια μέσα από αυτό που είδε καθώς και από τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος. Αυτό δεν αποτελεί έκπληξη. Είναι επομένως αναπόφευκτο τα λόγια του να αναμιγνύονται με κάποιες ανθρώπινες εμπειρίες και στη συνέχεια το ότι χρησιμοποίησε τις προσωπικές του εμπειρίες για να παράσχει και να στηρίξει τους αδελφούς και τις αδελφές εκείνη την εποχή. Οι επιστολές που έγραψε δεν μπορούν να κατηγοριοποιηθούν ως μελέτη ζωής και δεν ανήκουν στην κατηγορία μιας βιογραφίας ή ενός μηνύματος και επιπλέον δεν είναι η αλήθεια που κάνει πράξη η εκκλησία ή τα εκκλησιαστικά διοικητικά διατάγματα. Ως άτομο με φορτίο, ένα πρόσωπο που το Άγιο Πνεύμα τού ανέθεσε να εργαστεί, αυτό ήταν κάτι που έπρεπε να κάνει. Εάν το Άγιο Πνεύμα εξυψώσει έναν άνθρωπο και του δώσει φορτίο, αλλά εκείνος δεν αναλάβει το έργο της εκκλησίας, δεν διαχειρίζεται σωστά τα ζητήματα της εκκλησίας και δεν επιλύει όλα τα προβλήματα της εκκλησίας, τότε αυτό αποδεικνύει ότι δεν εκπλήρωσε το καθήκον του δεόντως. Δεν είναι, λοιπόν, και τόσο μυστήριο που ένας απόστολος μπορούσε να γράφει επιστολές κατά την περίοδο του έργου του. Αυτό ήταν μέρος της δουλειάς του και ήταν υποχρεωμένος να το κάνει. Ο σκοπός της συγγραφής αυτών των επιστολών δεν ήταν να γράψει μια μελέτη ζωής ή μια πνευματική βιογραφία και επιπλέον δεν ήταν να ανοίξει μια άλλη διέξοδο για τους αγίους. Ήταν για χάρη της εκπλήρωσης της δικής του λειτουργίας και του να είναι πιστός υπηρέτης του Θεού, ώστε να μπορεί να δώσει λογαριασμό στον Θεό, ολοκληρώνοντας ό,τι του είχε αναθέσει ο Θεός. Ήταν υπεύθυνος απέναντι στον εαυτό του και στους αδελφούς και στις αδελφές του στο έργο του, γι’ αυτό έπρεπε να κάνει καλά τη δουλειά του και να πάρει στα σοβαρά τις υποθέσεις της εκκλησίας. Αυτό ήταν μέρος της δουλειάς του.

Αν έχετε κατανοήσει τις επιστολές του Παύλου, θα έχετε επίσης μια σωστή κατανόηση και αξιολόγηση των επιστολών του Πέτρου και του Ιωάννη. Ποτέ δεν θα δείτε ξανά αυτές τις επιστολές ως βιβλία από τον ουρανό και ως εκ τούτου άγια και απαραβίαστα, πόσο μάλλον θα θεωρήσετε τον Παύλο ως Θεό. Εξάλλου, το έργο του Θεού είναι διαφορετικό από το έργο του ανθρώπου, έτσι πώς θα μπορούσαν οι εκφράσεις του Θεού και οι εκφράσεις του ανθρώπου να είναι οι ίδιες; Ο Θεός έχει τη συγκεκριμένη διάθεση του Θεού, ενώ ο άνθρωπος έχει καθήκοντα που ο άνθρωπος οφείλει να εκπληρώσει. Η διάθεση του Θεού εκφράζεται στο έργο Του, ενώ το καθήκον του ανθρώπου ενσωματώνεται στις εμπειρίες του ανθρώπου και εκφράζεται στις επιδιώξεις του ανθρώπου. Ως εκ τούτου, είναι δυνατόν να γνωρίζουμε αν είναι η έκφραση του Θεού ή του ανθρώπου μέσα από το έργο τους. Δεν χρειάζεται να εξηγηθεί από τον ίδιο τον Θεό ή να χρειάζεται ο άνθρωπος να αγωνιστεί να γίνει μάρτυρας και επιπλέον δεν χρειάζεται ο ίδιος ο Θεός να καταστείλει οποιοδήποτε πρόσωπο. Όλα αυτά είναι μια φυσική αποκάλυψη. Δεν έχει επιβληθεί ούτε είναι κάτι στο οποίο ο άνθρωπος μπορεί να παρεμβαίνει. Το καθήκον του ανθρώπου μπορεί να γίνει γνωστό μέσω της εμπειρίας του και δεν απαιτεί από αυτόν να κάνει κάποια επιπλέον βιωματική εργασία. Ολόκληρη η ουσία του ανθρώπου μπορεί να αποκαλυφθεί καθώς εκτελεί το καθήκον του, ενώ ο Θεός μπορεί να εκφράσει την έμφυτη διάθεσή Του καθώς εκτελεί το έργο Του. Αν είναι έργο του ανθρώπου αυτό, τότε δεν μπορεί να συγκαλυφθεί. Εάν είναι έργο του Θεού τότε η διάθεση του Θεού είναι ακόμη πιο αδύνατον να συγκαλυφθεί από οποιονδήποτε και επιπλέον δεν μπορεί να ελεγχθεί από τον άνθρωπο. Ένας άνθρωπος δεν μπορεί να ειπωθεί ότι είναι Θεός και επιπλέον το έργο και τα λόγια του δεν μπορούν να θεωρηθούν ως άγια ή αμετάβλητα. Ο Θεός μπορεί να ειπωθεί ότι είναι άνθρωπος επειδή ενδύθηκε τη σάρκα, αλλά το έργο Του δεν μπορεί να θεωρηθεί ως έργο του ανθρώπου ή καθήκον του ανθρώπου. Επιπλέον, οι ομιλίες του Θεού και οι επιστολές του Παύλου δεν μπορούν να εξομοιωθούν, ούτε η κρίση και η παίδευση του Θεού και τα διδακτικά λόγια του ανθρώπου μπορούν να εκληφθούν ως ίσα. Υπάρχουν, λοιπόν, οι αρχές που διακρίνουν το έργο του Θεού από το έργο του ανθρώπου. Διακρίνονται ανάλογα με την ουσία τους, όχι με το πεδίο εφαρμογής του έργου ή με την προσωρινή αποτελεσματικότητα του έργου. Οι περισσότεροι άνθρωποι κάνουν λάθη αρχής σε αυτό το θέμα. Αυτό συμβαίνει επειδή ο άνθρωπος κοιτάζει το εξωτερικό μέρος, που μπορεί να επιτευχθεί από τον άνθρωπο, ενώ ο Θεός κοιτάζει την ουσία, που δεν μπορεί να παρατηρηθεί από τα υλικά μάτια της ανθρωπότητας. Εάν θεωρείς τα λόγια και το έργο του Θεού ως το καθήκον ενός μέσου ανθρώπου και βλέπεις το μεγάλης κλίμακας έργο του ανθρώπου ως έργο του Θεού του ενδεδυμένου τη σάρκα, σε αντίθεση με τον άνθρωπο που εκπληρώνει το καθήκον του, τότε δεν είσαι λάθος εξ αρχής; Οι επιστολές και οι βιογραφίες του ανθρώπου μπορούν να δημιουργηθούν εύκολα, αλλά βρίσκονται στη βάση του έργου του Αγίου Πνεύματος. Ωστόσο, οι ομιλίες και το έργο του Θεού δεν μπορούν εύκολα να επιτευχθούν από τον άνθρωπο ή να επιτευχθούν από την ανθρώπινη σοφία και σκέψη. Επιπλέον, δεν μπορούν να εξηγηθούν διεξοδικά από την εξερεύνηση του ανθρώπου. Εάν δεν έχετε καμία αντίδραση ως προς αυτά τα θέματα αρχής, τότε αυτό αποδεικνύει ότι η πίστη σας δεν είναι πολύ αληθινή και εξευγενισμένη. Μπορεί μόνο να ειπωθεί ότι η πίστη σας είναι γεμάτη ασάφειες και είναι επίσης συγκεχυμένη και ανήθικη. Χωρίς να κατανοούμε τα πλέον βασικά ζητήματα του Θεού και του ανθρώπου, τότε δεν είναι αυτή η πίστη μια πίστη χωρίς καμία αντιληπτική ικανότητα; Πώς θα μπορούσε ο Παύλος πιθανώς να είναι το μόνο άτομο που χρησιμοποιήθηκε καθ’ όλη τη διάρκεια της ιστορίας; Πώς θα μπορούσε ο Παύλος να είναι το μόνο άτομο που εργάστηκε για την εκκλησία; Πώς θα μπορούσε να είναι ο μόνος που έχει στείλει επιστολές σε εκκλησίες για να τις υποστηρίξει; Ανεξαρτήτως της κλίμακας ή της επιρροής του έργου αυτών των ανθρώπων ή των αποτελεσμάτων του έργου τους, δεν είναι ίδιες όλες οι αρχές και η ουσία του έργου αυτού; Δεν υπάρχουν πράγματα που διαφέρουν εντελώς όσον αφορά το έργο αυτών των ανθρώπων και το έργο του Θεού; Παρόλο που υπάρχουν σαφείς διαφορές μεταξύ κάθε βήματος του έργου του Θεού και πολλές από τις μεθόδους εργασίας δεν είναι εντελώς ίδιες, δεν έχουν μόνο μία ουσία και μία πηγή; Συνεπώς, εάν ένα άτομο δεν έχει ακόμη σαφείς απόψεις γι’ αυτά τα πράγματα τώρα, τότε υπολείπεται αρκετά όσον αφορά τη λογική. Εάν μετά την ανάγνωση αυτών των λέξεων ένας άνθρωπος εξακολουθεί να λέει ότι οι επιστολές του Παύλου είναι άγιες και απαραβίαστες και διαφέρουν από τα βιογραφικά στοιχεία οποιουδήποτε άλλου πνευματικού χαρακτήρα, τότε αυτός ο άνθρωπος έχει πάρα πολύ ανώμαλη λογική και ένας τέτοιος άνθρωπος είναι αναμφισβήτητα δογματικός που στερείται λογικής. Ακόμα κι αν λατρεύεις τον Παύλο, δεν μπορείς να χρησιμοποιείς τα ένθερμα συναισθήματά σου προς εκείνον για να διαστρεβλώσετε την αλήθεια των γεγονότων ή για να αντικρούσετε την ύπαρξη της αλήθειας. Επιπλέον, αυτά που έχω πει δεν καταστρέφει καθόλου το έργο και τις επιστολές του Παύλου ούτε απαρνιέται εντελώς την αξία τους ως σημείο αναφοράς. Σε κάθε περίπτωση, το νόημα αυτών που έχω πει είναι να έχετε μια σωστή κατανόηση και μια λογική εκτίμηση όλων των πραγμάτων και ανθρώπων. Αυτή είναι η κανονική λογική. Με αυτήν οφείλουν να εξοπλιστούν όλοι οι δίκαιοι άνθρωποι που κατέχουν την αλήθεια.