Το μονοπάτι… (8)
Όταν έρθει ο Θεός στη γη για να σμίξει με την ανθρωπότητα, να συνυπάρξει μαζί της, δεν θα είναι για μία ή δύο ημέρες μόνο. Ίσως σε όλο αυτό το διάστημα οι άνθρωποι να έχουν γνωρίσει τον Θεό λίγο ως πολύ, κι ίσως να έχουν αποκτήσει σημαντικές γνώσεις του πώς να υπηρετούν τον Θεό, και να έχουν μεγάλη εμπειρία στην πίστη τους στον Θεό. Όποια και αν είναι η περίπτωση, οι άνθρωποι καταλαβαίνουν λίγο-πολύ τη διάθεση του Θεού και οι εκφράσεις κάθε λογής ανθρώπινης διάθεσης ποικίλουν κατά πολύ. Ο τρόπος που το βλέπω Εγώ, είναι ότι οι διάφορες εκφράσεις των ανθρώπων αρκούν στον Θεό να τις χρησιμοποιήσει ως δείγματα, και οι ψυχικές τους δραστηριότητες επαρκούν για Εκείνον ως αναφορά. Ίσως αυτή να είναι μία πτυχή της συνεργασίας της ανθρωπότητας με τον Θεό, να είναι η ακούσια συνεργασία της ανθρωπότητας με τον Θεό, ώστε η παράσταση την οποία σκηνοθετεί ο Θεός να είναι γραφική, αληθοφανής, και γεμάτη ζωή. Λέω αυτά τα πράγματα στ’ αδέλφια Μου ως κατεξοχήν σκηνοθέτης αυτής της παράστασης. Ο καθένας από εμάς μπορεί να μιλήσει στις σκέψεις και τα συναισθήματά του μετά την εκτέλεση, και να συνομιλήσουμε για τις εμπειρίες μας στη ζωή μας μέσα από αυτή την παράσταση. Θα μπορούσαμε κάλλιστα να έχουμε ένα εντελώς νέο είδος συμποσίου για ν’ ανοίξουμε την καρδιά μας και να μιλήσουμε για την υποκριτική μας τέχνη, να δούμε πώς καθοδηγεί τον καθένα ο Θεός, ώστε στην επόμενη απόδοση να είμαστε σε θέση να εκφράσουμε την τέχνη μας σε υψηλότερο επίπεδο, και να παίξει ο καθένας μας τον ρόλο του με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, χωρίς να απογοητεύσουμε τον Θεό. Ελπίζω τ’ αδέλφια Μου να μπορούν να το πάρουν αυτό σοβαρά. Κανείς δεν μπορεί να το παραβλέψει, επειδή μέσα σε μία ή δύο ημέρες δεν μπορεί κανείς να μάθει να παίζει τον ρόλο του καλά. Απαιτεί από εμάς να βιώσουμε τη ζωή και να εμβαθύνουμε στην πραγματική μας ζωή σε βάθος χρόνου, και να έχουμε πρακτική εμπειρία σε διάφορα είδη ζωής. Μόνο τότε μπορούμε ν’ ανεβούμε στη σκηνή. Είμαι γεμάτος ελπίδα για τ’ αδέλφια Μου, και πιστεύω ότι δεν είστε αποκαρδιωμένοι ή αποθαρρημένοι. Ανεξάρτητα απ’ ό,τι κάνει ο Θεός, είστε σαν δοχείο φωτιάς, ποτέ άτονοι, και μπορείτε να επιμείνετε μέχρι το τέλος, μέχρι να αποκαλυφθεί πλήρως το έργο του Θεού, και μέχρι η παράσταση που σκηνοθετεί ο Θεός να φθάσει στο τελικό αποτέλεσμα. Δεν έχω καμία άλλη απαίτηση από εσάς. Το μόνο που ελπίζω είναι να μπορέσετε να συνεχίσετε, να μην αγωνιάτε για τα αποτελέσματα, για τη συνεργασία μαζί Μου, ώστε το έργο που πρέπει να κάνω να γίνει καλά, και κανείς να μη δημιουργεί διακοπές ή διαταραχές. Όταν ολοκληρωθεί αυτό το τμήμα του έργου, ο Θεός θα σας αποκαλύψει τα πάντα. Αφού ολοκληρωθεί το έργο Μου, θα παρουσιάσω την αξία σας ενώπιον του Θεού και θα δώσω λογαριασμό σ’ Εκείνον. Δεν είναι καλύτερο αυτό; Μπορούμε να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλο να πετύχουμε τους δικούς μας στόχους. Δεν είναι αυτή μια τέλεια λύση για όλους; Αυτή είναι μια δύσκολη στιγμή που απαιτεί να καταβάλλετε κάποιο τίμημα. Επειδή τώρα είμαι ο σκηνοθέτης, ελπίζω ότι μην εκνευριστεί κανείς. Αυτό είναι το έργο που εκτελώ. Ίσως να υπάρξει μια μέρα που θ’ αλλάξω σε μια πιο κατάλληλη «μονάδα εργασίας» και δεν θα σας δυσκολεύω πλέον τα πράγματα. Θα σας δείξω ό,τι θέλετε να δείτε, και επίσης θα σας ενημερώσω σε ό,τι είστε πρόθυμοι να ακούσετε. Αλλά όχι τώρα – αυτό είναι το έργο για σήμερα και δεν μπορώ να δώσω το ελεύθερο στους χαρακτήρες σας και να σας επιτρέψω να κάνετε ό,τι θέλετε. Με αυτόν τον τρόπο, το έργο Μου δεν θα ήταν εύκολο να γίνει. Για να είμαι ειλικρινής, αυτό δεν θα επέφερε καρπούς και δεν θα ήταν ωφέλιμο για εσάς. Έτσι, τώρα θα πρέπει να «περάσετε δύσκολες στιγμές» κι όταν έρθει η ημέρα που θα έχει ολοκληρωθεί αυτό το στάδιο του έργου Μου, θα είμαι ελεύθερος. Δεν θα φέρω ένα τέτοιο βαρύ φορτίο, και θα ενδώσω σε ό,τι Μου ζητήσετε· εφόσον ωφελεί τη ζωή σας, θα εκπληρώσω τα αιτήματά σας. Τώρα έχω αναλάβει μεγάλη ευθύνη. Δεν μπορώ να πάω ενάντια στις εντολές του Θεού Πατέρα, και δεν μπορώ να διαταράξω τα σχέδια για το έργο Μου. Δεν μπορώ να διαχειριστώ τις προσωπικές Μου υποθέσεις μέσα από τις επιχειρηματικές Μου υποθέσεις. Ελπίζω να μπορείτε όλοι να κατανοήσετε και να Με συγχωρέσετε, γιατί ό,τι κάνω, το κάνω σύμφωνα με την πρόθεση του Θεού Πατέρα. Κάνω ό,τι Εκείνος με καθοδηγεί να κάνω, ό,τι και να θέλει Εκείνος, και δεν είμαι διατεθειμένος να προκαλέσω τον θυμό ή την οργή του. Κάνω μόνο ό,τι πρέπει να κάνω. Εξ ονόματος του Θεού Πατέρα, σας συμβουλεύω να αντέξετε λίγο ακόμα. Κανείς δεν χρειάζεται να ανησυχεί. Αφού ολοκληρώσω ό,τι πρέπει να ολοκληρώσω, μπορείτε να κάνετε ό,τι θέλετε και να δείτε ό,τι σας αρέσει, αλλά πρέπει να ολοκληρώσω το οφειλόμενο έργο.
Σ’ αυτό το στάδιο του έργου, αυτό που απαιτείται από εμάς είναι δυνατή πίστη και μεγάλη αγάπη. Μπορεί να παραπατήσουμε με την παραμικρή απροσεξία, γιατί αυτό το στάδιο του έργου είναι διαφορετικό από όλα τα προηγούμενα. Αυτό που ο Θεός οδηγεί στην τελείωση είναι η πίστη της ανθρωπότητας. Αυτό είναι κάτι που δεν μπορεί να το δει ή να το αγγίξει κανείς. Αυτό που κάνει ο Θεός είναι να μετατρέπει τα λόγια σε πίστη, σε αγάπη και σε ζωή. Οι άνθρωποι πρέπει να φτάσουν σε ένα σημείο, όπου να έχουν υπομείνει εκατοντάδες εξευγενισμούς και να έχουν πίστη δυνατότερη κι από του Ιώβ. Θα πρέπει να υπομείνουν απίστευτο πόνο και διάφορα είδη βασανιστηρίων χωρίς να απομακρυνθούν καθόλου από τον Θεό. Όταν είναι υπάκουοι ως τον θάνατο, κι έχουν δυνατή πίστη στον Θεό, τότε αυτό το στάδιο του έργου του Θεού έχει ολοκληρωθεί. Αυτό είναι το έργο που έχω αναλάβει, έτσι ελπίζω τ' αδέλφια Μου να είναι σε θέση να κατανοήσουν τις δυσκολίες Μου και να μην έχουν άλλες απαιτήσεις από Μένα. Αυτή είναι η απαίτηση του Θεού Πατέρας Μου και δεν μπορώ να ξεφύγω απ’ αυτήν την πραγματικότητα. Πρέπει να κάνω το έργο που Μου έχε ανατεθεί. Το μόνο που ελπίζω είναι να μην είστε παράλογοι, να αποκτήσετε γνώσεις και να μην αντιμετωπίζετε τα προβλήματα ως «απλά». Η σκέψη σας είναι υπερβολικά παιδιάστικη, υπερβολικά αφελής. Το έργο του Θεού δεν είναι τόσο απλό όσο φαντάζεστε, Εκείνος δεν κάνει ό,τι θέλει. Εάν ίσχυε αυτό, το σχέδιό Του θα καταστρεφόταν. Δεν νομίζετε; Κάνω το έργο του Θεού. Δεν κάνω απλώς δουλειές του ποδαριού για τους ανθρώπους, δεν κάνω ό,τι μου κατεβαίνει στο κεφάλι και δεν το κανονίζω Εγώ ο ίδιος εάν θα κάνω κάτι ή όχι. Δεν είναι τόσο απλό αυτή τη στιγμή. Με έχει στείλει ο Πατέρας ως σκηνοθέτη — νομίζετε πως το διοργάνωσα και το επέλεξα αυτό μόνος Μου; Οι σκέψεις των ανθρώπων πάντα διακόπτουν το έργο του Θεού. Έτσι, αφού εργαστώ για κάποιο χρονικό διάστημα, υπάρχουν πολλές παρακλήσεις από τους ανθρώπους που δεν έχω καταφέρει να εκπληρώσω κι οι άνθρωποι έχουν όλοι αλλάξει γνώμη σχετικά με Μένα. Δεν πρέπει να έχετε αμφιβολίες για τις ιδέες που έχετε, δεν έχω καμία ανάγκη να σας τις υποδείξω μία-μία ξεχωριστά. Δεν μπορώ να κάνω τίποτα άλλο παρά να εξηγήσω το έργο που κάνω· δεν πληγώνονται τα δικά Μου συναισθήματα από αυτό, καθόλου. Μόλις θα το έχετε καταλάβει αυτό, θα μπορέσετε να το δείτε όπως θέλετε. Εγώ δεν προβάλλω αντιρρήσεις, επειδή έτσι λειτουργεί ο Θεός. Δεν είμαι υποχρεωμένος να τα εξηγήσω όλα αυτά. Έχω απλώς έρθει για να ολοκληρώσω το έργο του λόγου, να εργαστώ και να αποδώσω με βάση την κατεύθυνση που παίρνω από τον λόγο. Δεν χρειάζεται να πω πολλά για τα υπόλοιπα, και δεν είμαι σε θέση να κάνω κάτι άλλο. Έχω εξηγήσει όσα είχα να πω. Ό,τι κι αν νομίζετε γι’ αυτό είναι εντάξει, και δεν Με πειράζει. Αλλά θα ήθελα παρόλα αυτά να σας υπενθυμίσω ότι το έργο του Θεού δεν είναι τόσο απλό όσο φαντάζεστε. Όσο λιγότερο συμβαδίζει με τις αντιλήψεις των ανθρώπων, τόσο βαθύτερη είναι η σημασία του, κι όσο περισσότερο συμβαδίζει με τις αντιλήψεις των ανθρώπων, τόσο λιγότερο πολύτιμο είναι, και χωρίς πραγματική σημασία. Σκεφτείτε προσεκτικά αυτά τα λόγια. Εγώ θα αναφέρω μόνο ένα πράγμα σχετικά με αυτό, κι εσείς μπορείτε να αναλύσετε το υπόλοιπο. Δεν θα εξηγήσω τίποτα άλλο περαιτέρω.
