Ομιλία του Θεού | Μόνον Αυτοί Που Γνωρίζουν το Έργο του Θεού Σήμερα Μπορούν να Υπηρετούν τον Θεό

 

Ομιλία του Θεού | Μόνον Αυτοί Που Γνωρίζουν το Έργο του Θεού Σήμερα Μπορούν να Υπηρετούν τον Θεό 
Μέσα στην πίστη σου στον Θεό, πώς θα πρέπει να γνωρίσεις τον Θεό; Θα πρέπει να γνωρίσεις τον Θεό βασισμένος στον λόγο και το έργο του Θεού σήμερα, χωρίς παρέκκλιση ή πλάνη, και, προ πάντων, θα πρέπει να γνωρίσεις το έργο του Θεού. Αυτό είναι το θεμέλιο της γνώσης του Θεού. Όλες αυτές οι διάφορες πλάνες που στερούνται μια καθαρή αποδοχή του λόγου του Θεού, είναι θρησκευτικές αντιλήψεις, και η αποδοχή τους αποτελεί παρέκκλιση και είναι εσφαλμένη. Η μεγαλύτερη δεξιότητα των θρησκευτικών προσωπικοτήτων είναι να παίρνουν τον λόγο του Θεού που έγινε αποδεκτός στο παρελθόν και να τον αντιπαραβάλουν με τον λόγο του Θεού σήμερα. Αν, όταν υπηρετείς τον Θεό του σήμερα, προσκολλείσαι στα πράγματα που φωτίστηκαν από το Άγιο Πνεύμα στο παρελθόν, τότε η υπηρεσία σου θα προκαλέσει διακοπή και η πρακτική σου θα είναι ξεπερασμένη και τίποτα περισσότερο από μια θρησκευτική τελετή. Αν πιστεύεις ότι αυτοί που υπηρετούν τον Θεό πρέπει να είναι εξωτερικά ταπεινοί και υπομονετικοί…, κι αν εφαρμόζεις στην πράξη μια τέτοιου είδους πεποίθηση σήμερα, τότε μια τέτοια πεποίθηση είναι θρησκευτική αντίληψη, και μια τέτοια πρακτική έχει γίνει υποκριτική παράσταση. ……Ο Θεός δε νιώθει καμιά νοσταλγία για ό,τι είπε και έκανε στο παρελθόν. Αν είναι ξεπερασμένο, τότε το εξαλείφει. Είσαι σίγουρα σε θέση να αφήσεις τις αντιλήψεις σου; Αν είσαι προσκολλημένος στο λόγο του Θεού που ειπώθηκε στο παρελθόν, αυτό αποδεικνύει πως γνωρίζεις το έργο του Θεού; Αν δεν μπορείς να δεχτείς το φως του Αγίου Πνεύματος σήμερα, και, αντ’ αυτού, προσκολλείσαι στο φως του παρελθόντος, μπορεί αυτό να αποδείξει ότι ακολουθείς τα βήματα του Θεού; Ακόμα δεν μπορείς να αφήσεις τις θρησκευτικές αντιλήψεις; Αν ισχύει αυτό, τότε θα γίνεις κάποιος που αντιτάσσεται στον Θεό.

Η γνώση των τριών σταδίων του έργου του Θεού είναι το μονοπάτι για να γνωρίσεις τον Θεό

Το έργο της διαχείρισης του ανθρώπινου γένους διαιρείται σε τρία στάδια, που σημαίνει ότι και το έργο της σωτηρίας του ανθρώπινου γένους διαιρείται σε τρία στάδια. Τα τρία αυτά στάδια δεν περιλαμβάνουν το έργο της δημιουργίας του κόσμου, αλλά, αντιθέτως, είναι τα τρία στάδια του έργου της Εποχής του Νόμου, της Εποχής της Χάριτος και της Εποχής της Βασιλείας. Το έργο της δημιουργίας του κόσμου ήταν το έργο της γέννησης ολόκληρου του ανθρώπινου γένους. Δεν ήταν το έργο της σωτηρίας της ανθρωπότητας και δεν έχει καμία σχέση με το έργο της σωτηρίας της ανθρωπότητας, διότι όταν δημιουργήθηκε ο κόσμος, το ανθρώπινο γένος δεν είχε διαφθαρεί από τον Σατανά, και έτσι δεν υπήρχε ανάγκη να διεξαχθεί το έργο της σωτηρίας του. Το έργο της σωτηρίας της ανθρωπότητας άρχισε μονάχα όταν η ανθρωπότητα είχε πλέον διαφθαρεί από τον Σατανά —έτσι, και το έργο για τη διαχείριση της ανθρωπότητας ξεκίνησε μονάχα μετά τη διαφθορά της. Με άλλα λόγια, η διαχείριση του ανθρώπου από τον Θεό ξεκίνησε ως αποτέλεσμα του έργου της σωτηρίας της ανθρωπότητας και δεν αναδύθηκε από το έργο της δημιουργίας του κόσμου. Το έργο της διαχείρισης γεννήθηκε μόνο μετά τη διαφθορά της διάθεσης του ανθρώπινου γένους· έτσι, το έργο της διαχείρισης της ανθρωπότητας περιλαμβάνει τρία μέρη, αντί για τέσσερα στάδια ή τέσσερις εποχές. Μόνο αυτός είναι ο σωστός τρόπος αναφοράς στη διαχείριση της ανθρωπότητας από τον Θεό. Όταν η έσχατη εποχή φτάσει στο τέλος της, το έργο της διαχείρισης του ανθρώπινου γένους θα έχει φτάσει, κι αυτό, στο απόλυτο τέλος του. Το πέρας του έργου της διαχείρισης σημαίνει ότι το έργο της σωτηρίας όλης της ανθρωπότητας έχει τελειώσει ολοκληρωτικά, και ότι η ανθρωπότητα έχει φτάσει στο τέρμα του ταξιδιού της. Χωρίς το έργο της σωτηρίας ολόκληρου του ανθρώπινου γένους, δεν θα υπήρχε το έργο της διαχείρισής του, ούτε και τα τρία στάδια του έργου. Ακριβώς λόγω της εξαχρείωσης της ανθρωπότητας και της επείγουσας ανάγκης της για σωτηρία, ο Ιεχωβά ολοκλήρωσε τη δημιουργία του κόσμου και άρχισε το έργο της Εποχής του Νόμου. Μόνο τότε ξεκίνησε το έργο της διαχείρισης του ανθρώπινου γένους, που σημαίνει ότι μόνο τότε ξεκίνησε το έργο της σωτηρίας της ανθρωπότητας. «Διαχείριση του ανθρώπινου γένους» δε σημαίνει καθοδήγηση της ζωής τού νεοσύστατου, ανθρώπινου γένους πάνω στη γη (δηλαδή, ενός γένους που δεν είχε ακόμη διαφθαρεί). Είναι, μάλλον, η σωτηρία μιας ανθρωπότητας που έχει διαφθαρεί από τον Σατανά, δηλαδή, η μεταμόρφωση της διεφθαρμένης αυτής ανθρωπότητας. Τούτο είναι το νόημα της διαχείρισης της ανθρωπότητας. Το έργο της σωτηρίας του ανθρώπινου γένους δεν περιλαμβάνει το έργο της δημιουργίας του κόσμου· έτσι, το έργο της διαχείρισης της ανθρωπότητας δεν περιλαμβάνει το έργο της δημιουργίας του κόσμου, αλλά μόνο τρία στάδια του έργου, που είναι ξέχωρα από τη δημιουργία του κόσμου. Για να κατανοήσουμε το έργο της διαχείρισης της ανθρωπότητας, είναι απαραίτητο να γνωρίζουμε την ιστορία των τριών σταδίων του έργου —τούτο πρέπει να το γνωρίζει ο καθένας από εμάς, προκειμένου να σωθεί. Ως πλάσματα του Θεού, πρέπει να αναγνωρίζετε ότι ο άνθρωπος δημιουργήθηκε από τον Θεό, να αναγνωρίζετε την πηγή της διαφθοράς του ανθρώπινου γένους, και, ακόμα περισσότερο, τη διαδικασία της σωτηρίας του ανθρώπου. Εάν γνωρίζετε μονάχα να ενεργείτε σύμφωνα με το δόγμα προκειμένου να κερδίσετε την εύνοια του Θεού, αλλά δεν έχετε την παραμικρή ιδέα για το πώς ο Θεός σώζει την ανθρωπότητα ή για την πηγή της διαφθοράς της, τότε αυτό είναι που σας λείπει ως πλάσματα του Θεού. Δεν πρέπει να αρκείσαι μόνο στην κατανόηση εκείνων των αληθειών που μπορούν να γίνουν πράξη, ενώ παραμένεις αδαής σχετικά με το ευρύτερο πεδίο του έργου διαχείρισης του Θεού —αν συμβαίνει αυτό, τότε είσαι υπερβολικά δογματικός. Τα τρία στάδια του έργου αποτελούν την εμπιστευτική ιστορία της διαχείρισης του ανθρώπου από τον Θεό, την έλευση του Ευαγγελίου ολόκληρου του σύμπαντος, το μεγαλύτερο μυστήριο ολόκληρου του ανθρώπινου γένους, καθώς επίσης και το θεμέλιο της διάδοσης του Ευαγγελίου. Εάν εστιάζεις μόνο στην κατανόηση απλών αληθειών που σχετίζονται με τη ζωή σου και δεν γνωρίζεις τίποτα γι’ αυτό, το μεγαλύτερο από όλα τα μυστήρια και οράματα, δε μοιάζει τότε η ζωή σου με ελαττωματικό προϊόν —εντελώς ανάξιο, παρεκτός για να το κοιτούν;

Μία φυσιολογική πνευματική ζωή οδηγεί τους ανθρώπους στον σωστό δρόμο

Έχετε διανύσει μόνο ένα πολύ μικρό κομμάτι του μονοπατιού ενός πιστού στον Θεό και δεν έχετε εισέλθει ακόμη στον σωστό δρόμο, οπότε απέχετε ακόμη πολύ από τα να επιτύχετε το πρότυπο του Θεού. Τη στιγμή αυτή, το ανάστημά σας δεν είναι αρκετό για να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις Του. Λόγω της ποιότητάς σας αλλά και της έμφυτης διεφθαρμένης φύσης σας, αντιμετωπίζετε πάντοτε του έργο του Θεού απερίσκεπτα και δεν το παίρνετε στα σοβαρά. Αυτό είναι το μεγαλύτερο μειονέκτημά σας. Επιπλέον, είστε ανίκανοι να βρείτε το μονοπάτι του Αγίου Πνεύματος. Οι περισσότεροι από εσάς δεν το κατανοείτε και δεν το βλέπετε ξεκάθαρα. Επίσης, οι περισσότεροι από εσάς δεν δίνετε προσοχή στο θέμα αυτό και είστε μάλιστα λιγότερο σοβαροί επί αυτού. Αν συνεχίσετε να συμπεριφέρεστε με τέτοιο τρόπο και δεν γνωρίζετε το έργο του Αγίου Πνεύματος, τότε το μονοπάτι που πορεύεστε ως πιστοί στον Θεό θα είναι μάταιο.

Η δημιουργία μιας σωστής σχέσης με τον Θεό είναι πολύ σημαντική

Οι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό, αγαπούν τον Θεό και ικανοποιούν τον Θεό αγγίζοντας το Πνεύμα του Θεού με την καρδιά τους, επιτυγχάνοντας έτσι την ικανοποίησή Του. Όταν ακούν τα λόγια του Θεού με την καρδιά τους, τότε συγκινούνται από το Πνεύμα του Θεού. Εάν επιθυμείς να πετύχεις μια σωστή πνευματική ζωή και να δημιουργήσεις μια σωστή σχέση με τον Θεό, πρέπει πρώτα να δώσεις την καρδιά σου σε Αυτόν και να την γαληνέψεις ενώπιόν Του. Μόνο αφού έχεις εμποτίσει όλη την καρδιά σου με τον Θεό, μπορείς να αναπτύξεις σταδιακά μια σωστή πνευματική ζωή. Εάν οι άνθρωποι, ενόσω πιστεύουν στον Θεό, δεν Του δίνουν την καρδιά τους, αν η καρδιά τους δεν είναι μέσα Του και δεν αντιμετωπίζουν το βάρος Του ως δικό τους, τότε το μόνο που κάνουν είναι να εξαπατούν τον Θεό και μόνον έτσι συμπεριφέρονται οι θρησκευόμενοι άνθρωποι - αυτό δεν μπορεί να λάβει τον έπαινο του Θεού. Ο Θεός δεν μπορεί να λάβει τίποτα από ένα τέτοιο άτομο. Ένας τέτοιου είδους άνθρωπος μπορεί να χρησιμεύσει μόνο ως χρυσόχαρτο του έργου του Θεού, όπως ένα διακοσμητικό στον οίκο του Θεού, που καταλαμβάνει χώρο και δεν χρησιμεύει σε τίποτα - ο Θεός δεν χρησιμοποιεί αυτό το είδος ανθρώπου. Σε ένα τέτοιο άτομο, όχι μόνο δεν υπάρχει ευκαιρία για το έργο του Αγίου Πνεύματος, αλλά, ακόμα περισσότερο, δεν αξίζει να τελειωθεί. Αυτός ο τύπος ανθρώπου είναι ένας πραγματικός «νεκροζώντανος». Δεν έχουν στοιχεία που μπορούν να χρησιμοποιηθούν από το Άγιο Πνεύμα. Όλοι τους έχουν καταληφθεί από τον Σατανά, διεφθάρησαν στο έπακρο απ’ αυτόν και αποτελούν αντικείμενο εξάλειψης για τον Θεό. Επί του παρόντος, το Άγιο Πνεύμα δεν χρησιμοποιεί μόνο τους ανθρώπους κάνοντας χρήση των αρετών τους, αλλά και τελειώνοντας και αλλάζοντας τις ατέλειές τους. Εάν η καρδιά σου μπορεί να εμποτιστεί με τον Θεό και να ησυχάσει μπροστά Του, τότε θα έχεις την ευκαιρία και τα προσόντα να χρησιμοποιηθείς από το Άγιο Πνεύμα, να λάβεις τη διαφώτιση και τη φώτιση του Αγίου Πνεύματος και, ακόμη περισσότερο, θα έχεις την ευκαιρία το Άγιο Πνεύμα να αντισταθμίσει τις ατέλειές σου. Όταν δίνεις την καρδιά σου στον Θεό, μπορείς να εισέλθεις βαθύτερα στη θετική πλευρά και να είσαι σε ένα υψηλότερο επίπεδο διορατικότητας. Σε σχέση με την αρνητική πλευρά, θα έχεις περισσότερη κατανόηση των δικών σου ελαττωμάτων και ατελειών, θα είσαι πιο πρόθυμος να επιδιώξεις την ικανοποίηση του θελήματος του Θεού, δεν θα είσαι παθητικός και θα εισέλθεις ενεργά. Αυτό θα σημαίνει ότι είσαι σωστός. Με την προϋπόθεση ότι η καρδιά σου είναι ήρεμη ενώπιον του Θεού, το κλειδί για το αν θα λάβεις ή όχι τον έπαινο από το Άγιο Πνεύμα και για το αν ευαρεστείς ή όχι τον Θεό, βρίσκεται στο να μπορείς να εισέλθεις ενεργά. Όταν το Άγιο Πνεύμα φωτίζει ένα άτομο και χρησιμοποιεί ένα άτομο, ποτέ δεν τον κάνει αρνητικό, αλλά πάντα τον κάνει να προχωρεί ενεργά. Παρόλο που έχει αδυναμίες, είναι σε θέση να μην ζει σύμφωνα με αυτές, να απέχει από την καθυστέρηση της ανάπτυξής του στη ζωή και να συνεχίζει να επιδιώκει την ικανοποίηση του θελήματος του Θεού. Αυτή η προδιαγραφή αποδεικνύει επαρκώς ότι έχεις αποκτήσει την παρουσία του Αγίου Πνεύματος. Εάν ένα άτομο είναι πάντα αρνητικό, κι αφότου διαφωτιστεί προκειμένου να γνωρίσει τον εαυτό του, εξακολουθεί να είναι αρνητικό και παθητικό, ανίκανο να σηκωθεί και να ενεργήσει από κοινού με τον Θεό, τότε αυτός ο τύπος ατόμου λαμβάνει μόνο τη χάρη του Θεού, αλλά το Άγιο Πνεύμα δεν είναι μαζί του. Όταν ένα άτομο είναι αρνητικό, αυτό σημαίνει ότι η καρδιά του δεν έχει στραφεί στον Θεό και το πνεύμα του δεν έχει συγκινηθεί από το Πνεύμα του Θεού. Αυτό θα πρέπει να αναγνωρίζεται από όλους.

Μπορεί να διαπιστωθεί από την εμπειρία ότι ένα από τα πιο σημαντικά ζητήματα είναι η γαλήνη της καρδιάς του ατόμου ενώπιον του Θεού. Πρόκειται για ένα θέμα που αφορά την πνευματική ζωή των ανθρώπων και την ανάπτυξη της ζωής τους. Μόνο εάν η καρδιά σου βρίσκεται σε ειρήνη ενώπιον του Θεού, η επιδίωξη της αλήθειας και των αλλαγών στη διάθεσή σου θα καρποφορήσει. Επειδή έρχεσαι φορτωμένος ενώπιον του Θεού και πάντα αισθάνεσαι ότι σου λείπουν πάρα πολλά, ότι υπάρχουν πολλές αλήθειες που πρέπει να γνωρίσεις, πολλή πραγματικότητα που πρέπει να ζήσεις, και ότι πρέπει να δώσεις κάθε φροντίδα στο θέλημα του Θεού - αυτά τα πράγματα είναι πάντα στο μυαλό σου και είναι σαν να σε πιέζουν τόσο σκληρά, ώστε να μην μπορείς να αναπνεύσεις, κι έτσι αισθάνεσαι βαριά καρδιά (αλλά όχι σε αρνητική κατάσταση). Μόνο τέτοιοι άνθρωποι είναι κατάλληλοι να δεχθούν την διαφώτιση των λόγων του Θεού και να συγκινηθούν από το Πνεύμα του Θεού. Εξαιτίας του βάρους τους, επειδή είναι βαριά η καρδιά τους και, μπορεί να ειπωθεί, εξαιτίας του τιμήματος που έχουν πληρώσει και των βασάνων που έχουν υποφέρει ενώπιον του Θεού, λαμβάνουν τη διαφώτιση και τη φώτισή Του, διότι ο Θεός δεν δίνει σε κανέναν ειδική μεταχείριση. Είναι πάντα δίκαιος όταν μεταχειρίζεται τους ανθρώπους, αλλά δεν είναι επίσης αυθαίρετος στο τι παρέχει στους ανθρώπους και δεν τους δίνει άνευ όρων. Αυτή είναι μια πτυχή της δίκαιης διάθεσής Του. Στην πραγματική ζωή, οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν ακόμη φτάσει σ’ αυτή τη σφαίρα. Τουλάχιστον, η καρδιά τους δεν έχει ακόμη στραφεί εντελώς προς τον Θεό και έτσι δεν έχει υπάρξει ακόμα μεγάλη αλλαγή στη διάθεση της ζωής τους. Αυτό συμβαίνει επειδή ζουν μόνο μέσα στη χάρη του Θεού και δεν έχουν ακόμη αποκτήσει το έργο του Αγίου Πνεύματος. Τα κριτήρια για τη χρήση των ανθρώπων από τον Θεό είναι τα εξής: Η καρδιά τους στρέφεται προς τον Θεό, επωμίζονται το βάρος των λόγων του Θεού, έχουν καρδιά που λαχταράει και έχουν την αποφασιστικότητα να αναζητήσουν την αλήθεια. Μόνο τέτοιοι άνθρωποι μπορούν να κερδίσουν το έργο του Αγίου Πνεύματος και συχνά αποκτούν διαφώτιση και φώτιση. Οι άνθρωποι που χρησιμοποιεί ο Θεός εμφανίζονται εξωτερικά να είναι παράλογοι και δεν φαίνεται να έχουν σωστές σχέσεις με άλλους, αν και μιλάνε με ευγένεια, δεν μιλάνε απρόσεκτα και μπορούν πάντα να κρατούν μια γαλήνια καρδιά ενώπιον του Θεού. Αλλά, ακριβώς αυτό το είδος ανθρώπου είναι επαρκές για να χρησιμοποιηθεί από το Άγιο Πνεύμα. Αυτός ο «παράλογος» άνθρωπος για τον οποίο μιλάει ο Θεός μοιάζει να μην έχει σωστές σχέσεις με τους άλλους και δεν έχει εξωτερική αγάπη ή επιφανειακές πρακτικές, αλλά όταν επικοινωνεί πνευματικά πράγματα, μπορεί να ανοίξει την καρδιά του και ανιδιοτελώς να παρέχει στους άλλους τη διαφώτιση και τη φώτιση που έχει αποκτήσει από την πραγματική εμπειρία του ενώπιον του Θεού. Έτσι εκφράζει την αγάπη του για τον Θεό και ικανοποιεί το θέλημα του Θεού. Όταν άλλοι τον συκοφαντούν και τον γελοιοποιούν, είναι σε θέση να μην ελέγχεται έξωθεν, από ανθρώπους, περιστατικά ή πράγματα, και μπορεί ακόμα να είναι γαλήνιος ενώπιον του Θεού. Ένα τέτοιο πρόσωπο φαίνεται να έχει τις δικές του μοναδικές διοράσεις. Ανεξάρτητα από τους άλλους, η καρδιά του δεν αφήνει ποτέ τον Θεό. Όταν οι άλλοι κουβεντιάζουν χαρούμενα και αστεία, η καρδιά του παραμένει ενώπιον του Θεού, μελετώντας τον λόγο του Θεού ή απευθύνοντας σιωπηλά την προσευχή του στον Θεό μέσα στην καρδιά του, αναζητώντας τις προθέσεις του Θεού. Ποτέ δεν κάνει τη διατήρηση της σωστής σχέσης του με άλλους ανθρώπους βασικό σημείο εστίασης. Ένα τέτοιο πρόσωπο φαίνεται να μην έχει φιλοσοφία ζωής. Από έξω, αυτό το πρόσωπο είναι ζωντανό, αξιολάτρευτο και αθώο, αλλά διαθέτει και μια αίσθηση ηρεμίας. Αυτή είναι η εικόνα του ατόμου που χρησιμοποιεί ο Θεός. Πράγματα όπως η φιλοσοφία της ζωής ή ο «κανονικός λόγος» δεν μπορούν να περάσουν σε αυτόν τον τύπο ανθρώπου. Αυτός ο τύπος ανθρώπου έχει αφιερώσει ολόκληρη την καρδιά του στον λόγο του Θεού και φαίνεται να έχει μόνο τον Θεό στην καρδιά του. Αυτός είναι ο τύπος του ατόμου στον οποίο ο Θεός αναφέρεται ως άνθρωπος «χωρίς λόγο», και είναι ακριβώς ο άνθρωπος που χρησιμοποιεί ο Θεός. Το σημάδι ενός ατόμου που χρησιμοποιείται από τον Θεό είναι: Ανεξαρτήτου τόπου και χώρου, η καρδιά του είναι πάντα ενώπιον του Θεού και, ανεξάρτητα από το πόσο ανήθικοι είναι οι άλλοι, πόσο παραδίδονται στη λαγνεία και στη σάρκα - η καρδιά του δεν αφήνει ποτέ τον Θεό και δεν ακολουθεί το πλήθος. Μόνο αυτός ο τύπος ανθρώπου είναι κατάλληλος για χρήση από τον Θεό, και είναι ακριβώς αυτός που οδηγείται στην τελείωση από το Άγιο Πνεύμα. Εάν δεν μπορείς να φτάσεις σε αυτό το σημείο, τότε δεν είσαι κατάλληλος να αποκτηθείς από τον Θεό και να τελειωθείς από το Άγιο Πνεύμα.

Στην πίστη σου για τον Θεό πρέπει να υπακούς τον Θεό

Γιατί πιστεύεις στον Θεό; Οι περισσότεροι άνθρωποι σαστίζουν με αυτό το ερώτημα. Έχουν πάντα δύο εντελώς διαφορετικές απόψεις σχετικά με τον πρακτικό Θεό και τον Θεό στους ουρανούς, που δείχνει ότι πιστεύουν στον Θεό, όχι με σκοπό να υπακούν, αλλά για να λαμβάνουν συγκεκριμένα προνόμια ή να αποφύγουν τα δεινά της καταστροφής. Μόνο τότε είναι σχετικά υπάκουοι, αλλά η υπακοή τους είναι υπό όρους, είναι για χάρη των δικών τους προσωπικών προοπτικών και τους επιβάλλεται. Λοιπόν: γιατί πιστεύεις στον Θεό;

Ομιλία του Θεού |Εκείνοι που υπακούουν στον Θεό με ειλικρινή καρδιά θα κερδηθούν σίγουρα από τον Θεό

 

Ομιλία του Θεού | Εκείνοι που υπακούουν στον Θεό με ειλικρινή καρδιά θα κερδηθούν σίγουρα από τον Θεό Ο Παντοδύναμος Θεός λέει, «Το έργο του Αγίου Πνεύματος αλλάζει καθημερινά, ανερχόμενο όλο και πιο ψηλά με κάθε βήμα∙ η αποκάλυψη της αυριανής ημέρας είναι ακόμα υψηλότερη από τη σημερινή, με κάθε βήμα αναρριχάται όλο και υψηλότερα. Αυτό είναι το έργο, με το οποίο ο Θεός οδηγεί τον άνθρωπο στην τελείωση. Εάν ο άνθρωπος δεν μπορεί να συμβαδίσει, τότε μπορεί να μείνει πίσω ανά πάσα στιγμή. Αν ο άνθρωπος δεν διαθέτει υπάκουη καρδιά, τότε δεν μπορεί να ακολουθήσει μέχρι το τέλος. Η προηγούμενη εποχή έχει περάσει∙ τούτη είναι μια νέα εποχή. Και σε μια νέα εποχή, νέο έργο πρέπει να πραγματοποιηθεί. Ιδιαίτερα στην τελική εποχή κατά την οποία ο άνθρωπος θα τελειωθεί, ο Θεός θα επιτελεί νέο έργο όλο και ταχύτερα. Επομένως, χωρίς υπακοή στην καρδιά του, ο άνθρωπος θα δυσκολευτεί να ακολουθήσει τα βήματα του Θεού. Ο Θεός δεν συμμορφώνεται με κανόνες, ούτε αντιμετωπίζει οποιοδήποτε στάδιο του έργου Του ως αμετάβλητο. Αντιθέτως, το έργο Του γίνεται ολοένα και πιο καινούριο, ολοένα και υψηλότερο. Με κάθε βήμα, το έργο Του γίνεται όλο και πιο πρακτικό, εναρμονίζεται όλο και περισσότερο με τις πραγματικές ανάγκες του ανθρώπου. Μόνο μετά τη βίωση ενός τέτοιου έργου μπορεί ο άνθρωπος να επιτύχει την τελική μεταμόρφωση της διάθεσής του».

Ο διεφθαρμένος άνθρωπος είναι ανίκανος να αντιπροσωπεύει τον Θεό

Ο άνθρωπος ζει κάτω από το πέπλο της επιρροής του σκότους, δέσμιος στην επιρροή του Σατανά χωρίς διαφυγή. Και η διάθεση του ανθρώπου, μετά την μεταποίηση που υπέστη από τον Σατανά, γίνεται ολοένα και πιο διεφθαρμένη. Κάποιος θα μπορούσε να πει ότι ο άνθρωπος πάντοτε ζούσε με την διεφθαρμένη, σατανική διάθεσή του, ανίκανος να αγαπήσει πραγματικά τον Θεό. Έτσι, αν ο άνθρωπος επιθυμεί να αγαπήσει τον Θεό, πρέπει να απεκδυθεί την αυταρέσκειά του, την υπεροψία, την αλαζονεία, την έπαρση και τα συναφή, τα οποία ανήκουν όλα στην διάθεση του Σατανά. Διαφορετικά, η αγάπη του ανθρώπου είναι ακάθαρτη αγάπη, μια αγάπη του Σατανά, και μία αγάπη που σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να λάβει την έγκριση του Θεού. Χωρίς να τελειωθεί απευθείας, να αντιμετωπιστεί, να σπάσει, να κλαδευτεί, να πειθαρχηθεί, να παιδευτεί ή να εξευγενιστεί από το Άγιο Πνεύμα, κανείς δεν είναι πραγματικά ικανός να αγαπήσει τον Θεό. Αν λες ότι μέρος της διάθεσής σου αντιπροσωπεύει τον Θεό και γι’ αυτό είσαι πραγματικά ικανός να αγαπάς τον Θεό, τότε είσαι άνθρωπος που μιλά με έπαρση και παράλογος. Και άνθρωποι όπως αυτοί είναι ο αρχάγγελος! Η εγγενής φύση του ανθρώπου είναι ανήμπορη να αντιπροσωπεύσει απευθείας τον Θεό. Ο άνθρωπος πρέπει να απεκδυθεί την εγγενή φύση του μέσω της τελείωσης του Θεού και τότε, ενδιαφερόμενος μόνο για το θέλημα του Θεού, εκπληρώνοντας το θέλημα του Θεού και επιπλέον, έχοντας υποστεί το έργο του Αγίου Πνεύματος, μπορεί η ζωή του να εγκριθεί από τον Θεό. Κανείς που ζει στη σάρκα δεν μπορεί να αντιπροσωπεύει άμεσα τον Θεό, εκτός κι αν είναι άνθρωπος που χρησιμοποιείται από το Άγιο Πνεύμα. Ωστόσο, ακόμη και για έναν άνθρωπο σαν αυτόν, η διάθεσή του και ό,τι βιώνει, δεν μπορεί να ειπωθεί πως αντιπροσωπεύουν εντελώς τον Θεό· μπορεί μόνο να ειπωθεί ότι ο τρόπος που ζει καθοδηγείται από το Άγιο Πνεύμα. Η διάθεση ενός τέτοιου ανθρώπου δεν μπορεί να αντιπροσωπεύσει τον Θεό.

Το μονοπάτι... (5)

Κάποτε, κανείς δεν γνώριζε το Άγιο Πνεύμα και κυρίως δεν γνώριζαν ποιο είναι το μονοπάτι του Αγίου Πνεύματος. Γι’ αυτό, οι άνθρωποι πάντα γελοιοποιούνται ενώπιον του Θεού. Μπορούμε να πούμε ότι σχεδόν όλοι όσοι πιστεύουν στον Θεό, δεν γνωρίζουν το Πνεύμα κι έχουν κάποια σύγχυση στο θέμα της πίστης. Απ’ αυτό, είναι σαφές ότι οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν τον Θεό, και παρόλο που λένε ότι πιστεύουν σε Αυτόν, στην ουσία, με βάση τις ενέργειές τους, πιστεύουν στον εαυτό τους, όχι στον Θεό. Από τη δική Μου πραγματική εμπειρία, βλέπω ότι ο Θεός φέρει μαρτυρία για τον ενσαρκωμένο Θεό, και όλοι οι άνθρωποι αναγκάζονται, εκ των έξω, να αναγνωρίσουν τη μαρτυρία Του, και μόλις και μετά βίας μπορούμε να πούμε ότι πιστεύουν πως το Πνεύμα του Θεού είναι εντελώς αλάθητο. Ωστόσο, μπορώ να πω ότι αυτό στο οποίο πιστεύουν οι άνθρωποι δεν είναι αυτό το άτομο και, συγκεκριμένα, δεν είναι το Πνεύμα του Θεού, αλλά πιστεύουν στο δικό τους συναίσθημα.

Το μονοπάτι … (3)

Στη ζωή Μου, είμαι πάντοτε πρόθυμος να παραδίνω τον εαυτό Μου ολοκληρωτικά στον Θεό, σώμα και νου. Μ’ αυτόν τον τρόπο, δεν υπάρχει καμία κατηγορία στη συνείδησή Μου και μπορώ να αποκτήσω λίγη γαλήνη. Ο άνθρωπος ο οποίος επιδιώκει τη ζωή πρέπει πρώτα να δώσει ολοκληρωτικά την καρδιά του στον Θεό. Αυτό αποτελεί προϋπόθεση. Θα ήθελα οι αδελφοί και οι αδελφές Μου να προσευχηθούν μαζί Μου στον Θεό: «Ω, Θεέ Μου! Είθε το Πνεύμα Σου στον ουρανό να δώσει χάρη στους ανθρώπους στη γη, ώστε η καρδιά Μου να στραφεί ολοκληρωτικά σ’ Εσένα, ώστε το Πνεύμα Μου να αγγιχθεί από Σένα και να δω το κάλλος Σου στην καρδιά και στο Πνεύμα Μου, ώστε όσοι είναι στη γη να έχουν την ευλογία να αντικρίσουν την ομορφιά Σου. Θεέ Μου! Είθε το Πνεύμα Σου να συγκινήσει το δικό μας πνεύμα για άλλη μια φορά, ώστε η αγάπη μας να είναι μακροχρόνια και να μην αλλάξει ποτέ!» Εκείνο που κάνει πρώτα ο Θεός σε όλους μας είναι να θέσει σε δοκιμασία την καρδιά μας, κι όταν αφοσιωνόμαστε ολόκαρδα σ’ Εκείνον, τότε ξεκινά να αγγίζει το πνεύμα μας.

Το μονοπάτι… (2)

Ίσως τα αδέλφια μας να έχουν μία γενική περιγραφή της σειράς, των βημάτων και των μεθόδων του έργου του Θεού στην κινεζική ενδοχώρα, αλλά πάντα αισθάνομαι ότι είναι καλύτερο να κάνουμε μια αναδρομή ή μια μικρή περίληψη για τα αδέλφια μας. Εγώ δράττομαι απλώς αυτής της ευκαιρίας για να πω λίγα από αυτά που έχω μες στην καρδιά Μου. Δεν μιλάω για κάτι εκτός αυτού του έργου. Ελπίζω τα αδέλφια Μου να μπορέσουν να καταλάβουν τη διάθεσή Μου, και ζητώ επίσης ταπεινά απ’ όσους διαβάζουν τα λόγια Μου να κατανοήσουν και να συγχωρήσουν το μικρό Μου ανάστημα· η εμπειρία της ζωής Μου είναι πραγματικά ανεπαρκής, και πραγματικά δεν μπορώ να κρατήσω το κεφάλι Μου ψηλά ενώπιον του Θεού. Ωστόσο, νιώθω πάντα ότι αυτοί είναι απλώς αντικειμενικοί λόγοι.

Ομιλία του Θεού | Μόνο όσοι γνωρίζουν τον Θεό και το έργο Του μπορούν να Τον ευχαριστήσουν

 

Ομιλία του Θεού | Μόνο όσοι γνωρίζουν τον Θεό και το έργο Του μπορούν να Τον ευχαριστήσουν 
Ο Παντοδύναμος Θεός λέει, «Η πίστη στον Θεό κι η επιδίωξη της γνώσης του Θεού δεν είναι απλή υπόθεση. Δεν μπορείς να την επιτύχεις απλώς και μόνο συγκεντρώνοντας και ακούγοντας κηρύγματα και δεν μπορείς να την τελειοποιήσεις μόνο με το πάθος. Πρέπει να την βιώσεις και να την γνωρίσεις, να βασίζεσαι στις ενέργειές σου και να κερδίσεις το έργο του Αγίου Πνεύματος. Όταν έχεις συσσωρεύσει εμπειρίες, θα είσαι σε θέση να ξεχωρίσεις πολλά πράγματα - θα είσαι σε θέση να διακρίνεις ανάμεσα στο καλό και στο κακό, ανάμεσα στη δικαιοσύνη και το άδικο, ανάμεσα σε αυτό που είναι σάρκα και αίμα και σε αυτό που είναι αλήθεια. Θα πρέπει να είσαι σε θέση να διακρίνεις ανάμεσα σε όλα αυτά τα πράγματα, και αφού το επιτύχεις, ανεξάρτητα από τις περιστάσεις, δεν θα χαθείς ποτέ. Μόνο αυτό είναι το πραγματικό σας ανάστημα. Η γνώση του έργου του Θεού δεν είναι απλή υπόθεση: Πρέπει να έχεις πρότυπα και έναν στόχο στην αναζήτησή σου, πρέπει να ξέρεις πώς να αναζητήσεις τον αληθινό δρόμο και πώς να μετρήσεις εάν είναι ή όχι ο αληθινός δρόμος και εάν είναι ή όχι το έργο του Θεού. Ποια είναι η πιο βασική αρχή στην αναζήτηση του αληθινού δρόμου; Πρέπει να εξετάσεις εάν υπάρχει ή όχι το έργο του Αγίου Πνεύματος, εάν ή όχι αυτά τα λόγια είναι η έκφραση της αλήθειας, ποιος μαρτυρείται και τι μπορεί να σου φέρει».