Χριστιανικά τραγούδια | Μιμήσου τον Κύριο Ιησού

Χριστιανικά τραγούδια | Μιμήσου τον Κύριο Ιησού
I
Ο Ιησούς έφερε εις πέρας
τη λύτρωση των ανθρώπων
κάνοντας το θέλημα του Θεού,
χωρίς ίχνος εγωισμού.
Το σχέδιο του Πατρός Του
έγινε και δικός Του σκοπός,
προσευχήθηκε σε Εκείνον,
να γίνει το θέλημά Του.
Αν πάρετε σαν παράδειγμα τον Ιησού
και αγνοείτε τη σάρκα,
ο Θεός θα σας εμπιστευτεί καθήκοντα (καθήκοντα)
για να Τον υπηρετήσετε.
II
Προσευχήθηκε και είπε
“Ας γίνει το θέλημά Σου!
Δε μετράν οι προθέσεις Μου,
το σχέδιό Σου πάνω από όλα.
Γιατί να φροντίζεις τον αδύναμο,
που είναι σαν μυρμήγκι στο χέρι;
Το θέλημά Σου και μόνο θα πράξω.
Όπως Μου υποδείξεις Εσύ."
III
Στον δρόμο για την Ιερουσαλήμ,
σφίχτηκε η καρδιά του Ιησού.
Όμως συνέχισε τον δρόμο Του
μέχρι την τελική σταύρωση.
Μαρτύρησε πάνω στον σταυρό,
έγινε εικόνα της αμαρτωλής σάρκας,
έπραξε έργο λύτρωσης,
πατάσσοντας τον θάνατο.
Αν πάρετε σαν παράδειγμα τον Ιησού
και αγνοείτε τη σάρκα,
ο Θεός θα σας εμπιστευτεί καθήκοντα (καθήκοντα)
για να Τον υπηρετήσετε.
IV
Έζησε τριάντα τρία χρόνια,
όπως το θέλησε ο Θεός,
δε σκέφτηκε τον εαυτό Του
τι θα χάσει, τι θα κερδίσει.
Του Κυρίου Ιησού η υπηρεσία
ήταν πάντα με το θέλημα σε συμφωνία.
Έτσι το βάρος της λύτρωσης
ικανός στάθηκε να σηκώσει.
Πόσες πολλές φορές υπέμεινε,
πόσες φορές Τον δελέασε ο Σατανάς.
Μα δεν έχασε το θάρρος Του.
Μ' αγάπη ο Θεός το έργο Τού ανέθεσε (ανέθεσε).
Αν πάρετε σαν παράδειγμα τον Ιησού
και αγνοείτε τη σάρκα,
ο Θεός θα σας εμπιστευτεί καθήκοντα (καθήκοντα)
για να Τον υπηρετήσετε.
Και μοναχά τέτοιες στιγμές
αφήνεστε στο θέλημά Του,
εκπληρώνετε την αποστολή Του,
κι αληθινά υπηρετείτε τον Θεό, τον Θεό.
από το βιβλίο «Ακολουθήστε τον Αμνό και τραγουδήστε νέα τραγούδια»
Πηγή από: Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού

Χριστιανικές Ταινίες «Το μυστήριο της ευσέβειας: η συνέχεια» κλιπ 5 - Κατανοώντας τη σημασία των δύο ενσαρκώσεων του Θεού

Χριστιανικές Ταινίες «Το μυστήριο της ευσέβειας: η συνέχεια» κλιπ 5 - Κατανοώντας τη σημασία των δύο ενσαρκώσεων του Θεού

Η πρώτη ενσάρκωση του Θεού καρφώθηκε στον σταυρό, ολοκληρώνοντας, μ’ αυτόν τον τρόπο, το έργο της λύτρωσης της ανθρωπότητας. Κατά τις έσχατες ημέρες, η δεύτερη ενσάρκωση του Θεού εκφράζει την αλήθεια και εκτελεί το έργο της κρίσης και της παίδευσής Του, σώζοντας ολοκληρωτικά τον άνθρωπο από τη σφαίρα επιρροής του Σατανά. Το γεγονός ότι ο Θεός ενσαρκώθηκε δύο φορές έχει εκτεταμένη σημασία, όπως ακριβώς λέει ο Παντοδύναμος Θεός: «Ο Ιησούς επιτέλεσε ένα στάδιο του έργου, το οποίο εκπλήρωσε μόνο την ουσία του "ο Λόγος ήτο παρά τω Θεώ": Η αλήθεια του Θεού ήταν με τον Θεό, και το Πνεύμα του Θεού ήταν με τη σάρκα και ήταν αναπόσπαστο στοιχείο Του, δηλαδή, η σάρκα του ενσαρκωμένου Θεού ήταν μαζί με το Πνεύμα του Θεού, και αυτή είναι η μεγαλύτερη απόδειξη ότι ο ενσαρκωμένος Ιησούς ήταν η πρώτη ενσάρκωση του Θεού. Αυτό το στάδιο του έργου εκπλήρωσε το εσωτερικό νόημα της φράσης "ο Λόγος ενσαρκώνεται", έδωσε βαθύτερο νόημα στη ρήση "ο Λόγος ήτο παρά τω Θεώ και ο Θεός ήτο ο Λόγος" [...]» (Ο Λόγος Ενσαρκώνεται).

Κύριε Ιησούς|σταυρός|Σωτήρας

1. Και ευθύς το πρωΐ συνεβουλεύθησαν οι αρχιερείς μετά των πρεσβυτέρων και γραμματέων και όλον το συνέδριον, και δέσαντες τον Ιησούν έφεραν και παρέδωκαν εις τον Πιλάτον. 
2. Και ηρώτησεν αυτόν ο Πιλάτος· Συ είσαι ο βασιλεύς των Ιουδαίων; Ο δε αποκριθείς είπε προς αυτόν· Συ λέγεις. 
3. Και κατηγόρουν αυτόν οι αρχιερείς πολλά. 
4. Ο δε Πιλάτος πάλιν ηρώτησεν αυτόν, λέγων· Δεν αποκρίνεσαι ουδέν; ίδε πόσα σου καταμαρτυρούσιν. 
5. Ο δε Ιησούς έτι δεν απεκρίθη ουδέν, ώστε ο Πιλάτος εθαύμαζε. 
6. Κατά δε την εορτήν απέλυεν εις αυτούς ένα δέσμιον, όντινα εζήτουν· 
7. ήτο δε ο λεγόμενος Βαραββάς δεδεμένος μετά των συνωμοτών, οίτινες εν τη στάσει έπραξαν φόνον. 
8. Και αναβοήσας ο όχλος, ήρχισε να ζητή να κάμη καθώς πάντοτε έκαμνεν εις αυτούς. 
9. Ο δε Πιλάτος απεκρίθη προς αυτούς, λέγων· Θέλετε να σας απολύσω τον βασιλέα των Ιουδαίων; 
10. Επειδή ήξευρεν ότι διά φθόνον παρέδωκαν αυτόν οι αρχιερείς. 
11. Οι αρχιερείς όμως διήγειραν τον όχλον να ζητήσωσι να απολύση εις αυτούς μάλλον τον Βαραββάν. 
12. Και ο Πιλάτος αποκριθείς πάλιν, είπε προς αυτούς· Τι λοιπόν θέλετε να κάμω τούτον, τον οποίον λέγετε βασιλέα των Ιουδαίων; 
13. Οι δε πάλιν έκραξαν· Σταύρωσον αυτόν. 
14. Ο δε Πιλάτος έλεγε προς αυτούς· Και τι κακόν έπραξεν; οι δε περισσότερον έκραξαν· Σταύρωσον αυτόν. 
15. Ο Πιλάτος λοιπόν, θέλων να κάμη εις τον όχλον το αρεστόν, απέλυσεν εις αυτούς τον Βαραββάν και παρέδωκε τον Ιησούν, αφού εμαστίγωσεν αυτόν, διά να σταυρωθή. 
16. Οι δε στρατιώται έφεραν αυτόν ένδον της αυλής, το οποίον είναι το πραιτώριον, και συγκαλούσιν όλον το τάγμα των στρατιωτών· 
17. και ενδύουσιν αυτόν πορφύραν και πλέξαντες ακάνθινον στέφανον, βάλλουσι περί την κεφαλήν αυτού, 
18. και ήρχισαν να χαιρετώσιν αυτόν, λέγοντες· Χαίρε, βασιλεύ των Ιουδαίων· 
19. και έτυπτον την κεφαλήν αυτού με κάλαμον και ενέπτυον εις αυτόν, και γονυπετούντες προσεκύνουν αυτόν. 
20. Και αφού ενέπαιξαν αυτόν, εξέδυσαν αυτόν την πορφύραν και ενέδυσαν αυτόν τα ιμάτια αυτού και έφεραν αυτόν έξω, διά να σταυρώσωσιν αυτόν. 
21. Και αγγαρεύουσι τινά Σίμωνα Κυρηναίον διαβαίνοντα, ενώ ήρχετο από του αγρού, τον πατέρα του Αλεξάνδρου και Ρούφου, διά να σηκώση τον σταυρόν αυτού. 
22. Και φέρουσιν αυτόν εις τον τόπον Γολγοθά, το οποίον μεθερμηνευόμενον είναι, Κρανίου τόπος. 
23. Και έδιδον εις αυτόν να πίη οίνον μεμιγμένον με σμύρναν· αλλ' εκείνος δεν έλαβε. 
24. Και αφού εσταύρωσαν αυτόν, διεμερίζοντο τα ιμάτια αυτού, βάλλοντες κλήρον επ' αυτά τι έκαστος να λάβη. 
25. Ήτο δε ώρα τρίτη και εσταύρωσαν αυτόν. 
26. Και η επιγραφή της κατηγορίας αυτού ήτο επιγεγραμμένη, Ο βασιλεύς των Ιουδαίων. 
27. Και μετ' αυτού σταυρόνουσι δύο ληστάς, ένα εκ δεξιών και ένα εξ αριστερών αυτού. 
28. Και επληρώθη η γραφή η λέγουσα· Και μετά ανόμων ελογίσθη. 
29. Και οι διαβαίνοντες εβλασφήμουν αυτόν, κινούντες τας κεφαλάς αυτών και λέγοντες· Ουά, ο χαλών τον ναόν και διά τριών ημερών οικοδομών, 
30. σώσον σεαυτόν και κατάβα από του σταυρού. 
31. Ομοίως δε και οι αρχιερείς, εμπαίζοντες προς αλλήλους μετά των γραμματέων, έλεγον· Άλλους έσωσεν, εαυτόν δεν δύναται να σώση. 
32. Ο Χριστός ο βασιλεύς του Ισραήλ ας καταβή τώρα από του σταυρού, διά να ίδωμεν και πιστεύσωμεν. Και οι συνεσταυρωμένοι μετ' αυτού ωνείδιζον αυτόν. 
33. Ότε δε ήλθεν η έκτη ώρα, σκότος έγεινεν εφ' όλην την γην έως ώρας εννάτης· 
34. και την ώραν την εννάτην εβόησεν ο Ιησούς μετά φωνής μεγάλης, λέγων· Ελωΐ, Ελωΐ, λαμά σαβαχθανί; το οποίον μεθερμηνευόμενον είναι, Θεέ μου, Θεέ μου, διά τι με εγκατέλιπες; 
35. Και τινές των παρεστώτων ακούσαντες, έλεγον· Ιδού, τον Ηλίαν φωνάζει. 
36. Δραμών δε εις και γεμίσας σπόγγον από όξους και περιθέσας αυτόν εις κάλαμον, επότιζεν αυτόν, λέγων· Αφήσατε, ας ίδωμεν αν έρχηται ο Ηλίας να καταβιβάση αυτόν. 
37. Ο δε Ιησούς, εκβαλών φωνήν μεγάλην, εξέπνευσε. 
38. Και το καταπέτασμα του ναού εσχίσθη εις δύο από άνωθεν έως κάτω. 
39. Ιδών δε ο εκατόνταρχος ο παριστάμενος απέναντι αυτού ότι ούτω κράξας εξέπνευσεν, είπεν· Αληθώς ο άνθρωπος ούτος ήτο Υιός Θεού. 
40. Ήσαν δε και γυναίκες από μακρόθεν θεωρούσαι, μεταξύ των οποίων ήτο και Μαρία η Μαγδαληνή και Μαρία η μήτηρ του Ιακώβου του μικρού και του Ιωσή, και η Σαλώμη, 
41. αίτινες και ότε ήτο εν τη Γαλιλαία ηκολούθουν αυτόν και υπηρέτουν αυτόν, και άλλαι πολλαί, αίτινες συνανέβησαν μετ' αυτού εις Ιεροσόλυμα. 
42. Και ότε έγεινεν ήδη εσπέρα, διότι ήτο παρασκευή, τουτέστι προσάββατον, 
43. ήλθεν Ιωσήφ ο από Αριμαθαίας, έντιμος βουλευτής, όστις και αυτός περιέμενε την βασιλείαν του Θεού, και τολμήσας εισήλθε προς τον Πιλάτον και εζήτησε το σώμα του Ιησού. 
44. Ο δε Πιλάτος εθαύμασεν αν ήδη απέθανε· και προσκαλέσας τον εκατόνταρχον, ηρώτησεν αυτόν αν προ πολλού απέθανε· 
45. και μαθών παρά του εκατοντάρχου, εχάρισε το σώμα εις τον Ιωσήφ. 
46. Και ούτος, αγοράσας σινδόνα και καταβιβάσας αυτόν, ετύλιξε με την σινδόνα και έθεσεν αυτόν εν μνημείω, το οποίον ήτο λελατομημένον εκ πέτρας, και προσεκύλισε λίθον επί την θύραν του μνημείου. 
47. Η δε Μαρία η Μαγδαληνή και Μαρία η μήτηρ του Ιωσή έβλεπον που τίθεται.