Ομιλία του Θεού | Τι γνωρίζεις περί πίστης;

Οι πονηροί πρέπει να τιμωρούνται

Το να εξετάζεις αν κάνεις πράξη τη δικαιοσύνη σε όλα όσα κάνεις κι αν όλες οι πράξεις σου παρατηρούνται από τον Θεό αποτελεί τη συμπεριφορική αρχή όσων πιστεύουν στον Θεό. Εσείς θα αποκαλεστείτε δίκαιοι διότι μπορείτε να ικανοποιήσετε τον Θεό και διότι αποδέχεστε την φροντίδα και προστασία του Θεού. Στα μάτια του Θεού, όλοι όσοι αποδέχονται την φροντίδα, την προστασία και την τελειοποίηση του Θεού και έχουν αποκτηθεί από Αυτόν, είναι δίκαιοι και ο Θεός τους κοιτάζει με λατρεία. Όσο περισσότερο αποδέχεστε τα λόγια του Θεού εδώ και τώρα, τόσο περισσότερο δέχεστε και κατανοείτε το θέλημα του Θεού, και έτσι βιώνετε τα λόγια του Θεού περισσότερο και ικανοποιείτε τις απαιτήσεις Του.

Έργο και είσοδος (1)

Από τότε που οι άνθρωποι άρχισαν να ακολουθούν το σωστό μονοπάτι της ζωής, υπάρχουν πολλά πράγματα τα οποία παραμένουν ασαφή. Είναι ακόμα σε πλήρη σύγχυση σχετικά με το έργο του Θεού και με το πόσο έργο πρέπει να κάνουν οι ίδιοι. Αυτό οφείλεται, από τη μία, στην απόκλιση που υπάρχει ανάμεσα στην εμπειρία τους και στα όρια της ικανότητάς τους να λαμβάνουν. Από την άλλη, οφείλεται στο γεγονός ότι το έργο του Θεού δεν έχει φέρει ακόμα τους ανθρώπους σε αυτό το στάδιο. Συνεπώς, όλοι αμφιταλαντεύονται σχετικά με τα περισσότερα πνευματικά ζητήματα. Όχι μόνο δεν έχετε ξεκαθαρίσει σε τι πρέπει να εισέλθετε, αλλά είστε ακόμα περισσότερο αδαείς σχετικά με το έργο του Θεού. Αυτό είναι κάτι περισσότερο από απλώς ένα θέμα των ατελειών σας: Πρόκειται για ένα τεράστιο μειονέκτημα όλων των θρήσκων. Σε αυτό εντοπίζεται ο σημαντικότερος λόγος που οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν τον Θεό, οπότε αυτό το μειονέκτημα αποτελεί ένα κοινό ελάττωμα όλων εκείνων που αναζητούν τον Κύριο. Κανένας δεν έχει γνωρίσει ποτέ τον Θεό ούτε έχει δει ποτέ το πραγματικό Του πρόσωπο. Εξαιτίας αυτού, το έργο του Θεού γίνεται τόσο κοπιαστικό όπως το να κινείς βουνά ή να στραγγίζεις τη θάλασσα. Πόσοι έχουν θυσιάσει τη ζωή τους για το έργο του Θεού; Πόσοι έχουν εξοβελιστεί λόγω του έργου Του; Πόσοι έχουν βασανιστεί μέχρι θανάτου για χάρη του έργου Του; Πόσοι, με τα μάτια γεμάτα δάκρυα αγάπης για τον Θεό, πέθαναν αδίκως; Πόσοι ήρθαν αντιμέτωποι με βάρβαρους και απάνθρωπους διωγμούς; Αυτές οι τραγωδίες που συνέβησαν, δεν οφείλονται όλες στην έλλειψη γνώσης των ανθρώπων για τον Θεό; Πώς θα μπορούσε κάποιος που δεν γνωρίζει τον Θεό, να έχει το θράσος να εμφανιστεί ενώπιόν Του; Πώς θα μπορούσε κάποιος που πιστεύει στον Θεό, αλλά παρόλα αυτά τον καταδιώκει, να έχει το θράσος να εμφανιστεί ενώπιόν Του; Δεν πρόκειται για ανεπάρκειες που χαρακτηρίζουν αποκλειστικά τους θρήσκους, αλλά για ανεπάρκειες που είναι κοινές και σ’ εσάς και σ’ αυτούς. Οι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό χωρίς να τον γνωρίζουν. Γι’ αυτόν και μόνο τον λόγο, δεν λατρεύουν τον Θεό με την καρδιά τους και δεν έχουν τον φόβο Του Θεού μέσα στην καρδιά τους. Υπάρχουν ακόμα και εκείνοι που, με τυμπανοκρουσίες , τελούν το έργο που οι ίδιοι οραματίζονται μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο, και κάνουν το έργο του Θεού σύμφωνα με τις δικές τους απαιτήσεις και άσωτες επιθυμίες. Πολλοί ενεργούν με ακρότητες, χωρίς καμία εκτίμηση για τον Θεό, ακολουθώντας μόνο τη δική τους βούληση. Όλοι αυτοί δεν αποτελούν τέλεια προσωποποίηση της εγωιστικής καρδιάς των ανθρώπων; Δεν εκδηλώνουν το πλεόνασμα της απάτης των ψευδαισθήσεων που διακατέχει τους ανθρώπους; Οι άνθρωποι μπορεί όντως να είναι εξόχως ευφυείς, όμως πώς είναι δυνατόν τα χαρίσματά τους να υποκαθιστούν το έργο του Θεού; Οι άνθρωποι μπορεί όντως να νοιάζονται για τα βάρη του Θεού, όμως δεν μπορούν να ενεργούν τόσο εγωιστικά. Είναι οι πράξεις των ανθρώπων πραγματικά θεϊκές; Μπορεί να είναι κανείς απολύτως βέβαιος; Για να γίνει κανείς μάρτυρας του Θεού, για να κληρονομήσει τη δόξα Του - εδώ ο Θεός κάνει μια εξαίρεση και ανυψώνει τους ανθρώπους. Πώς θα μπορούσαν να το αξίζουν; Το έργο του Θεού έχει μόλις ξεκινήσει, τα λόγια Του έχουν μόλις αρχίσει να εκφέρονται. Σε αυτό το σημείο, οι άνθρωποι νιώθουν καλά με τον εαυτό τους. Αυτό και μόνο δεν επιβάλει την ταπείνωση; Καταλαβαίνουν ελάχιστα πράγματα. Ακόμα και οι πιο χαρισματικοί θεωρητικοί, οι πιο εύγλωττοι ρήτορες, δεν μπορούν να περιγράψουν στο σύνολό του το μεγαλείο του Θεού, πόσο μάλλον εσείς. Καλά θα κάνατε να μη βάζετε τη δική σας αξία πιο ψηλά από τους ουρανούς, αλλά να θεωρείτε τον εαυτό σας ότι είναι πιο χαμηλά και από τον πιο ασήμαντο από εκείνους τους λογικούς ανθρώπους που αναζητούν την αγάπη για τον Θεό. Αυτό είναι το μονοπάτι απ’ όπου θα εισέλθετε για να βλέπετε τον εαυτό σας με διαφορά πιο μικρό από όλους τους άλλους. Γιατί νομίζετε ότι είστε τόσο ψηλά; Γιατί έχετε τον εαυτό σας σε τόσο μεγάλη εκτίμηση; Στο μεγάλο ταξίδι της ζωής, δεν έχετε κάνει παρά μόνο τα πρώτα λίγα βήματα. Το μόνο που βλέπετε είναι το χέρι του Θεού, όχι ολόκληρο τον Θεό. Είναι επιβεβλημένο να δείτε περισσότερο από το έργο του Θεού, να ανακαλύψετε περισσότερα από αυτά στα οποία πρέπει να εισέλθετε, επειδή δεν έχετε αλλάξει παρά ελάχιστα.

Το έργο του Θεού για τον άνθρωπο και τη μεταμόρφωση της διάθεσης του ανθρώπου δεν σταματάει ποτέ, επειδή οι άνθρωποι είναι ανεπαρκείς σε πάρα πολλά και υπολείπονται κατά πολύ από τα πρότυπα που θέτει ο Κύριος. Συνεπώς, μπορεί να ειπωθεί ότι στα μάτια του Θεού θα είστε για πάντα σαν νεογέννητα μωρά, έχοντας ελάχιστα από τα στοιχεία που Τον ικανοποιούν, επειδή δεν είστε τίποτε άλλο παρά πλάσματα στα χέρια του Θεού. Αν κάποιος υποπέσει στην αυταρέσκεια, δεν θα γίνει απεχθής για τον Θεό; Ο τρόπος με τον οποίο μπορείτε να ικανοποιήσετε τον Θεό σήμερα έχει να κάνει με τη σάρκα σας, αλλά σε οποιαδήποτε αναμέτρηση με τον Θεό θα βγαίνετε πάντοτε χαμένοι από το πεδίο της μάχης. Η σάρκα του ανθρώπου δεν έχει καταφέρει να νικήσει ούτε μία φορά. Μόνο μέσα από το έργο του Αγίου Πνεύματος έχει τη δυνατότητα ο άνθρωπος να αποκτήσει λυτρωτικά χαρακτηριστικά. Στην πραγματικότητα, από τις μυριάδες των όσων έχει δημιουργήσει ο Θεός, ο άνθρωπος είναι το πιο ασήμαντο. Παρόλο που είναι κύριος των πάντων, ο άνθρωπος είναι ο μόνος ανάμεσα τους που υπόκειται στον δόλο του Σατανά, ο μόνος που πέφτει θύμα της διαφθοράς του Σατανά με άπειρους τρόπους. Ο άνθρωπος δεν ήταν ποτέ κυρίαρχος του εαυτού του. Οι περισσότεροι άνθρωποι ζούνε υπό την αχρεία σφαίρα επιρροής του Σατανά και γίνονται αντικείμενα της χλεύης του. Τους κοροϊδεύει με τον έναν και με τον άλλον τρόπο, σε σημείο που να γίνονται ζωντανοί-νεκροί, υπομένοντας κάθε μεταστροφή, κάθε κακουχία στον κόσμο των ανθρώπων. Και αφού παίξει μαζί τους, ο Σατανάς βάζει ένα τέλος στο πεπρωμένο τους. Έτσι, οι άνθρωποι περνάνε όλη τους τη ζωή μέσα στη θολούρα και τη σύγχυση, ανήμποροι να απολαύσουν έστω και για μία φορά όλα τα ωραία πράγματα που έχει προετοιμάσει γι’ αυτούς ο Θεός. Αντιθέτως, καταστρέφονται από τον Σατανά και γίνονται κουρέλια. Σήμερα είναι τόσο εξασθενισμένοι και ράθυμοι που απλώς δεν έχουν καμία διάθεση να προσέξουν το έργο του Θεού. Αν οι άνθρωποι δεν έχουν τη διάθεση να προσέξουν το έργο του Θεού, η εμπειρία τους είναι καταδικασμένη να παραμένει για πάντα αποσπασματική και ημιτελής, ενώ η είσοδός τους θα παραμείνει για πάντα ένας κενός χώρος. Στις χιλιάδες χρόνια που έχουν περάσει από τότε που ο Θεός ήρθε σε αυτόν τον κόσμο, πολλοί με μεγαλόπνοες ιδέες χρησιμοποιήθηκαν από τον Θεό για να επιτελέσουν το έργο Του μέσα στην πάροδο του χρόνου, όμως αυτοί που γνωρίζουν το έργο Του είναι τόσο λίγοι, που είναι σχεδόν ανύπαρκτοι. Γι’ αυτόν τον λόγο, αμέτρητοι είναι αυτοί που διατηρούν μια στάση αντίστασης απέναντι στον Θεό, ενώ ταυτόχρονα αναλαμβάνουν να κάνουν το έργο Του, γιατί, αντί να κάνουν το έργο Του, στην ουσία κάνουν ανθρώπινο έργο από μια θέση που τους έδωσε ο Θεός. Μπορεί αυτό να ονομαστεί έργο; Πώς μπορούν να εισέλθουν; Η ανθρωπότητα πήρε τη χάρη του Θεού και την έθαψε. Εξαιτίας αυτού, με την πάροδο των γενεών, αυτοί που κάνουν το έργο του Θεού έχουν ελάχιστη είσοδο. Απλούστατα δεν λένε ότι γνωρίζουν το έργο του Θεού, επειδή κατανοούν ελάχιστα από τη σοφία του Θεού. Μπορεί να ειπωθεί ότι, παρόλο που υπάρχουν πολλοί που υπηρέτησαν τον Θεό, δεν έχουν καταφέρει να καταλάβουν την ύψιστη θέση Του, γι’ αυτό έχουν όλοι παρουσιαστεί οι ίδιοι σαν θεός, ώστε να τους λατρεύουν οι άλλοι.

Τόσα χρόνια ο Θεός παρέμενε κρυμμένος μέσα στη δημιουργία. Τόσες φορές, πίσω από ένα ομιχλώδες πέπλο, παρατηρούσε την άνοιξη και το φθινόπωρο να έρχονται και να φεύγουν, τόσες ημέρες και νύχτες κοιτούσε προς τα κάτω, από τον τρίτο ουρανό, επί μήνες και χρόνια ολόκληρα περπατούσε ανάμεσα στους ανθρώπους. Καθόταν επάνω από όλους τους ανθρώπους, περιμένοντας ήσυχα να περάσουν τόσοι παγωμένοι χειμώνες. Ούτε μία φορά δεν εμφανίστηκε ανοιχτά σε κανέναν, παραμένοντας πάντοτε αθόρυβος, φεύγοντας χωρίς να αφήσει κανένα ίχνος, για να επιστρέψει και πάλι σιωπηλά. Ποιος μπορεί να γνωρίζει το πραγματικό Του πρόσωπο; Δεν έχει μιλήσει ποτέ του στους ανθρώπους, δεν έχει εμφανιστεί ποτέ στους ανθρώπους. Πόσο εύκολο είναι για τους ανθρώπους να κάνουν το έργο του Θεού; Ποσώς καταλαβαίνουν ότι το να Τον γνωρίζουν είναι το πιο δύσκολο απ’ όλα. Σήμερα ο Θεός έχει μιλήσει στον άνθρωπο, αλλά ο άνθρωπος δεν Τον έχει γνωρίσει ποτέ, επειδή η είσοδός του στη ζωή είναι υπερβολικά περιορισμένη και ρηχή. Από τη δική Του οπτική γωνία, οι άνθρωποι είναι εντελώς ακατάλληλοι για να εμφανιστούν ενώπιον του Θεού. Κατανοούν ελάχιστα τον Θεό και είναι εξαιρετικά αποξενωμένοι από Αυτόν. Επιπροσθέτως, οι καρδιές με τις οποίες πιστεύουν στον Θεό είναι υπερβολικά περίπλοκες, και απλώς δεν φυλάνε την εικόνα του Θεού στα βάθη της καρδιάς τους. Ως αποτέλεσμα, η κοπιαστική προσπάθεια του Θεού και το έργο Του, θαμμένα σαν κομμάτια χρυσού κάτω από την άμμο, δεν μπορούν να ακτινοβολήσουν ούτε μία αχτίδα φωτός. Για τον Θεό, η σπουδαιότητα, τα κίνητρα και οι απόψεις αυτών των ανθρώπων Τού είναι άκρως απεχθή. Στερημένοι κάθε ικανότητας να λαμβάνουν, απαθείς σε σημείο αναισθησίας, ευτελείς και εκφυλισμένοι, εξαιρετικά δουλοπρεπείς, αδύναμοι και άβουλοι, χρειάζονται καθοδήγηση όπως τα κοπάδια των ζώων. Όσον αφορά στην είσοδό τους στο πνεύμα ή στην είσοδό τους στο έργο του Θεού, δεν δίνουν την παραμικρή προσοχή, δεν διαθέτουν ούτε μια σταλιά αποφασιστικότητας ώστε να υποφέρουν για χάρη της αλήθειας. Δεν θα είναι εύκολο ένα τέτοιο άτομο να φτάσει στην ολοκλήρωση μέσα από τον Θεό. Συνεπώς, είναι ζωτικής σημασίας να ξεκινήσετε την είσοδό σας από αυτήν την οπτική, ότι μέσα από το έργο και την είσοδό σας πλησιάζετε στο να γνωρίσετε το έργο του Θεού.

Η αληθινή ιστορία πίσω από το έργο της Εποχής της Λύτρωσης

Η αληθινή ιστορία πίσω από το έργο της Εποχής της Λύτρωσης

Ολόκληρο το σχέδιο της διαχείρισής Μου, ένα σχέδιο που εκτείνεται σε διάστημα έξι χιλιάδων ετών, αποτελείται από τρία στάδια ή τρεις εποχές: στην αρχή η Εποχή του Νόμου, η Εποχή της Χάριτος (που είναι επίσης και η Εποχή της Λύτρωσης) και τις έσχατες ημέρες η Εποχή της Βασιλείας. Το έργο Μου στις τρεις αυτές εποχές διαφέρει σε περιεχόμενο σύμφωνα με την φύση της κάθε εποχής, αλλά σε κάθε στάδιο είναι σε συμφωνία με τις ανάγκες του ανθρώπου –ή, για να είμαστε πιο ακριβείς, γίνεται σύμφωνα με τα κόλπα που ο Σατανάς εφαρμόζει στον πόλεμο που διεξάγω εναντίον του. Ο σκοπός του έργου Μου είναι να νικήσω τον Σατανά, να εκδηλώσω την σοφία Μου και την παντοδυναμία Μου, να αποκαλύψω όλα τα κόλπα του Σατανά και μ’ αυτόν τον τρόπο να σώσω ολόκληρο το ανθρώπινο γένος το οποίο ζει υπό τη σφαίρα επιρροής του. Είναι για να δείξω τη σοφία Μου και την παντοδυναμία Μου ενώ ταυτόχρονα ν’ αποκαλύψω την αβάσταχτη αποκρουστικότητα του Σατανά. Ακόμη περισσότερο είναι για να διδάξω στα πλάσματά Μου να διακρίνουν μεταξύ του καλού και του κακού, να γνωρίζουν ότι Εγώ είμαι ο Κυβερνήτης όλων των πραγμάτων, να δουν ξεκάθαρα ότι ο Σατανάς είναι εχθρός της ανθρωπότητας, ο πιο χαμηλός των χαμηλών, ο σατανικός, και να διακρίνουν με απόλυτη βεβαιότητα τη διαφορά μεταξύ καλού και κακού, αλήθειας και ψεύδους, αγιότητας και βρομιάς και τι είναι σημαντικό και τι ποταπό. Μ’ αυτόν τον τρόπο, η αδαής ανθρωπότητα θα μπορεί να γίνει μάρτυρας για Μένα, ότι δεν είμαι Εγώ που διαφθείρω την ανθρωπότητα και μόνο Εγώ – ο Κύριος της δημιουργίας – μπορώ να σώσω την ανθρωπότητα, μπορώ να δώσω στον άνθρωπο πράγματα για την απόλαυσή του. Και θα γνωρίσει ότι Εγώ είμαι ο Κυβερνήτης όλων των πραγμάτων και ο Σατανάς είναι απλώς ένα από τα όντα που δημιούργησα και αργότερα στράφηκε εναντίον Μου. Το σχέδιο διαχείρισης Μου των έξι χιλιάδων ετών χωρίζεται σε τρία στάδια για να επιτευχθεί το παρακάτω αποτέλεσμα: να μπορέσουν οι δημιουργίες Μου να γίνουν μάρτυρές Μου, να κατανοήσουν το θέλημά Μου και να γνωρίζουν ότι Εγώ είμαι η αλήθεια. Έτσι, κατά τη διάρκεια της αρχικής φάσης του έργου στο σχέδιο διαχείρισής Μου των έξι χιλιάδων ετών, έκανα το έργο του νόμου που ήταν το έργο στο οποίο ο Ιεχωβά οδήγησε τους ανθρώπους Του. Το δεύτερο στάδιο ξεκίνησε το έργο της Εποχής της Χάριτος στα χωριά της Ιουδαίας. Ο Ιησούς αντιπροσωπεύει όλο το έργο της Εποχής της Χάριτος. Ενσαρκώθηκε και σταυρώθηκε στον σταυρό κι επίσης εγκαινίασε την Εποχή της Χάριτος. Σταυρώθηκε για να ολοκληρώσει το έργο της λύτρωσης, να τελειώσει την Εποχή του Νόμου και να ξεκινήσει την Εποχή της Χάριτος κι έτσι ονομάστηκε ο «Υπέρτατος Αρχηγός», η «Προσφορά περί αμαρτία», ο «Λυτρωτής». Έτσι, το έργο του Ιησού διέφερε σε περιεχόμενο από το έργο του Ιεχωβά, παρόλο που ήταν τα ίδια στις αρχές τους. Ο Ιεχωβά ξεκίνησε την Εποχή του Νόμου, εδραίωσε τη βάση Του, δηλαδή το σημείο της αρχής του έργου Του στην γη και εξέδωσε τις εντολές. Αυτά ήταν δύο από τα κατορθώματά Του, τα οποία αντιπροσωπεύουν την Εποχή του Νόμου. Το έργο που έκανε ο Ιησούς την Εποχή της Χάριτος δεν ήταν για να εκδώσει εντολές αλλά για να εκπληρώσει τις εντολές και μ’ αυτόν τον τρόπο να οδηγήσει στην Εποχή της Χάριτος και να καταλήξει με την Εποχή του Νόμου που είχε διαρκέσει δύο χιλιάδες χρόνια. Ήταν ο πρωτοπόρος που ήρθε για να ξεκινήσει την Εποχή της Χάριτος, ωστόσο το κύριο μέρος του έργου Του ήταν για τη λύτρωση. Οπότε τα κατορθώματά Του ήταν επίσης διπλά: ξεκίνησε μια νέα εποχή και ολοκλήρωσε το έργο της λύτρωσης μέσω της σταύρωσής Του. Στη συνέχεια αναχώρησε. Στο σημείο αυτό, η Εποχή του Νόμου έφτασε στο τέλος της και η ανθρωπότητα εισήλθε στην Εποχή της Χάριτος.

Ο Θεός είναι Μεγάλος | Δόξα τω Θεώ | "Η Αληθινή Αγάπη του Θεού" | Χαιρετήστε τον Κύριο

Ο Θεός είναι Μεγάλος | Δόξα τω Θεώ | "Η Αληθινή Αγάπη του Θεού" | Χαιρετήστε τον Κύριο

Στέκομαι ενώπιον του Θεού μου και πάλι σήμερα. 

Η καρδιά μου έχει τόσα να πει καθώς αντικρίζω το υπέροχο πρόσωπό Του. Αφήνω το περιπλανόμενο παρελθόν μου πίσω μου.

Μέσα απ’ τη χάρη Του ο Λόγος φέρνει τη χαρά.

Είναι τα λόγια Του Θεού τα τρυφερά που με ενθαρρύνουν και με θρέφουν για να ωριμάσω. 

Είναι τα αυστηρά Του λόγια που με ενθαρρύνουν να σηκωθώ ξανά.

Θεέ μου, ας Σου τραγουδήσουμε σήμερα για τις ευλογίες Σου. 

Ας Σε δοξάσουμε σήμερα γιατί Εσύ μας μεγάλωσες. 

Παντοδύναμε αληθινέ Θεέ που έχεις αγαπήσει! 

Σε αγαπάμε! Ω Θεέ μου! Αληθώς! 

Απολαμβάνω τον λόγο Σου για πάντα. 

Στρέφομαι σε Σένα, Θεέ μου, για φως με κάθε τρόπο. 

Προσφέρεις στους ανθρώπους Σου το νερό και την τροφή της αγάπης Σου. 

Μας στέλνεις μακριά από του διαβόλου την επιρροή. 

Με λόγια τρυφερά με θρέφει, με κάνει και ωριμάζω. 

Είναι τα αυστηρά Του λόγια που με ενθαρρύνουν να σηκωθώ ξανά. 

Θεέ μου, ας Σου τραγουδήσουμε σήμερα για τις ευλογίες Σου. 

Ας Σε δοξάσουμε σήμερα γιατί Εσύ μας μεγάλωσες. 

Παντοδύναμε αληθινέ Θεέ που έχεις αγαπήσει! 

Σε αγαπάμε! Ω Θεέ μου! Αληθώς! 

Aδέλφοί και αδελφές! Ας σηκωθούμε να δοξάσουμε! 

Ας αγαπήσουμε τη στιγμή αυτή που μοιραζόμαστε. 

Δίχως τα βάρη και της σάρκας δεσμά, 

ας δείξουμε την αγάπη μας για το Θεό με πράξεις αληθινές, 

ας εκπληρώσουμε το καθήκον μας αυτό με αγάπη και δύναμη. 

Δεν θα σε αφήσουμε ποτέ Θεέ μου! 

Με λόγια τρυφερά με θρέφει, με κάνει και ωριμάζω. 

Είναι τα αυστηρά Του λόγια που με ενθαρρύνουν να σηκωθώ ξανά. 

Θεέ μου, ας Σου τραγουδήσουμε σήμερα για τις ευλογίες Σου. 

Σήμερα Σε δοξάζουμε. 

Με λόγια τρυφερά με θρέφει, με κάνει και ωριμάζω. 

Είναι τα αυστηρά Του λόγια που με ενθαρρύνουν να σηκωθώ ξανά. 

Θεέ μου, ας Σου τραγουδήσουμε σήμερα για τις ευλογίες Σου. 

Ας Σε δοξάσουμε σήμερα γιατί Εσύ μας μεγάλωσες. 

Παντοδύναμε αληθινέ Θεέ που έχεις αγαπήσει! 

Σε αγαπάμε! Ω Θεέ μου! Αληθώς! 

Γιατί Εσύ μας μεγάλωσες. 

Παντοδύναμε αληθινέ Θεέ που έχεις αγαπήσει! 

Σε αγαπάμε! Ω Θεέ μου! Αληθώς!