Ομιλία του Θεού «Το έργο του Θεού, η διάθεση του Θεού και ο ίδιος ο Θεός (Γ')» Μέρος Τέταρτο

 

Ο λόγος του Θεού «Το έργο του Θεού, η διάθεση του Θεού και ο ίδιος ο Θεός (Γ')» Μέρος Τέταρτο 
Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Στην καρδιά Του, ο Κύριος Ιησούς ήταν πρόθυμος να προσφέρει τον εαυτό Του για την ανθρωπότητα, να θυσιάσει τον εαυτό Του. Ήταν επίσης πρόθυμος να ενεργήσει ως θυσία υπέρ αμαρτίας και να καρφωθεί στον σταυρό, όπως και ήταν ανυπόμονος να ολοκληρώσει το έργο αυτό. Όταν είδε τις άθλιες συνθήκες των ανθρωπίνων ζωών, ήθελε ακόμη περισσότερο να εκπληρώσει την αποστολή Του όσο το δυνατόν γρηγορότερα, δίχως την καθυστέρηση ενός λεπτού ή δευτερολέπτου. Όταν ένιωσε αυτήν την αίσθηση του επείγοντος, δε σκεφτόταν πόσο μεγάλος θα ήταν ο δικός Του ο πόνος, ούτε και σκεφτόταν πια πόση ταπείνωση θα έπρεπε να υποστεί — είχε μονάχα μια πεποίθηση στην καρδιά Του: εφόσον πρόσφερε τον εαυτό Του και εφόσον καρφωνόταν στον σταυρό σαν θυσία υπέρ αμαρτίας, το θέλημα του Θεού θα εκπληρωνόταν και Αυτός θα μπορούσε να ξεκινήσει νέο έργο. Οι ζωές της ανθρωπότητας στην αμαρτία, η κατάσταση της ύπαρξής τους στην αμαρτία, θα άλλαζαν ολοκληρωτικά. Η πεποίθησή Του κι αυτό που ήταν αποφασισμένος να κάνει, σχετίζονταν με τη σωτηρία του ανθρώπου κι Αυτός είχε μονάχα έναν στόχο: να κάνει το θέλημα του Θεού, ώστε να μπορέσει Αυτός να ξεκινήσει επιτυχώς το επόμενο στάδιο στο έργο Του. Αυτά σκεφτόταν ο Κύριος Ιησούς την περίοδο εκείνη».

Το όραμα του έργου του Θεού (1)

Ο Ιωάννης εργάστηκε επτά έτη για τον Ιησού και είχε ήδη προετοιμάσει τον δρόμο όταν έφτασε ο Ιησούς. Πρωτύτερα, το ευαγγέλιο της βασιλείας των ουρανών που κήρυξε ο Ιωάννης ακουγόταν σε όλη τη χώρα, με αποτέλεσμα να εξαπλωθεί σε ολόκληρη την Ιουδαία, και όλοι τον αποκαλούσαν προφήτη. Εκείνη την εποχή, ο Βασιλιάς Ηρώδης ήθελε να σκοτώσει τον Ιωάννη, όμως δεν τολμούσε, διότι ο λαός είχε τον Ιωάννη σε μεγάλη εκτίμηση, και ο Ηρώδης φοβόταν ότι εάν σκότωνε τον Ιωάννη, θα εξεγείρονταν εναντίον του. Το έργο που επιτελούσε ο Ιωάννης είχε ριζοβολήσει μεταξύ των κοινών ανθρώπων και έκανε τους Ιουδαίους να πιστέψουν. Επί επτά έτη προετοίμαζε τον δρόμο για τον Ιησού, μέχρι τη στιγμή που ο Ιησούς άρχισε να επιτελεί τη διακονία Του. Συνεπώς, ο Ιωάννης ήταν ο μεγαλύτερος όλων των προφητών. Ο Ιησούς άρχισε το επίσημο έργο Του αφότου ο Ιωάννης φυλακίστηκε. Πριν από τον Ιωάννη, δεν υπήρξε ποτέ κάποιος προφήτης που να προετοιμάσει τον δρόμο για τον Θεό, γιατί πριν τον Ιησού, ο Θεός δεν είχε ενσαρκωθεί ποτέ. Επομένως, από όλους τους προφήτες μέχρι τον Ιωάννη, ήταν ο μόνος που προετοίμασε το έδαφος για τον ενσαρκωμένο Θεό και έτσι, ο Ιωάννης έγινε ο μεγαλύτερος προφήτης της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης. Ο Ιωάννης ξεκίνησε να διαδίδει το ευαγγέλιο της βασιλείας των ουρανών επτά έτη πριν από τη βάπτιση του Ιησού. Στον λαό, το έργο που επιτελούσε έμοιαζε να είναι ανώτερο από το μετέπειτα έργο του Ιησού, αλλά, παρόλα αυτά, παρέμενε απλώς ένας προφήτης. Εργάστηκε και μίλησε όχι εντός του ναού, αλλά εκτός του ναού, στις πόλεις και τα χωριά. Αυτό το έκανε, βέβαια, εντός του ιουδαϊκού έθνους, ιδιαίτερα μεταξύ των εξαθλιωμένων. Σπάνια ο Ιωάννης ήρθε σε επαφή με ανθρώπους από τις ανώτερες κοινωνικές τάξεις, διαδίδοντας το ευαγγέλιο μόνο στους απλούς ανθρώπους της Ιουδαίας, για να προετοιμάσει τους σωστούς ανθρώπους για τον Κύριο Ιησού και να προετοιμάσει κατάλληλους χώρους για να εργαστεί Αυτός. Με έναν προφήτη όπως τον Ιωάννη που άνοιξε τον δρόμο, ο Κύριος Ιησούς μπόρεσε, μόλις έφθασε, να ξεκινήσει άμεσα την πορεία Του προς τον σταυρό. Όταν ο Θεός ενσαρκώθηκε για να επιτελέσει το έργο Του, δεν έπρεπε να επιτελέσει το έργο της επιλογής ανθρώπων και δεν χρειάστηκε να αναζητήσει ο ίδιος ανθρώπους ή ένα μέρος για να εργαστεί. Δεν επιτέλεσε κανένα τέτοιο έργο όταν ήλθε. Το σωστό άτομο είχε ήδη προετοιμάσει το έδαφος γι’ Αυτόν πριν Αυτός φτάσει. Ο Ιωάννης είχε ήδη ολοκληρώσει αυτό το έργο πριν ο Ιησούς ξεκινήσει το έργο Του, διότι όταν ο ενσαρκωμένος Θεός έφτασε για να επιτελέσει το έργο Του, άρχισε κατευθείαν να εργάζεται επί αυτών που Τον προσδοκούσαν για τόσο πολύ καιρό. Ο Ιησούς δεν είχε έλθει να επιτελέσει το έργο του ανθρώπου ή το έργο της διόρθωσης που ήταν χρέος του ανθρώπου. Είχε έλθει μόνο για να επιτελέσει τη διακονία που έπρεπε να επιτελέσει ο ίδιος, και καθετί άλλο ουδεμία σχέση είχε μ’ Αυτόν. Όταν ο Ιωάννης ήλθε, δεν έκανε τίποτα άλλο παρά να βγάλει από τον ναό και από τους Ιουδαίους μια ομάδα με όσους δέχτηκαν το ευαγγέλιο της βασιλείας των ουρανών, ώστε να αποτελέσουν τα αντικείμενα του έργου του Κυρίου Ιησού. Ο Ιωάννης εργάστηκε επί επτά έτη, τουτέστιν διέδιδε το ευαγγέλιο επί επτά έτη. Κατά τη διάρκεια του έργου του, ο Ιωάννης δεν έκανε πολλά θαύματα, επειδή το έργο του ήταν να ανοίξει τον δρόμο, ήταν το έργο της προετοιμασίας. Οποιοδήποτε άλλο έργο, το έργο που ο Ιησούς επρόκειτο να επιτελέσει, δεν σχετιζόταν με τον Ιωάννη. Ο Ιωάννης ζήτησε απλώς από τους ανθρώπους να ομολογήσουν τις αμαρτίες τους και να μετανοήσουν, και τους βάπτισε, ώστε να μπορούν να σωθούν. Αν και επιτέλεσε νέο έργο και άνοιξε ένα μονοπάτι, στο οποίο ο άνθρωπος δεν είχε πορευτεί ποτέ πριν, άνοιξε απλώς τον δρόμο για τον Ιησού. Ήταν απλώς ένας προφήτης που επιτέλεσε το έργο της προετοιμασίας και δεν μπορούσε να επιτελέσει το έργο του Ιησού. Αν και ο Ιησούς δεν ήταν ο πρώτος που κήρυξε το ευαγγέλιο της βασιλείας των ουρανών και παρόλο που συνέχισε στο μονοπάτι που είχε ανοίξει ο Ιωάννης, δεν υπήρχε κανείς άλλος που θα μπορούσε να επιτελέσει το έργο Του, το οποίο ήταν ανώτερο από το έργο του Ιωάννη. Ο Ιησούς δεν μπορούσε να προετοιμάσει τον δικό Του δρόμο. Το έργο Του διεξήχθη άμεσα για λογαριασμό του Θεού. Συνεπώς, ανεξάρτητα από το πόσα έτη εργάστηκε ο Ιωάννης, παρέμενε προφήτης και αυτός που προετοίμασε τον δρόμο. Τα τρία έτη έργου που επιτέλεσε ο Ιησούς ήταν ανώτερα από τα επτά έτη του έργου του Ιωάννη, επειδή η ουσία του έργου Του διέφερε. Όταν ο Ιησούς ξεκίνησε να επιτελεί τη διακονία Του, την ίδια στιγμή που έληξε και το έργο του Ιωάννη, ο Ιωάννης είχε προετοιμάσει αρκετούς ανθρώπους και χώρους για χρήση από τον Κύριο Ιησού και αρκούσαν για να ξεκινήσει ο Κύριος Ιησούς τα τρία χρόνια του έργου Του. Επομένως, μόλις έληξε το έργο του Ιωάννη, ο Κύριος Ιησούς ξεκίνησε επίσημα το δικό Του έργο, και όσα είπε ο Ιωάννης παραμερίστηκαν. Αυτό συμβαίνει επειδή το έργο του Ιωάννη επιτελέστηκε μόνο χάριν της μετάβασης, και τα λόγια του δεν ήταν τα λόγια της ζωής που θα οδηγούσαν τον άνθρωπο σε νέα ανάπτυξη. Σε τελική ανάλυση, τα λόγια του ήταν μόνο για προσωρινή χρήση.

την προσευχή

Ο Κύριος Ιησούς είπε: «Δεν πιστεύεις ότι εγώ είμαι εν τω Πατρί και ο Πατήρ είναι εν εμοί;» (Ιωάννης 14:10) και « Εγώ και ο Πατήρ εν είμεθα». (Ιωάννης 10:30). Ο Κύριος Ιησούς και ο Πατέρας είναι ένας Θεός, γιατί έχει προσεύχεται στον Θεό του ουρανού; «Όταν ο Ιησούς αποκαλούσε τον Θεό στον ουρανό Πατέρα όταν προσευχόταν, αυτό έγινε μόνο διαμέσου της οπτικής ενός δημιουργημένου ανθρώπου, μόνο και μόνο επειδή το Πνεύμα του Θεού είχε ντύσει τον εαυτό του ως συνηθισμένο και κανονικό άνθρωπο και είχε το εξωτερικό κάλυμμα ενός δημιουργημένου όντος. Ακόμη κι αν μέσα Του ήταν το Πνεύμα του Θεού, η εξωτερική του εμφάνιση ήταν αυτή του απλού ανθρώπου· με άλλα λόγια, είχε γίνει ο «Υιός του ανθρώπου» για τον οποίο μιλούσαν όλοι οι άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένου του ίδιου του Ιησού. Δεδομένου ότι ονομάζεται Υιός του ανθρώπου, είναι άνθρωπος (άνδρας ή γυναίκα, εν πάση περιπτώσει ένας με το εξωτερικό περίβλημα ενός ανθρώπου) που γεννιέται σε μια κανονική οικογένεια απλών ανθρώπων. Επομένως, ο Ιησούς που ονομάζει τον Θεό στον ουρανό Πατέρα, ήταν ο ίδιος με τον τρόπο που κι εσύ αρχικά Τον αποκάλεσες Πατέρα· το έκανε θεωρώντας Τον δημιουργό. Θυμάσαι ακόμα την προσευχή του Κυρίου που σου δίδαξε ο Ιησούς να απομνημονεύσεις; «Πάτερ ημών ...». Ζήτησε από τον άνθρωπο να αποκαλέσει τον Θεό στον ουρανό Πατέρα. Και καθώς τον αποκάλεσε και ο ίδιος Πατέρα, το έπραξε από την οπτική του ατόμου που βρίσκεται σε ισότιμη βάση με εσένα· δεδομένου ότι αποκαλέσατε τον Θεό στον ουρανό Πατέρα, δείχνει ότι ο Ιησούς έθεσε τον εαυτό του επί ίσοις όροις με σας και ως άνθρωπος επί της γης που επέλεξε ο Θεός (δηλαδή ο Υιός του Θεού). Αν αποκαλέσετε τον Θεό «Πατέρα», δεν είναι γιατί είστε ένα δημιουργημένο ον; Όσο μεγάλη κι αν ήταν η εξουσία του Ιησού στη γη, πριν από τη σταύρωση, ήταν απλώς Υιός του Ανθρώπου, κυβερνούμενος από το Άγιο Πνεύμα (δηλαδή, Θεός) και ένας από τα δημιουργημένα όντα της γης, γιατί είχε ακόμη το έργο Του να ολοκληρώσει. Επομένως, το να αποκαλεί τον Θεό στον ουρανό Πατέρα έδειχνε απλώς την ταπεινοφροσύνη και την υπακοή Του. Ο τρόπος με τον οποίο απευθύνεται στον Θεό (δηλαδή το Πνεύμα στον ουρανό), όμως, δεν αποδεικνύει ότι είναι ο Υιός του Πνεύματος του Θεού στον ουρανό. Αντιθέτως δείχνει απλώς ότι η άποψή Του είναι διαφορετική, όχι ότι είναι διαφορετικό πρόσωπο. Η ύπαρξη διακριτών προσώπων είναι μια πλάνη! Πριν από τη σταύρωσή Του, ο Ιησούς ήταν Υιός του ανθρώπου που δεσμεύεται από τους περιορισμούς της σάρκας και δεν κατέχει πλήρως την εξουσία του Πνεύματος. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο μπορούσε μόνο να αναζητήσει το θέλημα του Θεού Πατέρα μέσα από την προοπτική ενός δημιουργημένου όντος. Είναι όπως ο ίδιος τρεις φορές προσευχήθηκε στη Γεθσημανή: «πλην όμως ας μη γίνη το θέλημά μου, αλλά το ιδικόν Σου θέλημα». Πριν βρεθεί στον σταυρό, ήταν μόνο ο βασιλιάς των Εβραίων. Ήταν ο Χριστός, ο Υιός του ανθρώπου, και όχι ένα σώμα δόξας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, από την άποψη ενός δημιουργηθέντος όντος, απεκάλεσε τον Θεό Πατέρα».

Η αληθινή ιστορία πίσω από το έργο της Εποχής της Λύτρωσης

Η αληθινή ιστορία πίσω από το έργο της Εποχής της Λύτρωσης

Ολόκληρο το σχέδιο της διαχείρισής Μου, ένα σχέδιο που εκτείνεται σε διάστημα έξι χιλιάδων ετών, αποτελείται από τρία στάδια ή τρεις εποχές: στην αρχή η Εποχή του Νόμου, η Εποχή της Χάριτος (που είναι επίσης και η Εποχή της Λύτρωσης) και τις έσχατες ημέρες η Εποχή της Βασιλείας. Το έργο Μου στις τρεις αυτές εποχές διαφέρει σε περιεχόμενο σύμφωνα με την φύση της κάθε εποχής, αλλά σε κάθε στάδιο είναι σε συμφωνία με τις ανάγκες του ανθρώπου –ή, για να είμαστε πιο ακριβείς, γίνεται σύμφωνα με τα κόλπα που ο Σατανάς εφαρμόζει στον πόλεμο που διεξάγω εναντίον του. Ο σκοπός του έργου Μου είναι να νικήσω τον Σατανά, να εκδηλώσω την σοφία Μου και την παντοδυναμία Μου, να αποκαλύψω όλα τα κόλπα του Σατανά και μ’ αυτόν τον τρόπο να σώσω ολόκληρο το ανθρώπινο γένος το οποίο ζει υπό τη σφαίρα επιρροής του. Είναι για να δείξω τη σοφία Μου και την παντοδυναμία Μου ενώ ταυτόχρονα ν’ αποκαλύψω την αβάσταχτη αποκρουστικότητα του Σατανά. Ακόμη περισσότερο είναι για να διδάξω στα πλάσματά Μου να διακρίνουν μεταξύ του καλού και του κακού, να γνωρίζουν ότι Εγώ είμαι ο Κυβερνήτης όλων των πραγμάτων, να δουν ξεκάθαρα ότι ο Σατανάς είναι εχθρός της ανθρωπότητας, ο πιο χαμηλός των χαμηλών, ο σατανικός, και να διακρίνουν με απόλυτη βεβαιότητα τη διαφορά μεταξύ καλού και κακού, αλήθειας και ψεύδους, αγιότητας και βρομιάς και τι είναι σημαντικό και τι ποταπό. Μ’ αυτόν τον τρόπο, η αδαής ανθρωπότητα θα μπορεί να γίνει μάρτυρας για Μένα, ότι δεν είμαι Εγώ που διαφθείρω την ανθρωπότητα και μόνο Εγώ – ο Κύριος της δημιουργίας – μπορώ να σώσω την ανθρωπότητα, μπορώ να δώσω στον άνθρωπο πράγματα για την απόλαυσή του. Και θα γνωρίσει ότι Εγώ είμαι ο Κυβερνήτης όλων των πραγμάτων και ο Σατανάς είναι απλώς ένα από τα όντα που δημιούργησα και αργότερα στράφηκε εναντίον Μου. Το σχέδιο διαχείρισης Μου των έξι χιλιάδων ετών χωρίζεται σε τρία στάδια για να επιτευχθεί το παρακάτω αποτέλεσμα: να μπορέσουν οι δημιουργίες Μου να γίνουν μάρτυρές Μου, να κατανοήσουν το θέλημά Μου και να γνωρίζουν ότι Εγώ είμαι η αλήθεια. Έτσι, κατά τη διάρκεια της αρχικής φάσης του έργου στο σχέδιο διαχείρισής Μου των έξι χιλιάδων ετών, έκανα το έργο του νόμου που ήταν το έργο στο οποίο ο Ιεχωβά οδήγησε τους ανθρώπους Του. Το δεύτερο στάδιο ξεκίνησε το έργο της Εποχής της Χάριτος στα χωριά της Ιουδαίας. Ο Ιησούς αντιπροσωπεύει όλο το έργο της Εποχής της Χάριτος. Ενσαρκώθηκε και σταυρώθηκε στον σταυρό κι επίσης εγκαινίασε την Εποχή της Χάριτος. Σταυρώθηκε για να ολοκληρώσει το έργο της λύτρωσης, να τελειώσει την Εποχή του Νόμου και να ξεκινήσει την Εποχή της Χάριτος κι έτσι ονομάστηκε ο «Υπέρτατος Αρχηγός», η «Προσφορά περί αμαρτία», ο «Λυτρωτής». Έτσι, το έργο του Ιησού διέφερε σε περιεχόμενο από το έργο του Ιεχωβά, παρόλο που ήταν τα ίδια στις αρχές τους. Ο Ιεχωβά ξεκίνησε την Εποχή του Νόμου, εδραίωσε τη βάση Του, δηλαδή το σημείο της αρχής του έργου Του στην γη και εξέδωσε τις εντολές. Αυτά ήταν δύο από τα κατορθώματά Του, τα οποία αντιπροσωπεύουν την Εποχή του Νόμου. Το έργο που έκανε ο Ιησούς την Εποχή της Χάριτος δεν ήταν για να εκδώσει εντολές αλλά για να εκπληρώσει τις εντολές και μ’ αυτόν τον τρόπο να οδηγήσει στην Εποχή της Χάριτος και να καταλήξει με την Εποχή του Νόμου που είχε διαρκέσει δύο χιλιάδες χρόνια. Ήταν ο πρωτοπόρος που ήρθε για να ξεκινήσει την Εποχή της Χάριτος, ωστόσο το κύριο μέρος του έργου Του ήταν για τη λύτρωση. Οπότε τα κατορθώματά Του ήταν επίσης διπλά: ξεκίνησε μια νέα εποχή και ολοκλήρωσε το έργο της λύτρωσης μέσω της σταύρωσής Του. Στη συνέχεια αναχώρησε. Στο σημείο αυτό, η Εποχή του Νόμου έφτασε στο τέλος της και η ανθρωπότητα εισήλθε στην Εποχή της Χάριτος.

Ιωάν.

«Επειδή δεν απέστειλεν ο Θεός τον Υιόν αυτού εις τον κόσμον διά να κρίνη τον κόσμον, αλλά διά να σωθή ο κόσμος δι' αυτού.»（Ιωάν. 3:17） 📖📖📖 

«Χωρίς την λύτρωση του Ιησού, η ανθρωπότητα θα ζούσε για πάντα στην αμαρτία και θα γινόταν παιδί της αμαρτίας, απόγονος των δαιμονίων. Συνεχίζοντας έτσι, ολόκληρη η γη θα γινόταν κατάλυμα για τον σατανά, ένα μέρος όπου θα κατοικούσε. Αλλά το έργο της σωτηρίας απαιτούσε να υπάρχει έλεος και τρυφερή ευγένεια προς την ανθρωπότητα. Μόνο μ’ αυτά τα μέσα θα μπορούσε η ανθρωπότητα να λάβει συγχώρηση και στο τέλος να κερδίσει το δικαίωμα να γίνει πλήρης και εντελώς κερδισμένη. Χωρίς το στάδιο αυτό του έργου, το σχέδιο διαχείρισης των έξι χιλιάδων ετών δεν θα μπορούσε να προχωρήσει. Αν ο Ιησούς δεν είχε σταυρωθεί, αν είχε μόνο θεραπεύσει τους ανθρώπους και εξόρκιζε δαιμόνια, τότε οι άνθρωποι δεν θα μπορούσαν να συγχωρηθούν εντελώς από τις αμαρτίες τους. Στα τριάμισι χρόνια που ο Ιησούς πέρασε κάνοντας το έργο Του στην γη, ολοκλήρωσε μόνο το μισό του έργου της σωτηρίας. Έπειτα, με την σταύρωση και γενόμενος απεικόνιση της αμαρτωλής σάρκας παραδιδόμενος στον Σατανά, ολοκλήρωσε το έργο της σταύρωσης και κυριάρχησε στη μοίρα της ανθρωπότητας. Μόνο αφού μεταφέρθηκε στα χέρια του σατανά λύτρωσε την ανθρωπότητα. Για 33 και μισό χρόνια υπέφερε στην γη, τον γελοιοποίησαν, τον συκοφάντησαν, τον εγκατέλειψαν σε σημείο που δεν είχε πού την κεφαλή κλίναι, πού ν’ αναπαυθεί. Μετά τον σταύρωσαν με όλο Του το Είναι – ένα αψεγάδιαστο και αθώο σώμα – καρφωμένο στον σταυρό και πέρασε από κάθε είδους βασανιστήρια Εκείνοι που ήταν στην εξουσία Τον κορόιδευαν και Τον μαστίγωναν και οι στρατιώτες ακόμη Τον έφτυσαν κατά πρόσωπο. Ωστόσο, παρέμεινε σιωπηλός και άντεξε μέχρι τέλους, υποκύπτοντας άνευ όρων μέχρι θανάτου, λυτρώνοντας έτσι ολόκληρη την ανθρωπότητα. Μόνο τότε Του επετράπη να ξεκουραστεί. Το έργο που έκανε ο Ιησούς αντιπροσωπεύει μόνο την Εποχή της Χάριτος, δεν αντιπροσωπεύει την Εποχή του Νόμου ούτε είναι υποκατάστατο του έργου των εσχάτων ημερών. Αυτή είναι η ουσία του έργου του Θεού την Εποχή της Χάριτος, την δεύτερη εποχή που πέρασε η ανθρωπότητα – την Εποχή της Λύτρωσης».（Η αληθινή ιστορία πίσω από το έργο στην Εποχή της Λύτρωσης）