Ύμνος των λόγων του Θεού | Ο Θεός έφερε τη δόξα Του στην Ανατολή

 

Ύμνος των λόγων του Θεού | Ο Θεός έφερε τη δόξα Του στην Ανατολή 
Ο Θεός τη δόξα Του έδωσε στο Ισραήλ 
και μετά την πήρε, 
φέρνοντας τους Ισραηλίτες 
κι όλους τους ανθρώπους, στην Ανατολή. 
Ο Θεός όλους τους οδήγησε στο φως 
για να ενωθούν ξανά και να συνδεθούν όλοι με το φως, 
και να μη χρειάζεται πια να το ψάχνουν. 
Ο Θεός θα αφήσει όσους ψάχνουν να δουν το φως ξανά 
και τη δόξα που είχε στο Ισραήλ. 
Να δουν ότι ο Θεός κατέβηκε, 
σε ένα λευκό σύννεφο, στην ανθρωπότητα, 
να δουν τα λευκά τα σύννεφα, 
να δουν τα πολλά τα φρούτα, 
να δουν τον Ιεχωβά, Θεό του Ισραήλ, Θεό του Ισραήλ, 
να δουν τον Κύριο των Ιουδαίων, 
να δουν τον πολυπόθητο Μεσσία, 
και την πλήρη φανέρωσή Του, που καταδιώχθηκε 
από βασιλείς ανά τους αιώνες. 
Ο Θεός θα κάνει το έργο του σύμπαντος 
και με σπουδαία έργα, 
θα δείξει όλη τη δόξα Του και όλες Του τις πράξεις 
στην ανθρωπότητα των εσχάτων ημερών. 
Ο Θεός θα φανερώσει όλη τη μεγαλειώδη όψη Του  
σ’ εκείνους που Τον περίμεναν, για τόσα χρόνια, 
σ' εκείνους που ποθούσαν να κατέβει, 
πάνω σ'ένα σύννεφο λευκό 
στο Ισραήλ που ποθούσε, 
να εμφανιστεί για μία ακόμη φορά, 
σε όλη την ανθρωπότητα που Τον καταδίωκε. 
Και έτσι όλοι θα μάθουν, 
ότι ο Θεός, τη δόξα Του έχει πάρει πίσω, 
την έφερε στην Ανατολή. 
Δεν είναι στην Ιουδαία, 
γιατί οι έσχατες μέρες έφτασαν! 
από το βιβλίο «Ακολουθήστε τον Αμνό και τραγουδήστε νέα τραγούδια»
Μάθετε περισσότερα:Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού

Ύμνος των λόγων του Θεού | Ο Θεός εναποθέτει πλήρως την ελπίδα Του στον άνθρωπο

 

Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού Ύμνος των λόγων του Θεού | Ο Θεός εναποθέτει πλήρως την ελπίδα Του στον άνθρωπο 

I 
Απ' την αρχή μέχρι σήμερα, 
μόνο η ανθρωπότητα είχε τρόπο να μιλά στον Θεό, 
να μιλά με τον Θεό. Απ' όλα τα έμβια πλάσματα, 
μόνο η ανθρωπότητα μπορεί να μιλά στον Θεό, 
να μιλά με τον Θεό. 
Απ' την αρχή ο Θεός περιμένει μια προσφορά, 
του ανθρώπου την καρδιά, 
να την καθαίρει και να την οπλίσει για να ευχαριστεί τον Θεό, 
για να τον κάνει αγαπητό στον Θεό. 
II 
Με αυτιά που ακούν και μάτια που βλέπουν, 
ιδέες και γλώσσα, βούληση ελεύθερη, 
μπορεί ν' ακούσει τον Θεό, 
να περπατά με τον Θεό. 
Το θέλημά Του ως καθήκον ν' αποδεχτεί. 
Ο Θεός θέλει τον άνθρωπο, 
ομοϊδεάτη φίλο μαζί Του να περπατά. 
Απ' την αρχή ο Θεός περιμένει μια προσφορά, 
του ανθρώπου την καρδιά, 
να την καθαίρει και να την οπλίσει για να ευχαριστεί τον Θεό, 
για να τον κάνει αγαπητό στον Θεό. 
III 
Τον άνθρωπο έκανε αγαπητό μακριά απ' το κακό και με φόβο Θεού. 
Αυτό το ένα πράγμα περιμένει ανέκαθεν. 
Απ' την αρχή ο Θεός περιμένει, 
μια προσφορά, του ανθρώπου την καρδιά, 
να την καθαίρει και να την οπλίσει για να ευχαριστεί τον Θεό, 
για να τον κάνει αγαπητό στον Θεό. 
από το βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Ύμνος λόγων του Θεού | Ο Θεός θρηνεί το μέλλον της ανθρωπότητας

 

Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού Ύμνος λόγων του Θεού | Ο Θεός θρηνεί το μέλλον της ανθρωπότητας 
I 
Στον απέραντο κόσμο που έχει αλλάξει τόσες φορές πριν από του χρόνου την αρχή, 
δεν υπάρχει ηγέτης και καθοδηγητής, εκτός Αυτού που σ’ όλα κυβερνά. 
Κανένας ισχυρός δεν προετοιμάζει, δε μοχθεί για τις ανάγκες της ανθρωπότητας. 
Κανείς δεν τους οδηγεί σε μέλλον λαμπρό, από την αδικία μακριά! 
Ο Θεός θρηνεί το μέλλον των ανθρώπων. 
Απ' την πτώση τους θλίβεται!  
Θλίβεται πολύ, που βαδίζουν στον δρόμο, που δεν έχει επιστροφή. 
Επαναστάτησαν, την καρδιά Του ράγισαν, 
με χαρά στο δρόμο του Σατανά. 
Κανένας δεν θέλει να δει καθαρά, πού βαδίζει η ανθρωπότητα. 
II 
Ποιός, νιώθει τον θυμό του Θεού; 
Ποιός Τον πλησιάζει, ευχαριστεί; 
Πού είναι αυτός που σκέφτεται τη λύπη ή τον πόνο του Θεού; 
Ακόμα και όταν άκουσαν να τους καλεί, 
το δρόμο πήραν που οδηγεί μακριά απ' το έλεός Του, την αλήθεια και το βλέμμα Του, 
πουλιούνται οικειοθελώς στον Σατανά. 
Ο Θεός θρηνεί το μέλλον των ανθρώπων. Απ' την πτώση τους θλίβεται! 
Θλίβεται πολύ, που βαδίζουν στον δρόμο, που δεν έχει επιστροφή. 
Επαναστάτησαν, την καρδιά Του ράγισαν, με χαρά στο δρόμο του Σατανά. 
Κανένας δεν θέλει να δει καθαρά, πού βαδίζει η ανθρωπότητα. 
III 
Πώς, λοιπόν, θα πράξει ο Θεός απέναντι σ’ όποιον Τον αψηφά; 
Μετά τις κλήσεις και τις παροτρύνσεις έρχονται δεινές καταστροφές. 
Τιμωρεί και την σάρκα και την ψυχή. 
Άγνωστη η οργή του Θεού σαν Τον πολεμούν τη φωνή Του αγνοούν, 
πρωτόγνωρη οργή κι ανήκουστη. 
Μια συμφορά μοναδική· σχεδίασε μια πλάση, μια σωτηρία. 
Πρώτη και τελευταία φορά. 
Κανείς δε νιώθει από καρδιάς την ανείπωτη αγάπη, την παθιασμένη επιθυμία Του να σώσει εμάς! 
Ο Θεός θρηνεί το μέλλον των ανθρώπων. 
Απ' την πτώση τους θλίβεται! Θλίβεται πολύ, που βαδίζουν στον δρόμο, που δεν έχει επιστροφή. Επαναστάτησαν, την καρδιά Του ράγισαν, με χαρά στο δρόμο του Σατανά. 
Κανένας δεν θέλει να δει καθαρά, πού βαδίζει η ανθρωπότητα. 
Πού βαδίζει η ανθρωπότητα. από το βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Ο οίκτος του Θεού για την ανθρωπότητα

Ύμνος των λόγων του Θεού | Ο οίκτος του Θεού για την ανθρωπότητα 

I
Ο «οίκτος» μπορεί να κατανοηθεί με διάφορους τρόπους.
Σημαίνει ν’ αγαπάς, να προστατεύεις και να φροντίζεις.
«Οίκτος» σημαίνει να 'σαι στενά προσκολλημένος.
Σημαίνει να νοιάζεσαι, τόσο πολύ που δεν μπορείς να πληγώσεις.
Στην ουσία, είναι μία αντανάκλαση αγάπης και τρυφερότητας,
ή έκφραση του να νιώθεις ότι δεν θα τους εγκαταλείψεις.
Στην ουσία, είναι μία αντανάκλαση αγάπης και τρυφερότητας,
ή έκφραση του να νιώθεις ότι δεν θα τους εγκαταλείψεις.
Αυτό είναι το έλεος του Θεού κι η ανοχή Του προς τον άνθρωπο.
Αν κι ο Θεός χρησιμοποίησε μία λέξη κοινή στον άνθρωπο,
κουβαλάει τη φωνή της καρδιάς Του και την στάση Του προς τον άνθρωπο.
Όταν ο Θεός μίλησε, όλα φάνηκαν πλήρως.
II
Οι δρόμοι της Νινευή (οι δρόμοι της Νινευή),
όπως τα Σόδομα (όπως τα Σόδομα),
ήταν διεφθαρμένοι και κακοί (και κακοί) και βίαια σκληροί (ήταν σκληροί).
Αλλά επειδή μετανόησαν, η καρδιά του Θεού άλλαξε κι αποφάσισε να μην τους καταστρέψει.
Προς τον λόγο του Θεού και τις οδηγίες Του,
η στάση τους ήταν διαφορετική απ' των ανθρώπων στα Σόδομα.
Η υποταγή τους στο Θεό ήτανε πλήρης και βαθιά,
και η μετάνοια για τις αμαρτίες ήταν ολότελα αληθινή. 
Ήταν σοβαροί, ειλικρινείς με κάθε τρόπο.
Έτσι ο Θεός έδειξε άλλη μια φορά εγκάρδιο οίκτο και τον απένειμε σ' αυτούς.
από το βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Η διεφθαρμένη ανθρωπότητα χρειάζεται τη σωτηρία του ενσαρκωμένου Θεού

Ύμνος των λόγων του Θεού | Η διεφθαρμένη ανθρωπότητα χρειάζεται τη σωτηρία του ενσαρκωμένου Θεού 

I
Το έργο του ενσαρκωμένου Θεού στοχεύει στον άνθρωπο και όχι στο πνεύμα του Σατανά. Ενασχόληση Θεού κατέστη η σάρκα του ανθρώπου αφού είναι διεφθαρμένη. Του Θεού η λύτρωση συντελείται στον άνθρωπο, στον άνθρωπο. Ο θνητός άνθρωπος είναι μόνο σάρκα και αίμα, και σώζεται μόνο απ’ τον Θεό. Ο Θεός πρέπει σάρκα ανθρώπου να ενδυθεί, ώστε το έργο Του άριστα να ολοκληρωθεί, ώστε να ολοκληρωθεί. Αμαρτωλή σάρκα, ανθρώπου, πρέπει ο Θεός να βάλει. Γιατί ο άνθρωπος είναι σάρκα και δε μπορεί να απελευθερωθεί από αυτήν. Αμαρτωλή σάρκα, ανθρώπου, πρέπει ο Θεός να βάλει. Γιατί ο άνθρωπος είναι σάρκα και δε μπορεί να απελευθερωθεί από αυτήν. Απ' τα δεσμά της σάρκας.
II
Διέφθειρε τη σάρκα του ανθρώπου ο Σατανάς, που είναι βαθιά χτυπημένος και τυφλωμένος. Και ο Θεός έρχεται ενσαρκωμένος γιατί έχει σκοπό τη σωτηρία του ανθρώπου κι ο Σατανάς Τον πολεμά χρησιμοποιώντας τη σάρκα του ανθρώπου. Ο Θεός κατακτά τον Σατανά και συνάμα σώζει τον άνθρωπο. Γι’ αυτό ο Θεός πρέπει να ενσαρκωθεί, ώστε να φέρει σε πέρας το έργο Του αυτό, το έργο Του αυτό. Ο Σατανάς διέφθειρε τη σάρκα, στη σάρκα κατοικεί, μα ο Θεός θα νικήσει. Στη μάχη με το Σατανά για να μας σώσει, ο Θεός πρέπει στη γη να ενσαρκωθεί. Είναι έργο αληθινό.
III
Όταν ο Θεός ενσαρκωμένος ενεργεί, πολεμά τον Σατανά. To πνευματικό του έργο γίνεται πρακτικό, γίνεται αληθινό στη γη, στον άνθρωπο. Ο Θεός κατακτά τον απείθαρχο άνθρωπο, ενώ στην ανθρωπότητα, ο Σατανάς ηττάται, και, τελικά, αυτός που σώζεται είναι ο άνθρωπος, ο άνθρωπος. Έπρεπε ο Θεός να γίνει άνθρωπος, να πάρει κέλυφος δημιουργήματος και στη μάχη με τον Σατανά, να κατακτήσει την ανθρωπότητα, επαναστατικός με κέλυφος πλάσματος. Έπρεπε ο Θεός να γίνει άνθρωπος, να πάρει κέλυφος δημιουργήματος, για να σώσει τον άνθρωπο με το ίδιο κέλυφος, μα τον έβλαψε ο Σατανάς, τον έβλαψε ο Σατανάς. Εχθρός Θεού έγινε ο άνθρωπος, ο Θεός πρέπει να τον κατακτήσει. Η σωτηρία του ανθρώπου είναι ο σκόπος του Θεού, ο Θεός πρέπει να ενσαρκωθεί. Έτσι, το έργο Του γίνεται πιο εύκολο. Ο Θεός μπορεί να νικήσει τον Σατανά, να κατακτήσει τον άνθρωπο, να σώσει τον άνθρωπο.
από το βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»