Καθημερινά λόγια του Θεού | «Η γνώση του Θεού είναι το μονοπάτι για φόβο Θεού και αποφυγή του κακού» | Απόσπασμα 3

Καθημερινά λόγια του Θεού | «Η γνώση του Θεού είναι το μονοπάτι για φόβο Θεού και αποφυγή του κακού» | Απόσπασμα 3

Πολλοί άνθρωποι κρατούν τον λόγο του Θεού για να τον μελετούν καθημερινά, ακόμα και σε σημείο να θυμούνται προσεκτικά όλα τα κλασικά χωρία ως το πιο πολύτιμο απόκτημά τους, και, επιπλέον, κηρύττουν τον λόγο του Θεού παντού, εφοδιάζοντας και βοηθώντας άλλους μέσω του λόγου Του. Πιστεύουν ότι αν κάνουν κάτι τέτοιο, είναι σαν να γίνονται μάρτυρες του Θεού, να γίνονται μάρτυρες του λόγου Του, ότι με το να κάνουν αυτό ακολουθούν την οδό Του, πιστεύουν ότι αν κάνουν κάτι τέτοιο σημαίνει ότι ζουν σύμφωνα με τον λόγο του Θεού, σημαίνει ότι φέρουν τον λόγο Του στη ζωή τους, και ότι κάνοντας κάτι τέτοιο μπορούν να λάβουν τον έπαινο του Θεού, και να σωθούν και να οδηγηθούν στην τελείωση. Αλλά, ακόμα και κηρύσσοντας τον λόγο του Θεού, δεν συμμορφώνονται ποτέ με τον λόγο του Θεού στην πράξη, ή δεν προσπαθούν να συμβαδίσουν με αυτό που αποκαλύπτει ο λόγος του Θεού. Αντίθετα, χρησιμοποιούν τον λόγο του Θεού για να κερδίσουν τη λατρεία και εμπιστοσύνη άλλων με απάτη, για να εισέλθουν στη διαχείριση μόνοι τους, και να καταχραστούν και να κλέψουν τη δόξα του Θεού. Ελπίζουν, μάταια, να χρησιμοποιήσουν την ευκαιρία που παρέχεται με τη διάδοση του λόγου του Θεού για να είναι οι διακεκριμένοι του έργου του Θεού και του επαίνου Του. Πόσα χρόνια έχουν περάσει, και όχι μόνο δεν έχουν καταφέρει αυτοί οι άνθρωποι να κερδίσουν τον έπαινο του Θεού ενώ κηρύττουν τον λόγο του Θεού, όχι μόνο δεν έχουν καταφέρει να ανακαλύψουν τον τρόπο με τον οποίο θα πρέπει να ακολουθήσουν τον Θεό ενώ γίνονται μάρτυρες του λόγου του Θεού, όχι μόνο δεν έχουν βοηθήσει ή εφοδιάσει τον εαυτό τους ενώ βοηθούν και εφοδιάζουν άλλους με τον λόγο του Θεού, και όχι μόνο δεν έχουν καταφέρει να γνωρίσουν τον Θεό, ή δεν έχει ξυπνήσει μέσα τους μία πραγματική ευλάβεια για τον Θεό, ενώ κάνουν όλα αυτά τα πράγματα, αλλά, αντίθετα, οι παρανοήσεις τους σχετικά με τον Θεό γίνονται βαθύτερες, και η έλλειψη εμπιστοσύνης τους προς τον Θεό ακόμα σοβαρότερη, και οι φαντασίες τους σχετικά με Αυτόν ακόμα πιο υπερβολικές. Εφοδιασμένοι και καθοδηγούμενοι από τις θεωρίες τους για τον λόγο του Θεού, εμφανίζονται σαν να είναι τελείως στο στοιχείο τους, σαν να χρησιμοποιούν τις ικανότητές τους χωρίς μεγάλη προσπάθεια, σαν να έχουν βρει τον σκοπό της ζωής τους, την αποστολή τους, και σαν να έχουν εξασφαλίσει μία νέα ζωή και να έχουν σωθεί. Με τον λόγο του Θεού να βγαίνει με τόση ευκολία από το στόμα τους, εμφανίζονται σαν να έχουν εξασφαλίσει πρόσβαση στην αλήθεια, να έχουν καταλάβει τις προθέσεις του Θεού, και να έχουν ανακαλύψει το μονοπάτι της γνώσης για τον Θεό, σαν να, ενώ κηρύττουν τον λόγο του Θεού, έρχονται συχνά πρόσωπο με πρόσωπο με τον Θεό. Επίσης, συχνά «συγκινούνται» σε σημείο που να τους πιάνουν κρίσεις θρήνου και, συχνά καθοδηγούνται από τον «Θεό», με τον λόγο του Θεού, εμφανίζονται να αντιλαμβάνονται αδιάκοπα την ειλικρινή Του φροντίδα και καλή πρόθεση και ταυτόχρονα εμφανίζονται σαν να έχουν κατανοήσει τη σωτηρία του ανθρώπου από τον Θεό και τη διαχείρισή Του, και να γνωρίζουν την ουσία Του, και να έχουν καταλάβει τη δίκαιη διάθεσή Του. Πάνω σε αυτήν τη βάση, φαίνονται να πιστεύουν ακόμα πιο σοβαρά στην ύπαρξη του Θεού, να έχουν μεγαλύτερη επίγνωση της εξυψωμένης θέσης Του και να νιώθουν ακόμα πιο βαθιά το μεγαλείο και την υπεροχή Του. Βουτηγμένοι στην επιφανειακή γνώση τους για τον λόγο του Θεού, η πίστη τους φαντάζει μεγαλύτερη, η αποφασιστικότητά τους να υπομείνουν την ταλαιπωρία πιο δυνατή και η γνώση τους για τον Θεό έχει εμβαθύνει. Αγνοούν πως, μέχρι να βιώσουν αληθινά τον λόγο του Θεού, όλη τους η γνώση και οι ιδέες τους σχετικά με Αυτόν βγαίνουν από την φαντασία και τις εικασίες τους. Η πίστη τους δεν θα άντεχε σε καμία δοκιμασία εκ μέρους του Θεού, η αποκαλούμενη πνευματικότητα και το ανάστημά τους δεν θα άντεχε κάτω από τη δοκιμασία ή την επιθεώρησή του Θεού, η αποφασιστικότητά τους δεν είναι παρά ένα κάστρο χτισμένο στην άμμο, και η αποκαλούμενη γνώση του Θεού δεν είναι παρά ένα αποκύημα της φαντασίας τους. Στην πραγματικότητα, αυτοί οι άνθρωποι, που έχουν, κατά κάποιον τρόπο, καταβάλλει πολλή προσπάθεια πάνω στον λόγο του Θεού, δεν έχουν καταλάβει ποτέ τι είναι πραγματική πίστη, τι είναι πραγματική υποταγή, τι είναι πραγματική αγάπη ή τι είναι η πραγματική γνώση του Θεού. Παίρνουν τη θεωρία, τη φαντασία, τη γνώση, το χάρισμα, την παράδοση, τη δεισιδαιμονία, ακόμα και τις ανθρώπινες ηθικές αξίες και τις μετατρέπουν σε «επενδυτικό κεφάλαιο» και «στρατιωτικό εξοπλισμό» της πίστης στον Θεό και της επιδίωξής Του, και ακόμα τις μετατρέπουν στα θεμέλια της πίστης τους στον Θεό και της επιδίωξής Του. Ταυτόχρονα, παίρνουν αυτό το κεφάλαιο και τον εξοπλισμό και τους μετατρέπουν σε μαγικό φυλαχτό γνώσης του Θεού, για να εκπληρώσουν και να επιχειρηματολογήσουν σχετικά με την επιθεώρηση, τη δοκιμασία, την παίδευση και την κρίση του Θεού. Στο τέλος, αυτό που αποκομίζουν δεν αποτελείται παρά μόνο από συμπεράσματα σχετικά με τον Θεό βουτηγμένα σε μία θρησκευτική χροιά, σε μια φεουδαρχική δεισιδαιμονία, και όλα αυτά είναι ρομαντικά, αλλόκοτα και αινιγματικά, και ο δικός τους τρόπος που γνωρίζουν και ορίζουν τον Θεό είναι από το ίδιο καλούπι με αυτό των ανθρώπων που πιστεύουν μόνο σε μια Δύναμη, ή στον ασπρομάλλη Γέρο που βρίσκεται στον ουρανό ενώ η πραγματικότητα, η ουσία, η διάθεση, τα υπάρχοντα και το Είναι του Θεού, και ούτω καθεξής —όλα αυτά που έχουν σχέση με τον ίδιο τον Θεό— είναι πράγματα που δεν έχουν καταφέρει να κατανοήσουν, είναι τελείως άσχετα και εκ διαμέτρου αντίθετα. Με αυτόν τον τρόπο, παρόλο που ζουν κάτω από την φροντίδα και τροφή του λόγου του Θεού, είναι ωστόσο ανίκανοι να διανύσουν αληθινά το μονοπάτι του φόβου προς τον Θεό και της αποφυγής του κακού. Ο αληθινός λόγος γι’ αυτό είναι επειδή δεν έχουν εξοικειωθεί ποτέ με τον Θεό, και ούτε έχουν πραγματική επαφή ή επικοινωνία με Αυτόν, κι έτσι είναι αδύνατον γι’ αυτούς να φτάσουν σε αμοιβαία κατανόηση με τον Θεό, ή να αφυπνίσουν την πραγματική πίστη μέσα τους, να επιδιώξουν ή να λατρέψουν τον Θεό. Έτσι θα πρέπει να τηρούν τον λόγο του Θεού —αυτή η προοπτική και συμπεριφορά τούς έχει καταδικάσει να γυρνούν με άδεια χέρια από τις προσπάθειές τους, τους έχει καταδικάσει να μην είναι ποτέ ικανοί σε όλη την αιωνιότητα να διασχίσουν το μονοπάτι του φόβου προς τον Θεό και της αποφυγής του κακού. Εκεί που στοχεύουν και η κατεύθυνση την οποία παίρνουν δηλώνει πως είναι εχθροί του Θεού στην αιωνιότητα, και πως μέσα στην αιωνιότητα δεν θα λάβουν ποτέ την λύτρωση.

Απόσπασμα από το βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Πηγή από: Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού

Καθημερινά λόγια του Θεού | «Η γνώση του Θεού είναι το μονοπάτι για φόβο Θεού και αποφυγή του κακού» | Απόσπασμα 2

Καθημερινά λόγια του Θεού | «Η γνώση του Θεού είναι το μονοπάτι για φόβο Θεού και αποφυγή του κακού» | Απόσπασμα 2

Τα υπάρχοντα του Θεού και το Είναι Του, η ουσία του Θεού, η διάθεση του Θεού, όλα, έχουν γίνει γνωστά στον άνθρωπο από τον λόγο του Θεού. Όταν βιώνει τον λόγο του Θεού, ο άνθρωπος στην προσπάθεια να καταφέρει να τον υλοποιήσει καταλαβαίνει τον σκοπό πίσω από τον λόγο του Θεού, και καταλαβαίνει την πηγή και το βάθος του λόγου του Θεού, καταλαβαίνει και εκτιμά το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα του λόγου του Θεού. Για την ανθρωπότητα, αυτά είναι πράγματα που πρέπει ο άνθρωπος να βιώσει, να κατανοήσει και να προσεγγίσει για να προσεγγίσει και την αλήθεια και τη ζωή, να κατανοήσει τις προθέσεις του Θεού, να μεταμορφώσει τη διάθεσή του και να μπορέσει να υποταχθεί στην κυριαρχία και στα σχέδια του Θεού. Την ίδια στιγμή που ο άνθρωπος βιώνει, κατανοεί και προσεγγίζει αυτά τα πράγματα, αποκτά σταδιακά μία κατανόηση του Θεού, και τότε θα έχει επίσης αποκτήσει διαφορετικούς βαθμούς γνώσης σχετικά με Αυτόν. Αυτή η κατανόηση και γνώση δεν προέρχεται από κάτι που ο άνθρωπος έχει φανταστεί ή συνθέσει, αλλά από τα πράγματα που εκτιμά, βιώνει, νιώθει και επιβεβαιώνει μέσα του. Μόνο αφού έχει εκτιμήσει, βιώσει, νιώσει και επιβεβαιώσει αυτά τα πράγματα ο άνθρωπος, αποκτά περιεχόμενο η γνώση του για τον Θεό, μόνο που η γνώση που αποκτά εκείνη τη στιγμή θα είναι πραγματική, αληθινή και ακριβής και αυτή η διαδικασία —της απόκτησης πραγματικής κατανόησης και γνώσης για τον Θεό όταν εκτιμά, βιώνει, νιώθει και επιβεβαιώνει τον λόγο Του— δεν είναι παρά η αληθινή επικοινωνία μεταξύ ανθρώπου και Θεού. Εν μέσω αυτού του είδους επικοινωνίας, ο άνθρωπος φτάνει στο σημείο να καταλάβει και πραγματικά αντιλαμβάνεται τις προθέσεις του Θεού, φτάνει να καταλαβαίνει πραγματικά και να γνωρίζει τα υπάρχοντα και το Είναι του Θεού, φτάνει πραγματικά να καταλάβει και να γνωρίσει την ουσία του Θεού, σταδιακά καταλαβαίνει και γνωρίζει τη διάθεση του Θεού, φτάνει σε πραγματική βεβαιότητα, και σε έναν σωστό ορισμό σχετικά με το κράτος του Θεού σε όλη την πλάση, και κερδίζει ουσιαστική σχέση με τον Θεό και γνώση της ταυτότητας και θέσης του Θεού. Εν μέσω αυτού του είδους επικοινωνίας, ο άνθρωπος αλλάζει, βήμα-βήμα, τις ιδέες του για τον Θεό, δεν Τον φαντάζεται πλέον φτιαγμένο από αέρα, δεν αφήνει τις υποψίες του για Αυτόν να Τον κατακλύζουν, δεν Τον παρανοεί, δεν Τον καταδικάζει, δεν Του ασκεί κριτική, δεν Τον αμφισβητεί. Κατά συνέπεια, ο άνθρωπος θα έχει λιγότερες διαφωνίες με τον Θεό, θα έχει λιγότερες συγκρούσεις με τον Θεό, και οι περιπτώσεις στις οποίες επαναστατεί κατά του Θεού θα είναι λιγότερες. Αντιστρόφως, η επιθυμία του ανθρώπου για αγάπη και υποταγή στον Θεό θα μεγαλώσει, κι η ευλάβεια προς τον Θεό θα γίνεται πιο αληθινή και πιο βαθιά. Εν μέσω αυτού του είδους επικοινωνίας, ο άνθρωπος όχι μόνο θα αποκτήσει την αλήθεια και το βάπτισμα της ζωής, αλλά ταυτόχρονα θα αποκτήσει και πραγματική γνώση για τον Θεό. Εν μέσω αυτού του είδους επικοινωνίας, όχι μόνο θα μεταμορφωθεί η διάθεση του ανθρώπου και θα λάβει τη σωτηρία, αλλά ταυτόχρονα θα αποκομίσει την πραγματική ευλάβεια και λατρεία ενός δημιουργήματος προς τον Θεό. Έχοντας αυτού του είδους την επικοινωνία, η πίστη του ανθρώπου στον Θεό δεν θα είναι πλέον μία λευκή κόλλα χαρτί, ή μια υπόσχεση που προσφέρεται μόνο με τα λόγια, ή μία μορφή τυφλής επιδίωξης και ειδωλοποίησης. Μόνο με αυτού του είδους την επικοινωνία θα ωριμάσει η ζωή του ανθρώπου μέρα με τη μέρα, και μόνο τώρα η διάθεσή του θα μεταμορφώνεται σταδιακά, κι η πίστη του στον Θεό, βήμα-βήμα, από ασαφής και αβέβαιη πίστη θα μετατραπεί σε πραγματική υποταγή και αγάπη, σε πραγματική ευλάβεια. Ο άνθρωπος επίσης, στην αναζήτηση του Θεού, θα αλλάξει σταδιακά την στάση του από παθητική σε ενεργητική, από κάποιον που δέχεται ενέργειες σε κάποιον που ο ίδιος αναλαμβάνει θετική δράση. Μόνο με αυτού του είδους την επικοινωνία θα φτάσει ο άνθρωπος σε πραγματική κατανόηση του Θεού, σε πραγματική γνώση του Θεού. Επειδή η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων δεν έχουν εισέλθει ποτέ σε πραγματική επικοινωνία με τον Θεό, η γνώση τους για τον Θεό σταματά σε θεωρητικό επίπεδο, στο επίπεδο των γραμμάτων και των δογμάτων. Αυτό σημαίνει ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων, άσχετα με το πόσα χρόνια πιστεύουν στον Θεό, βρίσκονται, από την άποψη της γνώσης του Θεού, στο σημείο από το οποίο ξεκίνησαν, κολλημένοι στα θεμέλια των παραδοσιακών μορφών υποταγής, με τα μπιχλιμπίδια του μύθου και της φεουδαρχικής δεισιδαιμονίας. Το γεγονός ότι η γνώση του ανθρώπου για τον Θεό θα πρέπει να είναι κολλημένη στις απαρχές της, την καθιστά σχεδόν ανύπαρκτη. Εκτός από την επιβεβαίωση του ανθρώπου για την θέση του Θεού και την ταυτότητά Του, η πίστη του ανθρώπου στον Θεό βρίσκεται ακόμα σε στάδιο ασαφούς αβεβαιότητας. Σε αυτή την περίπτωση, λοιπόν, πόση ευλάβεια μπορεί να έχει ο άνθρωπος για τον Θεό;

Καθημερινά λόγια του Θεού | «Η γνώση του Θεού είναι το μονοπάτι για φόβο Θεού και αποφυγή του κακού» | Απόσπασμα 1

Καθημερινά λόγια του Θεού | «Η γνώση του Θεού είναι το μονοπάτι για φόβο Θεού και αποφυγή του κακού» | Απόσπασμα 1

Ο καθένας πρέπει να εξετάζει εκ νέου την ζωή του με βάση την πίστη του στον Θεό, για να δει αν κατά την αναζήτηση του Θεού έχει πραγματικά καταλάβει, πραγματικά κατανοήσει και πραγματικά γνωρίσει τον Θεό, αν πραγματικά γνωρίζει τι συμπεριφορά έχει ο Θεός προς τους διάφορους τύπους ανθρώπων κι αν πραγματικά καταλαβαίνει τις βουλές του Θεού για τον εαυτό του και πώς Εκείνος καθορίζει την κάθε πράξη του ανθρώπου. Ο Θεός αυτός, ο οποίος βρίσκεται πάντα στο πλευρό σου, καθοδηγώντας την πρόοδό σου, ορίζοντας το πεπρωμένο σου και εκπληρώνοντας τις ανάγκες σου, σε τελική ανάλυση πόσα καταλαβαίνεις και πόσα πραγματικά γνωρίζεις για Αυτόν; Γνωρίζεις τι προορίζει Εκείνος για σένα κάθε μέρα; Γνωρίζεις τις αρχές και τον σκοπό όπου βασίζει την κάθε Του πράξη; Γνωρίζεις πώς σε οδηγεί Εκείνος; Γνωρίζεις τους τρόπους με τους οποίους σε προμηθεύει Εκείνος; Γνωρίζεις τις μεθόδους με τις οποίες σε καθοδηγεί Εκείνος; Γνωρίζεις τι εύχεται να λάβει Εκείνος και τι επιθυμεί Εκείνος να καταφέρει πάνω σου; Γνωρίζεις τη στάση που παίρνει Εκείνος ως προς τους πολυποίκιλους τρόπους με τους οποίους συμπεριφέρεσαι; Γνωρίζεις αν είσαι αγαπητό πρόσωπο σε Αυτόν; Γνωρίζεις την προέλευση της δικής Του χαράς, του θυμού, της λύπης και της ευχαρίστησης, των σκέψεων και των ιδεών Του πίσω από αυτά, και την ουσία Του; Γνωρίζεις, εν τέλει, τι είδους Θεός είναι ο Θεός στον οποίο πιστεύεις; Μήπως είναι αυτές και άλλες παρόμοιες ερωτήσεις κάτι που δεν έχεις ποτέ καταλάβει ή σκεφτεί; Κατά την επιδίωξη της πίστης σου στον Θεό, έχεις, μέσω πραγματικής εκτίμησης και εμπειρίας του λόγου του Θεού, ξεκαθαρίσει τις παρανοήσεις σου σχετικά με Αυτόν; Αφότου έλαβες την πειθαρχία και συμμόρφωση του Θεού, έχεις φτάσει σε γνήσια υποταγή και αγάπη; Από την παίδευση και κρίση του Θεού, έχεις γνωρίσει την επαναστατική και σατανική φύση του ανθρώπου και έχεις αποκτήσει μια μικρή κατανόηση της αγιότητας του Θεού; Κάτω από την καθοδήγηση και διαφώτιση του λόγου του Θεού, έχεις αρχίσει να αποκτάς μια καινούργια άποψη για τη ζωή; Εν μέσω της δοκιμασίας που σου έχει στείλει ο Θεός, έχεις νιώσει την αδιαλλαξία Του στα παραπτώματα του ανθρώπου καθώς και τι απαιτεί Εκείνος από εσένα και πώς σε σώζει; Εάν δεν γνωρίζεις πώς είναι να παρανοείς τον Θεό, ή πώς να ξεκαθαρίσεις αυτήν την παρανόηση, τότε μπορεί κάποιος να πει πως δεν έχεις έρθει ποτέ σε πραγματική επικοινωνία με τον Θεό, και δεν έχεις ποτέ καταλάβει τον Θεό, ή τουλάχιστον ότι ποτέ δεν επιθύμησες να Τον καταλάβεις. Εάν δεν γνωρίζεις τι είναι η πειθαρχία και η συμμόρφωση του Θεού, τότε σίγουρα δεν ξέρεις τι είναι η υποταγή και η αγάπη, ή τουλάχιστον δεν έχεις ποτέ υποταγεί στον Θεό και δεν Τον έχεις ποτέ αγαπήσει. Εάν δεν έχεις εμπειρία από την παίδευση και την κρίση του Θεού, τότε σίγουρα δεν γνωρίζεις την αγιότητά Του, και γνωρίζεις ακόμα λιγότερο ποια είναι η επανάσταση του ανθρώπου. Εάν αληθινά δεν είχες ποτέ σωστή άποψη για τη ζωή, ή σωστό στόχο στη ζωή, αλλά είσαι ακόμα αμήχανος και αναποφάσιστος για τον μελλοντικό σου δρόμο στη ζωή, ακόμα και σε σημείο να διστάζεις να προχωρήσεις μπροστά, τότε είναι σίγουρο πως δεν έχεις δεχτεί ποτέ αληθινά τη διαφώτιση και την καθοδήγηση του Θεού, και θα μπορούσε κάποιος να πει πως δεν έχεις ποτέ αληθινά αποκτήσει τα εφόδια ή την ανανέωση από τον λόγο του Θεού. Εάν δεν έχεις υποστεί ήδη την δοκιμασία του Θεού, τότε είναι αυτονόητο πως σίγουρα δεν ξέρεις τι είναι η αδιαλλαξία του Θεού για τα παραπτώματα του ανθρώπου, και ούτε καταλαβαίνεις τι απαιτεί από εσένα ο Θεός τελικά, και ακόμα λιγότερο, εν τέλει, τη δουλειά Του να κατευθύνει και να σώζει τον άνθρωπο. Δεν έχει σημασία πόσα χρόνια πιστεύει κάποιος στον Θεό, αν δεν έχει ποτέ γνωρίσει ή αντιληφθεί τίποτα από τον λόγο του Θεού, τότε σίγουρα δεν βαδίζει προς τη σωτηρία, η πίστη του στον Θεό είναι βεβαίως χωρίς ουσιαστικό περιεχόμενο, η γνώση του για τον Θεό είναι βεβαίως μηδενική κι είναι αυτονόητο ότι δεν έχει ιδέα πώς είναι να σέβεται τον Θεό.

Απόσπασμα από το βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Ο Σωτήρας έχει ήδη επιστρέψει πάνω σ’ ένα «λευκό σύννεφο»

Για αρκετές χιλιάδες χρόνια, ο άνθρωπος λαχταρούσε να μπορέσει να δει τον ερχομό του Σωτήρα. Ο άνθρωπος λαχταρούσε να δει τον Σωτήρα Ιησού πάνω σε ένα λευκό σύννεφο καθώς Εκείνος κατέρχεται, αυτοπροσώπως, ανάμεσα σ’ εκείνους που Τον νοσταλγούν και λαχταρούν τον ερχομό Του εδώ και χιλιάδες χρόνια. Ο άνθρωπος λαχταρά να επιστρέψει ο Σωτήρας και να επανενωθεί με τους ανθρώπους, δηλαδή, επιθυμεί να επιστρέψει ο Ιησούς ο Σωτήρας στους ανθρώπους από τους οποίους Εκείνος έχει χωριστεί για χιλιάδες χρόνια. Κι ο άνθρωπος ελπίζει ότι Εκείνος θα εκτελέσει για μια ακόμη φορά το έργο της λύτρωσης που πραγματοποίησε στους Ιουδαίους, θα είναι συμπονετικός και στοργικός προς τον άνθρωπο, θα συγχωρέσει τις αμαρτίες του ανθρώπου, θα σηκώσει τις αμαρτίες του ανθρώπου, και θα σηκώσει ακόμη όλες τις παραβάσεις του ανθρώπου και θα απελευθερώσει τον άνθρωπο από την αμαρτία. Λαχταρούν ο Ιησούς ο Σωτήρας να είναι ο ίδιος όπως πριν – ένας Σωτήρας στοργικός, φιλικός και σεβαστός, ο οποίος δεν οργίζεται ποτέ προς τον άνθρωπο και ο οποίος ποτέ δεν τον αποδοκιμάζει. Αυτός ο Σωτήρας συγχωρεί και σηκώνει όλες τις αμαρτίες του ανθρώπου, και μάλιστα πεθαίνει πάνω στο σταυρό για τον άνθρωπο ξανά.

Λόγια του Χριστού «Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός (Α') Η εξουσία του Θεού (Α')» Μέρος Δεύτερο

Λόγια του Χριστού «Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός (Α') Η εξουσία του Θεού (Α')» Μέρος Δεύτερο

Τα λόγια του Θεού σε αυτό το βίντεο είναι από το βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται». Το περιεχόμενο αυτού του βίντεο:

Την Τέταρτη Ημέρα, αρχίζουν να υπάρχουν οι εποχές,οι ημέρες και τα χρόνια του ανθρώπινου είδους καθώς ο Θεός ασκεί την εξουσία Του για μια ακόμη φορά

Την Πέμπτη Ημέρα,η ζωή διαφόρων και ποικίλων μορφών

επιδεικνύει την εξουσία του Δημιουργού με διάφορους τρόπους

Την Έκτη Ημέρα, ο Δημιουργός μιλάει και κάθε είδος ζώντος οργανισμού που έχει στο μυαλό Του κάνει την εμφάνισή του, το ένα μετά το άλλο

Υπό την εξουσία του Δημιουργού, όλα τα πράγματα είναι τέλεια

Κανένα από τα δημιουργημένα και τα μη δημιουργημένα πλάσματα δεν μπορεί να αντικαταστήσει την ταυτότητα του Δημιουργού

Πηγή από: Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού

Μάθετε περισσότερα: Ο Θεός προΐσταται της μοίρας όλης της ανθρωπότητας

Ομιλία του Θεού | Ο Χριστός επιτελεί το έργο της κρίσης με την αλήθεια (Απόσπασμα)

Ομιλία του Θεού | Ο Χριστός επιτελεί το έργο της κρίσης με την αλήθεια (Απόσπασμα)

Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Το έργο της κρίσης είναι το έργο του Θεού, και έτσι είναι φυσικό να γίνει από τον ίδιο τον Θεό· δεν γίνεται αντί Αυτού να το κάνει ο άνθρωπος. Επειδή η κρίση είναι η κατάκτηση της ανθρώπινης φυλής μέσω της αλήθειας, είναι αναμφισβήτητο πως ο Θεός εξακολουθεί να εμφανίζεται ως ενσαρκωμένη εικόνα, ώστε να επιτελέσει αυτό το έργο ανάμεσα στους ανθρώπους. Δηλαδή, τις έσχατες ημέρες, ο Χριστός θα χρησιμοποιήσει την αλήθεια για να διδάξει τους ανθρώπους σε όλη τη γη και να τους γνωστοποιήσει όλες τις αλήθειες. Αυτό είναι το έργο της κρίσης του Θεού. Πολλοί έχουν κακό προαίσθημα για τη δεύτερη ενσάρκωση του Θεού, διότι ο άνθρωπος δυσκολεύεται να πιστέψει πως ο Θεός θα ενσαρκωνόταν, ώστε να επιτελέσει το έργο της κρίσης. Εντούτοις, πρέπει να πω πως συχνά, το έργο του Θεού υπερβαίνει κατά πολύ τις ανθρώπινες προσδοκίες και είναι δύσκολο να το συλλάβει ο νους του ανθρώπου. Διότι οι άνθρωποι είναι απλώς σκουλήκια πάνω στη γη, ενώ ο Θεός είναι το υπέρτατο Ων που γεμίζει το σύμπαν· το μυαλό του ανθρώπου μοιάζει με λάκκο από βρομόνερα, ένα έδαφος πρόσφορο μόνο για σκουλήκια, ενώ κάθε στάδιο του έργου που κατευθύνεται από τις σκέψεις του Θεού, είναι το απόσταγμα της σοφίας Του. Ο άνθρωπος συνεχώς επιθυμεί να εναντιώνεται στον Θεό, για το οποίο λέω πως είναι αυτονόητο ποιος θα υποστεί απώλειες στο τέλος. Σας παροτρύνω όλους να μη θεωρείτε τους εαυτούς σας σημαντικότερους από τον χρυσό. Εάν άλλοι μπορούν να δεχτούν την κρίση του Θεού, τότε γιατί να μην μπορείς κι εσύ; Πόσο ανώτερος είσαι από τους άλλους; Εάν άλλοι μπορούν να σκύβουν το κεφάλι μπροστά στην αλήθεια, γιατί δεν μπορείς να το κάνεις κι εσύ; Το έργο του Θεού έχει μια ασταμάτητη δυναμική. Δεν θα επαναλάβει το έργο της κρίσης απλά και μόνο λόγω αυτών που έχετε «συνεισφέρει», και θα μετανιώσετε οικτρά που αφήσατε μια τόσο μεγάλη ευκαιρία να σας διαφύγει. Εάν δεν πιστεύεις τα λόγια Μου, τότε περίμενε απλά εκείνον τον μεγάλο λευκό θρόνο στον ουρανό να σε κρίνει! Πρέπει να γνωρίζεις πως όλοι οι Ισραηλίτες απέρριψαν και απαρνήθηκαν τον Ιησού, και όμως, το γεγονός της λύτρωσης της ανθρωπότητας από τον Ιησού εξαπλώθηκε στα πέρατα του σύμπαντος. Δεν είναι αυτή μια πραγματικότητα που δημιούργησε ο Θεός καιρό πριν; Αν περιμένεις ακόμα τον Ιησού να σε ανεβάσει στους ουρανούς, τότε έχω να πω πως είσαι ισχυρογνώμων και ένα κομμάτι νεκρού ξύλου[α]. Ο Ιησούς δεν πρόκειται να αναγνωρίσει έναν ψεύτικο πιστό σαν εσένα, που δεν πιστεύει στην αλήθεια και αναζητά μόνο ευλογίες. Αντιθέτως, δεν θα δείξει κανένα έλεος και θα σε ρίξει στη λίμνη της φωτιάς, όπου θα καίγεσαι για δεκάδες χιλιάδες χρόνια».

Μάθετε περισσότερα: Κρίση των εσχάτων ημερών

Τι σημαίνει να είσαι αληθινός άνθρωπος

  

Η διαχείριση του ανθρώπου είναι το έργο Μου, και το να κατακτηθεί από Εμένα είναι ακόμη περισσότερο κάτι που ορίστηκε όταν δημιούργησα τον κόσμο. Οι άνθρωποι ίσως δεν γνωρίζουν ότι θα τους κατακτήσω πλήρως τις έσχατες ημέρες και ίσως δεν αντιλαμβάνονται ότι απόδειξη της νίκης μου επί του Σατανά είναι ότι θα κατακτήσω τους επαναστάτες ανάμεσα στο ανθρώπινο γένος. Όταν όμως ο εχθρός Μου άνοιξε μάχη μαζί Μου, είχα ήδη πει ότι θα ήμουν ο κατακτητής εκείνων τους οποίους πήρε αιχμαλώτους ο Σατανάς και τους έκανε τέκνα του και πιστούς σκλάβους να φρουρούν το ενδιαίτημά του.

Ομιλία του Θεού «Οι Ομιλίες του Θεού προς ολόκληρο το σύμπαν» Η δέκατη τρίτη ομιλία

Ομιλία του Θεού «Οι Ομιλίες του Θεού προς ολόκληρο το σύμπαν» Η δέκατη τρίτη ομιλία

Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Χωρίς πραγματική εμπειρία, ένας άνθρωπος δεν θα κατόρθωνε ποτέ να Με γνωρίσει, δεν θα κατόρθωνε ποτέ να Με γνωρίσει μέσω των λόγων Μου. Σήμερα, ωστόσο, έχω έρθει αυτοπροσώπως ανάμεσά σας: δεν σας διευκολύνει αυτό για να Με γνωρίσετε; Μήπως η ενσάρκωσή Μου δεν είναι και σωτηρία για εσάς; Αν δεν κατερχόμουν στην ανθρωπότητα αυτοπροσώπως, ολόκληρη η ανθρώπινη φυλή θα είχε διαποτιστεί εδώ και πολύ καιρό από αντιλήψεις, δηλαδή θα είχε γίνει κτήμα του Σατανά, γιατί αυτό στο οποίο πιστεύεις είναι απλώς η εικόνα του Σατανά και δεν έχει καμία σχέση με τον ίδιο τον Θεό. Δεν είναι αυτή άραγε η σωτηρία Μου;»

Πηγή από: Αστραπή της Ανατολής

Η διεφθαρμένη ανθρωπότητα έχει περισσότερο ανάγκη τη σωτηρία του ενσαρκωμένου Θεού (Απόσπασμα)

Η διεφθαρμένη ανθρωπότητα έχει περισσότερο ανάγκη τη σωτηρία του ενσαρκωμένου Θεού (Απόσπασμα)

Ο Θεός λέει: «Κανείς δεν είναι πιο κατάλληλος και πιο αρμόδιος από τον ενσαρκωμένο Θεό να κρίνει τη διαφθορά της σάρκας του ανθρώπου. Εάν η κρίση διεξαγόταν απευθείας από το Πνεύμα του Θεού, τότε δεν θα ήταν καθολική. Επιπλέον, ένα τέτοιο έργο θα ήταν δύσκολο να το δεχτεί ο άνθρωπος, διότι το Πνεύμα δεν είναι σε θέση να έρθει αντιμέτωπο κατά πρόσωπο με τον άνθρωπο και γι’ αυτό, τα αποτελέσματα δεν θα ήταν άμεσα, πόσο μάλλον θα μπορούσε ο άνθρωπος να δει την απρόσβλητη διάθεση του Θεού πιο καθαρά. Ο Σατανάς μπορεί να νικηθεί πλήρως μόνο αν ο ενσαρκωμένος Θεός κρίνει τη διαφθορά της ανθρωπότητας. Όντας ίδιος με τον άνθρωπο που κατέχει την κανονική ανθρώπινη φύση, ο ενσαρκωμένος Θεός μπορεί να κρίνει άμεσα την αδικία του ανθρώπου. Αυτό είναι το σημάδι της έμφυτης αγιότητας και της εξαιρετικότητάς Του. Μόνο ο Θεός είναι ικανός και σε θέση να κρίνει τον άνθρωπο, επειδή κατέχει την αλήθεια και τη δικαιοσύνη κι έτσι, είναι ικανός να κρίνει τον άνθρωπο. Όσοι δεν κατέχουν την αλήθεια και τη δικαιοσύνη, δεν είναι κατάλληλοι να κρίνουν τους άλλους»

Πηγή από: Αστραπή της Ανατολής

Ο λόγος του Θεού «Ο Θεός είναι η πηγή της ζωής του ανθρώπου» (Απόσπασμα Γ')

Ο λόγος του Θεού «Ο Θεός είναι η πηγή της ζωής του ανθρώπου» (Απόσπασμα Γ')

Ο λόγος του Θεού «Θα πρέπει να αναζητήσεις την οδό της σύμπνοιας με τον Χριστό» (Απόσπασμα)

Ο λόγος του Θεού «Θα πρέπει να αναζητήσεις την οδό της σύμπνοιας με τον Χριστό» (Απόσπασμα)

Ο λόγος του Θεού | Η εποχή της βασιλείας είναι η εποχή του λόγου (Απόσπασμα Α')

Ο λόγος του Θεού | Η εποχή της βασιλείας είναι η εποχή του λόγου (Απόσπασμα Α')

Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Στην Εποχή της Βασιλείας, ο Θεός χρησιμοποιεί τον λόγο για να αναγγείλει μια νέα εποχή, να αλλάξει τα μέσα του έργου Του και να επιτελέσει το έργο όλης της εποχής. Αυτή είναι η θεμελιώδης αρχή, σύμφωνα με την οποία ο Θεός εργάζεται στην Εποχή του Λόγου. Ενσαρκώθηκε για να μιλήσει από διαφορετικές οπτικές γωνίες, επιτρέποντας στον άνθρωπο να δει αληθινά τον Θεό, ο οποίος είναι ο Λόγος που εμφανίζεται στη σάρκα, και η σοφία και το θαύμα Του. Αυτό το έργο επιτελείται ώστε να επιτύχει πιο καλύτερα τους στόχους της κατάκτησης του ανθρώπου, της τελείωσης του ανθρώπου και τηςεξόντωσης του ανθρώπου. Αυτό είναι το πραγματικό νόημα της χρήσης του λόγου για την επιτέλεση του έργου στην Εποχή του Λόγου. Μέσω του λόγου, ο άνθρωπος καταφέρνει να γνωρίσει το έργο του Θεού, τη διάθεση του Θεού, την ουσία του ανθρώπου και σε τι οφείλει να εισέλθει ο άνθρωπος. Μέσω του λόγου, ολοκληρώνεται το σύνολο του έργου που ο Θεός επιθυμεί να επιτελέσει στην Εποχή του Λόγου. Μέσω του λόγου, ο άνθρωπος αποκαλύπτεται, αποκλείεται και δοκιμάζεται. Ο άνθρωπος έχει δει τον λόγο, έχει ακούσει τον λόγο και έχει επίγνωση της ύπαρξης του λόγου. Ως αποτέλεσμα, ο άνθρωπος πιστεύει στην ύπαρξη του Θεού. Ο άνθρωπος πιστεύει στην παντοδυναμία και τη σοφία του Θεού, καθώς και στην καρδιά του Θεού που είναι γεμάτη αγάπη για τον άνθρωπο, και στην επιθυμία Του να σώσει τον άνθρωπο. Μολονότι η λέξη ""λόγος"" είναι απλή και συνηθισμένη, ο λόγος που προέρχεται από το στόμα του ενσαρκωμένου Θεού συγκλονίζει ολόκληρο το σύμπαν. Ο λόγος Του μεταμορφώνει την καρδιά του ανθρώπου, τις αντιλήψεις και την παλαιά διάθεση του ανθρώπου, καθώς και την παλαιά εμφάνιση ολόκληρου του κόσμου. Μέσα από τις διάφορες εποχές, μόνο ο Θεός της σημερινής εποχής εργάζεται κατ’ αυτόν τον τρόπο, και μόνο Αυτός μιλά και σώζει τον άνθρωπο κατ’ αυτόν τον τρόπο. Εφεξής, ο άνθρωπος ζει υπό την καθοδήγηση του λόγου, ποιμαίνεται και εφοδιάζεται από τον λόγο. Ζει στον κόσμο του λόγου, ζει μέσα στο ανάθεμα και τις ευλογίες του λόγου του Θεού και υπάρχουν ακόμα περισσότεροι άνθρωποι που ζουν υπό την κρίση και την παίδευση του λόγου. Αυτός ο λόγος και αυτό το έργο είναι όλα χάριν της σωτηρίας του ανθρώπου, την επίτευξη του θελήματος του Θεού και την αλλαγή της αρχικής εμφάνισης του κόσμου της παλαιάς δημιουργίας. Ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο με τον λόγο, οδηγεί τους ανθρώπους σε όλο το σύμπαν με τον λόγο, κατακτά και τους σώζει με τον λόγο. Εν τέλει, θα χρησιμοποιήσει τον λόγο για να θέσει τέλος σε ολόκληρο τον παλαιό κόσμο. Μόνο τότε θα ολοκληρωθεί πλήρως το σχέδιο διαχείρισης. Καθ’ όλη τη διάρκεια της Εποχής της Βασιλείας, ο Θεός χρησιμοποιεί τον λόγο για να επιτελέσει το έργο Του και να επιτύχει τα αποτελέσματα του έργου Του. Δεν κάνει τερατουργίες ούτε κάνει θαύματα. Απλώς επιτελεί το έργο Του μέσω του λόγου. Εξαιτίας του λόγου, ο άνθρωπος τρέφεται και εφοδιάζεται. Εξαιτίας του λόγου, ο άνθρωπος κερδίζει τη γνώση και την αληθινή εμπειρία. Ο άνθρωπος στην Εποχή του Λόγου έχει πράγματι λάβει εξαιρετικές ευλογίες. Ο άνθρωπος δεν υποφέρει από πόνους της σάρκας και απλώς απολαμβάνει την πλούσια προσφορά του λόγου του Θεού. Δεν χρειάζεται να αναζητήσει ή να ταξιδέψει, και βλέπει με άνεση την εμφάνιση του Θεού, Τον ακούει να μιλάει προσωπικά, λαμβάνει την προσφορά Του και να Τον βλέπει προσωπικά να επιτελεί το έργο Του. Ο άνθρωπος στο παρελθόν δεν ήταν σε θέση να τα απολαύσει αυτά, και δεν θα μπορούσε ποτέ να λάβει αυτές τις ευλογίες».

Ο λόγος του Θεού | Το μυστήριο της ενσάρκωσης (Δ΄) (Απόσπασμα Β')

Ο λόγος του Θεού | Το μυστήριο της ενσάρκωσης (Δ΄) (Απόσπασμα Β')

Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Η σωτηρία του ανθρώπου από τον Θεό δεν επιτελείται απευθείας μέσω του Πνεύματος ή ως Πνεύμα, διότι το Πνεύμα Του δεν μπορεί ούτε να το αγγίξει ούτε να το δει ο άνθρωπος και δεν μπορεί να το προσεγγίσει ο άνθρωπος. Αν προσπαθούσε να σώσει τον άνθρωπο άμεσα μέσω του Πνεύματος, ο άνθρωπος δεν θα ήταν σε θέση να λάβει τη σωτηρία Του. Και αν δεν ήταν ο Θεός που ενδύθηκε την εξωτερική μορφή ενός δημιουργημένου ανθρώπου, δεν θα ήταν σε θέση να λάβει αυτή τη σωτηρία. Γιατί ο άνθρωπος δεν μπορεί με κανέναν τρόπο να τον πλησιάσει, όπως όταν δεν μπορούσε κανείς να πλησιάσει το σύννεφο του Ιεχωβά. Μόνο μέσω της ενσάρκωσής Tου σε δημιουργημένο άνθρωπο, δηλαδή, μόνο θέτοντας την οδό Του στη σάρκα που θα γίνει,θα μπορεί προσωπικά να εμφυσήσει την οδό σε όλους όσους Τον ακολουθούν. Μόνο τότε ο άνθρωπος θα μπορέσει να ακούσει ο ίδιος την οδό Του, να δει την οδό Του και να λάβει την οδό Του, τότε μέσω αυτού θα σωθεί πλήρως».
Μάθετε περισσότερα: Το μυστήριο της ενσάρκωσης (4)

Ο λόγος του Θεού «Η εμφάνιση του Θεού έφερε μια νέα εποχή» (Απόσπασμα Α')

Ο κρότος των επτά κεραυνών που προμηνύει ότι το ευαγγέλιο της βασιλείας θα διαδοθεί σ' όλο το σύμπαν

Ο λόγος του Θεού | Ο κρότος των επτά κεραυνών που προμηνύει ότι το ευαγγέλιο της βασιλείας θα διαδοθεί σ' όλο το σύμπαν (Απόσπασμα Α')

Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Σε ολόκληρο το σύμπαν επιτελώ το έργο Μου, και στην Ανατολή βροντεροί κρότοι αντηχούν αδιάκοπα που, κάνουν όλα τα έθνη και τα δόγματα να σείονται συθέμελα. Είναι η δική Μου φωνή που έχει οδηγήσει όλους τους ανθρώπους στο παρόν. Θα κάνω όλους τους ανθρώπους να κατακτηθούν από τη φωνή Μου, να παρασυρθούν από αυτό το ρεύμα και να υποταχθούν σε Εμένα, γιατί από καιρό ανέκτησα τη δόξα Μου από ολόκληρη τη γη και την εξέφρασα εκ νέου στην Ανατολή. Ποιος δεν λαχταρά να δει τη δόξα Μου; Ποιος δεν περιμένει με ανυπομονησία την επιστροφή Μου; Ποιος δεν διψά για την επανεμφάνισή Μου; Ποιος δεν αποζητά το κάλλος Μου; Ποιος δεν θα ερχόταν στο φως; Ποιος δεν θα ατένιζε τον πλούτο της Χαναάν; Ποιος δεν καρτερά να επιστρέψει ο Λυτρωτής; Ποιος δεν λατρεύει το Μεγάλο Παντοδύναμο; Η φωνή Μου θα εξαπλωθεί σε ολόκληρη τη γη· επιθυμώ να μιλήσω περισσότερο μπροστά στον εκλεκτό λαό Μου. Όπως οι ισχυροί κεραυνοί που κάνουν τα βουνά και τα ποτάμια να σείονται, έτσι εκφέρω τα λόγια Μου σε ολόκληρο το σύμπαν και την ανθρωπότητα. Ως εκ τούτου, τα λόγια από το στόμα Μου έχουν γίνει ο θησαυρός του ανθρώπου και όλοι οι άνθρωποι υπεραγαπούν τα λόγια Μου. Η αστραπή λάμπει από την Ανατολή μέχρι τη Δύση. Τα λόγια Μου είναι τέτοια που ο άνθρωπος είναι απρόθυμος να τα εγκαταλείψει και, συγχρόνως, τα θεωρεί ακατανόητα, μα αγαλλιάζει με αυτά όλο και πιο πολύ. Όπως ένα νεογέννητο, όλοι οι άνθρωποι είναι ευδιάθετοι και χαρούμενοι, γιορτάζοντας τον ερχομό Μου. Μέσω της φωνής Μου, θα φέρω όλους τους ανθρώπους ενώπιόν Μου. Από τότε και στο εξής, θα εισέλθω επίσημα στο γένος των ανθρώπων, ώστε να έρθουν να Με προσκυνήσουν. Με τη δόξα που εκπέμπω και με τα λόγια από το στόμα Μου, θα πράξω έτσι ώστε όλοι οι άνθρωποι να σταθούν ενώπιόν Μου και να δουν την αστραπή να λάμπει από την Ανατολή και πως, επίσης, κατήλθα στο «Όρος των Ελαιών» της Ανατολής. Θα δουν πως βρίσκομαι στη γη εδώ και πολύ καιρό, όχι πια σαν Υιός των Ιουδαίων, μα σαν Αστραπή της Ανατολής. Διότι αναστήθηκα πριν από πολύ καιρό και έφυγα από την ανθρωπότητα, και έπειτα επανεμφανίστηκα ένδοξος εν μέσω των ανθρώπων. Εγώ είμαι Αυτός που λατρεύτηκε αιώνες αμέτρητους πριν, και είμαι, επίσης, το βρέφος που εγκαταλείφθηκε από τους Ισραηλίτες αμέτρητους αιώνες πριν. Επιπλέον, είμαι ο λαμπρός, Παντοδύναμος Θεός της σημερινής εποχής! Ας έρθουν όλοι ενώπιον του θρόνου Μου για να αντικρύσουν την ένδοξη όψη Μου, να ακούσουν τη φωνή Μου και να δουν τις πράξεις Μου. Αυτό είναι το σύνολο του θελήματός Μου· το τέλος και η κορύφωση του σχεδίου Μου, καθώς και ο σκοπός της διαχείρισης Μου. Ας Με λατρέψει κάθε έθνος, να Με αναγνωρίσει κάθε γλώσσα, κάθε άνθρωπος να εναποθέσει την πίστη του σε Εμένα και κάθε λαός να υποταχθεί σε Εμένα!»

Ο λόγος του Θεού «Μόνο αυτός που βιώνει το έργο του Θεού πιστεύει αληθινά στον Θεό» (Απόσπασμα Α')

Πρέπει να σκέφτεστε τις πράξεις σας

  

Κρίνοντας από τις ενέργειες και τις πράξεις στη ζωή σας, έχετε όλοι ανάγκη καθημερινά από λίγα λόγια, προκειμένου να σας τροφοδοτούν και να σας αναπληρώνουν, γιατί υπολείπεστε κατά πολύ και η κατανόηση και η δυνατότητα πρόσληψής σας είναι πολύ ασθενικές. Στην καθημερινή σας ζωή, ζείτε μέσα σε ένα κλίμα κι ένα περιβάλλον χωρίς αλήθεια ή σωστή κρίση. Σας λείπει το κεφάλαιο για την ύπαρξη και δεν έχετε τα θεμέλια για να γνωρίσετε Εμένα ή τη αλήθεια. Η πίστη σας είναι οικοδομημένη μόνο επάνω σε μιαν αόριστη εμπιστοσύνη ή σε θρησκευτικές τελετές και γνώσεις εξ ολοκλήρου βασισμένες σε δόγματα. Κάθε μέρα παρατηρώ τις κινήσεις σας κι εξετάζω τις προθέσεις και τους κακούς καρπούς σας. Δεν βρήκα ποτέ κάποιον που να έθεσε αληθινά την καρδιά και το πνεύμα του στον βωμό Μου, το οποίο βρισκόταν πάντα εκεί. Γι’ αυτό και δεν θέλω να σπαταλήσω άδικα όλα εκείνα τα λόγια που επιθυμώ να εκφράσω σ’ ένα τέτοιο ανθρώπινο γένος. Μέσα στην καρδιά Μου, το μόνο που σχεδιάζω είναι να ολοκληρώσω το ανολοκλήρωτο έργο Μου και να φέρω τη σωτηρία στο ανθρώπινο γένος που δεν έχω ακόμα σώσει. Εν πάση περιπτώσει, εύχομαι όλοι εκείνοι οι οποίοι Με ακολουθούν να λάβουν τη σωτηρία Μου και την αλήθεια, την οποία τα λόγια μου κομίζουν στον άνθρωπο. Ελπίζω ότι κάποια μέρα, όταν κλείσεις τα μάτια σου, θα δεις έναν τόπο όπου ευωδία πλημμυρίζει τον αέρα και κυλάνε ρεύματα ζωντανού νερού, όχι έναν ζοφερό, παγωμένο κόσμο όπου σκοτεινιά σκεπάζει τους ουρανούς και τα ουρλιαχτά δεν παύουν ποτέ.

Η διεφθαρμένη ανθρωπότητα έχει περισσότερο ανάγκη τη σωτηρία του ενσαρκωμένου Θεού (Μέρος Δεύτερο)

🎵  🎵

Το έργο Του της ενσάρκωσης είναι ύψιστης σημασίας, το οποίο εκφέρεται σε σχέση με το έργο, κι Εκείνος που τελικά ολοκληρώνει το έργο είναι ο ενσαρκωμένος Θεός κι όχι το Πνεύμα. Μερικοί πιστεύουν ότι ο Θεός μπορεί κάποια στιγμή να έρθει στη γη και να εμφανιστεί στον άνθρωπο, οπότε και θα κρίνει προσωπικά ολόκληρη την ανθρωπότητα, εξετάζοντας όλους έναν προς έναν, χωρίς να παραλειφθεί κανείς. Αυτοί που σκέφτονται με αυτόν τον τρόπο δεν γνωρίζουν αυτό το στάδιο του έργου της ενσάρκωσης. Ο Θεός δεν κρίνει τον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά και δεν δοκιμάζει τον καθένα ξεχωριστά. Αν έπραττε έτσι, δεν θα ήταν το έργο της κρίσης. Μήπως η διαφθορά σε ολόκληρη την ανθρωπότητα δεν είναι η ίδια; Δεν είναι η ουσία του ανθρώπου η ίδια; Αυτό που κρίνεται είναι η διεφθαρμένη ουσία της ανθρωπότητας, η ουσία του ανθρώπου που έχει διαφθαρεί από τον Σατανά κι όλες οι αμαρτίες του ανθρώπου. Ο Θεός δεν κρίνει τα μηδαμινά και ασήμαντα λάθη του ανθρώπου. Το έργο της κρίσης είναι αντιπροσωπευτικό και δεν εκτελείται ειδικά για ένα συγκεκριμένο άτομο. Αντίθετα, είναι έργο στο οποίο μια ομάδα ανθρώπων κρίνεται, προκειμένου να εκπροσωπήσει την κρίση ολόκληρης της ανθρωπότητας. Με την προσωπική εκτέλεση του έργου Του σε μια ομάδα ανθρώπων, ο ενσαρκωμένος Θεός χρησιμοποιεί το έργο Του για να αντιπροσωπεύσει το έργο ολόκληρης της ανθρωπότητας, μετά το οποίο σταδιακά εξαπλώνεται. Το έργο της κρίσης είναι επίσης έτσι. Ο Θεός δεν κρίνει ένα συγκεκριμένο είδος ατόμου ή μια συγκεκριμένη ομάδα ανθρώπων, αλλά κρίνει την αδικία ολόκληρης της ανθρωπότητας - η εναντίωση του ανθρώπου προς τον Θεό, για παράδειγμα, ή η έλλειψη φόβου Θεού από πλευράς του ανθρώπου ή η διατάραξη του έργου του Θεού και ούτω καθεξής. Αυτό που κρίνεται είναι η ουσία της εναντίωσης της ανθρωπότητας στον Θεό κι αυτό το έργο είναι το έργο της κατάκτησης των έσχατων ημερών. Το έργο και ο λόγος του ενσαρκωμένου Θεού που μαρτυρείται από τον άνθρωπο είναι το έργο της κρίσης ενώπιον του μεγάλου λευκού θρόνου κατά τις έσχατες ημέρες, που επινοήθηκε από τον άνθρωπο στο παρελθόν. Το έργο που γίνεται σήμερα από τον ενσαρκωμένο Θεό είναι ακριβώς η κρίση μπροστά στο μεγάλο λευκό θρόνο. Ο ενσαρκωμένος Θεός του σήμερα είναι ο Θεός που κρίνει το σύνολο της ανθρωπότητας κατά τις έσχατες ημέρες. Αυτή η ενσάρκωση και το έργο Του, ο λόγος και όλη η διάθεσή Του είναι η ολότητά Του. Αν και το εύρος του έργου Του είναι περιορισμένο και δεν αφορά άμεσα ολόκληρο το σύμπαν, η ουσία του έργου της κρίσης είναι η άμεση κρίση ολόκληρης της ανθρωπότητας. Δεν είναι έργο που ισχύει μόνο για την Κίνα ή για ένα μικρό αριθμό ανθρώπων. Κατά τη διάρκεια του έργου του ενσαρκωμένου Θεού, αν και το εύρος αυτού του έργου δεν αφορά ολόκληρο το σύμπαν, αντιπροσωπεύει το έργο ολόκληρου του σύμπαντος, κι αφού ολοκληρώσει το έργο μέσα στο πεδίο εργασίας της ενσάρκωσής Του, θα επεκτείνει αυτό το έργο αμέσως σε ολόκληρο το σύμπαν με τον ίδιο τρόπο που το ευαγγέλιο του Ιησού εξαπλώθηκε σε όλο το σύμπαν μετά την ανάστασή και την ανάληψή Του. Ανεξάρτητα από το αν είναι το έργο του Πνεύματος ή το έργο της σάρκας, είναι έργο που διεξάγεται μέσα σε ένα περιορισμένο πεδίο, αλλά αντιπροσωπεύει το έργο ολόκληρου του σύμπαντος. Τις έσχατες μέρες, ο Θεός παρουσιάζεται για να κάνει το έργο Του χρησιμοποιώντας την ενσαρκωμένη Του ταυτότητα, κι ο ενσαρκωμένος Θεός είναι ο Θεός που κρίνει τον άνθρωπο ενώπιον του μεγάλου λευκού θρόνου. Ανεξάρτητα από το αν είναι το Πνεύμα ή η σάρκα, Αυτός που επιτελεί το έργο της κρίσης είναι ο Θεός που κρίνει την ανθρωπότητα κατά τις έσχατες μέρες. Αυτό ορίζεται με βάση το έργο Του και δεν ορίζεται σύμφωνα με την εξωτερική Του εμφάνιση ή με διάφορους άλλους παράγοντες. Αν και ο άνθρωπος έχει αντιλήψεις γι’ αυτές τις λέξεις, κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί το γεγονός της κρίσης του ενσαρκωμένου Θεού και της κατάκτησης ολόκληρης της ανθρωπότητας. Ανεξάρτητα από το πώς αξιολογείται, τα γεγονότα είναι, εντέλει, γεγονότα. Κανείς δεν μπορεί να πει ότι «το έργο γίνεται από τον Θεό, αλλά η σάρκα δεν είναι Θεός». Αυτό είναι ανοησία, γιατί αυτό το έργο δεν μπορεί να γίνει από κανέναν, εκτός από τον ενσαρκωμένο Θεό. Δεδομένου ότι το έργο αυτό έχει ήδη ολοκληρωθεί, ακολουθώντας αυτό το έργο, το έργο της κρίσης του ανθρώπου από τον Θεό, δεν θα εμφανιστεί για δεύτερη φορά. Ο δεύτερος ενσαρκωμένος Θεός έχει ήδη ολοκληρώσει το σύνολο του έργου ολόκληρης της διαχείρισης και δεν θα υπάρξει τέταρτο στάδιο του έργου του Θεού. Επειδή αυτός που κρίνεται είναι ο άνθρωπος, ο άνθρωπος που είναι από σάρκα και έχει διαφθαρεί και δεν είναι το πνεύμα του Σατανά που κρίνεται άμεσα, το έργο της κρίσης δεν διεξάγεται στον πνευματικό κόσμο, αλλά ανάμεσα στους ανθρώπους. Κανείς δεν είναι πιο κατάλληλος και πιο αρμόδιος από τον ενσαρκωμένο Θεό για να κρίνει τη διαφθορά της σάρκας του ανθρώπου. Εάν η κρίση διεξαγόταν απευθείας από το Πνεύμα του Θεού, τότε δεν θα ήταν καθολική. Επιπλέον, ένα τέτοιο έργο θα ήταν δύσκολο για τον άνθρωπο να το δεχτεί, διότι το Πνεύμα δεν είναι σε θέση να έρθει αντιμέτωπο με τον άνθρωπο και γι’ αυτό, τα αποτελέσματα δεν θα ήταν άμεσα, πόσο μάλλον θα μπορούσε ο άνθρωπος να δει την απρόσβλητη διάθεση του Θεού πιο καθαρά. Ο Σατανάς μπορεί να νικηθεί πλήρως μόνο αν ο ενσαρκωμένος Θεός κρίνει τη διαφθορά της ανθρωπότητας. Όντας ίδιος με τον άνθρωπο που κατέχει την κανονική ανθρώπινη φύση, ο ενσαρκωμένος Θεός μπορεί να κρίνει άμεσα την αδικία του ανθρώπου. αυτό είναι το σημάδι της έμφυτης αγιότητας και της εξαιρετικότητάς Του. Μόνο ο Θεός είναι ικανός και σε θέση να κρίνει τον άνθρωπο, επειδή κατέχει την αλήθεια και τη δικαιοσύνη κι έτσι, είναι ικανός να κρίνει τον άνθρωπο. Όσοι δεν κατέχουν την αλήθεια και τη δικαιοσύνη, δεν είναι κατάλληλοι να κρίνουν τους άλλους. Αν αυτή η δουλειά γινόταν από το Πνεύμα του Θεού, τότε δεν θα ήταν νίκη επί του Σατανά. Το Πνεύμα είναι εγγενώς πιο υψηλό από τα θνητά όντα και το Πνεύμα του Θεού είναι εγγενώς άγιο και θριαμβεύει πάνω στη σάρκα. Αν το Πνεύμα έκανε αυτό το έργο απευθείας, δεν θα ήταν σε θέση να κρίνει όλη την ανυπακοή του ανθρώπου και δεν θα μπορούσε να αποκαλύψει όλη την αδικία του ανθρώπου. Διότι το έργο της κρίσης διεξάγεται και μέσω των ανθρώπινων αντιλήψεων για τον Θεό κι ο άνθρωπος δεν είχε ποτέ αντιλήψεις για το Πνεύμα κι έτσι, το Πνεύμα δεν είναι σε θέση ν’ αποκαλύψει καλύτερα την αδικία του ανθρώπου, πόσο μάλλον ν’ αποκαλύψει πλήρως αυτή την αδικία. Ο ενσαρκωμένος Θεός είναι ο εχθρός όλων εκείνων που δεν Τον γνωρίζουν. Μέσω της κρίσης των αντιλήψεων του ανθρώπου και της εναντίωσης προς Αυτόν, αποκαλύπτει όλη την ανυπακοή της ανθρωπότητας. Οι συνέπειες του έργου Του στη σάρκα είναι πιο εμφανείς από εκείνες του έργου του Πνεύματος. Κι έτσι, η κρίση όλης της ανθρωπότητας δεν εκτελείται απευθείας από το Πνεύμα, αλλά είναι το έργο του ενσαρκωμένου Θεού. Ο ενσαρκωμένος Θεός είναι ορατός και απτός από τον άνθρωπο κι ο ενσαρκωμένος Θεός μπορεί να κατακτήσει ολοκληρωτικά τον άνθρωπο. Στη σχέση του με τον ενσαρκωμένο Θεό, ο άνθρωπος προχωρά από την εναντίωση στην υπακοή, από τη δίωξη στην αποδοχή, από την σύλληψη στη γνώση κι από την απόρριψη στην αγάπη. Αυτά είναι τα αποτελέσματα του έργου του ενσαρκωμένου Θεού. Ο άνθρωπος σώζεται μόνο με την αποδοχή της κρίσης Του, μόνο σταδιακά Τον γνωρίζει μέσα από τα λόγια του στόματός Του, κατακτάται απ’ Αυτόν κατά τη διάρκεια της εναντίωσής του σ’ Αυτόν και δέχεται την προσφορά της ζωής από Αυτόν κατά την αποδοχή της παίδευσής Του. Όλο αυτό το έργο είναι το έργο του ενσαρκωμένου Θεού κι όχι το έργο του Θεού στην ταυτότητα του Πνεύματος. Το έργο του ενσαρκωμένου Θεού είναι το μεγαλύτερο έργο και το πιο βαθύ έργο και το κρίσιμο μέρος των τριών σταδίων του έργου του Θεού είναι τα δύο στάδια του έργου της ενσάρκωσης. Η βαθιά διαφθορά του ανθρώπου είναι ένα μεγάλο εμπόδιο στο έργο του ενσαρκωμένου Θεού. Ειδικότερα, το έργο που πραγματοποιείται στους ανθρώπους των έσχατων ημερών είναι εξαιρετικά δύσκολο, το περιβάλλον είναι εχθρικό και το επίπεδο κάθε είδους ατόμου είναι αρκετά χαμηλό. Ωστόσο, στο τέλος αυτού του έργου, θα επιτυγχάνει το σωστό αποτέλεσμα, χωρίς καμία ατέλεια. Αυτό είναι το αποτέλεσμα του έργου της ενσάρκωσης κι αυτό το αποτέλεσμα είναι πιο πειστικό απ’ αυτό του έργου του Πνεύματος. Τα τρία στάδια του έργου του Θεού πρέπει να ολοκληρωθούν από τον Θεό στη σάρκα και πρέπει να ολοκληρωθούν από τον ενσαρκωμένο Θεό. Το σημαντικότερο και πιο καίριο έργο γίνεται από τον σαρκωμένο Θεό και η σωτηρία του ανθρώπου πρέπει να πραγματοποιηθεί από τον ίδιο τον ενσαρκωμένο Θεό. Ακόμα κι αν όλη η ανθρωπότητα αισθάνεται ότι ο ενσαρκωμένος Θεός δεν σχετίζεται με τον άνθρωπο, στην πραγματικότητα, η σάρκα τούτη αφορά τη μοίρα και την ύπαρξη ολόκληρης της ανθρωπότητας.

Ομιλία του Θεού | Η υπόσταση του Χριστού είναι η υποταγή στο θέλημα του Επουράνιου Πατέρα(Απόσπασμα)

🎧 Ομιλία του Θεού | Η υπόσταση του Χριστού είναι η υποταγή στο θέλημα του Επουράνιου Πατέρα (Απόσπασμα)

Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Ο ενσαρκωμένος Θεός ονομάζεται Χριστός και ο Χριστός είναι η σάρκα ντυμένη με το Πνεύμα του Θεού. Η σάρκα αυτή διαφέρει από κάθε άνθρωπο που είναι από σάρκα. Η διαφορά αυτή οφείλεται στο ότι ο Χριστός δεν είναι από σάρκα και αίμα, αντιθέτως είναι η ενσάρκωση του Πνεύματος. Διαθέτει και κανονική ανθρώπινη φύση, αλλά και ολοκληρωμένη θεϊκή φύση. Κανένας άνθρωπος δεν έχει τη θεϊκή Του φύση. Η κανονική ανθρώπινη φύση Του υποστηρίζει όλες τις κανονικές δραστηριότητές Του στη σάρκα, ενώ η θεϊκή Του φύση εκτελεί το έργο του Θεού του ίδιου. Και η ανθρώπινη αλλά και η θεϊκή Του φύση υποτάσσονται στο θέλημα του επουράνιου Πατέρα. Η υπόσταση του Χριστού είναι το Πνεύμα, δηλαδή η θεϊκή φύση. Επομένως, η υπόστασή Του είναι αυτή του Θεού του ίδιου. Η υπόσταση αυτή δε διακόπτει το ίδιο Του το έργο, ενώ ο ίδιος δε θα μπορούσε ποτέ να κάνει κάτι που θα κατέστρεφε το ίδιο Του το έργο, ούτε και θα ξεστόμιζε ποτέ λόγια που αντιτίθενται στο ίδιο Του το θέλημα. Επομένως, ο ενσαρκωμένος Θεός ουδέποτε θα εκτελούσε έργο που θα διέκοπτε την ίδια Του τη διαχείριση. Αυτό πρέπει να καταλάβουν όλοι οι άνθρωποι».

Η διεφθαρμένη ανθρωπότητα έχει περισσότερο ανάγκη τη σωτηρία του ενσαρκωμένου Θεού (Μέρος Πρώτο)

Ο Θεός ενσαρκώθηκε επειδή το αντικείμενο του έργου Του δεν είναι το πνεύμα του Σατανά ή οποιοδήποτε άυλο πράγμα, αλλά ο άνθρωπος, ο οποίος είναι από σάρκα και έχει διαφθαρεί από τον Σατανά. Ακριβώς επειδή η σάρκα του ανθρώπου έχει διαφθαρεί, ο Θεός έχει κάνει τον σαρκικό άνθρωπο αντικείμενο του έργου Του. Εξάλλου, επειδή ο άνθρωπος είναι το αντικείμενο της διαφθοράς, έχει κάνει τον άνθρωπο το μοναδικό αντικείμενο του έργου Του σε όλα τα στάδια του έργου σωτηρίας Του. Ο άνθρωπος είναι θνητός, είναι από σάρκα και οστά, και ο Θεός είναι ο μόνος που μπορεί να σώσει τον άνθρωπο. Με αυτόν τον τρόπο, ο Θεός πρέπει να ενσαρκωθεί και να έχει τα ίδια χαρακτηριστικά με τον άνθρωπο για να κάνει το έργο Του, ώστε το έργο Του να φέρει καλύτερα αποτελέσματα. Ο Θεός πρέπει να ενσαρκωθεί για να κάνει το έργο Του, ακριβώς επειδή ο άνθρωπος είναι από σάρκα και ανίκανος να ξεπεράσει την αμαρτία ή να αφαιρέσει από πάνω του τη σάρκα. Όσο και αν η ουσία και η ταυτότητα του ενσαρκωμένου Θεού διαφέρουν πολύ από την ουσία και την ταυτότητα του ανθρώπου, η εμφάνισή Του είναι ίδια με εκείνη του ανθρώπου, έχει την εμφάνιση ενός φυσιολογικού ατόμου και διάγει τον βίο ενός φυσιολογικού ατόμου και όσοι Τον βλέπουν, δεν μπορούν να διακρίνουν κάποια διαφορά ανάμεσά Του και σε ένα φυσιολογικό άτομο. Αυτή η φυσιολογική εμφάνιση και η κανονική ανθρώπινη φύση αρκούν για να επιτελέσει το θεϊκό έργο Του στην κανονική ανθρώπινη φύση. Η σάρκα του επιτρέπει να κάνει το έργο Του στην κανονική ανθρώπινη φύση και Τον βοηθά να κάνει το έργο Του ανάμεσα στον άνθρωπο και την κανονική ανθρώπινη φύση Του, ενώ ακόμη, Τον βοηθά να εκτελέσει το έργο της σωτηρίας ανάμεσα στους ανθρώπους. Παρόλο που η κανονική ανθρώπινη φύση Του έχει προκαλέσει πολλή αναστάτωση ανάμεσα στους ανθρώπους, τέτοια αναστάτωση δεν έχει αντίκτυπο στις κανονικές επιπτώσεις του έργου Του. Εν ολίγοις, το έργο της κανονικής Του σάρκας αποτελεί υπέρτατο όφελος για τον άνθρωπο. Αν και οι περισσότεροι άνθρωποι δεν αποδέχονται την κανονική ανθρώπινη φύση Του, το έργο Του μπορεί να παραμείνει αποτελεσματικό και τα αποτελέσματα αυτά επιτυγχάνονται χάρη στην κανονική ανθρώπινη φύση Του. Ως προς αυτό, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία. Από το έργο Του στη σάρκα, ο άνθρωπος κερδίζει δέκα φορές ή δεκάδες φορές περισσότερα πράγματα από τις αντιλήψεις που υπάρχουν ανάμεσα στους ανθρώπους σχετικά με την κανονική ανθρώπινη φύση Του και τέτοιες αντιλήψεις τελικά θα τις καταπιεί το έργο Του. Και το αποτέλεσμα που έχει επιτύχει το έργο Του, δηλαδή η γνώση που έχει ο άνθρωπος απέναντί ​​Του, ξεπερνά κατά πολύ τις αντιλήψεις του ανθρώπου σχετικά με Αυτόν. Δεν υπάρχει τρόπος να φανταστεί ή να μετρηθεί το έργο που επιτελεί ενσαρκωμένος, γιατί η σάρκα Του δεν είναι όμοια μ’ εκείνη οποιουδήποτε ενσαρκωμένου ανθρώπου. Παρόλο που το εξωτερικό κέλυφος είναι πανομοιότυπο, η ουσία δεν είναι η ίδια. Η σάρκα Του παράγει πολλές αντιλήψεις στους ανθρώπους για τον Θεό, όμως η σάρκα Του μπορεί επίσης να επιτρέψει στον άνθρωπο να αποκτήσει μεγάλη γνώση και μπορεί ακόμη και να κατακτήσει κάποιον που έχει ένα παρόμοιο εξωτερικό κέλυφος. Διότι δεν είναι απλώς άνθρωπος, αλλά είναι Θεός με το εξωτερικό κέλυφος ενός ανθρώπου και κανένας δεν μπορεί να Τον καταλάβει πλήρως ή να Τον κατανοήσει. Ένας αόρατος και άυλος Θεός αγαπιέται και είναι καλοδεχούμενος από όλους. Εάν ο Θεός είναι απλώς ένα Πνεύμα που είναι αόρατο για τον άνθρωπο, είναι τόσο εύκολο για τον άνθρωπο να πιστέψει στον Θεό. Ο άνθρωπος μπορεί να δώσει απεριόριστη ελευθερία στη φαντασία του, να επιλέξει οποιαδήποτε εικόνα του αρέσει ως εικόνα του Θεού για να ευχαριστήσει τον εαυτό του και να κάνει τον εαυτό του να αισθάνεται ευτυχισμένος. Με αυτόν τον τρόπο, ο άνθρωπος μπορεί να κάνει ό, τι είναι πιο ευχάριστο στον δικό του Θεό και αυτό που αυτός ο Θεός είναι πρόθυμος να κάνει, χωρίς κανέναν δισταγμό. Επιπλέον, ο άνθρωπος πιστεύει ότι κανείς δεν είναι πιο πιστός και αφοσιωμένος απ ό, τι ο ίδιος προς τον Θεό και ότι όλοι οι άλλοι είναι αλλόθρησκα σκυλιά και δεν είναι αφοσιωμένοι στον Θεό. Μπορούμε να πούμε ότι αυτό επιδιώκεται από εκείνους, των οποίων η πίστη στον Θεό είναι ασαφής και βασίζεται στο δόγμα. Αυτό που επιδιώκουν είναι πάνω-κάτω το ίδιο, με ελάχιστες διακυμάνσεις. Απλώς, οι εικόνες του Θεού στη φαντασία τους είναι διαφορετικές, όμως η ουσία τους είναι στην πραγματικότητα η ίδια.