«Αρπάγη εν μέσω κινδύνου» Πώς να σταθούμε στο πλευρό του Κυρίου

 

Χριστιανική ταινία «Αρπάγη εν μέσω κινδύνου» Πώς να σταθούμε στο πλευρό του Κυρίου 
Ο Τζάο Ζιγκάνγκ είναι ένας πρεσβύτερος σε μια τοπική εκκλησία στην Κίνα. Όπως και πολλών άλλων χριστιανών, η μεγαλύτερη ελπίδα του ως πιστός του Κυρίου είναι να αρπαχθεί ζωντανός, να συναντήσει τον Κύριο και να κυβερνήσει μαζί Του. Το 1999, όταν ο επικεφαλής της εκκλησίας έστειλε το μήνυμα «Το 2000, ο Κύριος θα έρθει ξανά και οι πιστοί Του θα αρπαχθούν ζωντανοί», εκείνος ήταν πιο συνεπαρμένος και ενθουσιασμένος από ποτέ. Γεμάτος πίστη και αυτοπεποίθηση, ατένιζε το μέλλον με ελπίδα και προσμονή... Ωστόσο, αφού το 2000 ήρθε και έφυγε, η ελπίδα του πήγε όλη χαμένη. Μια άνευ προηγουμένου κρίση πίστεως ξέσπασε στο δόγμα του, και αναρωτιόταν αν είχε επιλέξει το σωστό μονοπάτι.
Μάθετε περισσότερα:Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού

«Η συζήτηση» κλιπ 4 - Η υπακοή στο κυβερνόν καθεστώς δεν είναι το ίδιο με την υπακοή στον Θεό

 

Χριστιανική ταινία «Η συζήτηση» κλιπ 4 - Η υπακοή στο κυβερνόν καθεστώς δεν είναι το ίδιο με την υπακοή στον Θεό 
Με σκοπό να παραπλανήσει και να βάλει μια χριστιανή στον πειρασμό να απαρνηθεί τον Θεό, το KKK κάλεσε έναν πάστορα μιας εκκλησίας της Τριπλής Αυτενέργειας για να της κάνει πλύση εγκεφάλου, και αυτή η χριστιανή και ο πάστορας άνοιξαν έναν υπέροχο διάλογο αναφορικά με τα λόγια του Πέτρου: «Πάσα ψυχή ας υποτάσσηται εις τας ανωτέρας εξουσίας. Διότι δεν υπάρχει εξουσία ειμή από Θεού· αι δε ούσαι εξουσίαι υπό του Θεού είναι τεταγμέναι.» (Ρωμ. 13:1) Ποιες είναι οι διαφορετικές ερμηνείες τους σε αυτά τα λόγια; Ο πάστορας της Τριπλής Αυτενέργειας υπόκειται στο ΚΚΚ και ακολουθεί το μονοπάτι της εκκλησίας της Τριπλής Αυτενέργειας – τι κρυφό κίνητρο υπάρχει εδώ στην πραγματικότητα; Πώς θα διαψεύσουν οι χριστιανοί το επιχείρημα του πάστορα ότι «υπόκειται στις ανώτερες δυνάμεις;»
Μάθετε περισσότερα:Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού

Συμπόσιο CenSAMM Η Χιλιετία: Όχι Πλέον Μυστήριο

 

     Μεταξύ 28-29 Ιουνίου 2018,στους Κήπους του Μουσείου Πανασέα, στο Μπέντφορντ του ΗΒ, το Κέντρο για την Κριτική Μελέτη Αποκαλυπτικών και Χιλιαστικών Κινημάτων (CenSAMM) διοργάνωσε ένα συνέδριο περί αποκαλυπτικών κειμένων, τελικής καταστροφής και Χιλιετίας. Την εκδήλωση παρακολούθησαν καταξιωμένοι εμπειρογνώμονες της θρησκείας και λόγιοι,όπως ο Κρίστοφερ Ρόουλαντ, Επίτιμος Καθηγητής Κοσμήτορα Άιρλαντ στην έδρα Ερμηνείας της Αγίας Γραφής του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, ο Μάσιμο Ιντροβίνιε, Διευθύνων Σύμβουλος του Κέντρου για τη Μελέτη Νέων Θρησκειών (ΚΜΝΘ) στην Ιταλία και ο Μάθιου Άσκι, ιερέας στον καθεδρικό ναό Σάουθγουελ Μίνστερ, στο Νότινγχαμ Σάιρ. Στη διάρκεια του συμποσίου, ο καθηγητής Ιντροβίνιε έδωσε ομιλία με τίτλο «Βιντεοσκοπώντας την Εποχή της Βασιλείας». Βασισμένη εν μέρει στο μιούζικαλ της Εκκλησίας του Παντοδύναμου Θεού «Τα ανθρώπινα όντα έχουν ανακτήσει την ιερότητα που κάποτε κατείχαν», αυτή η συναρπαστική και αναζωογονητική ομιλία έδωσε μια ξεκάθαρη ερμηνεία της εμφάνισης της Χιλιετούς Βασιλείας (της Χιλιετίας). 
    Τα τελευταία χρόνια, σημειώνονται όλο και σοβαρότερες καταστροφές σε όλον τον πλανήτη. Ο κόσμος γίνεται ακόμη πιο χαοτικός, οράματα έχουν εμφανιστεί στα άστρα και οι προφητείες της Βίβλου αρχίζουν όλες να πραγματοποιούνται. Ο κόσμος έχει μια αίσθηση επικείμενης καταστροφής και κάποιοι αναπόφευκτα ρωτούν: Θα καταστρέψει τη γη η τελική καταστροφή; Πού θα εμφανιστεί η Χιλιετία; Και σε ποιους θα επιτραπεί να εισέλθουν; Στη διάρκεια του συμποσίου, ο διεθνώς αναγνωρισμένος εμπειρογνώμονας θρησκειολογίας καθηγητής Ιντροβίνιε επικοινώνησε το μυστήριο που αποκαλύπτει ο Χριστών των εσχάτων ημερών, ο Παντοδύναμος Θεός: Η Χιλιετής Βασιλεία, η Βασιλεία του Χριστού που προφητεύεται στο Βιβλίο της Αποκάλυψης στη Βίβλο, θα εμφανιστεί στη γη μετά τη μεγάλη καταστροφή. Για εμάς, όλη την ανθρωπότητα, αυτά είναι θαυμάσια νέα! Γιατί αυτό περιλαμβάνει τη μοίρα, το τέλος και τον προορισμό του καθενός από εμάς!

«Η συζήτηση» Χριστιανική μαρτυρία για τη νίκη εναντίον του Σατανά

 

Χριστιανική ταινία «Η συζήτηση» Χριστιανική μαρτυρία για τη νίκη εναντίον του Σατανά 
Η Τζιάνγκ Ξινγί και άλλοι χριστιανοί συνελήφθησαν από την κυβέρνηση του ΚΚΚ· βασανίζουν με αγριότητα τους χριστιανούς προκειμένου να κατασχέσουν τους πόρους της εκκλησίας και να συλλάβουν περισσότερους ηγέτες της εκκλησίας . Στη συνέχεια, προκειμένου να τους εξαναγκάσουν να απαρνηθούν την πίστη τους, ξεκινούν τη μια επίθεση μέσω πλύσης εγκεφάλου μετά την άλλη, αλλά με την καθοδήγηση του λόγου του Θεού, οι χριστιανοί είναι σε θέση να ξεπεράσουν τα βασανιστήρια και όλα τα δόλια κόλπα του Σατανά. Βασίζονται στην αλήθεια για να εμπλακούν σε μια σκληρή μάχη με την κυβέρνηση του ΚΚΚ…
Σχετικές συστάσεις: Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού

Ελληνική Χριστιανική ταινία «Στην καρδιά του χειμώνα» Ο Θεός είναι μαζί μας

 

Ελληνική Χριστιανική ταινία «Στην καρδιά του χειμώνα» Ο Θεός είναι μαζί μας 
Ονομάζεται Σιάο Λι. Πιστεύει στον Θεό για περισσότερο από μια δεκαετία. Τον χειμώνα του 2012, συνελήφθη από την κινεζική κομμουνιστική αστυνομία σε ένα εκκλησίασμα. Κατά τη διάρκεια της ανάκρισης, η αστυνομία επανειλημμένα προσπαθούσε να τουμπάρει, απειλούσε, ξυλοκοπούσε και βασάνιζε τη γυναίκα, στην προσπάθειά της να την αποπλανήσει ώστε να προδώσει τον Θεό αποκαλύπτοντας την τοποθεσία των ηγετών και των χρημάτων της εκκλησίας. Συγκεκριμένα, κατά τη διάρκεια μιας παγωμένης νύχτας, όταν η θερμοκρασία έφτασε στους είκοσι βαθμούς κάτω από το μηδέν, οι αστυνομικοί την ξεγύμνωσαν με τη βία, την έβρεξαν με παγωμένο νερό, της έκαναν ηλεκτροσόκ στα γεννητικά της όργανα και την υποχρέωσαν να φάει με τη βία νερωμένη μουστάρδα ... Είχε υποστεί κτηνώδη βασανιστήρια και αδιανόητη ταπείνωση. Κατά τη διάρκεια της ανάκρισης αισθανόταν πληγωμένη και ταπεινωμένη. Προσευχόταν απελπισμένα στον Θεό ξανά και ξανά. Ο λόγος του Θεού της έδωσε έγκαιρη διαφώτιση και καθοδήγηση. Με την πίστη και τη δύναμη που έλαβε από τον λόγο του Θεού, ξεπέρασε τα άγρια βασανιστήρια και τη δαιμονική ταλαιπωρία και έδωσε μια θαυμαστά ηχηρή μαρτυρία. Όπως ένας χειμωνιάτικος ανθός δαμάσκηνου, επέδειξε ανθεκτική ζωτικότητα , ανθίζοντας υπερήφανα εν μέσω σοβαρών αντιξοοτήτων, αναδίδοντας εξαίσια ευωδία...

«Η συζήτηση» Το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα κάνει πλύση εγκεφάλου στους χριστιανούς με εξαναγκασμό.

 

«Η συζήτηση» Το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα κάνει πλύση εγκεφάλου στους χριστιανούς με εξαναγκασμό (Ελληνικοί υπότιτλοι) 
Η Τζιάνγκ Ξινγί και άλλοι χριστιανοί συνελήφθησαν από την κυβέρνηση του ΚΚΚ· βασανίζουν με αγριότητα τους χριστιανούς προκειμένου να κατασχέσουν τους πόρους της εκκλησίας και να συλλάβουν περισσότερους ηγέτες της εκκλησίας . Στη συνέχεια, προκειμένου να τους εξαναγκάσουν να απαρνηθούν την πίστη τους, ξεκινούν τη μια επίθεση μέσω πλύσης εγκεφάλου μετά την άλλη, αλλά με την καθοδήγηση του λόγου του Θεού, οι χριστιανοί είναι σε θέση να ξεπεράσουν τα βασανιστήρια και όλα τα δόλια κόλπα του Σατανά. Βασίζονται στην αλήθεια για να εμπλακούν σε μια σκληρή μάχη με την κυβέρνηση του ΚΚΚ…

Κλιπ ταινίας "Η Αναμονή" – Πώς μπορούμε να διακρίνουμε τη φωνή του Θεού; (1)

Κλιπ ταινίας "Η Αναμονή" – Πώς μπορούμε να διακρίνουμε τη φωνή του Θεού; (1) 
«Όστις έχει ωτίον ας ακούση τι λέγει το Πνεύμα προς τας εκκλησίας» (Αποκάλυψη 2:29). Έχετε ακούσει το Άγιο Πνεύμα να μιλά στις εκκλησίες; Τα λόγια που λέει ο Παντοδύναμος Θεός και ο Κύριος Ιησούς εκφράζονται από ένα Πνεύμα, από μία πηγή; Αυτό το κλιπ ταινίας θα το αποκαλύψει σε σας!

Η εσωτερική αλήθεια του έργου της κατάκτησης (4)

Η εσωτερική αλήθεια του έργου της κατάκτησης (4)

Τι σημαίνει να οδηγείται κανείς στην τελείωση; Τι σημαίνει να έχει κατακτηθεί; Ποια κριτήρια πρέπει να πληροί κανείς, προκειμένου να κατακτηθεί; Και ποια κριτήρια πρέπει να πληροί κανείς, προκειμένου να οδηγηθεί στην τελείωση; Η κατάκτηση και η τελείωση εξυπηρετούν και τα δύο τον σκοπό της κατεργασίας του ανθρώπου, ούτως ώστε αυτός να επιστρέψει στην αρχική του εικόνα και να απελευθερωθεί από τη διεφθαρμένη σατανική διάθεση του και την επιρροή του Σατανά. Η κατάκτηση λαμβάνει χώρα στην αρχή της διαδικασίας της κατεργασίας του ανθρώπου, δηλαδή είναι το πρώτο στάδιο του έργου. Η τελείωση είναι το δεύτερο στάδιο ή το καταληκτικό έργο. Κάθε ανθρώπινο ον οφείλει να περάσει από το στάδιο της κατάκτησης, διαφορετικά δεν θα μπορέσει να γνωρίσει τον Θεό και δεν θα ξέρει ότι υπάρχει Θεός, δηλαδή, δεν θα μπορεί να αναγνωρίσει τον Θεό. Αν κάποιος δεν αναγνωρίζει τον Θεό, τότε θα του είναι αδύνατον να οδηγηθεί στην ολοκλήρωση από τον Θεό, επειδή δεν θα πληροί τα κριτήρια γι’ αυτήν την ολοκλήρωση. Αν δεν αναγνωρίζεις καν τον Θεό, πώς θα μπορέσεις να Τον γνωρίσεις; Και πώς θα Τον αναζητήσεις; Δεν θα μπορείς, επίσης, να γίνεις μάρτυρας για Εκείνον, πόσο μάλλον να έχεις μια πίστη που να Τον ικανοποιεί. Συνεπώς, όποιος θέλει να φτάσει στην ολοκλήρωση, το πρώτο στάδιο θα είναι να περάσει πρώτα από το έργο της κατάκτησης. Αυτή είναι η πρώτη προϋπόθεση. Όμως, είτε πρόκειται για την κατάκτηση είτε για την τελείωση, και τα δύο έχουν ως στόχο την κατεργασία του ανθρώπου και την αλλαγή του, και καθένα από τα δύο αποτελεί ένα στοιχείο του έργου για τη διαχείριση του ανθρώπου. Αυτά τα δύο στάδια είναι απαραίτητα για τη μετατροπή του οποιουδήποτε σε ένα ολοκληρωμένο άτομο· κανένα στάδιο δεν μπορεί να παραληφθεί. Είναι αλήθεια ότι το «να κατακτηθείς» δεν ακούγεται ωραία, όμως στην πραγματικότητα, η κατάκτηση ενός ατόμου είναι η διαδικασία της αλλαγής του. Αφότου κατακτηθείς, μπορεί να μην έχεις απαλλαχτεί πλήρως από τη διεφθαρμένη διάθεσή σου, όμως θα την έχεις γνωρίσει. Μέσα από το έργο της κατάκτησης θα γνωρίσεις την άθλια ανθρώπινη φύση σου, καθώς και το πόση ανυπακοή επιδεικνύεις. Παρόλο που δεν θα είσαι ικανός να τα απορρίψεις ή να τα αλλάξεις, εντός της σύντομης χρονικής περιόδου του έργου της κατάκτησης, τουλάχιστον θα τα γνωρίσεις. Αυτό θα θέσει τα θεμέλια της τελείωσής σου. Οπότε, η κατάκτηση και η τελείωση γίνονται και οι δύο με σκοπό την αλλαγή του ανθρώπου, γίνονται για να απαλλαχτεί ο άνθρωπος από τη διεφθαρμένη σατανική του διάθεση, ώστε να μπορέσει να δώσει πλήρως τον εαυτό του στον Θεό. Η κατάκτηση είναι το πρώτο βήμα για την αλλαγή της ανθρώπινης διάθεσης, καθώς και το πρώτο βήμα για να δώσει ο άνθρωπος πλήρως τον εαυτό του στον Θεό, είναι ένα βήμα πιο χαμηλά από την τελείωση. Η διάθεση της ζωής ενός κατακτημένου ατόμου αλλάζει κατά πολύ λιγότερο, απ’ ότι ενός ατόμου που έχει οδηγηθεί στην τελείωση. Το να κατακτηθείς και το να τελειωθείς είναι δύο πράγματα εννοιολογικά διαφορετικά μεταξύ τους, επειδή είναι διαφορετικές φάσεις του έργου και επειδή διατηρούν τους ανθρώπους σε διαφορετικά πρότυπα· η κατάκτηση τούς διατηρεί σε χαμηλότερα πρότυπα και η τελείωση σε υψηλότερα. Όσοι έχουν οδηγηθεί στην τελείωση είναι δίκαιοι άνθρωποι, άνθρωποι που έχουν γίνει άγιοι και αγνοί· αποτελούν την αποκρυστάλλωση του έργου της διαχείρισης της ανθρωπότητας ή τελικά προϊόντα. Παρόλο που δεν είναι τέλειοι άνθρωποι που αναζητούν να ζήσουν μια ζωή γεμάτη νόημα. Όμως, οι κατακτημένοι μόνο στα λόγια αναγνωρίζουν την ύπαρξη του Θεού· αναγνωρίζουν ότι ο ίδιος ο Θεός έχει ενσαρκωθεί, ότι ο Λόγος εμφανίζεται μέσα από τη σάρκα και ότι ο Θεός έχει έρθει στη γη για να κάνει το έργο της κρίσεως και της παίδευσης. Επίσης, αναγνωρίζουν ότι η κρίση και η παίδευση του Θεού, καθώς και η πάταξη και ο εξευγενισμός είναι όλα επωφελή για τον άνθρωπο. Αυτό σημαίνει ότι μόλις κι έχουν αρχίσει να παίρνουν ανθρώπινη μορφή και να έχουν κάποια κατανόηση για τη ζωή, αλλά ακόμα πολύ ομιχλώδη. Με άλλα λόγια, μόλις που αρχίζουν να κατέχουν ανθρώπινη φύση. Αυτά είναι τα αποτελέσματα της κατάκτησης. Όταν οι άνθρωποι βαδίζουν το μονοπάτι της τελείωσης, η παλιά τους διάθεση είναι δυνατόν να αλλάξει. Επιπροσθέτως, η ζωή τους συνεχίζει να εξελίσσεται και εισέρχονται σταδιακά όλο και πιο βαθιά στην αλήθεια. Έχουν την ικανότητα να απεχθάνονται τον κόσμο και όλους εκείνους που δεν επιδιώκουν την αλήθεια. Απεχθάνονται ειδικά τους ίδιους τους εαυτούς τους, αλλά ακόμα περισσότερο, γνωρίζουν ξεκάθαρα τους εαυτούς τους. Είναι πρόθυμοι να ζήσουν με βάση την αλήθεια και θέτουν ως στόχο τους την επιδίωξη της αλήθειας. Δεν είναι πρόθυμοι να ζήσουν με τις σκέψεις που παράγει το ίδιο τους το μυαλό και νιώθουν απέχθεια για την αυταρέσκεια, την ξιπασιά και την υπεροψία του ανθρώπου. Ομιλούν με μια έντονη αίσθηση της ευπρέπειας, χειρίζονται τα όποια θέματα με διάκριση και σοφία, και είναι πιστοί και υπάκουοι στον Θεό. Αν βιώσουν μια περίπτωση παίδευσης και κρίσης, όχι μόνο δεν καθίστανται παθητικοί και αδύναμοι, αλλά αντιθέτως είναι ευγνώμονες για την παίδευση και την κρίση από τον Θεό. Πιστεύουν ότι δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς την παίδευση και την κρίση του Θεού· μέσα από αυτά τα στοιχεία μπορούν και έχουν την προστασία Του. Δεν επιδιώκουν μια πίστη ειρήνης και χαράς ή αναζήτησης του άρτου του επιούσιου. Ούτε και κυνηγάνε τις προσωρινές σαρκικές απολαύσεις. Αυτά χαρακτηρίζουν εκείνους που έχουν οδηγηθεί στην τελείωση. Αφότου οι άνθρωποι κατακτηθούν, αναγνωρίζουν ότι υπάρχει Θεός. Όμως, όποιες κι αν είναι οι ενέργειες που συνοδεύουν την αναγνώριση της ύπαρξης του Θεού, αυτές οι ενέργειες είναι περιορισμένες. Τι σημαίνει στην πραγματικότητα ο Λόγος εμφανίζεται μέσα από τη σάρκα; Τι σημαίνει ενσάρκωση; Τι έχει κάνει ο ενσαρκωμένος Θεός; Ποιος είναι ο στόχος και η σημασία του έργου Του; Αφότου βίωσες τόσο από το έργο Του, βίωσες τις πράξεις Του ως ενσαρκωμένου, τι έχεις αποκομίσει; Μόνο αφότου κατανοήσεις όλα αυτά τα πράγματα θα είσαι ένα κατακτημένο άτομο. Αν απλώς λες ότι αναγνωρίζεις ότι υπάρχει Θεός, αλλά δεν εγκαταλείπεις ό,τι πρέπει να εγκαταλείψεις και δεν μπορείς να παρατήσεις τις σαρκικές απολαύσεις που θα έπρεπε να παρατήσεις, αλλά αντιθέτως εξακολουθείς να επιθυμείς σαρκικές ανέσεις, όπως κάνεις πάντα, τότε δεν έχεις την ικανότητα να απαλλαχτείς από τις προκαταλήψεις σου απέναντι στους αδελφούς και τις αδελφές, ενώ για πολλές απλές πρακτικές δεν μπορείς να κάνεις το καθήκον σου και να εκπληρώσεις τις ενέργειες· έτσι, αυτό αποδεικνύει ότι ακόμα δεν έχεις κατακτηθεί. Σε αυτήν την περίπτωση, ακόμα κι αν καταλαβαίνεις πολλά, δεν θα αξίζουν τίποτα. Οι κατακτημένοι είναι άνθρωποι που έχουν πετύχει κάποιες αρχικές αλλαγές και κάποια αρχική είσοδο. Η εμπειρία από την κρίση και την παίδευση του Θεού τούς κάνει να αποκτήσουν μια αρχική γνώση για τον Θεό και μια αρχική κατανόηση της αλήθειας. Παρόλο που δεν έχεις την ικανότητα να εισέλθεις πλήρως στην πραγματικότητα πιο βαθιών, πιο λεπτομερών αληθειών, μπορείς να κάνεις πράξη πολλές στοιχειώδεις αλήθειες στην καθημερινότητά σου, όπως αυτές που περιλαμβάνουν τις σαρκικές απολαύσεις σου ή την προσωπική κατάστασή σου. Όλα αυτά, φυσικά, είναι όσα επιτυγχάνονται σε αυτούς που περνάνε μέσα από τη διαδικασία της κατάκτησης. Κάποιες αλλαγές στη διάθεση μπορούν επίσης να φανούν στους κατακτημένους. Για παράδειγμα, το ντύσιμο, ο καλλωπισμός και ο τρόπος ζωής τους, αυτά μπορούν να αλλάξουν. Η προοπτική της πίστης τους στον Θεό αλλάζει, αποκτούν διαύγεια σχετικά με το αντικείμενο της επιδίωξής τους, ενώ αυξάνονται οι προσδοκίες τους. Κατά την πορεία της κατάκτησής τους, η διάθεση της ζωής τους μπορεί επίσης να αλλάξει αντιστοίχως. Δεν είναι ότι δεν αλλάζουν καθόλου. Είναι απλώς ότι η αλλαγή τους είναι ρηχή, αρχική και πολύ μικρότερη από την αλλαγή στη διάθεση και στο αντικείμενο της επιδίωξης που θα δει κάποιος αφότου φτάσει στην τελείωση. Αν, κατά την πορεία της κατάκτησης, δεν αλλάξει καθόλου η διάθεση ενός ατόμου και το μόνο που θα αποκτήσει θα είναι ένα μικρό μέρος της αλήθειας, τότε αυτού του είδους το άτομο γίνεται απλώς ένα απόβλητο και είναι παντελώς άχρηστο! Οι άνθρωποι που δεν έχουν κατακτηθεί δεν μπορούν να φτάσουν στην τελείωση! Και αν κάποιος απλώς επιζητά να κατακτηθεί, δεν μπορεί να ολοκληρωθεί πλήρως, ακόμα κι αν η διάθεσή του επιδεικνύει κάποιες αντίστοιχες αλλαγές κατά τη διάρκεια του έργου της κατάκτησης. Θα απολέσει, επίσης, τις αρχικές αλήθειες που απέκτησε. Υπάρχει μια απέραντη διαφορά ανάμεσα στο πόσο αλλάζει η διάθεση ενός κατακτημένου και ενός ατόμου που έχει φτάσει στην τελείωση. Ωστόσο, το να κατακτηθεί κανείς είναι το πρώτο βήμα για την αλλαγή· αυτό είναι το θεμέλιο. Η απουσία αυτής της αρχικής αλλαγής αποτελεί απόδειξη ότι κάποιος δεν γνωρίζει πραγματικά καθόλου τον Θεό, επειδή αυτή η γνώση προέρχεται από την κρίση, και αυτή η κρίση είναι το κύριο στοιχείο του έργου της κατάκτησης. Έτσι, κάθε άτομο που έχει φτάσει στην τελείωση έχει περάσει από το στάδιο της κατάκτησης. Διαφορετικά, δεν θα ήταν δυνατόν να φτάσει στην τελείωση.

Λες ότι αναγνωρίζεις τον ενσαρκωμένο Θεό και ότι αναγνωρίζεις τον Λόγο που εμφανίζεται μέσα από τη σάρκα, όμως κάνεις κάποια πράγματα πίσω από την πλάτη Του και δεν ενεργείς σύμφωνα με τις απαιτήσεις Του, ενώ δεν Τον σέβεσαι. Είναι αυτή αναγνώριση του Θεού; Αναγνωρίζεις τα όσα Εκείνος λέει, αλλά αρνείσαι να κάνεις πράξη ακόμα κι εκείνα που μπορείς να κάνεις, ενώ δεν συμμορφώνεσαι με την οδό Του. Είναι αυτή αναγνώριση; Τον αναγνωρίζεις, αλλά το μόνο που σκέφτεσαι είναι πώς να φυλάγεσαι από Εκείνον, χωρίς ποτέ να έχεις φόβο Θεού. Αν έχεις δει και έχεις αναγνωρίσει το έργο Του και γνωρίζεις ότι είναι Θεός, αλλά παραμένεις αδιάφορος και εντελώς αμετάβλητος, τότε είσαι ακόμα ένα μη κατακτημένο άτομο. Ένα κατακτημένο άτομο πρέπει να κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του. Θέλει να εισέλθει και να φτάσει σε υψηλότερες αλήθειες, παρόλο που δεν είναι ακόμα ικανός για κάτι τέτοιο. Το γεγονός ότι οι πράξεις του είναι δεσμευμένες και περιορισμένες οφείλεται μόνο στο ότι έχει περιορισμούς σε αυτά που μπορεί να εισπράξει. Όμως, πρέπει να κάνει τουλάχιστον ό,τι περνάει από το χέρι του, σύμφωνα με τις ικανότητές του. Αν μπορέσεις να κάνεις αυτά τα πράγματα, αυτό θα οφείλεται στο έργο της κατάκτησης. Ας υποθέσουμε ότι λες, «δεδομένου ότι Εκείνος μπορεί να εκφέρει τόσα πολλά λόγια που ο άνθρωπος δεν μπορεί, αν δεν είναι ο Θεός, τότε ποιος είναι;» Το ότι έχεις αυτού του είδους το σκεπτικό δεν σημαίνει κι ότι αναγνωρίζεις τον Θεό. Αν αναγνωρίζεις τον Θεό, θα πρέπει να το δείχνεις μέσα από τις πραγματικές ενέργειές σου. Είσαι επικεφαλής μιας εκκλησίας, αλλά δεν μπορείς να αποδώσεις δικαιοσύνη, εποφθαλμιάς τα χρήματα της εκκλησίας και συνεχώς τα διοχετεύεις στην τσέπη σου. Είναι αυτή αναγνώριση ότι υπάρχει Θεός; Ο Θεός είναι παντοδύναμος και πρέπει κανείς να Τον σέβεται. Πώς μπορείς να μη φοβάσαι, αν αναγνωρίζεις πραγματικά ότι υπάρχει Θεός; Αν είσαι ικανός να κάνεις τόσο ποταπά πράγματα, αυτό δείχνει ότι πραγματικά Τον αναγνωρίζεις; Είναι ο Θεός αυτό στο οποίο πιστεύεις; Αυτό στο οποίο πιστεύεις είναι ένας αόριστος Θεός, γι’ αυτό δεν φοβάσαι! Εκείνοι που αναγνωρίζουν πραγματικά και γνωρίζουν τον Θεό έχουν τον φόβο Του και φοβούνται να κάνουν οτιδήποτε Του αντιτίθεται ή δεν συμβαδίζει με τη συνείδησή τους. Ειδικότερα, φοβούνται να κάνουν οτιδήποτε γνωρίζουν ότι αντιβαίνει στο θέλημα του Θεού. Μόνο αυτό μπορεί να θεωρηθεί ως αναγνώριση της ύπαρξης του Θεού. Τι θα πρέπει να κάνεις όταν οι γονείς σου σε αποτρέπουν από το να πιστεύεις στον Θεό; Πώς θα πρέπει να αγαπάς τον Θεό όταν ο άντρας σου, οποίος δεν πιστεύει, σου φέρεται καλά; Και πώς θα πρέπει να αγαπάς τον Θεό όταν οι αδελφοί και οι αδελφές σου σε απεχθάνονται; Αν Τον αναγνωρίζεις, τότε θα ενέργειες καταλλήλως και θα βιώνεις της πραγματικότητα σε όλες αυτές τις καταστάσεις. Αν οι ενέργειές σου δεν αποτελούν χειροπιαστή απόδειξη, και απλώς λες ότι αναγνωρίζεις την ύπαρξη του Θεού, τότε είσαι απλώς ένας φαφλατάς! Λες ότι πιστεύεις σ’ Εκείνον και ότι Τον αναγνωρίζεις. Όμως, με ποιον τρόπο Τον αναγνωρίζεις; Με ποιον τρόπο πιστεύεις σ’ Εκείνον; Τον σέβεσαι; Έχεις φόβο Θεού; Τον αγαπάς βαθιά μέσα σου; Όταν είσαι δυστυχισμένος και δεν έχεις κανέναν να στηριχθείς, νιώθεις ότι πρέπει να αγαπάς τον Θεό, και μετά ξεχνάς τα πάντα. Αυτό δεν είναι αγάπη για τον Θεό ή πίστη στον Θεό! Τι είναι αυτό που θέλει ο Θεός, εν τέλει, να επιτύχει ο άνθρωπος; Όλες οι καταστάσεις που ανέφερα, όπως η σκέψη ότι είσαι σπουδαίος, η αίσθηση ότι μπορείς να τα πιάνεις γρήγορα, να ελέγχεις τους άλλους, να κοιτάς αφ’ υψηλού τους άλλους, να κρίνεις τους άλλους βάσει της εμφάνισής τους, να εκφοβίζεις τίμιους ανθρώπους, να εποφθαλμιάς τα χρήματα της εκκλησίας και ούτω καθεξής - αυτό που πρέπει να φανεί σ’ εσένα, αφότου κατακτηθείς, είναι ότι έχεις απαλλαχτεί από ένας μέρος αυτών των διεφθαρμένων σατανικών διαθέσεων.

Το έργο της κατάκτησης που γίνεται σε εσάς έχει βαθύτατη σημασία. Πρώτον, ο σκοπός αυτού του έργου είναι να οδηγήσει στην τελείωση μια ομάδα ανθρώπων, δηλαδή, να τους οδηγήσει στην τελείωση δημιουργώντας μια ομάδα νικητών, ως την πρώτη ομάδα ανθρώπων που έχουν φτάσει στην τελείωση, δηλαδή τα πρωτοκάρπια. Δεύτερον, είναι να επιτρέψει στα δημιουργημένα πλάσματα να απολαύσουν την αγάπη του Θεού, να λάβουν τη σπουδαιότερη σωτηρία του Θεού και να λάβουν την πλήρη σωτηρία του Θεού. Αυτό που επιτρέπει στον άνθρωπο να απολαύσει, δεν είναι μόνο έλεος, αγάπη και τρυφερότητα, αλλά, πάνω απ’ όλα, παίδευση και κρίση. Από τη δημιουργία του κόσμου μέχρι σήμερα, όλα όσα έχει κάνει ο Θεός στο έργο Του είναι αγάπη, χωρίς κανένα μίσος για τον άνθρωπο. Ακόμα και η παίδευση και η κρίση που έχετε δει, είναι επίσης αγάπη, μια πιο αληθινή και πιο πραγματική αγάπη: αυτή η αγάπη οδηγεί τον άνθρωπο στη σωστή οδό της ανθρώπινης ζωής. Τρίτον, είναι να γίνει μάρτυρας ενώπιον του Σατανά. Τέταρτον, είναι να θέσει τα θεμέλια για τη διάδοση του μελλοντικού ευαγγελικού έργου. Όλο το έργο που έχει κάνει αποσκοπεί να οδηγήσει τους ανθρώπους στη σωστή οδό της ανθρώπινης ζωής, ώστε να μπορούν να έχουν την κανονική ζωή του ανθρώπινου είδους, επειδή ο άνθρωπος δεν γνωρίζει πώς να ζήσει τη ζωή του. Χωρίς μια τέτοια καθοδήγηση, το μόνο που θα μπορέσεις να κάνεις θα είναι να ζεις μια κενή ζωή, μια άχρηστη και χωρίς νόημα ζωή, και δεν θα γνωρίζεις καθόλου πώς να είσαι ένα φυσιολογικό άτομο. Αυτή είναι η βαθύτερη σημασία της κατάκτησης του ανθρώπου. Όλοι εσείς είστε απόγονοι του Μωάβ. Η πραγματοποίηση του έργου της κατάκτησης επάνω σας είναι η μεγάλη σωτηρία σας. Όλοι σας ζείτε σε έναν τόπο αμαρτίας και ακολασίας· είστε όλοι ακόλαστοι και αμαρτωλοί. Σήμερα, όχι μόνο μπορείτε να δείτε τον Θεό, αλλά, πάνω απ’ όλα, έχετε λάβει παίδευση και κρίση, έχετε λάβει τόσο βαθιά σωτηρία, δηλαδή, έχετε λάβει τη μέγιστη αγάπη του Θεού. Όλα όσα Εκείνος κάνει είναι πραγματική αγάπη για εσάς. Εκείνος δεν έχει καμία κακή πρόθεση. Σας κρίνει λόγω των αμαρτιών σας, ώστε να μπορέσετε να εξετάσετε τον εαυτό σας και να λάβετε αυτήν τη φοβερή σωτηρία. Όλα αυτά γίνονται για να κατεργαστεί τον άνθρωπο. Από την αρχή μέχρι το τέλος, ο Θεός κάνει τα μέγιστα για να σώσει τον άνθρωπο, και σε καμία περίπτωση δεν είναι πρόθυμος να καταστρέψει ολοσχερώς τους ανθρώπους που Εκείνος δημιούργησε με τα ίδια Του τα χέρια. Τώρα έχει έρθει ανάμεσά σας για να κάνει έργο· δεν αποτελεί αυτό ακόμα μεγαλύτερη σωτηρία; Αν σας μισούσε, θα έκανε ένα έργο τέτοιου μεγέθους για να σας καθοδηγήσει προσωπικά; Γιατί να υποφέρει τόσο; Ο Θεός δεν σας μισεί ούτε έχει κακές προθέσεις απέναντί σας. Θα πρέπει να γνωρίζετε ότι η αγάπη του Θεού είναι η πιο αληθινή αγάπη. Μόνο λόγω της ανυπακοής των ανθρώπων, πρέπει Εκείνος να τους σώσει μέσω της κρίσης· διαφορετικά, δεν θα σώζονταν. Καθότι δεν γνωρίζετε πώς να ζήσετε τη ζωή σας ή πώς να ζείτε, και ζείτε σε αυτόν τον ακόλαστο και αμαρτωλό τόπο και είστε ακόλαστοι και αισχροί διάβολοι, Εκείνος δεν αντέχει να σας αφήσει να γίνετε ακόμα πιο διεφθαρμένοι, αλλά και ούτε αντέχει να σας βλέπει να ζείτε σε ένα βρομερό τόπο σαν κι αυτόν, όπου ο Σατανάς σας ποδοπατά κατά βούληση ή να σάς αφήνει να πέσετε στον Άδη. Το μόνο που θέλει Εκείνος είναι να αποκτήσει αυτήν την ομάδα από εσάς και να σας σώσει τελείως. Αυτός είναι ο βασικός σκοπός για τον οποίον επιτελεί το έργο της κατάκτησης σε εσάς· είναι μόνο για τη σωτηρία. Αν δεν μπορείς να δεις ότι όλα όσα γίνονται επάνω σου είναι αγάπη και σωτηρία, αν νομίζεις ότι είναι απλώς μια μέθοδος, ένας τρόπος βασανισμού του ανθρώπου και κάτι αναξιόπιστο, τότε μπορείς κάλλιστα να επιστρέψεις στον κόσμο σου και να υποφέρεις από τους πόνους και τις κακουχίες! Αν είσαι πρόθυμος να ακολουθήσεις αυτό το ρεύμα και να απολαύσεις αυτήν την κρίση και αυτήν την τεράστια λύτρωση, να απολαύσεις όλη αυτήν την ευλογία, η οποία δεν μπορεί να βρεθεί οπουδήποτε στον κόσμο των ανθρώπων, και να απολαύσεις αυτήν την αγάπη, τότε να παραμείνεις υποταγμένος σε αυτό το ρεύμα για να αποδεχθείς το έργο της κατάκτησης, ώστε να φτάσεις στην τελείωση. Παρόλο που τώρα υποφέρεις από τον πόνο και τον εξευγενισμό λόγω της κρίσης, αυτός ο πόνος είναι πολύτιμος και γεμάτος νόημα. Αν και η παίδευση και η κρίση αποτελούν εξευγενισμό και ανηλεείς αποκαλύψεις στον άνθρωπο, γίνονται για να τον τιμωρήσουν για τις αμαρτίες του και να τιμωρήσουν τη σάρκα του, κανένα κομμάτι αυτού του έργου δεν προορίζεται για να καταδικάσει και να εξοντώσει τη σάρκα του. Οι βαριές αποκαλύψεις του λόγου αποσκοπούν όλες να σε οδηγήσουν στο σωστό μονοπάτι. Έχετε βιώσει προσωπικά τόσο πολύ από αυτό το έργο και, είναι ξεκάθαρο, ότι δεν σας έχει οδηγήσει σε κάποιο κακό μονοπάτι! Όλα αυτά γίνονται για να μπορέσετε να βιώσετε μια κανονική ανθρώπινη φύση, όλα αυτά είναι πράγματα τα οποία η κανονική ανθρώπινη φύση σας μπορεί να πετύχει. Κάθε στάδιο αυτού του έργου γίνεται βάσει των αναγκών σου, σύμφωνα με τις αδυναμίες σου και σύμφωνα με το πραγματικό ανάστημά σου, και κανένα αφόρητο βάρος δεν σας επιβάλλεται. Παρόλο που δεν μπορείς να το δεις αυτό ξεκάθαρα τώρα και νιώθεις ότι είμαι σκληρός μαζί σου, παρόλο που σκέφτεσαι συνεχώς ότι ο λόγος που σε παιδεύω και σε κρίνω καθημερινά και σε επιπλήττω καθημερινά είναι επειδή σε μισώ, και παρόλο που αυτό που λαμβάνεις είναι παίδευση και κρίση, στην πραγματικότητα είναι όλα αγάπη για εσένα, αλλά και μεγάλη προστασία για εσένα. Αν δεν μπορείς να αντιληφθείς το βαθύτερο νόημα αυτού του έργου, τότε απλώς δεν υπάρχει καμία περίπτωση για εσένα να συνεχίσεις την εμπειρία σου. Πρέπει να νιώσεις παρηγορημένος για μια τέτοιου είδους σωτηρία. Μην αρνείσαι να επανακτήσεις τις αισθήσεις σου. Εφόσον έχεις φτάσει μέχρι εδώ, θα πρέπει να βλέπεις ξεκάθαρα τη σημασία αυτού του έργου της κατάκτησης. Δεν θα πρέπει να έχεις πλέον τέτοιου είδους απόψεις!

Σχετικά με τη Βίβλο (3)

Δεν αποτελούν όλα όσα περιέχονται στη Βίβλο καταγραφή όσων έχει εκφράσει ο ίδιος ο Θεός. Η Βίβλος απλά τεκμηριώνει τα δύο προηγούμενα στάδια του έργου του Θεού, εκ των οποίων ένα μέρος είναι η καταγραφή των προβλέψεων των προφητών και άλλο ένα μέρος είναι οι εμπειρίες και η γνώση που αποτυπώθηκαν από ανθρώπους που χρησιμοποίησε ο Θεός στην πορεία του χρόνου. Οι ανθρώπινες εμπειρίες αλλοιώνονται από ανθρώπινες απόψεις και γνώσεις, κάτι που είναι αναπόφευκτο. Πολλά από τα βιβλία της Βίβλου περικλείουν ανθρώπινες αντιλήψεις, ανθρώπινες προκαταλήψεις και ανθρώπινες παράλογες ερμηνείες. Βεβαίως, τα περισσότερα από όσα έχουν λεχθεί είναι το αποτέλεσμα της διαφώτισης και της φώτισης του Αγίου Πνεύματος και αποτελούν σωστές ερμηνείες — εντούτοις, και πάλι δεν μπορούμε να πούμε ότι εκφράζουν την αλήθεια με απόλυτη ακρίβεια. Οι απόψεις τους για ορισμένα θέματα δεν είναι τίποτε άλλο παρά η γνώση της προσωπικής εμπειρίας ή η διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος. Οι προβλέψεις των προφητών προέρχονταν από προσωπικές οδηγίες του Θεού: Οι προφητείες του Ησαΐα, του Δανιήλ, του Έζρα, του Ιερεμία και του Ιεζεκιήλ προήλθαν από την άμεση οδηγία του Αγίου Πνεύματος, αυτοί οι άνθρωποι ήταν μάντεις, είχαν λάβει το Πνεύμα της προφητείας, ήταν όλοι τους προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης. Κατά τη διάρκεια της Εποχής του Νόμου, αυτοί οι άνθρωποι, οι οποίοι είχαν λάβει την έμπνευση του Ιεχωβά, εξέφρασαν πολλές προφητείες, οι οποίες ήλθαν με οδηγία απευθείας από τον Ιεχωβά. Και γιατί ο Ιεχωβά εργάστηκε μέσα σε αυτούς; Επειδή ο λαός του Ισραήλ ήταν ο εκλεκτός λαός του Θεού: Το έργο των προφητών έπρεπε να επιτελεστεί ανάμεσά τους και ήταν ικανοί να λάβουν αυτές τις αποκαλύψεις. Στην πραγματικότητα, οι ίδιοι δεν κατανοούσαν τις αποκαλύψεις του Θεού σε αυτούς. Το Άγιο Πνεύμα εξέφρασε αυτά τα λόγια μέσα από το στόμα τους, έτσι ώστε ο λαός του μέλλοντος να τα κατανοήσει και να δει ότι ήταν πράγματι το έργο του Πνεύματος του Θεού, του Αγίου Πνεύματος και δεν προήλθε από τον άνθρωπο, και να τους δώσει την επιβεβαίωση του έργου του Αγίου Πνεύματος. Κατά τη διάρκεια της Εποχής της Χάριτος, ο ίδιος ο Ιησούς επιτέλεσε όλο αυτό το έργο αντ’ αυτών κι έτσι οι άνθρωποι δεν εξέφραζαν πλέον προφητείες. Άρα ήταν ο Ιησούς προφήτης; Ο Ιησούς ήταν, βεβαίως, προφήτης, αλλά ήταν επίσης σε θέση να επιτελέσει το έργο των αποστόλων: Μπορούσε και να εκφράσει προφητείες και να κηρύξει και να διδάξει τους ανθρώπους σε όλη τη χώρα. Ωστόσο, το έργο που επιτέλεσε και η ταυτότητα που εκπροσωπούσε δεν ταυτίζονταν. Ήλθε για να λυτρώσει όλη την ανθρωπότητα, να λυτρώσει τον άνθρωπο από την αμαρτία. Ήταν προφήτης και απόστολος, αλλά πάνω από όλα ήταν Χριστός. Ένας προφήτης μπορεί να εκφράσει προφητείες, αλλά δεν μπορεί να ειπωθεί ότι είναι Χριστός. Εκείνη την εποχή, ο Ιησούς εξέφρασε πολλές προφητείες και έτσι μπορεί να ειπωθεί ότι ήταν προφήτης, αλλά δεν μπορεί να ειπωθεί ότι ήταν προφήτης και γι' αυτό δεν ήταν Χριστός. Κι αυτό επειδή εκπροσωπούσε τον ίδιο τον Θεό επιτελώντας ένα στάδιο του έργου και η ταυτότητά Του ήταν διαφορετική από εκείνη του Ησαΐα: Ήλθε να ολοκληρώσει το έργο της λύτρωσης και προσέφερε επίσης ζωή στον άνθρωπο και το Πνεύμα του Θεού κατήλθε απευθείας πάνω Του. Στο έργο που επιτέλεσε δεν υπήρχε έμπνευση από το Πνεύμα του Θεού ή οδηγίες από τον Ιεχωβά. Αντ’ αυτού, το Πνεύμα εργάστηκε απευθείας — πράγμα που αρκεί για να αποδείξει ότι ο Ιησούς δεν ισοδυναμούσε με προφήτη. Το έργο που επιτέλεσε ήταν το έργο της λύτρωσης και οι προφητείες έρχονταν σε δεύτερη μοίρα. Ήταν προφήτης, απόστολος και πάνω από όλα ήταν ο Λυτρωτής. Οι προφήτες, εν τω μεταξύ, μπορούσαν μόνο να εκφράζουν προφητείες και αδυνατούσαν να εκπροσωπήσουν το Πνεύμα του Θεού επιτελώντας οποιοδήποτε άλλο έργο. Επειδή ο Ιησούς επιτέλεσε μεγάλο έργο που δεν είχε επιτελεστεί ποτέ πριν από τον άνθρωπο και επιτέλεσε το έργο της λύτρωσης της ανθρωπότητας, διέφερε από τον Ησαΐα και τους ομοίους του. Κάποιοι άνθρωποι δεν αποδέχονται το ρεύμα του σήμερα επειδή αυτό τους εμποδίζει. Λένε: «Στην Παλαιά Διαθήκη πολλοί προφήτες εξέφρασαν πολλά — γιατί δεν ήταν κι αυτοί ενσαρκωμένος Θεός; Ο Θεός του σήμερα εκφράζει λόγο — είναι αρκετό αυτό για να αποδείξει ότι είναι ο ενσαρκωμένος Θεός; Δεν έχεις τη Βίβλο σε υψηλή εκτίμηση, ούτε τη μελετάς — άρα πού βασίζεις την άποψη ότι είναι η ενσάρκωση του Θεού; Λες ότι έχουν λάβει οδηγία από το Άγιο Πνεύμα και πιστεύεις ότι αυτό το στάδιο του έργου είναι έργο που επιτελεί προσωπικά ο Θεός — αλλά πού το βασίζεις αυτό; Επικεντρώνεις την προσοχή σου στον λόγο του Θεού σήμερα, φαίνεται σαν να έχεις αρνηθεί τη Βίβλο και την έβαλες κατά μέρος». Οπότε λένε ότι πιστεύεις σε αίρεση, ότι ανήκεις σε σατανική λατρεία.

 

  Εάν επιθυμείς να γίνεις μάρτυρας του έργου του Θεού κατά τις έσχατες ημέρες, τότε πρέπει να κατανοήσεις την πραγματική ιστορία της Βίβλου, τη δομή της Βίβλου και την ουσία της Βίβλου. Την σήμερον ημέρα, οι άνθρωποι πιστεύουν ότι η Βίβλος είναι ο Θεός και ότι ο Θεός είναι η Βίβλος. Επίσης, πιστεύουν ότι όλα όσα λέει η Βίβλος ήταν τα μόνα λόγια που εξέφρασε ο Θεός και ότι όλα ειπώθηκαν από τον Θεό. Όσοι πιστεύουν στον Θεό πιστεύουν ακόμη ότι παρόλο που και τα εξήντα έξι βιβλία της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης γράφτηκαν από ανθρώπους, όλα αυτά δόθηκαν με την έμπνευση του Θεού και αποτελούν καταγραφή των ομιλιών του Αγίου Πνεύματος. Αυτό αποτελεί τη λανθασμένη ερμηνεία των ανθρώπων και δεν συνάδει απόλυτα με τα γεγονότα. Στην πραγματικότητα, εκτός από τα βιβλία των προφητειών, το μεγαλύτερο μέρος της Παλαιάς Διαθήκης αποτελεί ιστορικό αρχείο. Ορισμένες από τις επιστολές της Καινής Διαθήκης προέρχονται από τις εμπειρίες των ανθρώπων και ορισμένες προέρχονται από τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος. Οι επιστολές του Παύλου, παραδείγματος χάριν, προέκυψαν από το έργο ενός ανθρώπου, ήταν όλες το αποτέλεσμα της διαφώτισης του Αγίου Πνεύματος και γράφτηκαν για τις εκκλησίες, ήταν λόγια προτροπής και ενθάρρυνσης για τους αδελφούς και τις αδελφές των εκκλησιών. Δεν ήταν λόγια που εξέφρασε το Άγιο Πνεύμα — ο Παύλος δεν μπορούσε να μιλήσει εξ ονόματος του Αγίου Πνεύματος, ούτε ήταν προφήτης, πολύ λιγότερο δε, είδε τα οράματα που είδε ο Ιωάννης. Οι επιστολές του γράφτηκαν για τις εκκλησίες της Εφέσου, της Θεσσαλονίκης, της Γαλατίας και άλλων εκκλησιών. Έτσι, οι επιστολές του Παύλου στην Καινή Διαθήκη είναι επιστολές, τις οποίες έγραψε ο Παύλος για τις εκκλησίες και όχι έμπνευση από το Άγιο Πνεύμα, ούτε είναι οι άμεσες ομιλίες του Αγίου Πνεύματος. Είναι απλώς λόγια προτροπής, παρηγοριάς και ενθάρρυνσης που έγραψε για τις εκκλησίες κατά τη διάρκεια του έργου του. Συνεπώς, και αυτές αποτελούν μια καταγραφή του μεγαλύτερου μέρους του έργου του Παύλου εκείνον τον καιρό. Γράφτηκαν για όλους τους αδελφούς και τις αδελφές του Κυρίου και είχαν σκοπό να κάνουν τους αδελφούς και τις αδελφές όλων των εκκλησιών εκείνη την εποχή να ακολουθήσουν τις συμβουλές του και να συμμορφωθούν με τις οδούς του Κυρίου Ιησού. Ο Παύλος επ’ ουδενί δεν είπε, είτε πρόκειται για εκκλησίες εκείνης της εποχής είτε για αυτές του μέλλοντος, ότι όλοι πρέπει να τρώνε και να πίνουν όσα εκείνος έγραψε, ούτε είπε ότι όλα τα λόγια του προέρχονταν από τον Θεό. Σύμφωνα με τις συνθήκες της εκκλησίας εκείνης της εποχής, απλώς επικοινώνησε με τους αδελφούς και τις αδελφές, τους ενθάρρυνε και τους ενέπνευσε πίστη. Και απλώς κήρυξε ή υπενθύμισε στους ανθρώπους και τους παρότρυνε. Τα λόγια του βασίζονταν στο δικό του φορτίο και υποστήριζε τους ανθρώπους μέσω αυτών. Επιτέλεσε το έργο ενός αποστόλου των εκκλησιών εκείνης της εποχής, ήταν ένας εργάτης που χρησιμοποιήθηκε από τον Κύριο Ιησού και έτσι του δόθηκε η ευθύνη των εκκλησιών, ήταν επιφορτισμένος με την επιτέλεση του έργου των εκκλησιών, έπρεπε να μάθει την κατάσταση των αδελφών και γι’ αυτό έγραψε επιστολές για όλους τους αδελφούς και τις αδελφές του Κυρίου. Όλα όσα εποικοδομητικά και θετικά είπε για τους ανθρώπους ήταν σωστά, αλλά δεν εκπροσωπούσαν τις ομιλίες του Αγίου Πνεύματος και δεν μπορούσε να εκπροσωπεί τον Θεό. Αποτελεί εξωφρενική ερμηνεία και τεράστια βλασφημία όταν οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν τα αρχεία των εμπειριών ενός ανθρώπου και τις επιστολές ενός ανθρώπου ως τον λόγο που εκφράζει το Άγιο Πνεύμα στις εκκλησίες! Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τις επιστολές που έγραψε ο Παύλος για τις εκκλησίες. Οι επιστολές του γράφτηκαν για τους αδελφούς και τις αδελφές βάσει των συνθηκών και της κατάστασης κάθε εκκλησίας εκείνον τον καιρό και είχαν σκοπό να προτρέψουν τους αδελφούς και τις αδελφές του Κυρίου, ώστε να μπορέσουν να λάβουν τη χάρη του Κυρίου Ιησού. Οι επιστολές του είχαν σκοπό να αφυπνίσουν τους αδελφούς και τις αδελφές εκείνης της εποχής. Μπορεί να ειπωθεί ότι αυτό ήταν το δικό του φορτίο και ήταν επίσης το φορτίο που του έδωσε το Άγιο Πνεύμα. Εν τέλει, ήταν ένας απόστολος που καθοδήγησε τις εκκλησίες του καιρού εκείνου, που έγραψε επιστολές για τις εκκλησίες και τις παρότρυνε — αυτό ήταν το καθήκον του. Η ταυτότητά του ήταν απλώς εκείνη ενός εργαζόμενου αποστόλου και ήταν απλώς ένας απόστολος που απεστάλη από τον Θεό. Δεν ήταν ούτε προφήτης ούτε μάντης. Έτσι, ο ίδιος θεωρούσε το δικό του έργο και τη ζωή των αδελφών ως υψίστης σημασίας. Συνεπώς, δεν μπορούσε να μιλήσει εξ ονόματος του Αγίου Πνεύματος. Τα λόγια του δεν ήταν τα λόγια του Αγίου Πνεύματος, πολύ λιγότερο δε, θα μπορούσε να ειπωθεί ότι ήταν τα λόγια του Θεού, διότι ο Παύλος δεν ήταν τίποτα παραπάνω από ένα πλάσμα του Θεού και σίγουρα δεν ήταν η ενσάρκωση του Θεού. Η ταυτότητά του δεν ήταν ίδια με αυτή του Ιησού. Ο λόγος του Ιησού ήταν ο λόγος του Αγίου Πνεύματος, ήταν ο λόγος του Θεού, διότι η ταυτότητά Του ήταν εκείνη του Χριστού — του Υιού του Θεού. Πώς θα μπορούσε να εξισωθεί μαζί Του ο Παύλος; Εάν οι άνθρωποι βλέπουν τις επιστολές ή τα λόγια του Παύλου ως τις ομιλίες του Αγίου Πνεύματος και τα λατρεύουν ως Θεό, τότε μπορεί να ειπωθεί ότι δεν ξέρουν να κάνουν καμιά διάκριση. Για να μιλήσουμε πιο σκληρά, δεν είναι αυτό σαφώς βλασφημία; Πώς θα μπορούσε ένας άνθρωπος να μιλήσει εξ ονόματος του Θεού; Και πώς θα μπορούσαν οι άνθρωποι να προσκυνήσουν ενώπιον των καταγραφών των επιστολών του και όσων εξέφρασε σαν να ήταν ένα ιερό βιβλίο ή ένα θεϊκό βιβλίο; Θα μπορούσε ο λόγος του Θεού τυχόν να εκφραστεί από έναν άνθρωπο; Πώς θα μπορούσε ένας άνθρωπος να μιλήσει εξ ονόματος του Θεού; Οπότε, τι λες εσύ — οι επιστολές που έγραψε για τις εκκλησίες δεν θα μπορούσαν να έχουν αλλοιωθεί με τις δικές του ιδέες; Πώς θα μπορούσαν να μην έχουν αλλοιωθεί με ανθρώπινες ιδέες; Έγραψε επιστολές για τις εκκλησίες με βάση τις προσωπικές του εμπειρίες και τη δική του ζωή. Παραδείγματος χάριν, ο Παύλος έγραψε μια επιστολή στις εκκλησίες της Γαλατίας που περιείχε μια συγκεκριμένη άποψη, και ο Πέτρος έγραψε μια άλλη, η οποία περιείχε μια άλλη άποψη. Ποια από τις δύο προήλθε από το Άγιο Πνεύμα; Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά. Ως εκ τούτου, μπορεί να ειπωθεί ότι και οι δύο φέρουν ένα φορτίο για τις εκκλησίες, όμως οι επιστολές τους εκπροσωπούν το ανάστημα τους, εκπροσωπούν την προσφορά και την υποστήριξη τους προς τους αδελφούς και τις αδελφές, και το φορτίο τους προς τις εκκλησίες, και εκπροσωπούν μόνο το ανθρώπινο έργο. Δεν προήλθαν εξ ολοκλήρου από το Άγιο Πνεύμα. Αν λες ότι οι επιστολές του είναι ο λόγος του Αγίου Πνεύματος, τότε παραλογίζεσαι και διαπράττεις βλασφημία! Οι επιστολές του Παύλου και οι λοιπές επιστολές της Καινής Διαθήκης ισοδυναμούν με τα απομνημονεύματα των πιο πρόσφατων πνευματικών μορφών. Είναι εφάμιλλες με τα βιβλία του Γουότσμαν Νι ή τις εμπειρίες του Λόρενς και ούτω καθεξής. Απλώς τα βιβλία των πρόσφατων πνευματικών μορφών δεν συμπεριλαμβάνονται στην Καινή Διαθήκη, αλλά η ουσία αυτών των ανθρώπων είναι ίδια: Ήταν άνθρωποι που χρησιμοποιήθηκαν από το Άγιο Πνεύμα κατά τη διάρκεια μιας συγκεκριμένης περιόδου και δεν μπορούσαν να εκπροσωπήσουν άμεσα τον Θεό.

 

Τραγούδι Γλυκιάς Αγάπης

Εμπειρία της αληθινής αγάπης του Θεού | Τραγούδι Γλυκιάς Αγάπης | Ποίηση Χριστιανικής Εκκλησίας 

Βαθιά μέσα στην καρδιά μου, είναι η αγάπη Σου. Τόσο γλυκιά, έρχομαι κοντά Σου. Nα νοιάζoμαι για Σένα γλυκαίνει την καρδιά μου, να Σε υπηρετώ με όλο το μυαλό μου. 

Οδηγώντας την καρδιά μου, είναι η αγάπη Σου. Ακολουθώ τα βήματά της αγάπης Σου. 

Κινούμαι σύμφωνα με τα μάτια Σου, η αγάπη δείχνει τη χαρά της καρδιάς μου. 

Η αγάπη δείχνει τη χαρά της καρδιάς μου. 

Τώρα μένω σε έναν άλλο κόσμο, κανείς εκτός από Εσένα είναι μαζί μου. 

Με αγαπάς, Σε αγαπώ, ούτε θλίψη ούτε λύπη μας ενοχλεί. 

Oύτε θλίψη ούτε λύπη μας ενοχλεί. Οι δυσάρεστες αναμνήσεις φεύγουν μακριά. 

Οι δυσάρεστες αναμνήσεις φεύγουν μακριά. 

Σε ακολουθώ με αγάπη, είμαι κοντά Σου, η ευτυχία μας γεμίζει. 

Σαφής για τη θέλημά Σου, απλώς σε υπακούω, απρόθυμος να Σε παρακούσω. 

Θα ζήσω ενώπιον Σου, περισσότερο από ποτέ, δεν μπορώ να είμαι μακριά Σου πάλι. 

Nα σκέφτομαι και να γεύομαι τα λόγια Σου, αγαπώ αυτό που έχεις, αυτό που Eίσαι. 

Aγαπώ αυτό που έχεις, αυτό που Eίσαι. 

Θέλω να Είσαι η ζωή μου. Σε αφήνω να πάρεις την καρδιά μου. 

Ω! Σε αγαπώ Σε αγαπώ. Έχω κατακτηθεί από την αγάπη Σου, 

έτσι είμαι τυχερός να ολοκληρωθώ για να ικανοποιήσω την καρδιά σου. Αλληλούια! Αλληλούια! Αλληλούια! Δόξα τω Θεώ! 

Αλληλούια! Αλληλούια! Αλληλούια! Δόξα τω Θεώ! 

Αλληλούια! Αλληλούια! Αλληλούια! Δόξα τω Θεώ! 

Αλληλούια! Αλληλούια! Αλληλούια! Δόξα τω Θεώ! 

Από το βιβλίο «Ακολουθήστε τον Αμνό και τραγουδήστε νέα τραγούδια»

ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ ΙΩΑΝΝΟΥ|εκκλησίας|Άγιο Πνεύμα

1. Αποκάλυψις Ιησού Χριστού, την οποίαν έδωκεν εις αυτόν ο Θεός, διά να δείξη εις τους δούλους αυτού όσα πρέπει να γείνωσι ταχέως, και εφανέρωσεν αυτά αποστείλας διά του αγγέλου αυτού εις τον δούλον αυτού Ιωάννην, 

2. όστις εμαρτύρησε τον λόγον του Θεού και την μαρτυρίαν του Ιησού Χριστού και όσα είδε. 

3. Μακάριος ο αναγινώσκων και οι ακούοντες τους λόγους της προφητείας και φυλάττοντες τα γεγραμμένα εν αυτή· διότι ο καιρός είναι πλησίον. 

4. Ο Ιωάννης προς τας επτά εκκλησίας τας εν τη Ασία· χάρις υμίν και ειρήνη από του ο ων και ο ην και ο ερχόμενος· και από των επτά πνευμάτων, τα οποία είναι ενώπιον του θρόνου αυτού, 

5. και από του Ιησού Χριστού, όστις είναι ο μάρτυς ο πιστός, ο πρωτότοκος εκ των νεκρών και ο άρχων των βασιλέων της γης. Εις τον αγαπήσαντα ημάς και λούσαντα ημάς από των αμαρτιών ημών με το αίμα αυτού, 

6. και όστις έκαμεν ημάς βασιλείς και ιερείς εις τον Θεόν και Πατέρα αυτού, εις αυτόν είη η δόξα και το κράτος εις τους αιώνας των αιώνων· αμήν. 

7. Ιδού, έρχεται μετά των νεφελών, και θέλει ιδεί αυτόν πας οφθαλμός και εκείνοι οίτινες εξεκέντησαν αυτόν, και θέλουσι θρηνήσει επ' αυτόν πάσαι αι φυλαί της γης. Ναι, αμήν. 

8. Εγώ είμαι το Α και το Ω, αρχή και τέλος, λέγει ο Κύριος, ο ων και ο ην και ο ερχόμενος, ο παντοκράτωρ. 

9. Εγώ ο Ιωάννης, ο και αδελφός σας και συγκοινωνός εις την θλίψιν και εις την βασιλείαν και την υπομονήν του Ιησού Χριστού, ήμην εν τη νήσω τη καλουμένη Πάτμω διά τον λόγον του Θεού και διά την μαρτυρίαν του Ιησού Χριστού. 

10. Κατά την κυριακήν ημέραν ήλθον εις έκστασιν πνευματικήν, και ήκουσα οπίσω μου φωνήν μεγάλην ως σάλπιγγος, 

11. ήτις έλεγεν· Εγώ είμαι το Α και το Ω, ο πρώτος και ο έσχατος· και, ό,τι βλέπεις, γράψον εις βιβλίον και πέμψον εις τας επτά εκκλησίας, τας εν τη Ασία, εις Έφεσον και εις Σμύρνην και εις Πέργαμον και εις Θυάτειρα και εις Σάρδεις και εις Φιλαδέλφειαν και εις Λαοδίκειαν. 

12. Και εστράφην να ίδω την φωνήν, ήτις ελάλησε μετ' εμού· και στραφείς είδον επτά λυχνίας χρυσάς, 

13. και εν μέσω των επτά λυχνιών είδον ένα όμοιον με υιόν ανθρώπου, ενδεδυμένον ποδήρη χιτώνα και περιεζωσμένον πλησίον των μαστών ζώνην χρυσήν. 

14. Η δε κεφαλή αυτού και αι τρίχες ήσαν λευκαί και ως μαλλίον λευκόν, ως χιών· και οι οφθαλμοί αυτού ως φλόξ πυρός, 

15. και οι πόδες αυτού όμοιοι με χαλκολίβανον, ως εν καμίνω πεπυρωμένοι, και η φωνή αυτού ως φωνή υδάτων πολλών, 

16. και είχεν εν τη δεξιά αυτού χειρί επτά αστέρας, και εκ του στόματος αυτού του εξήρχετο ρομφαία δίστομος οξεία, και η όψις αυτού έλαμπεν ως ο ήλιος λάμπει εν τη δυνάμει αυτού. 

17. Και ότε είδον αυτόν, έπεσα προς τους πόδας αυτού ως νεκρός, και επέθηκε την δεξιάν αυτού χείρα επ' εμέ; λέγων μοι· Μη φοβού· εγώ είμαι ο πρώτος και ο έσχατος 

18. και ο ζων, και έγεινα νεκρός, και ιδού, είμαι ζων εις τους αιώνας των αιώνων, αμήν, και έχω τα κλειδία του άδου και του θανάτου. 

19. Γράψον όσα είδες και όσα είναι και όσα μέλλουσι να γείνωσι μετά ταύτα· 

20. το μυστήριον των επτά αστέρων, τους οποίους είδες εν τη δεξιά μου, και τας επτά λυχνίας τας χρυσάς. Οι επτά αστέρες είναι οι άγγελοι των επτά εκκλησιών, και αι επτά λυχνίαι, τας οποίας είδες, είναι αι επτά εκκλησίαι.