Μία φυσιολογική πνευματική ζωή οδηγεί τους ανθρώπους στον σωστό δρόμο

Έχετε διανύσει μόνο ένα πολύ μικρό κομμάτι του μονοπατιού ενός πιστού στον Θεό και δεν έχετε εισέλθει ακόμη στον σωστό δρόμο, οπότε απέχετε ακόμη πολύ από τα να επιτύχετε το πρότυπο του Θεού. Τη στιγμή αυτή, το ανάστημά σας δεν είναι αρκετό για να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις Του. Λόγω της ποιότητάς σας αλλά και της έμφυτης διεφθαρμένης φύσης σας, αντιμετωπίζετε πάντοτε του έργο του Θεού απερίσκεπτα και δεν το παίρνετε στα σοβαρά. Αυτό είναι το μεγαλύτερο μειονέκτημά σας. Επιπλέον, είστε ανίκανοι να βρείτε το μονοπάτι του Αγίου Πνεύματος. Οι περισσότεροι από εσάς δεν το κατανοείτε και δεν το βλέπετε ξεκάθαρα. Επίσης, οι περισσότεροι από εσάς δεν δίνετε προσοχή στο θέμα αυτό και είστε μάλιστα λιγότερο σοβαροί επί αυτού. Αν συνεχίσετε να συμπεριφέρεστε με τέτοιο τρόπο και δεν γνωρίζετε το έργο του Αγίου Πνεύματος, τότε το μονοπάτι που πορεύεστε ως πιστοί στον Θεό θα είναι μάταιο.

Ο θρησκευτικός τρόπος υπηρεσίας πρέπει να απαγορευτεί

Από την αρχή του έργου Του σε ολόκληρο το σύμπαν, ο Θεός έχει προορίσει πολλούς ανθρώπους για να Τον υπηρετούν, συμπεριλαμβανομένων ανθρώπων από κάθε έκφανση της ζωής. Ο σκοπός Του είναι να εκπληρωθεί το θέλημά Του και να ολοκληρωθεί το έργο Του. Αυτός είναι ο σκοπός του Θεού κατά την επιλογή των ανθρώπων για να Τον υπηρετήσουν. Ο κάθε άνθρωπος που υπηρετεί τον Θεό πρέπει να κατανοεί αυτό το θέλημα του Θεού. Μέσω αυτού του έργου Του, οι άνθρωποι μπορούν καλύτερα να δουν τη σοφία και την παντοδυναμία του Θεού κι επίσης να δουν τις αρχές του έργου Του στη γη. Ο Θεός στην πραγματικότητα έρχεται στη γη για να κάνει το έργο Του, ερχόμενος σε επαφή με τους ανθρώπους, ώστε κι εκείνοι να γνωρίσουν πιο καθαρά τις πράξεις Του. Σήμερα, εσείς, η oμάδα σας, είστε τυχεροί που υπηρετείτε τον πρακτικό Θεό.

Το μονοπάτι... (1)

Το μονοπάτι... (1)

Στη διάρκεια της ζωής του, κανένα άτομο δεν γνωρίζει τι είδους αναποδιές πρόκειται να συναντήσει, ούτε γνωρίζει σε τι είδους εξευγενισμό θα υποβληθεί. Για μερικούς, αυτό συμβαίνει στη δουλειά τους, για άλλους στις μελλοντικές τους προοπτικές, για μερικούς στην οικογένειά τους και για άλλους στον γάμο τους. Αλλά η διαφορά που έχουμε απ’ αυτούς είναι ότι σήμερα, εμείς, αυτή η ομάδα ανθρώπων, υποφέρουμε για τον λόγο του Θεού. Με άλλα λόγια, όπως κάποιος ο οποίος υπηρετεί τον Θεό, έχουμε υποφέρει από αναποδιές, καθώς ακολουθούμε το μονοπάτι της πίστης προς Αυτόν, κι αυτό είναι το μονοπάτι που ακολουθούν όλοι οι πιστοί και είναι η οδός που βρίσκεται κάτω από τα πόδια όλων μας. Απ’ αυτό ακριβώς το σημείο ξεκινάμε επισήμως την πορεία της πίστης μας προς τον Θεό, σηκώνουμε την αυλαία της ζωής μας ως ανθρώπινα όντα και εισερχόμαστε στο σωστό μονοπάτι της ζωής. Είναι, δηλαδή, όταν εισερχόμαστε στο σωστό μονοπάτι του Θεού ο οποίος ζει δίπλα στους ανθρώπους, το οποίο ακολουθούν οι φυσιολογικοί άνθρωποι.

Το μυστήριο της ενσάρκωσης (3)

Όταν ο Θεός διεξάγει το έργο Του, δεν έρχεται για να εμπλακεί σε οποιαδήποτε οικοδόμηση ή κίνημα. Έρχεται για να εκπληρώσει τη διακονία Του. Κάθε φορά που ενσαρκώνεται, το κάνει μόνο για να επιτύχει ένα στάδιο του έργου και να εγκαινιάσει μια νέα εποχή. Τώρα έχει έρθει η Εποχή της Βασιλείας, και η εκπαίδευση για τη βασιλεία. Αυτό το στάδιο του έργου δεν είναι έργο του ανθρώπου, ούτε έχει στόχο την κατεργασία του ανθρώπου από τον Θεό μέχρι ενός συγκεκριμένου βαθμού. Έχει στόχο να ολοκληρώσει ένα μέρος του έργου του Θεού. Το έργο Του δεν είναι έργο του ανθρώπου, δεν έχει στόχο να επιτύχει ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα όσον αφορά την κατεργασία του ανθρώπου από τον Θεό προτού εγκαταλείψει τη γη. Έχει στόχο να εκπληρώσει πλήρως τη διακονία Του και να τελειώσει το έργο που οφείλει να επιτελέσει, δηλαδή να κάνει τις σωστές ρυθμίσεις για το έργο Του επί γης, και έτσι να δοξαστεί. Το έργο του ενσαρκωμένου Θεού διαφέρει από εκείνο που χρησιμοποιείται από το Άγιο Πνεύμα. Όταν ο Θεός επιτελεί το έργο Του επί γης, Τον απασχολεί μόνο η εκπλήρωση της διακονίας Του. Όσον αφορά όλα τα άλλα θέματα που δεν σχετίζονται με τη διακονία Του, ουσιαστικά δεν συμμετέχει καθόλου, έστω και κάνοντας τα στραβά μάτια. Απλώς διεξάγει το έργο που οφείλει και ουδόλως ανησυχεί για το έργο που οφείλει να επιτελέσει ο άνθρωπος. Το έργο που επιτελεί είναι μόνο αυτό που σχετίζεται με την εποχή στην οποία Αυτός βρίσκεται και τη διακονία που οφείλει να εκπληρώσει, σαν να μην είναι όλα τα υπόλοιπα θέματα ευθύνη Του. Δεν εφοδιάζεται με περισσότερες βασικές γνώσεις σχετικά με τη ζωή ως άνθρωπος και δεν μαθαίνει περισσότερες κοινωνικές δεξιότητες ή οτιδήποτε άλλο εμπίπτει στην κατανόηση του ανθρώπου. Δεν ενδιαφέρεται καθόλου για όλα όσα οφείλει να διαθέτει ο άνθρωπος και απλά επιτελεί το έργο που είναι καθήκον Του. Συνεπώς, ο άνθρωπος θεωρεί ότι ο ενσαρκωμένος Θεός είναι ανεπαρκής σε πάρα πολλά θέματα, ακόμη και στον βαθμό που κάνει τα στραβά μάτια σε πολλά που θα πρέπει να διαθέτει ένας άνθρωπος, και δεν κατανοεί αυτά τα θέματα. Θέματα όπως η γενική γνώση της ζωής, καθώς και οι αρχές της συμπεριφοράς και των κοινωνικών σχέσεων φαίνεται ότι δεν έχουν καμία σχέση με Αυτόν. Παρόλα αυτά, εσύ δεν μπορείς να διαισθανθείς από τον ενσαρκωμένο Θεό το παραμικρό ίχνος μη κανονικής συμπεριφοράς. Με άλλα λόγια, η ανθρώπινη φύση Του διατηρεί μόνο τη ζωή Του ως συνηθισμένο άνθρωπο με την κανονική λογική του εγκεφάλου Του, δίνοντάς Του τη δυνατότητα να διακρίνει μεταξύ σωστού και λάθους. Ωστόσο, δεν είναι εφοδιασμένος με τίποτα άλλο, τα οποία είναι μόνο για τον άνθρωπο (δημιουργημένα όντα). Ο Θεός ενσαρκώνεται μόνο για να εκπληρώσει τη δική Του διακονία. Το έργο του απευθύνεται σε μια ολόκληρη εποχή και όχι σε κάποιο συγκεκριμένο άτομο ή τόπο. Το έργο του απευθύνεται προς ολόκληρο το σύμπαν. Αυτός είναι ο προσανατολισμός του έργου Του και η θεμελιώδης αρχή σύμφωνα με την οποία εργάζεται. Αυτό δεν μπορεί να αλλάξει από κανέναν, και ο άνθρωπος δεν μπορεί να συμμετάσχει. Κάθε φορά που ο Θεός ενσαρκώνεται, φέρνει μαζί Του το έργο της εκάστοτε εποχής και όχι την πρόθεση να ζήσει δίπλα στους ανθρώπους για είκοσι, τριάντα, σαράντα ή ακόμα και εβδομήντα, ογδόντα έτη, ώστε να κατανοήσουν και να αποκτήσουν καλύτερη γνώση γι’ Αυτόν. Δεν υπάρχει ανάγκη περί αυτού! Εάν γινόταν αυτό, δεν θα εμβάθυνε καθόλου τη γνώση που έχουν οι άνθρωποι για την έμφυτη διάθεση του Θεού. Αντίθετα, θα ενίσχυε μόνο τις αντιλήψεις τους και θα καθιστούσε τις έννοιες και τις σκέψεις των ανθρώπων απαρχαιωμένες. Οπότε, όλοι θα πρέπει να κατανοήσετε επακριβώς ποιο είναι το έργο του ενσαρκωμένου Θεού. Μήπως δεν καταλαβαίνετε τα λόγια Μου: «Δεν έρχομαι να βιώσω τη ζωή ενός συνηθισμένου ανθρώπου»; Έχετε ξεχάσει τα λόγια: «Ο Θεός έρχεται στη γη όχι για να ζήσει τη ζωή ενός συνηθισμένου ανθρώπου»; Δεν κατανοείτε τι σκοπό έχει ο Θεός με την ενσάρκωσή Του, ούτε γνωρίζετε το νόημα της φράσης «Πώς θα μπορούσε ο Θεός να έλθει στη γη με την πρόθεση να βιώσει τη ζωή ενός δημιουργημένου όντος;» Ο Θεός έρχεται στη γη μόνο για να ολοκληρώσει το έργο Του, επομένως το έργο Του επί γης είναι βραχύβιο. Δεν έρχεται στη γη με την πρόθεση του Πνεύματος του Θεού να καλλιεργήσει τη σάρκα Του σε έναν εξαιρετικό ηγέτη της εκκλησίας. Όταν ο Θεός έρχεται στη γη, ο Λόγος ενσαρκώνεται. Ο άνθρωπος, όμως, δεν γνωρίζει το έργο Του και Του προσάπτει με το ζόρι διάφορα χαρακτηριστικά. Εντούτοις, όλοι θα πρέπει να συνειδητοποιήσετε ότι ο Θεός είναι ο ενσαρκωμένος Λόγος, όχι η σάρκα που καλλιεργείται από το Πνεύμα του Θεού για να παίξει προσωρινά τον ρόλο του Θεού. Ο ίδιος ο Θεός δεν καλλιεργείται, αλλά είναι ο ενσαρκωμένος Λόγος και σήμερα διεξάγει επίσημα το έργο Του ανάμεσα σε όλους σας. Όλοι σας γνωρίζετε και δέχεστε ότι η ενσάρκωση του Θεού είναι γεγονός, αλλά προσποιείστε ότι διαθέτετε κατανόηση, κάτι που δεν ισχύει στην πραγματικότητα. Δεν εκτιμάτε καθόλου το έργο του ενσαρκωμένου Θεού ή τη σημασία και την ουσία της ενσάρκωσής Του, και απλώς επαναλαμβάνετε αβίαστα τα λόγια άλλων. Μήπως πιστεύεις ότι ο ενσαρκωμένος Θεός είναι όπως εσύ τον αντιλαμβάνεσαι;

Ο Θεός ενσαρκώνεται μόνο για να καθοδηγήσει την εποχή και να θέσει σε κίνηση το νέο έργο. Πρέπει να κατανοήσετε αυτό το σημείο. Αυτό διαφέρει πολύ από το καθήκον του ανθρώπου, και αυτά τα δύο δεν μπορούν να συγκριθούν. Ο άνθρωπος χρειάζεται μια μακρά περίοδο καλλιέργειας και τελείωσης πριν μπορέσει να χρησιμοποιηθεί για να επιτελέσει έργο, και απαιτείται μια ιδιαίτερα σπουδαία ανθρώπινη φύση. Ο άνθρωπος δεν πρέπει μόνο να είναι σε θέση να συντηρήσει την κανονική ανθρώπινη λογική του, αλλά πρέπει να κατανοήσει περαιτέρω πολλές από τις αρχές και τους κανόνες συμπεριφοράς ενώπιον των άλλων και, επιπλέον, πρέπει να μάθει περισσότερα για τη σοφία και την ηθική του ανθρώπου. Αυτά πρέπει να είναι τα εφόδια του ανθρώπου. Ωστόσο, αυτό δεν ισχύει για τον ενσαρκωμένο Θεό, διότι το έργο Του ούτε αντιπροσωπεύει τον άνθρωπο ούτε είναι ανθρώπινο. Είναι, αντιθέτως, μια άμεση έκφραση του Είναι Του και η άμεση εφαρμογή του έργου που Αυτός οφείλει να επιτελέσει. (Φυσικά, το έργο Του επιτελείται όταν πρέπει, και όχι τυχαία κατά βούληση. Αντιθέτως, το έργο Του ξεκίνησε όταν έφτασε η ώρα να εκπληρώσει τη διακονία Του.) Δεν συμμετέχει στη ζωή του ανθρώπου ή στο έργο του ανθρώπου, δηλαδή, η ανθρώπινη φύση Του δεν διαθέτει κανένα από αυτά τα στοιχεία (αλλά αυτό δεν επηρεάζει το έργο Του). Αυτός εκπληρώνει μόνο τη διακονία Του όταν έρθει η ώρα να το πράξει. Όποια κι αν είναι η κατάστασή Του, απλώς προβαίνει στο έργο που οφείλει να επιτελέσει. Ό,τι γνωρίζει ο άνθρωπος για τον ίδιο ή οποιεσδήποτε απόψεις έχει γι’ Αυτόν δεν επηρεάζουν το έργο Του. Είναι ακριβώς όπως όταν ο Ιησούς διεξήγαγε το έργο Του. Κανείς δεν ήξερε ποιος ήταν, και Αυτός απλώς προέβη στην υλοποίηση του έργου Του. Τίποτα από αυτά δεν Τον επηρέασε στη διεξαγωγή του έργου που όφειλε να επιτελέσει. Επομένως, δεν ομολόγησε αρχικά ούτε διακήρυξε την ταυτότητα Του και απλώς έκανε τον άνθρωπο να Τον ακολουθήσει. Φυσικά, αυτό δεν οφειλόταν μόνο στην ταπεινοφροσύνη του Θεού. Οφειλόταν στον τρόπο με τον οποίο ο Θεός εργαζόταν στη σάρκα. Μπορούσε να εργαστεί μόνο κατ’ αυτόν τον τρόπο, επειδή ο άνθρωπος δεν μπορούσε να Τον αναγνωρίσει με γυμνό μάτι. Και ακόμα κι αν ο άνθρωπος μπορούσε, ο άνθρωπος δεν θα ήταν σε θέση να βοηθήσει στο έργο Του. Επιπλέον, δεν ενσαρκώθηκε για να γνωρίσει ο άνθρωπος τη σάρκα Του. Σκόπευε να επιτελέσει έργο και να εκπληρώσει τη διακονία Του. Για τον λόγο αυτό, δεν θεωρούσε σημαντική τη γνωστοποίηση της ταυτότητάς Του. Όταν ολοκλήρωσε το συνολικό έργο που όφειλε να επιτελέσει, όλη η ταυτότητα και η κατάστασή Του κατανοήθηκαν βεβαίως από τον άνθρωπο. Ο ενσαρκωμένος Θεός απλά παραμένει σιωπηλός και ποτέ δεν προβαίνει σε διακηρύξεις. Δεν δίνει σημασία στον άνθρωπο ή αν ο άνθρωπος Τον ακολουθεί, και απλώς προβαίνει στην εκπλήρωση της διακονίας Του και στη διεξαγωγή του έργου που οφείλει να επιτελέσει. Κανείς δεν μπορεί να σταθεί στον δρόμο του έργου Του. Όταν έρθει η ώρα για να ολοκληρώσει το έργο Του, είναι επιτακτική ανάγκη το έργο να ολοκληρωθεί και να τερματιστεί. Κανείς δεν μπορεί να υπαγορεύσει κάτι διαφορετικό. Μόνο αφού αναχωρήσει από τον άνθρωπο μετά την ολοκλήρωση του έργου Του, ο άνθρωπος θα κατανοήσει το έργο που Αυτός επιτελεί, και πάλι όχι με απόλυτη σαφήνεια. Και χρειάστηκε πολύς χρόνος για να καταλάβει ο άνθρωπος πλήρως την πρόθεσή Του όταν πραγματοποίησε το έργο Του για πρώτη φορά. Με άλλα λόγια, το έργο της εποχής κατά την οποία ο Θεός ενσαρκώνεται, διακρίνεται σε δύο μέρη. Το ένα μέρος είναι μέσω του έργου και του λόγου του ίδιου του ενσαρκωμένου Θεού. Μόλις ολοκληρωθεί πλήρως η διακονία της σάρκας Του, το άλλο μέρος του έργου πρέπει να διεξαχθεί από εκείνους που χρησιμοποιούνται από το Άγιο Πνεύμα. Τότε είναι ώρα ο άνθρωπος να εκπληρώσει το καθήκον του, διότι ο Θεός έχει ήδη ανοίξει την οδό και τώρα πρέπει να πορευτεί σ’ αυτήν ο ίδιος ο άνθρωπος. Με άλλα λόγια, ο Θεός ενσαρκώνεται για να πραγματοποιήσει ένα μέρος του έργου Του, το οποίο συνεχίζεται διαδοχικά από το Άγιο Πνεύμα, καθώς και από όσους χρησιμοποιούνται από το Άγιο Πνεύμα. Έτσι, ο άνθρωπος θα πρέπει να γνωρίζει το πρωταρχικό έργο που πρέπει να πραγματοποιηθεί από τον ενσαρκωμένο Θεό σε αυτό το στάδιο του έργου. Ο άνθρωπος πρέπει να κατανοήσει επακριβώς τη σημασία του ενσαρκωμένου Θεού και το έργο που Αυτός οφείλει να επιτελέσει, αντί να ζητάει από τον Θεό αυτό που ζητήθηκε από τον άνθρωπο. Αυτό συνιστά σφάλμα του ανθρώπου, καθώς και δική του αντίληψη και, επιπλέον, ανυπακοή.

Ο Θεός ενσαρκώνεται όχι με την πρόθεση να αφήσει τον άνθρωπο να γνωρίσει τη σάρκα Του ή να επιτρέψει στον άνθρωπο να διακρίνει τις διαφορές μεταξύ της σάρκας του ενσαρκωμένου Θεού και της σάρκας του ανθρώπου. Ο Θεός δεν ενσαρκώνεται για να βελτιώσει την ικανότητα του ανθρώπου να διακρίνει, πολύ λιγότερο δε, με την πρόθεση να λατρέψει ο άνθρωπος την ενσάρκωση του Θεού, από την οποία Αυτός θα λάβει μεγάλη δόξα. Τίποτα από αυτά δεν αποτελεί το πρωταρχικό θέλημα του ενσαρκωμένου Θεού. Επιπλέον, ο Θεός δεν ενσαρκώνεται για να καταδικάσει τον άνθρωπο, να αποκαλύψει σκόπιμα τον άνθρωπο ή να δυσκολέψει τον άνθρωπο. Τίποτα από αυτά δεν αποτελεί το πρωταρχικό θέλημα του Θεού. Κάθε φορά που ο Θεός ενσαρκώνεται, πρόκειται για έργο που είναι αναπόφευκτο. Συμβαίνει χάριν του μεγαλύτερου έργου Του και χάριν της μεγαλύτερης διαχείρισής Του και όχι για τους λόγους που ο άνθρωπος φαντάζεται. Ο Θεός έρχεται στη γη μόνο όταν απαιτείται από το έργο Του και πάντα όταν κρίνεται απαραίτητο. Δεν έρχεται στη γη με την πρόθεση να περιπλανηθεί, αλλά να επιτελέσει το έργο ως οφείλει. Γιατί αλλιώς θα αναλάμβανε ένα τόσο μεγάλο βάρος και θα αντιμετώπιζε τόσο μεγάλους κινδύνους για να επιτελέσει αυτό το έργο; Η ενσάρκωση του Θεού υλοποιείται μόνο όταν απαιτείται και το γεγονός αυτό έχει πάντα μοναδική σημασία. Αν είχε στόχο μόνο και μόνο να επιτρέψει στους ανθρώπους να Τον δουν και να τους ανοίξει τα μάτια, τότε, με απόλυτη βεβαιότητα, δεν θα ερχόταν ποτέ μεταξύ των ανθρώπων τόσο επιπόλαια. Έρχεται στη γη χάριν της διαχείρισής Του και του μεγαλύτερου έργου Του και για να μπορέσει να αποκτήσει περισσότερους ανθρώπους. Έρχεται για να αντιπροσωπεύσει την εποχή και να κατατροπώσει τον Σατανά και εντός της σάρκας έρχεται για να κατατροπώσει τον Σατανά. Επιπλέον, έρχεται να καθοδηγήσει όλους τους ανθρώπους στη ζωή τους. Όλα αυτά αφορούν τη διαχείρισή Του και αφορούν το έργο σε όλο το σύμπαν. Αν ο Θεός ενσαρκώθηκε απλώς και μόνο για να επιτρέψει στον άνθρωπο να γνωρίσει τη σάρκα Του και να ανοίξει τα μάτια του ανθρώπου, τότε γιατί δεν ταξίδεψε σε κάθε έθνος; Δεν θα ήταν αυτό υπερβολικά εύκολο; Εντούτοις, δεν το έπραξε, αλλά αντιθέτως, επέλεξε έναν κατάλληλο τόπο για να εγκατασταθεί και να ξεκινήσει το έργο που όφειλε να επιτελέσει. Μόνο αυτή η σάρκα έχει μεγάλη σπουδαιότητα. Αυτός αντιπροσωπεύει μια ολόκληρη εποχή και επίσης διεξάγει το έργο μιας ολόκληρης εποχής. Φέρει την προηγούμενη εποχή στο τέλος και αναγγέλλει τη νέα εποχή. Όλα αυτά τα σημαντικά θέματα απασχολούν τη διαχείριση του Θεού και αυτή είναι η σημασία του σταδίου του έργου που πραγματοποιήθηκε από τον Θεό που ήλθε στη γη. Όταν ο Ιησούς ήλθε στη γη, εξέφρασε συγκεκριμένο λόγο και επιτέλεσε συγκεκριμένο έργο. Δεν τον απασχολούσε η ζωή του ανθρώπου και έφυγε αφού ολοκλήρωσε το έργο Του. Αφού ολοκληρώσω τον λόγο Μου και σας τον κληροδοτήσω σήμερα και το έχετε όλοι κατανοήσει, τότε αυτό το στάδιο του έργου θα έχει ολοκληρωθεί, ανεξάρτητα από το πώς θα είναι η ζωή σας. Στο μέλλον, πρέπει να υπάρχουν εκείνοι που θα συνεχίσουν αυτό το στάδιο του έργου και θα εργαστούν σύμφωνα με αυτόν τον λόγο επί γης. Τότε, θα ξεκινήσει το έργο του ανθρώπου και η οικοδόμηση του ανθρώπου. Τώρα, ωστόσο, είναι απλώς έργο του Θεού να εκπληρώσει τη διακονία Του και να ολοκληρώσει ένα στάδιο του έργου. Ο τρόπος που εργάζεται ο Θεός διαφέρει από τον τρόπο εργασίας του ανθρώπου. Ο άνθρωπος προτιμά συναθροίσεις και δημόσιες συζητήσεις και δίνει σημασία στις τελετές. Ο Θεός αποστρέφεται πλήρως τις συναθροίσεις και τις συναντήσεις του ανθρώπου. Ο Θεός συζητάει και μιλάει ανεπίσημα με τον άνθρωπο. Αυτό είναι το έργο του Θεού, το οποίο είναι εξαιρετικά απελευθερωμένο και απελευθερώνει κι εσάς. Ωστόσο, πιο πολύ αποστρέφομαι τη συνάθροιση μαζί σας και δεν μπορώ να συνηθίσω μια ζωή τόσο πειθαρχημένη όπως η δική σας. Θεωρώ τους κανόνες αποτρόπαιους. Περιορίζουν τον άνθρωπο σε σημείο που τον κάνουν να φοβάται να κάνει μια κίνηση, να φοβάται να μιλήσει και να φοβάται να τραγουδήσει, και να σε κοιτάξει κατάματα. Αποστρέφομαι πιο πολύ τον τρόπο που συναθροίζεστε και τις μεγάλες συναθροίσεις. Δεν επιθυμώ καθόλου να συναθροιστώ μαζί σας κατ’ αυτόν τον τρόπο, γιατί αυτός ο τρόπος ζωής κάνει κάποιον να αισθάνεται δέσμιος και τηρείτε πάρα πολλές τελετές και πάρα πολλούς κανόνες. Αν σας επιτρεπόταν να οδηγήσετε όλους τους ανθρώπους, θα τους οδηγούσατε στη σφαίρα επιρροής των κανόνων, και οι άνθρωποι δεν θα μπορούσαν να παραμερίσουν τους κανόνες κάτω από την ηγεσία σας και, αντ’ αυτού, το αίσθημα της θρησκευτικότητας θα γινόταν όλο και πιο έντονο και οι πρακτικές του ανθρώπου θα αυξάνονταν όλο και περισσότερο. Μερικοί άνθρωποι συνεχίζουν να συζητούν και να μιλούν όταν συναθροίζονται και ποτέ δεν αισθάνονται κόπωση, ενώ κάποιοι μπορούν να μιλούν συνεχώς επί δώδεκα ημέρες. Όλα αυτά θεωρούνται μεγάλες συναθροίσεις και συναντήσεις του ανθρώπου. Δεν έχουν καμία σχέση με μια ζωή βρώσης και πόσης, απόλαυσης ή με μια ζωή όπου το πνεύμα απελευθερώνεται. Όλες αυτές είναι συναντήσεις! Οι συναντήσεις με τους συνεργάτες σας, καθώς και μικρές ή μεγάλες συναθροίσεις, Μου προκαλούν όλες αποστροφή και ποτέ δεν με ενδιέφεραν. Αυτή είναι η αρχή σύμφωνα με την οποία εργάζομαι: δεν είμαι πρόθυμος να κηρύξω σε συναθροίσεις, ούτε θέλω να διακηρύξω τίποτα δημοσίως, πολύ λιγότερο δε, να σας συγκαλέσω σε μια ολιγοήμερη ειδική διάσκεψη. Δεν το βρίσκω ευχάριστο να κάθεστε όλοι σας δεόντως συναθροισμένοι. Απεχθάνομαι να σας βλέπω να ζείτε εντός των ορίων οποιασδήποτε τελετής και, επιπλέον, δεν είμαι πρόθυμος να συμμετάσχω σε οποιαδήποτε τέτοια τελετή σας. Όσο περισσότερο το κάνετε, τόσο πιο αποτρόπαιο το βρίσκω. Δεν έχω το παραμικρό ενδιαφέρον για τις τελετές και τους κανόνες σας. Ανεξάρτητα από το πόσο καλά το κάνετε, τα βρίσκω όλα αποτρόπαια. Το θέμα δεν είναι ότι τα σχέδιά σας είναι ακατάλληλα ή ότι έχετε πολύ χαμηλό επίπεδο. Το θέμα είναι ότι απεχθάνομαι τον τρόπο ζωής σας και, επιπλέον, αδυνατώ να τον συνηθίσω. Δεν κατανοείτε καθόλου το έργο που επιθυμώ να επιτελέσω. Εκείνον τον καιρό, όταν ο Ιησούς διεξήγαγε το έργο Του σε έναν συγκεκριμένο τόπο και ολοκλήρωνε το κήρυγμά Του εκεί, έφευγε και οδηγούσε τους μαθητές Του εκτός της πόλης. Οδηγούσε τους μαθητές Του συνομιλώντας μαζί τους και έφευγε από το κοινό. Εργαζόταν συχνά έτσι. Έφευγε μακριά από τους ανθρώπους και οδηγούσε μερικούς αγαπημένους μαθητές στα βουνά, μιλώντας μαζί τους για τις οδούς που όφειλαν να κατανοούν. Το έργο που επιτέλεσε στο ευρύ κοινό ήταν περιορισμένο και με μεγάλη χρονική απόσταση. Σύμφωνα με αυτό που ζητάτε από Αυτόν, ο ενσαρκωμένος Θεός δεν θα έπρεπε να έχει τη ζωή ενός συνηθισμένου ανθρώπου. Πρέπει να διεξάγει το έργο Του και πρέπει να μιλάει, είτε κάθεται, στέκεται ή περπατάει. Πρέπει να εργάζεται ανά πάσα στιγμή και δεν μπορεί ποτέ να σταματήσει να «τρέχει», αλλιώς θα είναι αμελής στα καθήκοντά Του. Συνάδουν αυτές οι απαιτήσεις του ανθρώπου με τη λογική του ανθρώπου; Πού είναι η ακεραιότητά σας; Δεν ζητάτε πάρα πολλά; Πρέπει το έργο Μου να ελεγχθεί από εσένα; Χρειάζεται να Με επιβλέπεις καθώς εκπληρώνω τη διακονία Μου; Γνωρίζω καλά τι έργο οφείλω να επιτελέσω και πότε οφείλω να το επιτελέσω. Δεν χρειάζομαι παρέμβαση από άλλους. Μπορεί ίσως να σου φανεί σαν να μην έκανα πολλά, αλλά μέχρι τότε το έργο Μου θα έχει ήδη τελειώσει. Πάρτε για παράδειγμα τα λόγια του Ιησού στα Τέσσερα Ευαγγέλια. Δεν ήταν και αυτά περιορισμένα; Εκείνον τον καιρό, ο Ιησούς εισήλθε στη συναγωγή και έκανε ένα κήρυγμα. Το τελείωσε το πολύ μέσα σε μερικά λεπτά. Αφού τελείωσε όσα είπε, οδήγησε τους μαθητές Του πάνω στη βάρκα και αναχώρησε χωρίς καμία εξήγηση. Το πολύ-πολύ, όσοι βρίσκονταν εντός της συναγωγής να συζητούσαν μεταξύ τους και το θέμα δεν είχε πλέον καμία σχέση με τον Ιησού. Ο Θεός πραγματοποίησε μόνο το έργο που όφειλε να επιτελέσει και τίποτα παραπάνω. Σήμερα, πολλοί Μου ζητούν να μιλήσω και να πω περισσότερα, για αρκετές ώρες την ημέρα. Εσείς θεωρείτε ότι ο Θεός παύει να είναι Θεός εκτός κι αν μιλάει, και μόνο Αυτός που μιλάει είναι Θεός. Είστε όλοι τυφλοί! Όλοι κτήνη! Όλοι αδαείς ​​που στερούνται λογικής! Έχετε πάρα πολλές αντιλήψεις! Έχετε υπερβολικές απαιτήσεις! Είστε απάνθρωποι! Δεν κατανοείτε διόλου τι είναι ο Θεός! Πιστεύετε ότι όλοι οι ομιλητές και οι ρήτορες είναι Θεός, ότι όποιος είναι πρόθυμος να σας παρέχει λόγια είναι ο πατέρας σας. Πείτε Μου, όλοι εσείς που διαθέτετε όμορφα χαρακτηριστικά και «εντυπωσιακή» εμφάνιση, έχετε το παραμικρό ίχνος λογικής; Ξέρετε τι είναι ήλιος του ουρανού! Είστε όλοι σαν διεφθαρμένοι και άπληστοι αξιωματούχοι, πώς να δείτε τη λογική; Πώς να διακρίνετε μεταξύ σωστού και λάθους; Σας έχω προσφέρει πολλά, αλλά πόσοι από εσάς τα έχετε προσέξει; Ποιοι μπορούν να τα αποκτήσουν πλήρως; Δεν γνωρίζετε ποιος είναι αυτός που άνοιξε την οδό πάνω στην οποία πορεύεστε σήμερα, γι’ αυτό συνεχίζετε να έχετε απαιτήσεις από Εμένα, έχετε αυτές τις παράλογες απαιτήσεις από Εμένα. Δεν έχετε κοκκινίσει από ντροπή; Δεν έχω πει πολλά; Δεν έχω κάνει πολλά; Ποιος από εσάς μπορεί αληθινά να λατρεύει τα λόγια Μου σαν θησαυρό; Με κολακεύετε όταν είμαι παρών, αλλά ψεύδεστε και είστε δόλιοι πίσω από την πλάτη Μου! Οι ενέργειές σας είναι υπερβολικά ελεεινές και αποτροπιαστικές! Ξέρω ότι Μου ζητάτε να μιλάω και να εργάζομαι μόνο προς τέρψη των οφθαλμών σας και για να διευρύνω τους ορίζοντές σας, όχι να μεταμορφώνω τη ζωή σας. Πόσα σας έχω ήδη πει; Η ζωή σας θα έπρεπε να έχει αλλάξει εδώ και πολύ καιρό, οπότε γιατί συνεχίζετε να υποτροπιάζετε σήμερα; Μήπως κάποιος σας έχει στερήσει τα λόγια Μου, και δεν τα έχετε λάβει; Για να πω την αλήθεια, δεν θέλω να πω τίποτα παραπάνω σε εκφυλισμένους όπως εσείς. Είναι μάταιο! Δεν θέλω να κάνω τέτοιο μάταιο έργο! Επιθυμείτε μόνο να διευρύνετε τους ορίζοντές σας ή να χορτάσετε με θέαμα τα μάτια σας, όχι να αποκτήσετε ζωή! Όλοι σας αυταπατάστε! Σας ερωτώ, πόσα από όσα σας έχω πει πρόσωπο με πρόσωπο έχετε κάνει πράξη; Το μόνο που κάνετε είναι παραπλανητικά κόλπα! Αποστρέφομαι όσους από εσάς αρέσκονται να κοιτούν και βρίσκω την περιέργειά σας βαθύτατα αποτρόπαιη. Αν δεν είστε εδώ για να αναζητήσετε την αληθινή οδό ή τη δίψα για την αλήθεια, τότε είστε αυτοί που αποστρέφομαι! Ξέρω ότι Με ακούτε να μιλάω μόνο για να ικανοποιήσετε την περιέργειά σας ή να εκπληρώσετε μία από τις επιθυμίες σας. Δεν σκέπτεστε να αναζητήσετε την ύπαρξη της αλήθειας ή να εξερευνήσετε την είσοδο στον σωστό δρόμο της ζωής. Δεν έχετε τέτοιες απαιτήσεις. Θεωρείτε απλώς τον Θεό παιχνίδι προς μελέτη και θαυμασμό. Η καρδιά σας που αναζητά τη ζωή είναι πολύ μικρή, μα όχι και η περιέργειά σας! Το να μιλώ σε τέτοιους ανθρώπους σχετικά με τον τρόπο ζωής είναι ουσιαστικά σαν να μιλάω στον τοίχο. Θα ήταν προτιμότερο να μην μιλάω! Επιτρέψτε Μου να σας πω το εξής. Αν θέλετε απλώς να γεμίσετε το κενό μέσα στην καρδιά σας, τότε καλύτερα να μην έρθετε σε Μένα! Οφείλετε να επικεντρωθείτε στη ζωή σας! Μην ξεγελιέστε! Καλύτερα μην παίρνετε την περιέργειά σας ως βάση για να επιδιώξετε τη ζωή σας ή να τη χρησιμοποιείτε ως δικαιολογία για να ζητήσετε από Μένα να σας μιλήσω. Όλα αυτά είναι κόλπα, στα οποία είστε αυθεντίες! Σε ερωτώ και πάλι: Πόσα από αυτά στα οποία σου ζητώ να εισέλθεις, έχεις όντως κάνει; Γνωρίζεις όλα όσα σου έχω πει; Έχεις κάνει πράξη όλα όσα σου έχω πει;

Το έργο κάθε εποχής ξεκινάει από τον ίδιο τον Θεό, αλλά εσύ οφείλεις να γνωρίζεις ότι ανεξάρτητα από το έργο του Θεού, Αυτός δεν έρχεται να ξεκινήσει ένα κίνημα ή να πραγματοποιήσει ειδικές διασκέψεις ή να δημιουργήσει κάποιο είδος οργάνωσης για εσάς. Έρχεται μόνο για να διεξάγει το έργο που οφείλει να επιτελέσει. Το έργο του δεν περιορίζεται από κανέναν άνθρωπο. Επιτελεί το έργο του όπως επιθυμεί. Ανεξάρτητα από το τι σκέφτεται ή γνωρίζει ο άνθρωπος, Αυτός εστιάζει μόνο στην επιτέλεση του έργου Του. Από τη δημιουργία του κόσμου, έχουν ήδη υπάρξει τρία στάδια έργου. Από τον Ιεχωβά ως τον Ιησού και από την Εποχή του Νόμου μέχρι την Εποχή της Χάριτος, ο Θεός δεν συγκάλεσε ποτέ μια ειδική διάσκεψη για τον άνθρωπο, ούτε συγκέντρωσε ποτέ όλους τους ανθρώπους για να συγκαλέσει μια ειδική παγκόσμια διάσκεψη εργασίας με σκοπό να επεκτείνει το έργο Του. Απλώς διεξάγει το αρχικό έργο μιας ολόκληρης εποχής, όταν ο χρόνος και ο τόπος είναι σωστοί, και μέσω αυτών αναγγέλλει την εποχή για να καθοδηγήσει τους ανθρώπους στη ζωή τους. Οι ειδικές διασκέψεις είναι συναθροίσεις του ανθρώπου. Η συγκέντρωση των ανθρώπων με αφορμή τις γιορτές είναι έργο του ανθρώπου. Ο Θεός δεν τηρεί τις γιορτές και, επιπλέον, τις αποστρέφεται. Δεν συγκαλεί ειδικές διασκέψεις και, επιπλέον, τις αποστρέφεται. Τώρα πλέον, εσύ θα πρέπει να κατανοείς επακριβώς ποιο είναι το έργο του ενσαρκωμένου Θεού!

Κλιπ ταινίας "Η Αναμονή" – Πώς μπορούμε να διακρίνουμε τη φωνή του Θεού; (1)

Κλιπ ταινίας "Η Αναμονή" – Πώς μπορούμε να διακρίνουμε τη φωνή του Θεού; (1) 
«Όστις έχει ωτίον ας ακούση τι λέγει το Πνεύμα προς τας εκκλησίας» (Αποκάλυψη 2:29). Έχετε ακούσει το Άγιο Πνεύμα να μιλά στις εκκλησίες; Τα λόγια που λέει ο Παντοδύναμος Θεός και ο Κύριος Ιησούς εκφράζονται από ένα Πνεύμα, από μία πηγή; Αυτό το κλιπ ταινίας θα το αποκαλύψει σε σας!

Έργο και είσοδος (2)

Το έργο και η είσοδός σας δεν είναι σε καλό επίπεδο. Ο άνθρωπος δεν δίνει σημασία στο έργο και είναι ακόμα περισσότερο απερίσκεπτος όσον αφορά την είσοδο. Ο άνθρωπος δεν τα θεωρεί μαθήματα στα οποία οφείλει να εισέλθει. Συνεπώς, το μόνο που του προσφέρουν οι πνευματικές εμπειρίες του είναι στην ουσία ψευδαισθήσεις. Δεν σας ζητούνται πολλά, όσον αφορά στην εμπειρία σας από το έργο, αλλά, εφόσον θέλετε να φτάσετε στην τελείωση μέσω του Θεού, οφείλετε να μάθετε να εργάζεστε για τον Θεό, ώστε να μπορέσετε σύντομα να είστε κοντά στον Θεό. Ανά τους αιώνες, εκείνοι που επιτέλεσαν έργο αποκαλούνταν εργάτες ή απόστολοι, και δεν ήταν παρά μόνο μια μικρή μερίδα ανθρώπων που αξιοποιήθηκαν από τον Θεό. Ωστόσο, το έργο για το οποίο μιλάω σήμερα δεν αναφέρεται αποκλειστικά σε εκείνους τους εργάτες ή αποστόλους. Απευθύνεται προς όλους όσοι θέλουν να δεχθούν την τελείωση από τον Θεό. Ενδεχομένως να υπάρχουν πολλοί που να μην ενδιαφέρονται και τόσο γι’ αυτό, αλλά, χάριν της εισόδου, θα ήταν καλύτερο να συζητηθεί αυτή η αλήθεια.

Όταν ακούει να μιλάνε για έργο, ο άνθρωπος πιστεύει πως έργο σημαίνει να τρέχει εδώ κι εκεί για τον Θεό, να κηρύττει παντού και να δαπανά για τον Θεό. Παρόλο που αυτή η πεποίθηση είναι σωστή, είναι υπερβολικά μονόπλευρη. Αυτό που ο Θεός ζητάει από τον άνθρωπο, δεν είναι μόνο να πηγαίνει παντού για τον Θεό. Είναι περισσότερο η διακονία κι η τροφοδότηση του πνεύματος. Πολλοί αδελφοί και αδελφές δεν αναλογίστηκαν ποτέ το έργο τους για τον Θεό, ακόμα και μετά από τόσα χρόνια εμπειρίας, επειδή το έργο, έτσι όπως το αντιλαμβάνεται ο άνθρωπος, έρχεται σε αντίφαση με αυτό που ζητάει ο Θεός. Συνεπώς, ο άνθρωπος ποσώς ενδιαφέρεται για την ουσία του έργου, και αυτός ακριβώς είναι ο λόγος που η είσοδος του ανθρώπου είναι επίσης αρκετά μονόπλευρη. Όλοι εσείς θα πρέπει να ξεκινήσετε να εισέρχεστε δουλεύοντας για τον Θεό, ώστε να μπορέσετε να βιώσετε καλύτερα όλες τις πτυχές της εισόδου. Σε αυτό θα πρέπει να εισέλθετε. Έργο δεν είναι να τρέχετε εδώ κι εκεί για τον Θεό. Το έργο αφορά στο κατά πόσο η ζωή και τα βιώματα του ανθρώπου είναι αρεστά στον Θεό. Έργο είναι να χρησιμοποιεί ο άνθρωπος την αφοσίωσή του στον Θεό και τις γνώσεις που έχει για τον Θεό ώστε να λογοδοτεί απέναντι στον Θεό και να συνδράμει τον άνθρωπο. Αυτή είναι η ευθύνη του ανθρώπου και αυτό πρέπει να συνειδητοποιήσει. Με άλλα λόγια, η είσοδός σας είναι το έργο σας. Αποζητάτε να εισέλθετε κατά τη διάρκεια του έργου σας για τον Θεό. Εμπειρία του Θεού δεν είναι μόνο η ικανότητα να τρώτε και να πίνετε από τον λόγο Του. Πάνω απ’ όλα, πρέπει να μπορείτε να λογοδοτείτε στον Θεό, να υπηρετείτε τον Θεό και να συνδράμετε και τροφοδοτείτε τον άνθρωπο. Αυτό είναι το έργο και η είσοδός σας, αυτό θα πρέπει να επιτύχει κάθε άνθρωπος. Είναι πολλοί αυτοί που εστιάζουν μόνο στα ταξίδια τους εδώ κι εκεί για τον Θεό και κηρύττουν σε όλα τα μήκη και πλάτη, όμως παραβλέπουν την προσωπική τους εμπειρία και αμελούν την είσοδό τους στην πνευματική ζωή. Αυτό είναι που κάνει όλους εκείνους που υπηρετούν τον Θεό να γίνονται εκείνοι που του αντιτάσσονται. Τόσα χρόνια, εκείνοι που υπηρετούν τον Θεό και συνδράμουν τον άνθρωπο απλώς θεωρούν το έργο και το κήρυγμα ως είσοδο, αλλά κανένας τους δεν αντιλαμβάνεται την προσωπική του πνευματική εμπειρία ως μια σημαντική είσοδο. Αντιθέτως, βασίζονται στη διαφώτιση από το έργο του Αγίου Πνεύματος για να διδάξουν τους άλλους. Όταν κηρύττουν, έχουν βαριά ευθύνη και λαμβάνουν το έργο του Αγίου Πνεύματος και μέσα από αυτό κάνουν να ακούγεται η φωνή του Αγίου Πνεύματος. Εκείνη τη στιγμή, όσοι κάνουν έργο νιώθουν αυταρέσκεια και αυτοϊκανοποίηση, ωσάν το έργο του Αγίου Πνεύματος να ήταν προσωπική τους πνευματική εμπειρία. Νιώθουν ότι όλα τα λόγια που λένε εκείνη τη στιγμή είναι δικά τους και, επίσης, είναι σαν η προσωπική τους εμπειρία τους να μην είναι τόσο ξεκάθαρη όσο την περιγράφουν. Επιπλέον, δεν έχουν την παραμικρή ιδέα τι να πούνε πριν μιλήσουν, αλλά όταν το Άγιο Πνεύμα εργάζεται μέσα τους, βγάζουν μια αδιάλειπτη και συνεχή ροή λόγων. Αφότου κήρυξες μία φορά με αυτόν τον τρόπο, τώρα νιώθεις ότι το πραγματικό ανάστημά σου δεν είναι και τόσο μικρό όσο νόμιζες. Αφότου το Άγιο Πνεύμα εργαστεί με τον ίδιο τρόπο μέσα σου αρκετές φορές, πείθεσαι ότι έχεις ήδη ανάστημα και λανθασμένα πιστεύεις ότι το έργο του Αγίου Πνεύματος είναι η δικιά σου είσοδος και το δικό σου είναι. Όταν έχεις αυτήν την εμπειρία κατ’ εξακολούθηση, χαλαρώνεις σχετικά με τη δική σου είσοδο. Τότε γίνεσαι οκνηρός χωρίς να το συνειδητοποιείς και δεν δίνεις καμία σημασία στη δική σου είσοδο. Συνεπώς, όταν συνδράμεις τους άλλους, πρέπει να κάνεις σαφή διαχωρισμό ανάμεσα στο δικό σου ανάστημα και στο έργο του Αγίου Πνεύματος. Αυτό θα διευκολύνει περισσότερο την είσοδό σου και θα ωφελήσει περισσότερο την εμπειρία σου. Όταν ο άνθρωπος βλέπει το έργο του Αγίου Πνεύματος ως προσωπική του εμπειρία, αρχίζει ο εκφυλισμός του. Γι’ αυτό, όποιο καθήκον κι αν εκτελείτε, οφείλετε να θεωρείτε την είσοδό σας ως ένα βασικό μάθημα.

Το έργο σας είναι να εκπληρώνετε το θέλημα του Θεού, να φέρνετε όλους όσοι είναι κοντά στον Θεό ενώπιόν Του, να φέρνετε τον άνθρωπο στον Θεό και να παρουσιάζετε το έργο του Αγίου Πνεύματος και την καθοδήγηση του Θεού στον άνθρωπο, ούτως ώστε να φτάσουν στην τελειότητα οι καρποί από το έργο του Θεού. Γι’ αυτόν τον λόγο, είναι επιβεβλημένο να κατανοήσετε την ουσία του έργου. Από τη στιγμή που ένας χρησιμοποιήθηκε από τον Θεό, όλοι οι άνθρωποι είναι άξιοι να εργαστούν για τον Θεό, όλοι έχουν την ευκαιρία να χρησιμοποιηθούν από το Άγιο Πνεύμα. Ωστόσο, υπάρχει ένα σημείο το οποίο πρέπει να κατανοήσετε: όταν ο άνθρωπος κάνει το έργο του Θεού, έχει τη δυνατότητα να χρησιμοποιηθεί από τον Θεό, αλλά αυτό που λέει και γνωρίζει ο άνθρωπος δεν είναι εντελώς το ανάστημά του. Μπορείτε μόνο να αναγνωρίσετε τις ελλείψεις του έργου σας και να λάβετε μεγαλύτερη διαφώτιση από το Άγιο Πνεύμα, ώστε να έχετε τη δυνατότητα να κερδίσετε καλύτερη είσοδο στο έργο σας. Αν ο άνθρωπος θεωρεί ότι η καθοδήγηση του Θεού είναι δική του είσοδος, η οποία είναι έμφυτη στον άνθρωπο, τότε δεν υπάρχει καμία προοπτική να μεγαλώσει το ανάστημα του ανθρώπου. Το Άγιο Πνεύμα διαφωτίζει στον άνθρωπο όταν αυτός είναι σε φυσιολογική κατάσταση. Σε αυτήν την περίπτωση, ο άνθρωπος συχνά νομίζει λανθασμένα ότι η διαφώτιση που λαμβάνει είναι το δικό του πραγματικό ανάστημα, επειδή το Άγιο Πνεύμα διαφωτίζει με πολύ φυσιολογικό τρόπο: αξιοποιεί οτιδήποτε είναι έμφυτο στον άνθρωπο. Όταν ο άνθρωπος εργάζεται και μιλάει, ή όταν προσεύχεται με πνευματική προσήλωση, η αλήθεια θα λάμψει ξαφνικά μπροστά του. Στην πραγματικότητα, όμως, αυτό που βλέπει είναι μόνο η διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος (φυσικά, αυτό έχει να κάνει και με τη συνεργασία του ανθρώπου), και όχι το αληθινό ανάστημα του ανθρώπου. Μετά από μια περίοδο εμπειριών, κατά την οποία ο άνθρωπος αντιμετωπίζει πολυάριθμες πραγματικές δυσκολίες, το αληθινό ανάστημα του ανθρώπου γίνεται εμφανές υπό τέτοιες συνθήκες. Μόνο τότε ο άνθρωπος ανακαλύπτει ότι το ανάστημά του δεν είναι και τόσο μεγάλο και βγαίνουν στην επιφάνεια ο εγωισμός, οι προσωπικές του βλέψεις και η απληστία του. Μόνο μετά από πολλούς κύκλους τέτοιων εμπειριών, θα καταλάβουν πολλοί απ’ αυτούς που βίωσαν την αφύπνιση του πνεύματός τους ότι δεν ήταν η δική τους πραγματικότητα αυτή στο παρελθόν, αλλά μια στιγμιαία διαφώτιση από το Άγιο Πνεύμα, και το μόνο που έκανε ο άνθρωπος ήταν να δει το φως. Όταν το Άγιο Πνεύμα διαφωτίζει τον άνθρωπο για να κατανοήσει αυτός την αλήθεια, αυτό γίνεται συχνά με σαφή και ευκρινή τρόπο, χωρίς συγκεκριμένο πλαίσιο. Αυτό σημαίνει ότι το Άγιο Πνεύμα δεν ενσωματώνει τις δυσκολίες του ανθρώπου σ’ αυτήν την αποκάλυψη, παρά μόνον αποκαλύπτει άμεσα την αλήθεια. Όταν ο άνθρωπος αντιμετωπίζει δυσκολίες με την είσοδό του, τότε ενσωματώνει τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος και αυτό γίνεται η πραγματική εμπειρία του. Για παράδειγμα, μια ανύπαντρη αδελφή μιλάει γι’ αυτό κατά τη διάρκεια της συναναστροφής: «Δεν επιζητούμε τη δόξα και τα πλούτη, ούτε επιθυμούμε την ευτυχία μέσα από τη συζυγική αγάπη. Επιζητούμε μόνο να αφιερώσουμε μια καρδιά αγνή και ελεύθερη στον Θεό». Συνεχίζει λέγοντας: «Όταν οι άνθρωποι παντρεύονται, υπάρχουν πολλά που τους ταλανίζουν κι η αγάπη τους για τον Θεό δεν είναι πλέον γνήσια. Οι καρδιές τους είναι πάντοτε απασχολημένες με την οικογένεια και τον σύντροφό τους, οπότε γίνονται εξαιρετικά περίπλοκες...». Καθώς μιλάει, φαίνεται σαν τα λόγια που λέει να εκφράζουν αυτό που σκέφτεται με την καρδιά της. Τα λόγια της είναι ηχηρά και ισχυρά, ωσάν όλα όσα λέει να πηγάζουν από τα βάθη της καρδιάς της. Εύχεται να μπορούσε να αφιερώσει ολοκληρωτικά τον εαυτό της στον Θεό κι ελπίζει οι αδελφοί και οι αδελφές της να επιδείξουν την ίδια αποφασιστικότητα. Μπορεί να ειπωθεί ότι η αποφασιστικότητά σου και το αίσθημα συγκίνησης που σε διακατέχει αυτήν τη στιγμή προέρχεται εξ ολοκλήρου από το έργο του Αγίου Πνεύματος. Όταν η μέθοδος του έργου του Θεού αλλάζει, εσύ έχεις μεγαλώσει κατά μερικά χρόνια. Βλέπεις τις παλιές συμμαθήτριες και τις συνομήλικές σου να έχουν πλέον άντρα, ή ακούς ότι η μία ή η άλλη παντρεύτηκε, ο άντρας της την πήρε μαζί του για να ζήσουν στην πόλη και βρήκε μια δουλειά εκεί. Όταν τη βλέπεις, η καρδιά σου αρχίζει να ζηλεύει. Βλέπεις ότι είναι γεμάτη γοητεία κι έχει άλλον αέρα, από την κορυφή μέχρι τα νύχια. Όταν μιλάει έχει ένα κοσμοπολίτικο στυλ κι έχει χάσει εντελώς την επαρχιώτικη συμπεριφορά της. Αυτό σου προκαλεί συναισθήματα. Εσύ, καθώς έχεις δώσει τα πάντα για τον Θεό, δεν έχεις ούτε οικογένεια ούτε καριέρα κι έχεις αντιμετωπίσει πολλά. Πριν από πολύ καιρό έγινες μεσήλικας κι η νιότη σου ξεγλίστρησε σιωπηλά, σαν όνειρο. Έχεις κάνει πολύ δρόμο μέχρι να φτάσεις εδώ που είσαι σήμερα, αλλά δεν ξέρεις πού να κατασταλάξεις. Σε αυτήν τη φάση βρίσκεσαι σε έναν κυκεώνα σκέψεων, σαν να είσαι σε απόγνωση. Ολομόναχη και ανήμπορη να κοιμηθείς βαθιά, με δυσκολία σε παίρνει ο ύπνος τη νύχτα, αλλά, πριν καν το καταλάβεις, αρχίζεις να σκέφτεσαι την αποφασιστικότητά σου και τους ιερούς όρκους σου στον Θεό. Η μία σκηνή μετά την άλλη περνάνε μπροστά από τα μάτια σου και ο όρκος που πήρες εκείνη την ημέρα ηχεί για άλλη μια φορά στ’ αυτιά σου «Δεν είναι ο Θεός ο μόνος μου νυμφίος;» Εκείνη τη στιγμή αρχίζεις να κλαις με αναφιλητά: «Θεέ μου! Πολυαγαπημένε μου Θεέ! Έχω ήδη δώσει όλη μου την καρδιά ολοκληρωτικά σ’ Εσένα. Θέλω να Σου είμαι για πάντα αφιερωμένη κι η αγάπη μου για Εσένα να παραμείνει απαράλλαχτη για όλη μου τη ζωή...» Μόνο αν περάσεις έναν τόσο ακραίο πόνο, θα νιώσεις πραγματικά πόσο αξιαγάπητος είναι ο Θεός, και μόνο τότε θα συνειδητοποιήσεις απόλυτα: έδωσα όλο μου το είναι στον Θεό, πριν από πολύ καιρό. Μετά από ένα τέτοιο χτύπημα, θα είσαι πλέον πολύ πιο έμπειρη επάνω σ’ αυτό το θέμα και θα καταλάβεις ότι το έργο του Αγίου Πνεύματος δεν είναι έργο του ανθρώπου. Στις μετέπειτα εμπειρίες σου δεν θα έχεις πλέον περιορισμούς στην είσοδο. Σαν οι πληγές σου να έχουν αποφέρει τεράστιο όφελος στην είσοδό σου. Όποτε αντιμετωπίζεις παρόμοιες καταστάσεις, θα θυμάσαι πάντοτε τα δάκρυά σου από εκείνην την ημέρα, και θα είναι σαν μια επανένωση με τον Θεό. Φοβάσαι συνεχώς μήπως χάσεις και πάλι τη σχέση σου με τον Θεό και χαλάσεις τον συναισθηματικό δεσμό (κανονική σχέση) ανάμεσα σ’ εσένα και τον Θεό. Αυτό είναι το έργο και η είσοδός σου. Συνεπώς, όταν λαμβάνετε το έργο του Αγίου Πνεύματος, οφείλετε να εστιάζετε ταυτόχρονα και στην είσοδό σας, βλέποντας ακριβώς πιο είναι το έργο του Αγίου Πνεύματος και ποια είναι η δική σας είσοδος, και ενσωματώνοντας το έργο του Αγίου Πνεύματος στην είσοδό σας. Έτσι, θα μπορέσετε να φτάσετε καλύτερα στην τελείωση μέσω Αυτού και θα επιτρέψετε στην ουσία του έργου του Αγίου Πνεύματος να σφυρηλατηθεί μέσα σας. Κατά τη διάρκεια της εμπειρίας σας από το έργο του Αγίου Πνεύματος, θα μπορέσετε να γνωρίσετε το Άγιο Πνεύμα, όπως και τον εαυτό σας, και εν μέσω των πολυάριθμων περιστατικών ακραίου πόνου, θα αναπτύξετε μια κανονική σχέση με τον Θεό και αυτή η σχέση θα ενισχύεται μέρα με τη μέρα. Μετά από αμέτρητα περιστατικά κλαδέματος και εξευγενισμού, θα αναπτύξετε μια πραγματική αγάπη για τον Θεό. Γι’ αυτό πρέπει να συνειδητοποιήσετε ότι ο πόνος, τα χτυπήματα κι οι δοκιμασίες δεν υπάρχουν για να σας αποθαρρύνουν. Αυτό που είναι τρομακτικό είναι να έχετε μόνο το έργο του Αγίου Πνεύματος, αλλά όχι την είσοδό σας. Όταν έρθει η ημέρα της ολοκλήρωσης του έργου του Θεού, θα έχετε κοπιάσει για το τίποτα. Παρόλο που θα έχετε βιώσει το έργο του Θεού, δεν θα έχετε καταφέρει να γνωρίσετε το Άγιο Πνεύμα ή να έχετε τη δική σας είσοδο. Η διαφώτιση του ανθρώπου από το Άγιο Πνεύμα δεν έρχεται για να διατηρήσει το πάθος του ανθρώπου. Έρχεται για να ανοίξει μια οδό για την είσοδο του κάθε ανθρώπου, καθώς και για να επιτρέψει στον άνθρωπο να γνωρίσει το Άγιο Πνεύμα και μέσω αυτού να αναπτύξει μια καρδιά ευλάβειας και λατρείας για τον Θεό.

Πράξη (4)

Πράξη (4)

Η γαλήνη και η αγαλλίαση, στις οποίες Εγώ αναφέρομαι σήμερα, δεν έχουν σχέση με αυτές που εσύ πιστεύεις και κατανοείς. Παλιά, σκεφτόσουν ότι η γαλήνη και η αγαλλίαση σήμαιναν να είσαι ευτυχισμένος όλη την ημέρα, την απουσία ασθένειας ή ατυχίας στην οικογένειά σου, να είσαι πάντα ευχαριστημένος στην καρδιά σου, χωρίς να αισθάνεσαι θλίψη, και μια απερίγραπτη χαρά μέσα σου, ανεξάρτητα από την έκταση της δικής σου ζωής. Κι αυτό, πέρα από την αύξηση στον μισθό σου και την πρόσφατη είσοδο του γιου σου στο πανεπιστήμιο. Με αυτά τα πράγματα κατά νου, προσευχόσουν στον Θεό και, είδες ότι η χάρη του Θεού ήταν τόσο μεγάλη ώστε χάρηκες πραγματικά και χαμογελούσες πλατιά, και ευχαριστούσες συνεχώς τον Θεό. Αυτή η γαλήνη και η αγαλλίαση δεν είναι αληθινή γαλήνη και αγαλλίαση που οφείλονται στην παρουσία του Αγίου Πνεύματος. Μάλλον είναι η γαλήνη και η αγαλλίαση που οφείλονται στην ικανοποίηση της σάρκας σου. Πρέπει να κατανοείς σε ποια εποχή βρίσκεσαι σήμερα.

Πράξη (3)

Πράξη (3)

Πρέπει να έχετε τη δυνατότητα να ζείτε ανεξάρτητα, να μπορείτε να τρώτε και να πίνετε τα λόγια του Θεού από μόνοι σας, να βιώνετε τα λόγια του Θεού μόνοι σας και να διάγετε μια κανονική πνευματική ζωή χωρίς την ηγεσία των άλλων· πρέπει να είστε σε θέση να εξαρτάστε από τους λόγους του Θεού του σήμερα για να ζείτε, εισερχόμενοι σε μία αληθινή εμπειρία και βλέποντας αληθινά. Μόνον τότε θα είστε σε θέση να παραμείνετε σταθεροί. Σήμερα, πολλοί άνθρωποι δεν κατανοούν πλήρως τις μελλοντικές κακουχίες και δοκιμασίες. Στο μέλλον, μερικοί άνθρωποι θα βιώσουν κακουχίες, και μερικοί θα βιώσουν τιμωρία. Η τιμωρία αυτή θα είναι πιο σοβαρή· θα είναι η έλευση των γεγονότων. Σήμερα, όλα όσα βιώνεις, κάνεις και εκδηλώνεις θέτουν τα θεμέλια για τις δοκιμασίες του μέλλοντος και, τουλάχιστον, πρέπει να είσαι σε θέση να ζεις ανεξάρτητα. Σήμερα, η κατάσταση για πολλούς στην εκκλησία είναι γενικά ως εξής: Εάν υπάρχουν ηγέτες και εργάτες για να κάνουν το έργο της εκκλησίας, είναι ευτυχείς κι αν δεν υπάρχουν, είναι δυσαρεστημένοι· και δεν δίνουν προσοχή στο έργο της εκκλησίας ούτε στις ίδιες τις πνευματικές ζωές τους και δεν νιώθουν το παραμικρό βάρος –είναι σαν ένα πουλί Hanhao.

Υπάρχει η Αγία Τριάδα;

Μόνο μετά την ενσάρκωση της αλήθειας του Ιησού, ο άνθρωπος συνειδητοποίησε το εξής: δεν είναι μόνο ο Πατέρας στον ουρανό, αλλά και ο Υιός και, επίσης, το Άγιο Πνεύμα. Αυτή είναι η συμβατική έννοια που διατηρεί ο άνθρωπος, ότι υπάρχει ένας τέτοιος Θεός στον ουρανό: μια Αγία Τριάδα που είναι ο Πατέρας, ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα, όλα σε ένα. Ολόκληρη η ανθρωπότητα έχει αυτές τις αντιλήψεις: Ο Θεός είναι ένας Θεός, αλλά αποτελείται από τρία μέρη – αυτά που όλοι όσοι έχουν βαθιά ριζωμένες συμβατικές έννοιες θεωρούν ότι είναι ο Πατέρας, ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα. Μόνο αυτά τα τρία μέρη που έγιναν ένα αποτελούν το όλον του Θεού. Χωρίς τον Άγιο Πατέρα, ο Θεός δεν θα ήταν ολόκληρος. Ομοίως, ο Θεός δεν θα ήταν ολόκληρος ούτε χωρίς τον Υιό ή το Άγιο Πνεύμα. Στις αντιλήψεις τους, πιστεύουν ότι μόνο ο Πατέρας ή μόνο ο Υιός δεν μπορούν να θεωρηθούν Θεός. Μόνο ο Πατέρας, ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα μαζί, σαν σύνολο, μπορούν να θεωρηθούν Θεός. Τώρα, όλοι οι θρησκευόμενοι πιστοί, συμπεριλαμβανομένου καθενός από τους ακόλουθους ανάμεσά σας, έχουν αυτήν την πεποίθηση. Ωστόσο, κανείς δεν μπορεί να εξηγήσει αν αυτή η πεποίθηση είναι σωστή, γιατί πάντα σας καλύπτει ένα πέπλο σύγχυσης για τα θέματα του ιδίου του Θεού.

Το όραμα του έργου του Θεού (3)

Το όραμα του έργου του Θεού (3)

Η πρώτη φορά που ο Θεός ενσαρκώθηκε ήταν μέσω της σύλληψης από το Άγιο Πνεύμα και σχετιζόταν με το έργο που σκόπευε να επιτελέσει. Η Εποχή της Χάριτος ξεκίνησε με το όνομα του Ιησού. Όταν ο Ιησούς ξεκίνησε να επιτελεί τη διακονία Του, το Άγιο Πνεύμα άρχισε να μαρτυρά στο όνομα του Ιησού και το όνομα του Ιεχωβά δεν αναφερόταν πλέον. Αντίθετα, το Άγιο Πνεύμα ανέλαβε το νέο έργο κυρίως υπό το όνομα του Ιησού. Όσοι πίστευαν σε Αυτόν γίνονταν μάρτυρες για τον Ιησού Χριστό και το έργο που επιτέλεσαν ήταν και αυτό για τον Ιησού Χριστό. Η ολοκλήρωση της Εποχής του Νόμου της Παλαιάς Διαθήκης σήμαινε ότι το έργο που διεξήχθη κυρίως υπό το όνομα του Ιεχωβά είχε τελειώσει. Εφεξής, το όνομα του Θεού δεν ήταν πλέον Ιεχωβά. Τουναντίον, ονομάστηκε Ιησούς και στο εξής το Άγιο Πνεύμα ξεκίνησε το έργο κυρίως υπό το όνομα του Ιησού. Άρα, σήμερα, ο άνθρωπος που ακόμα τρώει και πίνει τον λόγο του Ιεχωβά και εξακολουθεί να κάνει τα πάντα σύμφωνα με το έργο της Εποχής του Νόμου — δεν συμμορφώνεσαι άραγε τυφλά με τους κανονισμούς σε αυτή την περίπτωση; Δεν είσαι προσκολλημένος στο παρελθόν; Γνωρίζετε πλέον ότι οι έσχατες ημέρες έχουν φτάσει. Άραγε, όταν έλθει ο Ιησούς, θα εξακολουθεί να ονομάζεται Ιησούς; Ο Ιεχωβά είπε στον λαό του Ισραήλ ότι θα έλθει ένας Μεσσίας, αλλά όταν όντως ήλθε, δεν ονομάστηκε Μεσσίας αλλά Ιησούς. Ο Ιησούς είπε ότι θα έλθει και πάλι, και ότι θα καταφτάσει όπως είχε αναχωρήσει. Αυτά ήταν τα λόγια του Ιησού, αλλά είδες εσύ με ποιον τρόπο αναχώρησε ο Ιησούς; Ο Ιησούς έφυγε επάνω σε ένα λευκό σύννεφο, αλλά θα επιστρέψει άραγε μεταξύ των ανθρώπων πάνω σε ένα λευκό σύννεφο; Εάν συνέβαινε αυτό, μήπως δεν θα ονομαζόταν ακόμα Ιησούς; Όταν ο Ιησούς έλθει και πάλι, η εποχή θα έχει ήδη αλλάξει, άρα θα μπορούσε ακόμα να ονομάζεται Ιησούς; Άραγε ο Θεός είναι γνωστός μόνο με το όνομα του Ιησού; Δεν μπορεί να πάρει ένα νέο όνομα σε μια νέα εποχή; Μπορεί η εικόνα ενός ατόμου και ένα συγκεκριμένο ονόμα να αντιπροσωπεύουν τον Θεό στην ολότητά Του; Σε κάθε εποχή, ο Θεός επιτελεί νέο έργο και καλείται με νέο όνομα. Πώς θα μπορούσε να επιτελεί το ίδιο έργο σε διαφορετικές εποχές;

Η δημιουργία μιας σωστής σχέσης με τον Θεό είναι πολύ σημαντική

111


(Η δημιουργία μιας σωστής σχέσης με τον Θεό είναι πολύ σημαντική) «Εάν θέλεις να έχεις μια σωστή σχέση με το Θεό, η καρδιά σου πρέπει να στραφεί στον Θεό, και πάνω σε αυτό το θεμέλιο, θα έχεις επίσης μια σωστή σχέση με άλλους ανθρώπους. Αν δεν έχεις σωστή σχέση με τον Θεό, ανεξάρτητα από το τι κάνεις για να διατηρήσεις τις σχέσεις σου με άλλους ανθρώπους, ανεξάρτητα από το πόσο σκληρά δουλεύεις ή πόση ενέργεια καταβάλλεις, η σχέση αυτή θα εξακολουθεί να ανήκει σε μια ανθρώπινη φιλοσοφία ζωής. Διατηρείς τη θέση σου μεταξύ των ανθρώπων μέσα από μια ανθρώπινη προοπτική και μια ανθρώπινη φιλοσοφία, έτσι ώστε να σε επαινέσουν. Δεν δημιουργείς σωστές σχέσεις με ανθρώπους σύμφωνα με τον λόγο του Θεού. Εάν δεν εστιάζεις στις σχέσεις σου με τους ανθρώπους, αλλά διατηρείς μια σωστή σχέση με τον Θεό, αν είσαι πρόθυμος να δώσεις την καρδιά σου στον Θεό και να μάθεις να τον υπακούς, πολύ φυσικά, οι σχέσεις σου με όλους τους ανθρώπους θα γίνουν σωστές. Με αυτόν τον τρόπο, οι σχέσεις αυτές δεν εδραιώνονται στη σάρκα, αλλά στη θεμελίωση της αγάπης του Θεού. Δεν υπάρχουν σχεδόν καθόλου αλληλεπιδράσεις βασισμένες στη σάρκα, αλλά στο πνεύμα υπάρχει συντροφικότητα καθώς και αγάπη, παρηγοριά και φροντίδα του ενός για τον άλλο. Αυτό γίνεται μόνο στο θεμέλιο μιας καρδιάς που ικανοποιεί τον Θεό. Αυτές οι σχέσεις δεν διατηρούνται στηριζόμενες σε μια ανθρώπινη φιλοσοφία ζωής, αλλά διαμορφώνονται πολύ φυσικά μέσα από το βάρος για τον Θεό. Δεν απαιτούν ανθρώπινη προσπάθεια - ασκούνται μέσω των αρχών του λόγου του Θεού. Είσαι πρόθυμος να μεριμνάς για το θέλημα του Θεού; Είσαι πρόθυμος να είσαι πρόσωπο «χωρίς λόγο» ενώπιον του Θεού; Είσαι πρόθυμος να δώσεις εντελώς την καρδιά σου στον Θεό και να μην σκέφτεσαι τη θέση σου ανάμεσα στους ανθρώπους; Από όλους τους ανθρώπους με τους οποίους έχεις επαφή, με ποιους από αυτούς έχεις τις καλύτερες σχέσεις; Με ποιους από αυτούς έχεις τις χειρότερες σχέσεις; Είναι σωστές οι σχέσεις σου με τους ανθρώπους; Αντιμετωπίζεις όλους τους ανθρώπους με τον ίδιο τρόπο; Οι σχέσεις σου με τους άλλους συντηρούνται σύμφωνα με τη φιλοσοφία ζωής σου ή είναι χτισμένες πάνω στο θεμέλιο της αγάπης του Θεού; Όταν κάποιος δεν δίνει την καρδιά του στον Θεό, το πνεύμα του αμβλύνεται, γίνεται απαθές και ασυνείδητο. Ένας τέτοιου είδους άνθρωπος δεν θα καταλάβει ποτέ τα λόγια του Θεού και ποτέ δεν θα έχει σωστή σχέση με τον Θεό. Ένας τέτοιου είδους άνθρωπος δεν θα αλλάξει ποτέ τη διάθεσή του. Η αλλαγή της διάθεσης κάποιου είναι η διαδικασία του να δώσει κάποιος την καρδιά του εντελώς στον Θεό και να λάβει διαφώτιση και φώτιση από τα λόγια του Θεού. Το έργο του Θεού μπορεί να επιτρέψει σε κάποιον να εισέλθει ενεργά, καθώς και να του επιτρέψει να απαλλαγεί από τις αρνητικές πτυχές του μετά την απόκτηση γνώσης. Όταν είσαι σε θέση να δώσεις την καρδιά σου στον Θεό, θα είσαι σε θέση να αντιληφθείς κάθε ανεπαίσθητο άγγιγμα μέσα στο πνεύμα σου και θα γνωρίζεις κάθε διαφώτιση και φώτιση που λαμβάνεις από τον Θεό. Κρατήσου σε αυτό και θα εισέλθεις σταδιακά στο δρόμο που οδηγεί στην τελείωση από το Άγιο Πνεύμα. Όσο πιο γαλήνια μπορεί να είναι η καρδιά σου ενώπιον του Θεού, τόσο πιο ευαίσθητο και λεπτό θα είναι το πνεύμα σου, και σε θέση να αισθανθεί το άγγιγμα του Αγίου Πνεύματος, κι έτσι η σχέση σου με τον Θεό θα γίνεται όλο και πιο σωστή».